Platforma Kultury

Pobrano z PlatformaKultury.pl
30.06.2016
Ilona Majewska
____________________________
Jestem etnografką i animatorką kultury. Od 7 lat prowadzę działania edukacyjne w obszarze edukacji
do wielokulturowości i równości. Współtworzę łódzki kolektyw „Robimy warsztaty” – korzystając z filmu
fotografii, technik teatralnych prowadzę zajęcia angażujące dzieci do działania, tworzę narzędzia
edukacyjne dla projektów społecznych, festiwali. Od 2012 roku interesuję się tematyką integracji dzieci
cudzoziemskich – współprowadziłam projekty w Ośrodku dla Uchodźców w Grotnikach.
Animacją kultury zajęłam się po studiach – były to międzypokoleniowe spotkania kulinarne wokół
mniejszości religijnych i etnicznych, które prowadziłam na zgierskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku.
Najwięcej działań zrealizowałam w ramach Stowarzyszenia „Tkalnia” w Zgierzu - redagowałam dział
społeczny „Zgrzytu” - gazety niezależnej tworzonej we współpracy z szwajcarskim „Wochenzaitung”,
odbyłam job shadowing u Agnieszki Jucewicz – naczelnej „Wysokich obcasów”. Od dwóch lat
prowadzę Wędrowny Uniwersytet Dziecięcy – edukację kulturalną i obywatelską dla dzieci wiejskich
społeczności.
Obszary zainteresowań:
edukacja do równości i wielokulturowości/ uchodźcy/ prawa człowieka/ zbieranie opowieści/ małe
społeczności wiejskie/ herstory/ film i fotografia jako narzędzia diagnozy i animacji/etnoanimacja
Stypendium:
Stypendium MKiDN otrzymałam na realizację projektu „Miejsca wspólne” - zbierania historii w 3
ośrodkach dla uchodźców i rozmowy z osobami, które angażują się w kreowanie polityki integracyjnej w
Polsce - na kanwie opowieści powstanie „Mała książka o uchodźcach”, a dzieci polskie i
cudzoziemskie stworzą wspólne filmy animowane – zorganizujemy uroczyste premiery dla społeczność
Łukowa, Podkowy Leśnej i Czerwonego Boru. Dodatkowym działaniem będzie stworzenie ok. 20
videopocztówek. W pracy nad „Miejscami wspólnymi” najważniejsze są spotkania, rozmowy i czas,
który dałam sobie na to, żeby zrealizować pomysł z którym nosiłam się od 2012 roku. Projekt otrzymał
honorowy patronat dyrektora Urzędu do Spraw Cudzoziemców.
Będąc animatorem kultury nie można zapominać, że ważny jest czas – na rozmowy, słuchanie ludzi z
którymi coś chcemy zrobić, poznanie kontekstów – to pomaga nie zawłaszczać przestrzeni, nie
zdominować społeczności z którymi pracujemy.
Moja ulubiona metoda pracy to – lubię pracować na styku etnografii, animacji, edukacji pozaformalnej.
strona 1 / 1