Zarządzanie kadrami Rynek pracy @m Zadania

Transkrypt

Zarządzanie kadrami Rynek pracy @m Zadania
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
Zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji
zawodowej zawiera uchwalony przez Radę Ministrów projekt pt:
„KRAJOWY PLAN DZIAŁAŃ NA RZECZ ZATRUDNIENIA NA LATA 2009-2011”.
Uwzględnia on zasady Europejskiej Strategii Zatrudnienia oraz inicjatywy samorządu gminy, powiatu,
województwa i partnerów społecznych.
KRAJOWY PLAN DZIAŁAŃ NA RZECZ ZATRUDNIENIA określa1:
cele i działania zgodne z kierunkami i priorytetami polityki państwa w dziedzinie rynku pracy;
działania i zakładane wyniki wdroŜenia priorytetów i wytycznych Europejskiej Strategii
Zatrudnienia;
zadania, programy i projekty, które mogą uzyskać wsparcie w ramach Krajowego Planu Działań;
kryteria uzyskania wsparcia finansowego przez samorządy terytorialne;
przewidywane wydatki Funduszu Pracy oraz budŜetu państwa na dofinansowanie zadań objętych
Krajowym Planem Działań;
wskaźniki efektywności Krajowego Planu Działań;
sposób monitorowania i koordynowania wykonywania zadań.
Podstawowymi dokumentami Rządu, określającymi priorytety polityki rynku pracy i zamierzenia
realizacyjne na lata 2007-2015 są:
- Strategia Rozwoju Kraju 2007-2015;
- Strategiczny Plan Rządzenia;
- Krajowy Program Reform na lata 2008-2011 na rzecz realizacji Strategii Lizbońskiej;
- Krajowy Plan Działań na rzecz Zatrudnienia na 2008 r.”;
- Program Operacyjny Kapitał Ludzki 2007-2013”.
- Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia na lata 2007-2013.
Krajowy Program Reform na lata 2008-2011
na rzecz realizacji Strategii Lizbońskiej wyznacza następujące priorytety polityki wzrostu
międzynarodowej konkurencyjności:
Obszar makroekonomiczny:
Priorytet 1 - Konsolidacja finansów publicznych i poprawa zarządzania finansami publicznymi.
Obszar mikroekonomiczny:
Priorytet 2 - Rozwój przedsiębiorczości.
Priorytet 3 - Wzrost innowacyjności przedsiębiorstw.
Priorytet 4 -Rozwój i modernizacja infrastruktury oraz zapewnienie warunków konkurencji w
sektorach sieciowych.
1
art. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy [D.U. z 2004 poz. 1001]
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
Obszar polityki rynku pracy:
Priorytet 5 - Tworzenie i utrzymanie nowych miejsc pracy oraz zmniejszanie bezrobocia.
Priorytet 6 - Poprawa zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw oraz
inwestowanie w kapitał ludzki.
KRAJOWY PLAN DZIAŁAŃ NA RZECZ ZATRUDNIENIA NA LATA 2009-2011
ŹRÓDŁO: HTTP://WWW.MPIPS.GOV.PL
PRIORYTET 1
1. Wzrost aktywności
Zwiększenie aktywności Polaków ma dotyczyć przede wszystkim aktywności zawodowej, a w
konsekwencji skutkować wzrostem zatrudnienia. Obejmuje ono:
działania polegające na rozwijaniu czynników i instrumentów zachęcających do podjęcia aktywności
zawodowej lub edukacyjnej,
rozwój kształcenia ustawicznego;
stwarzanie moŜliwości godzenia pracy zawodowej z pełnieniem ról rodzinnych,
działania wzmacniające zdolność do podjęcia lub zmiany pracy i adaptacji do zmian;
program "Solidarność pokoleń – Działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku
50+"
aktywizację młodzieŜy mieszkającej na wsi, kończącej edukację zawodową poprzez pomoc w
szybkim przechodzeniu od nauki do pracy - staŜe absolwenckie;
poprawę mobilności przestrzennej stanowiącej warunek polepszenia sytuacji zawodowej
mieszkańców obszarów zlokalizowanych w znacznym oddaleniu od większych ośrodków miejskich
lub słabo z nimi skomunikowanych;
integrację społeczną i zawodową osób wykluczonych i zagroŜonych wykluczeniem społecznym;
aktywizację zawodową osób niepełnosprawnych zarówno na otwartym, jak i chronionym rynku
pracy.
KRAJOWY PLAN DZIAŁAŃ NA RZECZ ZATRUDNIENIA NA LATA 2009-2011
PRIORYTET 2
2. Sprawny rynek pracy
Stworzenie lepszych warunków działania przedsiębiorstw oraz zatrudniania pracowników.
