Być Apostołem Dzisiaj 12

Obecność w największej głębi naszej istoty: mój Boże, uważam,
że obraziłbym Twoje miłosierdzie, gdybym ośmielił się myśleć,
że Ty, który jesteś Nieskończonym Miłosierdziem nie byłbyś w
stanie zatryumfować nad całym moim sprzeciwem. Naprawdę
obraziłbym Ciebie, moje Nieskończone Miłosierdzie, gdybym
ośmielił się wątpić. Traktujesz mnie tak miłosiernie, dając mi
obfitość łaski większą nawet niż ta, jakiej udzielasz tym, którzy
są sprawiedliwego serca! (cf. OOCC X, 182). Prośmy Ducha
Świętego, który sprawił, że Wcielenie stało się możliwe, aby
uczynił każdego z nas kanałem miłosierdzia, aby uformował w
nas również oblicze miłosierdzia i by przekazał nam te same
uczucia, które były w Chrystusie Jezusie. Dzielmy się
miłosierdziem w konkretnych czynach: podarujmy naszą
uwagę, nadstawmy ucha, podarujmy czas tym, którzy żyją
obok nas. Dzielmy się naszym doświadczeniem, że
„miłosierdzie zawsze będzie większe niż grzech” i że „nikt nie
może nakładać ograniczeń na miłość Boga, który jest zawsze
gotów wybaczyć" (MV 3).
Ze Św. Wincentym odnówmy nasze niewzruszone zaufanie:
Wierzę i jestem całkowicie pewien, że Twoje miłosierdzie
niszczy moją nędzę i napełnia mnie wszystkimi Twoimi
darami, więcej niż aniołów i wszystkich świętych, przeszłych,
obecnych, przyszłych i możliwych stworzeń, w taki sposób, że
jeśli w Maryi wszystkie wieki i wszystkie pokolenia będą
podziwiać cud Twojej łaski, to we mnie, który w nędzy,
bezbożności i niewdzięczności prześcigam wszystkich
zbuntowanych aniołów i całe ludzkie plemię, będą musieli
podziwiać cud Twego Miłosierdzia (cf. OOCC X, 303). W tym
roku miłosierdzia niech każdy z nas żyje i „mówi o" tym
wspaniałym doświadczeniu!
ZAK, Włochy
________________________________________________
Segretariato Generale, Unione dell’Apostolato Cattolico
Piazza San Vincenzo Pallotti 204, Roma, Italia [email protected]
Wcielenie Miłosierdzia
Wszyscy trwamy w radosnym oczekiwaniu na otwarcie Drzwi
Świętych, lub radujemy się głęboko, że miało to już miejsce,
aby pozwolić sobie na fascynację ,,Misericordiae Vultus”
obliczem miłosierdzia, Bogiem, którego nigdy nie
przestaniemy odkrywać. O Tobie mówi serce moje: Szukaj Jego
oblicza! Szukam, o Panie, Twojego oblicza (Ps 27,8).
W ten sposób modlimy się z psalmistą, w ten sposób modlimy
się z Kościołem. Papież Franciszek mówi do nas: „Jezus
Chrystus jest obliczem miłosierdzia Ojca, obliczem, które
pozwala nam rozpoznać osobę Boga samego, w którego
wierzymy z całkowitą hojnością naszego serca. Miłosierdzie
Boga Ojca jasno świeci na obliczu Jezusa, naszego Pana.
W czasie trwania tego Roku Świętego Duch Żyjącego Boga
będzie tym, który nas poprowadzi i doprowadzi do
kontemplacji oblicza miłosierdzia, tego ludzkiego oblicza,
które w Tajemnicy Wcielenia Duch święty uformował w łonie
Maryi.
Podczas kuszenia i pierwszego upadku Adam nie ufał swemu
Stwórcy. W Tajemnicy Wcielenia Maryja oddaje się
bezwarunkowo - ,,Oto jestem” - i zgadza się w pełni, całkowicie
i nieodwołalnie na plan Ojca.
W jej łonie rosło najpiękniejsze z ludzkich dzieci, na którego
wargach rozlała się łaska i miłosierdzie, czyste i darmowe,
ponieważ ofiarowane tym, którzy nie zasługują na nie.
We Wcieleniu obietnica Protoewangelii przywraca naszą
ufność w Boga Stwórcę: ,,jej potomstwo zmiażdży ci głowę”
(por. Rdz 3,15). Syn Boży miażdży głowę wroga, który w Niego
uderzył - i wciąż uderza w ludzkie serca wątpliwościami,
nieufnością i brakiem wiary w Boga.
