Sprawa C-341/04 Eurofood IFSC Ltd.

Transkrypt

Sprawa C-341/04 Eurofood IFSC Ltd.
Sprawa C-341/04
Eurofood IFSC Ltd.
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Supreme Court)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Rozporządzenie (WE) nr 1346/2000
— Postępowanie upadłościowe — Orzeczenie o wszczęciu postępowania — Główny
ośrodek podstawowej działalności — Uznanie postępowania upadłościowego —
Porządek publiczny
Opinia rzecznika generalnego F.G. lacobsa przedstawiona w dniu 27 września
2005 r
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 2 maja 2006 r
I . 3817
I - 3854
Streszczenie wyroku
1. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Postępowanie upadłościowe — Rozporzą­
dzenie nr 1346/2000
(rozporządzenie Rady nr 1346/2000, art. 3 ust. 1)
I - 3813
STRESZCZENIE — SPRAWA C-341/04
2. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Postępowanie upadłościowe — Rozporzą­
dzenie nr 1346/2000
(rozporządzenie Rady nr 1346/2000, art. 16 ust. 1)
3. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Postępowanie upadłościowe — Rozporzą­
dzenie nr 1346/2000
(rozporządzenie Rady nr 1346/2000, art. 26)
4. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Postępowanie upadłościowe — Rozporzą­
dzenie nr 1346/2000
(rozporządzenie Rady nr 1346/2000, art. 26)
1.
Gdy dłużnikiem jest spółka zależna,
której siedziba określona w statucie
znajduje się w innym państwie człon­
kowskim aniżeli siedziba spółki nadrzęd­
nej, domniemanie sformułowane w art. 3
ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia
nr 1346/2000, zgodnie z którym głów­
nym ośrodkiem podstawowej działal­
ności spółki zależnej jest jej siedziba
określona w statucie, może zostać oba­
lone jedynie wtedy, gdy obiektywne
i możliwe do zweryfikowania przez
osoby trzecie kryteria umożliwiają
stwierdzenie, że rzeczywista sytuacja jest
odmienna niż ta, która wynikałaby
z położenia przedsiębiorstwa w miejscu
statutowej siedziby spółki. Taka sytuacja
może mieć miejsce w szczególności
w przypadku spółki, która nie prowadzi
żadnej działalności na terytorium pań­
stwa członkowskiego, w którym ma
swoją statutową siedzibę. Jednakże jeżeli
spółka prowadzi działalność na teryto­
rium państwa członkowskiego, w którym
znajduje się jej statutowa siedziba, sama
okoliczność, że jej decyzje ekonomiczne
są lub mogą być kontrolowane przez
spółkę nadrzędną, mającą siedzibę
w innym państwie członkowskim, nie
jest wystarczająca dla obalenia domnie­
I - 3814
mania ustanowionego przez to rozpo­
rządzenie.
(por. pkt 37 oraz pkt 1 sentencji)
2.
Artykuł 16 ust. 1 akapit pierwszy roz­
porządzenia nr 1346/2000 należy poddać
wykładni, zgodnie z którą wszczęcie
głównego postępowania upadłościowego
przez sąd jednego państwa członkow­
skiego powinno zostać uznane przez
sądy innych państw członkowskich, bez
możliwości badania przez te sądy oceny
właściwości dokonanej przez sąd pań­
stwa wszczęcia postępowania. W istocie
zasada pierwszeństwa określona w tym
przepisie, zgodnie z którą wszczęcie
EUROFOOD IFSC
postępowania upadłościowego przez
właściwy sąd jednego państwa człon­
kowskiego podlega uznaniu we wszyst­
kich pozostałych państwach członkow­
skich, z chwilą gdy orzeczenie stanie się
skuteczne w państwie wszczęcia postę­
powania, jest oparta na zasadzie wza­
jemnego zaufania, które umożliwiło
ustanowienie obligatoryjnego systemu
jurysdykcji i zastąpienie stosowania
przepisów krajowych państw członkow­
skich w dziedzinie uznawania i wykony­
wania orzeczeń przez uproszczony
mechanizm uznawania i wykonywania
orzeczeń wydanych w ramach postępo­
wania upadłościowego. Jeżeli uznając, że
główny ośrodek podstawowej działal­
ności dłużnika znajduje się w innym
państwie członkowskim niż to, w którym
zostało wszczęte główne postępowanie
upadłościowe, zainteresowany chce pod­
ważyć właściwość sądu, który wszczął
postępowanie, musi on skorzystać ze
środków zaskarżenia orzeczenia
o wszczęciu postępowania przewidzia­
nych przez prawo krajowe państwa
członkowskiego, w którym zostało
wszczęte to postępowanie, i to przed
sądami tego państwa członkowskiego.
