Warszawa, 08.12.2008 r. Do Posłów na Sejm i Senatorów

Warszawa, 08.12.2008 r.
Do Posłów na Sejm i Senatorów Rzeczypospolitej
Szanowni Członkowie Zgromadzenia Narodowego,
Zwracamy się do was z gorącym apelem o zabranie głosu w kwestii
przygotowywanej regulacji europejskiej, która na całe dziesięciolecia ukształtuje
rzeczywistość społeczną i gospodarczą Unii Europejskiej.
W pierwszej połowie grudnia b.r. głosowany ma być przez Radę Unii
Europejskiej i jej Parlament zestaw dyrektyw – tzw. Pakiet Klimatyczno – Energetyczny.
Planowane skutki Pakietu tzn. jego cele mają wymiar historyczny. Niestety
oprócz tych celów – znanych jako Program 3 x 20 na 2020 – pojawić się mogą, tragiczne
co do charakteru, skutki uboczne. Wynikają one z następujących przesłanek.
Komisja Europejska – projektodawca rozwiązań legislacyjnych, a w ślad za nią
Prezydencja Francuska:
przyjęły błędne założenia gospodarcze co do tempa rozwoju, a ponadto odrzucają
konieczność uwzględnienia skutków obecnego kryzysu finansowego;
odrzuciły konieczność zbadania wpływu regulacji na rozwój państw i regionów,
twierdząc, że przygotowana przez Komisję ocena skutków regulacji, w której
wzięto pod uwagę uśrednioną Europę, ze średnią emisją CO2 jest wystarczająca;
stwierdziły, że celem regulacji jest zastąpienie węgla, którego złoża występują w
Unii, gazem ziemnym, którego w UE nie ma, a na dodatek brakuje nam
gazociągów;
proponują najdroższy z możliwych system „opodatkowania” węgla, twierdząc, że
będzie to modelowe rozwiązanie dla świata;
odmawiają wprowadzenia rozwiązań pozwalających na kilkakrotne zmniejszenie
kosztów bez uszczerbku dla osiągnięcia deklarowanych celów Pakietu – to znaczy
redukcji emisji CO2, poprawy efektywności energetycznej i rozwoju odnawialnych
źródeł energii.
Jako koalicja reprezentująca polski przemysł energio-intensywny oraz polską
elektro-energetykę w pełni akceptujemy podstawowe cele Pakietu, nie możemy jednak
akceptować spodziewanych konsekwencji. Ich analiza znajduje się w licznych
opracowaniach
i
raportach
publikowanych
przez
instytucje
finansowe,
firmy
konsultingowe i niezależnych ekspertów, a także organizacje pozarządowe.
Komisja Europejska i Prezydencja Francuska uparcie ignorują wszelkie
zastrzeżenia, dążąc za wszelką cenę do przyjęcia pakietu jeszcze w grudniu, bez
należytego rozważenia wszystkich wątpliwości. Szczególny niepokój musi budzić fakt,
że kosztami wdrożenia pakietu będą obciążeni przede wszystkim nowi członkowie UE, a
więc ci, którzy ponieśli już ogromne koszty zmiany systemu gospodarczego.
Nie rozumiemy niespotykanego pośpiechu, niechęci do dialogu i dogmatycznego
podejścia do przyjętych a priori założeń. Komisja wyraża niechęć do odpowiadania na
pytania i wątpliwości, choćby te zgłaszane przez polski rząd i polski przemysł. Inaczej w
tej samej kwestii potraktowani zostali choćby Włosi. Aktualne propozycje Prezydencji
Francuskie, jak choćby ta o powoływaniu specjalnej komisji do dyskusji nad cenami
uprawnień – gdy już wzrosną – budzą przerażające wspomnienia.
Polska może osiągnąć cele pakietu, a zwłaszcza ograniczenie emisji CO2. Nie
możemy jednak zaakceptować niektórych proponowanych narzędzi, zagrażających
konkurencyjności europejskiej gospodarki i jej bezpieczeństwu energetycznemu. Mogą
one doprowadzić do spekulacyjnego wzrostu cen i katastrofalnej europejskiej recesji, co
spowoduje klęskę zarówno idei walki z globalnym ociepleniem i drogi zrównoważonego
rozwoju jak i samej idei Unii Europejskiej jako wspólnoty opartej na zasadach
solidarności, pomocniczości, efektywności i skuteczności. Nie istnieją przesłanki, które
mogłyby uzasadnić ryzyko takiej historycznej klęski.
Wszystko to upoważnia nas do zwrócenia się do Sejmu i Senatu RP o zabranie
głosu i przyjęcie stanowiska w tej sprawie. Stanowiska wspierającego starania
naczelnych władz Rzeczpospolitej.
Z wyrazami szacunku,
Green Effort Group
Tomasz Chruszczow
Krzysztof Żmijewski
Z-ca koordynatora
Koordynator