Wcielenie, do którego przygotowujemy się w okresie Adwentu,
to Wcielenie Miłosierdzia, które jest „z pokolenia na
pokolenie” (Łk 1,50), Miłosierdzia Boga, które nadal chce stać
się propozycją dla wolnego wyboru każdego z nas. Dla nas,
którzy tak często padamy ofiarą zniechęcenia, przerażenia,
poczucia winy, pokusy egoizmu, zamkniętego umysłu i
zniewolenia, jakby wróg wciąż jeszcze miał ostatnie słowo do
powiedzenia w naszym życiu.
Raduj się Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę w oczach Boga.
Obietnica staje się dobrą nowiną: to potomstwo zmiażdży
głowę wroga, który nadal podstępnie nie przestaje do nas
mówić: Jak Bóg może cię kochać, ciebie, który jesteś tak
niegodny, tak kruchy, tak niekonsekwentny?
Wcielenie Syna Bożego jest darem miłosierdzia danym za
darmo, co jeszcze raz rodzi we mnie pewność, że Bóg kocha
mnie osobiście, kocha mnie właśnie dlatego, że nie zasługuję,
aby być kochanym. Miłosierdzie staje się ciałem właśnie dla
mnie, grzesznika; grzesznika, ale nie zepsutego, bo uznaję
potrzebę miłosierdzia! (Papież Franciszek) Używając słów św.
Wincentego: O, jak dobry Bóg jest dla mnie, który jestem
niegodny każdego dobra i zasługuję na wszelkie zło! (por.
OOCC X, 182)
Miłosierdzie staje się ciałem w Jezusie i przychodzi, aby mnie
szukać, aby mnie odnaleźć; przychodzi do mojego domu, aby
przynieść zbawienie, przychodzi, aby ze mną zamieszkać.
Anioł mówi także do mnie: ,,Nie bój się, oto zwiastuję ci radość
wielką, która będzie udziałem całego narodu: Dzisiaj narodził
się Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan (Łk 2, 10-11)
Miłosierdzie, które stało się ciałem jest jedynym źródłem
radości dla nas, ludzi każdego czasu, języka, narodu i kraju.
Jeśli Miłosierdzie przychodzi, aby z nami mieszkać, to nie
możemy dłużej chodzić smutni, z opuszczonymi głowami. Jeśli
miłosierdzie stało się ciałem, to nie możemy dłużej zamykać
się w sobie, w naszym egoizmie, w naszym wąskim myśleniu,
że najlepiej nam w pojedynkę.
„W tym Roku Świętym – przypomina nam Papież Franciszek –
słodycz oblicza Matki miłosierdzia czuwa nad nami, abyśmy
wszyscy potrafili odkryć radość z czułości Boga. Maryja
potwierdza, że miłosierdzie Syna Bożego nie zna granic i
obejmuje wszystkich, bez wyjątku" (por. Misericordiae Vultus
24)
Pod wzrokiem Maryi kontemplujemy tę tajemnicę z sercami
przepełnionymi wdzięcznością i mówimy do Niej jak nauczył
nas św. Wincenty: Jesteś naszą Nauczycielką, Matką i
Orędowniczką; jako Nauczycielka chcesz, abyśmy przychodzili
do Ciebie codziennie po to, by słuchać natchnień, które dajesz
dla naszej pociechy i podtrzymania nas w wiernym życiu
Ewangelią; jako Matka okazujesz nam litość w naszych
słabościach; jako Orędowniczka jesteś gotowa wypraszać nam
wszystko, czego potrzebujemy, aby uleczyć wszelki brak
współpracy z łaską. W każdej potrzebie wiemy, do kogo
zwrócić się z ufnością.
Ty, Córko Ojca Przedwiecznego, wyprosisz nam moc ducha do
pokonywania wrogów naszej duszy, którzy chcą powstrzymać
nas od wiary w Jego nieskończone miłosierdzie. Ty, Matko
Słowa Przedwiecznego, które stało się Ciałem, wyprosisz nam
światło do poznania podstępów, jakie stosuje wobec nas
nieprzyjaciel. Gorąco pragnę przez twoje wstawiennictwo,
zawsze gotowa Oblubienico Ducha Świętego, zobowiązać się
do uzyskania dla nas łaski, by żyjąc miłością żyć w
nieskończonej Miłości (cf. OOCC XIII, 191-192).
W tym Roku Świętym miłosierdzia, spędzajmy więcej czasu z
Jezusem, Wcielonym Miłosierdziem, doświadczajmy Jego
działania w naszych sercach, pozwólmy, aby dotknęła nas Jego