ECOSPA.pl Roztwory kosmetyczne
Transkrypt
ECOSPA.pl Roztwory kosmetyczne
ECOSPA.pl Roztwory kosmetyczne http://ecospa.pl/artykuly/o-surowcach-i-skladnikach/roztwory-kosmetyczne Roztwory W przeciwieństwie do emulsji, zawiesin czy pian, roztwory to jednorodne mieszaniny co najmniej dwóch składników, z których jeden jest rozpuszczalnikiem. Roztwory są układami energetycznie korzystnymi, w związku z czym nie rozdzielają się nawet w długim okrasie czasu. W kosmetyce rzadko mamy do czynienia z roztworami rzeczywistymi jak roztwór cukru w wodzie. Należą do nich oliwki (mieszanina ciekłych substancji lipidowych), perfumy (wodno-alkoholowe roztwory kompozycji zapachowych) lub niektóre sztyfty (mieszanina stałych substancji lipidowych). Otrzymywanie tego typu układów jest proste i polega na stopniowym dodawaniu do rozpuszczalnika (np. woda, alkohol, olej roślinny) wszystkich składowych mieszaniny. W przypadku substancji stałych, proces rozpuszczania należy prowadzić „na gorąco”, czyli w podwyższonej temperaturze (korzystając z łaźni wodnej). W przypadku produktów kosmetycznych znacznie częściej mamy do czynienia z roztworami koloidalnymi, jak roztwór białka w wodzie lub roztwór micelarny (wodny roztwór substancji powierzchniowo czynnych - surfaktantów). Te ostatnie najczęściej wykorzystuje się tworząc formy kosmetyczne nazywane tonikami. Toniki są to układy wodne mogące zawierać niewielką ilość substancji nierozpuszczalnych lub trudno rozpuszczalnych w wodzie, tj. kompozycje zapachowe, niektóre substancje czynne (np. witamina A lub E) oraz większość wyciągów roślinnych. Ekstrakty roślinne są to mieszaniny wielu związków, dla których trudno określić rozpuszczalność w wodzie poszczególnych składników. Otrzymanie transparentnych roztworów wodnych, nawet ze znikomą zawartością ww. składników, może okazać się niemożliwe. Aby móc wprowadzić do układów wodnych pewne ilości ekstraktów roślinnych, nie tracąc jednocześnie na jednorodności i klarowności układu, stosuje się dodatek substancji powierzchniowo czynnych nazywanych solubilizatorami. Jako solubilizatory najczęściej stosuje się SPC (surfaktanty) bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie (o wysokim HLB). Proces solubilizacji rozpoczyna się od połączenia solubilizatora (pojedynczego surfaktantu lub mieszaniny surfaktantów) z substancjami w wodzie nierozpuszczalnymi. Po uzyskaniu jednorodnego układu, do solubilizatu, przy ciągłym mieszaniu dodaje się porcjami pozostałą fazę wodną. Jeśli otrzymany układ nie jest transparentny (przezroczysty) oznacza to, iż ilość solubilizatora jest niewystarczająca w stosunku do ilości frakcji nierozpuszczalnych lub trudno rozpuszczalnych w wodzie. TXT_PDF_PAGE_NUMBER 1 TXT_PDF_PAGE_OUT_OF 1