określonego w załączniku A do tego
rozporządzenia, jeżeli orzeczenie to
skutkuje zajęciem majątku dłużnika oraz
powołaniem zarządcy określonego
w załączniku C do tego rozporządzenia.
Zajęcie majątku oznacza utratę przez
dłużnika prawa zarządu swoim mająt­
kiem. W istocie mechanizm przewidu­
jący, że wszczęte może zostać tylko
jedno postępowanie główne wywołujące
skutki prawne we wszystkich państwach
członkowskich, w których rozporządze­
nie obowiązuje, mógłby zostać poważnie
zaburzony, jeżeli sądy tych państw
członkowskich, do których wpłynęły
w tym samym czasie wnioski o wszczęcie
postępowania ze względu na niewypła­
calność dłużnika, mogłyby korzystać
z k o n k u r e n c y j n e j właściwości
w dłuższym czasie. W celu zapewnienia
skuteczności systemu ustanowionego
rozporządzeniem konieczne jest zatem,
aby zasada uznawania orzeczeń okreś­
lona w tym przepisie mogła znaleźć
zastosowanie w toku postępowania tak
szybko, jak to możliwe.
(por. pkt 52, 54 oraz pkt 3 sentencji)
(por. pkt 39, 40, 43 oraz pkt 2 sentencji)
4.
3.
Artykuł 16 ust. 1 akapit pierwszy roz­
porządzenia nr 1346/2000 należy poddać
wykładni, zgodnie z którą orzeczenie
o wszczęciu postępowania upadłościo­
wego stanowi orzeczenie sądu państwa
członkowskiego, do którego w związku
z niewypłacalnością dłużnika wpłynął
wniosek o wszczęcie postępowania
Artykuł 26 rozporządzenia nr 1346/2000
należy poddać wykładni, zgodnie z którą
państwo członkowskie może odmówić
uznania postępowania upadłościowego
wszczętego w innym państwie człon­
kowskim, jeżeli wszczęcie postępowania
nastąpiło z wyraźnym naruszeniem
prawa podstawowego do bycia wysłu­
chanym przysługującego jednemu
z uczestników tego postępowania. Jeżeli
I - 3815
STRESZCZENIE - SPRAWA C-341/04
konkretne sposoby zapewnienia prawa
do bycia wysłuchanym mogą różnić się
od siebie w zależności od tego, jak pilne
jest wydanie danego orzeczenia, to każde
ograniczenie tego prawa musi zostać
stosownie uzasadnione i muszą mu
towarzyszyć gwarancje proceduralne
zapewniające uczestnikom tego postępo­
wania skuteczną możliwość zaskarżenia
środków podjętych w trybie pilnym.
O ile do sądu państwa uznającego należy
ustalenie, czy wyraźne naruszenie prawa
do bycia wysłuchanym miało rzeczywiś­
cie miejsce w postępowaniu przed sądem
innego państwa członkowskiego, o tyle
I - 3816
sąd ten nie może ograniczyć się do
zastosowania uznanych przez niego kon­
cepcji ustności postępowania i podsta­
wowego znaczenia, jakie tej koncepcji
przyznaje jego porządek prawny, lecz
musi w świetle wszystkich okoliczności
dokonać oceny, czy uczestnicy tego
postępowania mają dostateczną możli­
wość bycia wysłuchanymi.
(por. pkt 66-68 oraz pkt 4 sentencji)