Ograniczenie barier dla rozwoju przedsiębiorczości, upowszechnienie elastycznych form zatrudnienia i
organizacji pracy, zmiana w zakresie zabezpieczenia społecznego na rynku pracy, stwarzanie większych
moŜliwości do bycia zatrudnionym i samozatrudnienia poprzez poprawę kompetencji, mobilności i
zdolności adaptacyjnych zasobów siły roboczej w Polsce. Są to takie instrumenty; jak:
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
promocja alternatywnych i elastycznych form zatrudnienia oraz metod organizacji pracy;
nowoczesny system zabezpieczenia społecznego na rynku pracy, zniechęcający do wydłuŜania
okresu bezrobocia i zachęcający do podjęcia edukacji lub skorzystania z instrumentów
aktywnej polityki rynku pracy;
skrócenie okresu zasiłkowego i wprowadzenie mechanizmu obniŜenia wartości świadczenia w
trakcie jego pobierania;
uzupełnienie zasiłku dla bezrobotnych przez instrumenty zapewniające dochody w okresie
korzystania z aktywnych polityk rynku pracy, takich jak: szkolenia, staŜe, przygotowanie
zawodowe, czy inne formy edukacji ustawicznej.
zachęcanie do rozwoju współpracy pomiędzy publicznymi słuŜbami zatrudnienia a prywatnymi
agencjami zatrudnienia i pracodawcami, ale takŜe pomiędzy publicznymi słuŜbami
zatrudnienia, pomocą społeczną, partnerami społecznymi i organizacjami pozarządowymi.
stworzenie sprawnego systemu monitoringu rynku pracy.
Instytucjami rynku pracy realizującymi zadania w zakresie promocji zatrudnienia,
łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej są:
Publiczne słuŜby zatrudnienia, do których naleŜą organy zatrudnienia wraz z powiatowymi i
wojewódzkimi urzędami pracy, urzędem Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz urzędami
wojewódzkimi. W styczniu 2007 r. działało w Polsce 16 wojewódzkich i 338 powiatowych
urzędów pracy, które łącznie zatrudniały ok. 20 tys. osób, w tym 18% to doradcy zawodowi,
specjaliści ds. rozwoju zawodowego, doradcy i asystenci EURES, liderzy Klubów Pracy itp.)
Ochotnicze Hufce Pracy - państwowe jednostki wyspecjalizowane w działaniach na rzecz
młodzieŜy, zwłaszcza młodzieŜy zagroŜonej wykluczeniem społecznym, oraz bezrobotnych do 25
roku Ŝycia.
o 10 centrów kształcenia i wychowania – (1,3 tys. osób),
o 26 ośrodków szkolenia i wychowania – (ok. 3 tys. uczestników),
o ok. 200 hufców pracy, obejmuje blisko 2,7 tys. uczestników.
Ponadto, w strukturach Ochotniczych Hufców Pracy działa 49 młodzieŜowych biur pracy i 60 ich
filii, 114 klubów pracy oraz 49 mobilnych centrów informacji zawodowej i 21 młodzieŜowych
centrów kariery.
Agencje zatrudnienia - niepubliczne jednostki organizacyjne świadczące usługi w zakresie
pośrednictwa pracy na terenie Polski, pośrednictwa do pracy za granicą u pracodawców
zagranicznych, agencje poradnictwa zawodowego, agencje doradztwa personalnego i pracy
tymczasowej.
Instytucje szkoleniowe - publiczne i niepubliczne podmioty prowadzące edukację pozaszkolną.
Instytucje
dialogu
społecznego
organizacje
i
instytucje
zajmujące
się
problematyką rynku pracy, jak: organizacje związków zawodowych, pracodawców i bezrobotnych
oraz
organizacje
pozarządowe
współpracujące
z
publicznymi
słuŜbami
zatrudnienia
i
Ochotniczymi
Hufcami
Pracy.
Naczelna Rada Zatrudnienia, pełni funkcję organu opiniodawczo-doradcze-go MPiPS. Podobną
rolę odgrywają wojewódzkie i powiatowe rady zatrudnienia, odpowiednio - dla marszałków i
starostów. Istotna rola przypada takŜe Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.
Instytucje partnerstwa lokalnego - instytucje realizujące inicjatywy partnerów rynku pracy,
tworzone na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji
zawodowej i wspierane przez
organy samorządu terytorialnego.
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
Trójstronna Komisja
ds. Społeczno-Gospodarczych
Powołana uchwałą rządu w 1994 r.
