Pokój i dobro 120 czerwiec 2015 - Parafia rzymskokatolicka pw. św
Transkrypt
Pokój i dobro 120 czerwiec 2015 - Parafia rzymskokatolicka pw. św
Pokój i Dobro Biuletyn formacyjny Wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przy Kościele parafialnym pw Św. Michała Archanioła Poznań ul. Stolarska 7 Termin najbliższego spotkania: 12 czerwca 2015 r. Spotkanie odbędzie się w Oratorium Franciszkańskim po Mszy Świętej wieczornej o godz. 18.00 Nr 120 Czerwiec 2015 r. www.swietymichalarchaniol.pl SZCZĘŚLIWY, KTO MIŁUJE PANA List do wiernych jest gorącym apelem św. Franciszka o wkroczenie na drogę ewangelicznej przemiany serc: „Bóg miłosierny zawezwał nas nie tylko ze względu na pożytek i zbawienie nasze własne, ale także wielu innych. Idźmy więc przez świat, zachęcając mężczyzn i kobiety, ucząc ich słowem i przykładem, żeby pokutowali za swe grzechy i pamiętali na przykazania Pańskie”. Wezwanie do pokuty rozjaśnia obraz szczęścia, jakiego dostępują ci, którzy żyją według „wonnych słów” Pana. Jest opisem błogosławieństw, jakie spływają na miłujących Pana i bliźniego, mając w nienawiści wady i grzechy, przyjmując Ciało Chrystusa i czyniąc godne owoce pokuty. O jakże szczęśliwi i błogosławieni są oni i w nich trwają, bo spocznie na nich Duch Pański i uczyni u nich mieszkanie i miejsce pobytu i są synami Ojca Niebieskiego, którego dzieła czynią. Są oblubieńcami, braćmi i matkami Pana naszego Jezusa Chrystusa. Oblubieńcami, kiedy dusza wierna łączy się w Duchu Świętym z Panem, na1 szym Jezusem Chrystusem. Braćmi, kiedy spełniamy wolę Ojca, który jest w niebie. Matkami, gdy nosimy Go w sercu i w ciele naszym przez miłość Boską oraz czyste sumienie; rodzimy Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór. O, jak chwalebną to rzecz mieć w niebie świętego i wielkiego Ojca! O, jak świętą i podziwu godna to rzecz mieć takiego Oblubieńca!. O, jak święta, godna upodobania i pokorna, darząca pokojem, godna miłości, upragniona to rzecz mieć takiego brata i takiego Syna: Pana naszego Jezusa Chrystusa, który życie oddał za owce swoje i modlił się do Ojca mówiąc: „Ojcze Święty, zachowaj w Imię Twoje tych, których Mi dałeś na świecie; Twoimi byli i dałeś Mi ich. Słowa, które Mi dałeś dałem im, a oni przyjęli i prawdziwie uwierzyli, że od Ciebie wyszedłem i poznali, że Ty Mnie posłałeś. Proszę za nimi, a nie za światem. Błogosław i uświęć; i za nich siebie poświęcam w ofierze. Nie tylko za nimi proszę, ale za tymi, którzy dzięki ich słowu uwierzą we Mnie, aby byli uświęceni, w jedności jak My. I chcę, Ojcze, aby byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, żeby oglądali chwałę Moją w Królestwie Twoim”. Amen. Opracował br. Leszek KONIECZNOŚĆ NABOŻEŃSTWA DO TRZECIEJ OSOBY BOSKIEJ Żyjemy w czasach kiedy chętnie szukamy nowości nawet w nabożeństwach, zaniedbując tak ważne nabożeństwo do Ducha Świętego. Prowadzi to do błędów i rozbicia, nie ma pokoju i światła na świecie. Brak Światła, które pozwala nam poznać prawdę. Już 20 czerwca 1877 r. do Ojca Świętego Piusa IX pisała święta Palestynka – bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, popularnie zwana Małą Arabką. „18 maja 1874 r. w imię posłuszeństwa, przyjmując komunię świętą (…) ujrzałam przed sobą gołębicę, a nad gołębicą kielich, z którego się przelewało tak, jakby wewnątrz kielicha było źródło, a to co wylewało się z kielicha zraszało gołębicę i obmywało ją. I usłyszałam głos, który wychodził ze wspaniałego światła i powiedział: Jeśli chcesz Mnie szukać, poznać Mnie i pójść za Mną, wzywaj światło, to znaczy Ducha Świętego, który oświecił 2 Moich uczniów i który oświeca wszystkie ludy, które Go wzywają. Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: ktokolwiek będzie wzywał Ducha Świętego będzie Mnie szukał i znajdzie Mnie i znajdzie życie wieczne”. Duch Święty dany Kościołowi na Krzyżu i „tchnięty” przez Zmartwychwstałego na uczniów jest Duchem, który obdarza nowym życiem, nowym odrodzeniem. Jezus powiedział: „zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego”. Z nowego stworzenia, z nowego serca musza płynąc nowe czyny. Duch Święty jest nam dany, aby nauczać nowej prawdy objawionej przez Jezusa. Sprawia, że prawda ta staje się prawdą życia, według której staramy się żyć. Funkcję nauczycielską Ducha Świętego potwierdzają dary Ducha i charyzmaty. Pierwsze trzy dary – mądrość, rozum i rada dotyczą umysłu człowieka. Dary te należy rozumieć jako mądrość życia i rozsądnego postępowania. Duch Święty jest nauczycielem i inspiratorem synowskiej modlitwy. „Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami (Rz 8,20). Bóg posyła do naszych serc Ducha, Syna Swego, który w nas i z nami się modli: Abba Ojcze. Duch Święty inspiruje również w sercach wiernych szczególną modlitwę zwaną mówienie językami” (Dz 2, 4). To modlitwa serca, przepełniona Duchem Świętym. Tak modliła się Maryja w Dzień Pięćdziesiątnicy wraz z niewiastami i uczniami Pana. Jeśli nas taką modlitwą obdarzy Duch Święty, przyjmijmy ja z wdzięcznością. Duch Święty jest mocą w dawaniu świadectwa. Zmartwychwstały Pan obiecał uczniom: „Ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i całej Judei, w Samarii, aż po krańce ziemi” (Dz 1,8; por. Łk 24,49). Św. Jan pogłębia tę myśl: „Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy tez świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku” (J 15,26n). Uczniowie wzmocnieni wewnętrznym świadectwem Ducha, będą dawać świadectwo Chrystusowi we wrogim świecie, który ciągle trwa przeciw Chrystusowi (J 16,8-14). Duch Święty broni sprawy Jezusa i prawdy Ewangelii. Bez pomocy Ducha Świętego nikt nie może powiedzieć: „Panem jest Jezus”. Wiara nasza rodzi się ze słuchania Słowa Bożego i jest owocem namaszczenia Ducha Świętego. Dar Ducha jest odpowiedzią na modlitwę Jezusa. Dar Pięćdziesiątnicy (Dz. 2) był odpowiedzią na modlitwę Maryi i niewiast (Dz 1,14). W czasie mowy pożegnalnej Jezus obiecuje uczniom: „Ja zaś będę prosił Ojca o innego Pocieszyciela, da wam, aby z wami był zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi, ani nie zna” (J 14,16n). 3 Człowiek, cała jego wewnętrzna nędza, rozbicie, krzyczą o światło i moc Ducha, choć nie zawsze chce się do tego przyznać. Proszącym Bóg nie odmawia swego Ducha. To najlepszy lekarz na świecie, proszę was, abyście nieustannie korzystali z Jego usług. Bizantyjski mistyk, Szymon – Nowy Teolog pisze z przekonaniem: „Nie mówcie, że nie można otrzymać Ducha Bożego. Nie mówcie, że bez Niego możesz być zbawionym”. Żeby Go otrzymać, trzeba Go przyzywać z głębi serca. Nieustannie w sercach naszych powinna brzmieć inwokacja: „przyjdź Duchu Święty; przyjdź Duchu Stworzycielu; Błogosławiony Święty”. Zakończę to rozważanie modlitwą: „Boże, Ojcze Miłosierdzia, daj nam Ducha Świętego, Ducha Miłości, Ducha Twojego Syna. Duchu Święty, bardzo Cię potrzebujemy. Przyjdź!” Opracował br. Leszek DZIEŃ BRATERSTWA W KOBYLINIE – 9 maja 2015 r. Na zaproszenie miejscowej Wspólnoty FZŚ w Kobylinie, tegoroczny Dzień Braterstwa Regionu Poznańsko-Gnieźnieńskiego przeżyliśmy w tamtejszym kościele i klasztorze OO Bernardynów. Patronem spotkania był św. Ludwik IX (1214-1270), a mottem: „Życie św. Ludwika króla przesłaniem dla Franciszkanów Świeckich”. Było to zakończenie obchodów Jubileuszu 800-lecia urodzin św. Ludwika. Kobyliński kościół z XV w. jest poświęcony „Matce