Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego.
Transkrypt
Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego.
Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego, także ucznia... Starożytni Rzymianie, twórcy podstaw współczesnego prawa twierdzili : NIEZNAJOMOŚĆ PRAWA SZKODZI Słowa te pomimo upływu wieków są nadal aktualne. Nikogo bowiem przed odpowiedzialnością prawną nie chroni brak wiedzy o obowiązujących przepisach nawet ucznia. Cały system prawny dzieli się na dziedziny, które regulują poszczególne aspekty życia społecznego. l tak możemy wyróżnić między innymi: PRAWO CYWILNE PRAWO KARNE PRAWO WYKROCZEŃ PRAWO PRACY PRAWO MIĘDZYNARODOWE PRAWO KONSTYTUCYJNE PRAWO GOSPODARCZE PRAWO EUROPEJSKIE Co to jest czyn karalny? ( art. 1 2 pkt.2 ustawy z dn. 26.10.1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich ) zbrodnia czyn zabroniony, zagrożony karą pozbawienia wolności występek czyn zagrożony grzywną, ograniczeniem wolności albo karą przekraczającą miesiąc pozbawienia wolności. ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA nieletnich, a dokładnie: odpowiedzialność za popełnienie czynu zabronionego pod groźbą kary, została w polskim prawie uregulowana: -przepisami kodeksu karnego, które przewidują w pewnych wyjątkowych wypadkach możliwość zastosowania do nieletniego ogólnych zasad odpowiedzialności karnej, - przepisami ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, która reguluje, między innymi postępowanie wobec nieletniego dopuszczającego się czynu zabronionego. Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich Art. 1. par. 1. Przepisy ustawy stosuje się w zakresie: 1) zapobiegania i zwalczania demoralizacji – w stosunku do osób, które nie ukończyły lat 18. 2) postępowania w sprawach o czyny karalne – w stosunku do osób, które dopuściły się takiego czynu po ukończeniu lat 13, ale nie ukończyły lat 17, 3) wykonywania środków wychowawczych i poprawczych w stosunku do osób względem, których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez te osoby lat 21. Jeżeli nieletni dopuszcza się czynu zabronionego przed ukończeniem 13 roku życia – sąd traktuje popełnienie takiego czynu jako przejaw demoralizacji nieletniego i może zastosować środki przewidziane w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich. Demoralizacja wg. Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Art. 4 1 „Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, naruszenie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych ma społeczny obowiązek odpowiedniego w szczególności przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekuna nieletniego właściwego organu, szkoły, sądu rodzinnego, policji lub innego” Przejawy demoralizacji u nieletnich: niesystematyczne uczęszczanie do szkoły, wagary, inne zaniedbywanie nauki, niestosowne zachowanie się w szkole i poza szkołą, dłuższe przebywanie poza domem bez kontroli, wałęsanie się w towarzystwie zdemoralizowanych kolegów i łączenie się w grupy, zachowania agresywne, wandalizm, ucieczki z domu, palenie tytoniu, picie alkoholu, używanie narkotyków i innych środków odurzających, przedwczesne podejmowanie życia seksualnego, popełnianie czynów zabronionych przez osobę w wieku poniżej 13 lat. Jeżeli nieletni dopuszcza się czynu zabronionego między 13 a 17 rokiem życia sąd stosuje środki przewidziane w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich. Jeżeli nieletni ukończył lat 15 i dopuścił się czynu zabronionego takiego jak: • zamach na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, • zabójstwo i morderstwo, • umyślne ciężkie uszkodzenie ciała, • umyślne sprowadzenie katastrofy godzącej w bezpieczeństwo powszechne, • przejęcie kontroli nad statkiem wodnym lub powietrznym przez sprawcę stosującego podstęp, gwałt na osobie lub groźbę bezpośredniego użycia takiego gwałtu, • umyślne sprowadzenie katastrofy w komunikacji, • zgwałcenie ze szczególnym okrucieństwem lub wspólnie z inną osobą, • wzięcie lub przetrzymanie zakładnika, • rozboje, może odpowiadać na zasadach określonych w kodeksie karnym, o ile sąd uzna, że okoliczności sprawy, stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności wcześniej stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. Czyn karalny obejmuje wszystkie przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, oraz na wniosek oskarżenia prywatnego, jak również wszystkie jego formy , takie jak: dokonanie, usiłowanie, przygotowanie, sprawstwo, podżeganie pomocnictwo. CZYNY KARALNE ŚCIGANE Z URZĘDU Wymuszenia rozbójnicze Rozboje Kradzieże rozbójnicze Kradzieże Kradzieże z włamaniem Bójki i pobicia Rozpijanie małoletniego (dostarczanie alkoholu, ułatwianie spożycia, nakłanianie do spożycia) Posiadanie, udzielanie, nielegalny obrót i nakłanianie do używania narkotyków Posiadanie niebezpiecznych narzędzi i przedmiotów stanowiących zagrożenie i mogących służyć do przestępstwa. NA WNIOSEK OSOBY POKRZYWDZONEJ LUB JEJ PRAWNEGO OPIEKUNA ŚCIGANE SĄ CZYNY: GROŹBY KARALNE NARUSZENIE NIETYKALNOŚCI CIELESNEJ (poprzez uderzenie innej osoby, kopanie, popchnięcie, przewrócenie, pociągnięcie za włosy, plucie) ŚRODKI WYCHOWAWCZO - POPRAWCZE STOSOWANE przez Policję: rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze powiadamianie rodziców o negatywnym zachowaniu dziecka powiadamianie szkół, przedstawicieli instytucji i organizacji o przejawach demoralizacji wnioskowanie do Sądu Rodzinnego i Nieletnich o zastosowanie środków wychowawczych i poprawczych lub ich zmianę przez Sąd Rodzinny: upomnienie zobowiązanie do naprawienia wyrządzonej szkody ustanowienie nadzoru odpowiedzialnego rodziców lub opiekunów zastosowanie nadzoru kuratora przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego umieszczenie w ośrodku wychowawczym lub szkolno-wychowawczym umieszczenie w zakładzie poprawczym