Generuj PDF - Ogólnopolskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna

Ogólnopolskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 w
Kielcach
Źródło: http://www.osrp.swietokrzyska.policja.gov.pl/rp1/aktualnosci/8669,Jan-Piwnik-Ponury.html
Wygenerowano: Wtorek, 7 marca 2017, 12:45
Jan Piwnik Ponury
Policjant, Żołnierz, Cichociemny
asp. PP Jan Piwnik Ponury urodził się 31 sierpnia 1912 r. we wsi Janowice w gminie Waśniów. Uczęszczał do szkoły
powszechnej w Janowicach, a następnie gimnazjum im.
J. Chreptowicza w Ostrowcu Św. w którym w 1932 r. zdał maturę.
Do 1933 r. służył w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, którą ukończył w stopniu
plutonowego podchorążego rezerwy. W 1934 r. został mianowany podporucznikiem rezerwy. W latach 1935-1939 służył w
Policji Państwowej. Ukończył szkołę oficerów policji w Mostach Wielkich otrzymując nominację na stopień aspiranta. Był
komendantem posterunku w Horochowie na Wołyniu. Od 1938 r. dowodził kompanią szkolną policji w Golędzinowie.
Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 r. był dowódcą kompanii w Zmotoryzowanym Batalionie Policji. W
dniu 23 września wraz ze swoim pododdziałem przekroczył granicę polsko – węgierską. Osadzony w obozie internowania na
Węgrzech postanowił uciec w marcu 1940 r. Przez Jugosławię i Włochy dotarł do Francji, gdzie wstąpił do Pułku Artylerii
Ciężkiej 4 Dywizji Piechoty, zostając dowódcą baterii artylerii. Po kapitulacji Francji w czerwcu 1940 r. na jednym z ostatnich
statków Jan Piwnik przedostał się do Wielkiej Brytanii. Tam został wcielony do dywizjonu artylerii 4 Brygady Kadrowej
Strzelców, a następnie do 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej.
W styczniu 1941 r. brał udział w kursie walki konspiracyjnej w Briggens pod Londynem i kursie spadochronowym w Ringway
koło Manchesteru.
Jan Piwnik jako porucznik 10 października 1941 r. złożył przysięgę obowiązującą w ZWZ. Nocą z 7 na 8 listopada 1941 r.
został zrzucony jako „cichociemny” koło Skierniewic. Został przetransportowany do Warszawy , przyjął pseudonim „Donat”
zmieniony później na „Ponury”. Dostał przydział do komórki Oddziału V Komendy Głównej ZWZ, zajmującej się sprawami
odbioru zrzutów lotniczych, gdzie miał koordynować przyjmowanie kolejnych grup cichociemnych. Zgodnie z własnym
życzeniem 13 czerwca 1942 r. objął dowództwo II odcinka "Wachlarza" w Równem. Aresztowany wraz z Janem Rogowskim ps.
"Czarka" przez żandarmerię niemiecką w drodze na akcję w Zwiahlu, po 4 miesiącach uciekł z więzienia w Zwiahlu i dotarł
pieszo do Warszawy. Po dojściu do zdrowia otrzymał funkcję inspektora i prowadził szkolenia z zakresu dywersji. W
listopadzie 1942 r. Komendant Główny AK, gen. Stefan Rowecki "Grot" wyznaczył Jana Piwnika do przeprowadzenia akcji
odbicia kpt. Alfreda Paczkowskiego ps. "Wania", komendanta III odcinka "Wachlarza", Mariana Czarneckiego ps. "Ryś" i Piotra
Downara ps. "Azorek" z więzienia w Pińsku. Akcja odbyła się 18 stycznia 1943 r. i zakończyła pełnym sukcesem, oficerowie
AK zostali uwolnieni. Za tę akcję 3 lutego 1943 r. Jan Piwnik „Ponury” otrzymał z rąk gen. Stefana Roweckiego „Grota”
Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari.
W marcu 1943 r. uzyskał zgodę na sformowanie oddziału partyzanckiego "Zgrupowania Partyzanckie Armii Krajowej
Ponury" w Górach Świętokrzyskich. Jego współpracownikami zostali ,,Cichociemni’’, których znał z okresu szkolenia w Anglii;
Eugeniusz Giedymin Kaszyński ps. ,,Nurt” i ppor. Waldemar Szwiec ps. ,,Robot”. W maju 1943 r. przejął funkcję dowódcy
zgrupowań partyzanckich AK ,,Ponury”, natomiast w czerwcu 1943 r. por. Jan Piwnik został mianowany komendantem
,,Kedywu” Okręgu Kieleckiego AK. Z polecenia Jana Piwnika w tajnej fabryce w Suchedniowe podjęto produkcję pistoletów
maszynowych Sten. Latem zgrupowania z powodzeniem wykonały szereg ataków na obiekty wroga i akcji dywersyjnych. W
wyniku operacji Niemców skierowanej na bazę Zgrupowań na Wykusie oddziały partyzanckie poniosły poważne straty.
"Ponury" dokonał wówczas częściowego rozformowania i przeniósł się na wschód w lasy Pasma Jeleniowskiego. W dniu 2
stycznia 1944 r. Komenda Główna AK odwołała go ze stanowiska dowódcy zgrupowań partyzanckich AK. Był to wynik
fałszywych donosów oraz agenturalnej działalności jego podkomendnego ppor. Jerzego Wojnowskiego ,,Motora’’, który był na
usługach Gestapo. W lutym 1944 r. został skierowany do Okręgu „Nowogródek”, a od kwietnia 1944 r. pełnił funkcję
dowódcy ośrodka dywersyjnego w Szczuczynie. Jan Piwnik dowodził samodzielnym oddziałem partyzanckim, a następnie VII
batalionem 77 p.p. Armii Krajowej, w którym miał ponad 600 ludzi. W dniu 16 czerwca 1944 r. pod Jewłaszami podczas
udanego ataku na obiekty niemieckie ,,stutzpunkt” poległ Jan Piwnik „Ponury”. Jego ciało złożono na pobliskim cmentarzu
w Wawirówce.
Pośmiertnie został awansowany do stopnia majora, został także odznaczony krzyżem Virtuti Militari IV i V klasy.
W czerwcu 1988 r. szczątki Jana Piwnika „ponurego”, po trzydniowych uroczystościach, zostały pochowane w krypcie
Klasztoru O.O. Cystersów w Wąchocku.
W dniu 31 listopada 2012 r. minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak awansował pośmiertnie Jana Piwnika ,,Ponurego’’
do stopnia pułkownika W.P.
Jego żoną była kpt. Emilia Malessa ps. „Marcysia” szefowa Wydziału Łączności Zagranicznej „Zagroda” Wydziału V
Komendy Głównej AK, kawaler Orderu Virtuti Militari V klasy.
Jan Piwnik „Ponury” od 1990 r. jest patronem Policji Świętokrzyskiej.
Od 2002 r. przyznawana jest Odznaka Zasługi im. mjr. Jana Piwnika "Ponurego", przyznawana przez Kapitułę Odznaki
policjantom, którzy wykazali się szczególnym poświęceniem i zaangażowaniem w wykonywaniu swoich obowiązków na rzecz
bezpieczeństwa obywateli.
(zdjęcie; Świętokrzyska Policja)
Ocena: 0/5 (0)
Tweetnij