Identyfikacja ortopedów przyszłości NIEZDOLNOŚĆ NIEKTÓRYCH

Identyfikacja ortopedów przyszłości
NIEZDOLNOŚĆ NIEKTÓRYCH STUDENTÓW MEDYCYNY DO
OSIĄGNIĘCIA KOMPETENCJI W PODSTAWOWYCH ZABIEGACH
ARTROSKOPWYCH POMIMO SZKOLENIA. BADANIA RANDOMIZOWANE
A. Alvand, S. Auplish, T. Khan, H. S. Gill, J. L. Rees
From Nuffield Department of Orthopaedics, Rheumatology & Musculoskeletal
Sciences, University of Oxford, Oxford, United Kingdom
J Bone Joint Surg [Br] 2011;93-B:1586–1591.
Celem tego badania była ocean efektu szkolenia grupy studentów medycyny w
zakresie zabiegów artroskopwych i ustalenia czy wszyscy studenci posiadają
odpowiednie kompetencje po takim szkoleniu. Trzydziestu trzech studentów nie
posiadających doświadczenia w artroskopii stawów zostali zakwalifikowani do grupy
szkoleniowej i nie szkoleniowej. Wymagano od nich przeprowadzenia 30 fragmentów
zabiegu w dwóch symulowanych zadaniach artroskopowych (bark i kolano).
Pierwotny wynik zależał od powodzenia każdego z wykonanych fragmentów zadania.
Studenci uzyskiwali kompetencje z chwilą ustabilizowania się krzywej uczenia.
Wtórny wynik był efektem oceny technicznej zręczności ocenianej na podstawie
systemu analizy ruchu. Sześciu studentów z grupy „nieszkolonej” nie uzyskało
kompetencji w zakresie zadań w obrębie barku, w porównaniu z jednym z grupy
„szkolonej”. Podczas zadań w obrębie stawu kolanowego 2 studentów w każdej
grupie ni uzyskało kompetencji. Na podstawie obiektywnych parametrów ruchu grupa
„szkolona” lepiej wykonywała zadania w obrębie barku (p<0.05) jednakże nie było to
statystycznie znamienne w stosunku do zadań w obrębie kolana (p>0.05).
Chociaż konkretne szkolenia poprawiły wyniki zadań artroskopowych u nowicjuszy,
były osoby, które nie mogły osiągnąć kompetencje mimo ukierunkowanego szkolenia.
Wyniki te mogą mieć wpływ na proces wyboru stażystów i wpływu na wybór specjalności
zawodowych.