Boskiej przy Żłóbku” i jest jedyny na świecie (po rzymskiej Bazylice MB Większej) tytuł świątyni. Piękny obraz Maryi adorującej Jezusa w żłóbku znajduje się w głównym ołtarzu. Uroczystość rozpoczęło odśpiewanie Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP, po czym asystent regionalny O. Alojzy Pańczak powitał przybyłe wspólnoty z: Bydgoszczy, Gniezna, Grodziska, Jarocina, Konina, Miejskiej Górki, Leszna, Lipna, Osiecznej, Ostrowa, Pakości, Poznania, Wronek, Wschowy, Woźnik i miejscowa z Kobylina (ok. 200 osób). Mszę św. koncelebrowało 10 Ojców Franciszkanów, a przewodniczył i Słowo Boże wygłosił O. A. Pańczak. W homilii nakreślił życie św. Ludwika. Który był osoba świecką i jako panujący król Francji osiągnął świętość. Jest dany przez Kościół jako patron i wzór życia dla III Zakonu. Jego rządy przyniosły 4 mu sławę jednego z najznakomitszych władców Francji. Był głęboko religijny, a w swoim postępowaniu sprawiedliwy i bezstronny. Na źródło wielkości i świętości wskazywała mu matka Bianka Kastylijska. Bardziej cenił sobie kaplicę, w której przyjął chrzest niż kościół, w którym był koronowany. Ufundował wiele instytucji charytatywnych, organizował dzieła miłosierdzia. Sam rozdawał jałmużnę ubogim. Prowadził życie skromne i ascetyczne. Rządy jego miały uznanie w całej Europie. Umocnił władzę królewską i system finansowy, dbał o gospodarkę, wprowadził sądy królewskie, zakaz pojedynków i noszenia broni, prowadzenie prywatnych wojen, wprowadził początki parlamentu. By wzorem dla innych władców. Dzisiaj należy zadać sobie pytanie: Czy człowiek świecki może się zbawić? Jesteśmy powołani, by mądrze kierować swoim małżeństwem, rodziną, wspólnotą, aby urzeczywistniło się królestwo prawdy, sprawiedliwości, miłości, dobra, pokoju miłosierdzia… Jesteśmy wszyscy powołani do świętości, gdy słuchamy i przestrzegamy Ewangelię, Dekalog, Prawa Boże i Kościelne. „Bądźmy rycerzami Chrystusowymi jak św. Ludwik”. Nasza Wspólnota czynnie włączyła się w liturgię. S. Barbara odczytała I czytanie, a jako dar ołtarza s. Krystyna i s. Zdzisława złożyły 2 świece. Po zakończeniu Mszy św. wysłuchaliśmy wspaniałego koncertu organowego w wykonaniu miejscowych Ojców – Ksawerego i Walentego. Przy bogato i smacznie zastawionych stołach spędziliśmy radosne chwile na braterskiej agapie. O godz. 15.oo wyśpiewaliśmy Chwałę Maryi na nabożeństwie majowym, po którym miejscowy parafianin recytował własne wiersze religijno-patriotyczne, Piękny Dzień Braterstwa zakończyliśmy uczczeniem relikwii św. Ludwika, nabożeństwem rozesłania i pasterskim błogosławieństwem. Na koniec był jeszcze czas na wspólną fotografię. Po drodze zatrzymaliśmy się w Gostyniu, by pokłonić się Świętogórskiej Róży Duchowej. Na ręce przełożonej Doroty Kobierskiej wysłaliśmy podziękowanie za możliwość radosnego przeżycia tego Dnia, za dar wspólnej modlitwy w pięknym Sanktuarium, za wielką gościnność i wszelkie dowody braterstwa, których tam doświadczyliśmy. Za wszystko „BOG ZAPŁAĆ!” Z naszej Wspólnoty pojechało 10 sióstr i braci. s. Halina 5 1. Adoracja Najświętszego Sakramentu w każdy wtorek o godz. 17:30 2. Pierwsza sobota miesiąca – Nabożeństwo Wynagradzające ku czci Niepokalanego Serca Maryi w ramach Wielkiej Nowenny Fatimskiej 2009-2017 i Msza św. w intencji podziękowań za św. Jana Pawła II oraz próśb o kanonizację bł. Natalii Tułasiewicz i bł. ks. Mariana Konopińskiego – początek 11:00. 3. Modlitwa różańcowa w intencji Ojczyzny i naszej Wspólnoty – Niedziela i Święta o godz. 11:30. 4. Pierwszy piątek miesiąca o godz. 17:00-17:45 Jerycho Różańcowe na Wzgórzu Przemysła. Redakcja: Franciszkański Zakon Świeckich Poznań przy Parafii pw Św. Michała Archanioła 6