Komisja Trójstronna ma kompetencje w:
ustalaniu wskaźników wzrostu wynagrodzeń w przedsiębiorstwach i w sferze budŜetowej,
pracach wstępnych nad budŜetem państwa.
Komisja ma prawo zabierać głos w kaŜdej sprawie o duŜym znaczeniu gospodarczym i społecznym gdy
uzna, Ŝe jej rozwiązanie jest istotne dla zachowania pokoju społecznego.
Członkami Komisji Trójstronnej są:
przedstawiciele rządu, imiennie wskazani przez premiera,
przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych;
o NSZZ „Solidarność”, OPZZ, Forum Związków Zawodowych
przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców.
o Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, Konfederacja Pracodawców Polskich,
Związek Rzemiosła Polskiego, Business Centre Club
Zespoły problemowe Komisji Trójstronnej:
•
ds. polityki gospodarczej kraju i rynku pracy
•
ds. prawa pracy i układów zbiorowych
•
ds. rozwoju dialogu społecznego
•
ds. ubezpieczeń społecznych
•
ds. usług publicznych
•
ds. budŜetu, wynagrodzeń i świadczeń socjalnych
•
ds. współpracy z Międzynarodową Organizacją Pracy
•
ds. funduszy strukturalnych Unii Europejskiej
•
ds. Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej
•
ds. Unii Europejskiej
Do INSTYTUCJI DIALOGU SPOŁECZNEGO w sprawach promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków
bezrobocia i aktywizacji zawodowej naleŜą cztery główne organizacje pracodawców:
o Konfederacja Pracodawców Polskich [KPP] – jest organizacją politycznie niezaleŜną i
niedochodową, grupuje związki i federacje pracodawców, jak równieŜ przedsiębiorstwa będące
pracodawcami o ogólnokrajowym znaczeniu. KPP skupia około 40 regionalnych
i branŜowych
związków pracodawców, jak równieŜ przedsiębiorstwa o ogólnokrajowym znaczeniu. Celem
działania KPP jest reprezentowanie interesów pracodawców wobec rządu, władz publicznych
wszystkich szczebli oraz partnerów społecznych – zarówno na szczeblu ogólnopolskim jak i
regionalnym.
o Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych „Lewiatan” (PKPP Lewiatan) – jest organizacją
dobrowolną, samorządną, niezaleŜną, o charakterze gospodarczym oraz społecznym, zrzeszającą
związki pracodawców, federacje związków pracodawców oraz pracodawców posiadających
szczególną pozycję gospodarczą i znaczenie w stosunkach pracy. Głównym zadaniem PKPP
„Lewiatan” jest reprezentowanie prywatnych pracodawców z całej Polski z róŜnych gałęzi gospodarki
oraz budowanie ładu gospodarczego przez gwarantowany ustawowo udział w tworzeniu prawa i w
dialogu społecznym.
o Związek Rzemiosła Polskiego (ZRP)– to ogólnopolska społeczno-zawodowa i gospodarcza
organizacja samorządu rzemiosła, zrzeszająca 490 cechów, 271 spółdzielni rzemieślniczych, 27 izb
rzemiosła i przedsiębiorczości. Podstawowym zadaniem ZRP jest zapewnienie zrzeszonym w nim
organizacjom, pomocy w realizacji zadań statutowych, rozwijanie działalności gospodarczej
i
społeczno-kulturalnej rzemiosła i małej przedsiębiorczości, udzielanie wszechstronnego wsparcia i
ochrony prawnej, reprezentowanie interesów rzemiosła i małej przedsiębiorczości w kraju
i
za granicą.
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
o Business Centre Club - Związek Pracodawców (BCC-ZP) – jest związkiem pracodawców, którego
działania koordynowane są przez Instytut Lobbingu BCC. Podstawowe zadania BCC to: realizacja
usług klubowych na rzecz członków Klubu, reprezentowanie interesów środowiska przedsiębiorców,
tworzenie lobby przedsiębiorców oraz tworzenie więzi środowiskowej i towarzyskiej.
NARODOWE STRATEGICZNE RAMY ODNIESIENIA
na lata 2007-2013
N S R O zostały opracowane na podstawie STRATEGICZNYCH WYTYCZNYCH WSPÓLNOTY
EUROPEJSKIEJ na lata 2007-2013 i zawierają priorytety odnowionej Strategii Lizbońskiej (z 5.07.2005
r.), gdzie strategicznym celem jest tworzenie warunków dla wzrostu konkurencyjności gospodarki
polskiej, opartej na wiedzy i przedsiębiorczości, zapewniającej wzrost zatrudnienia i wzrost poziomu
spójności społecznej.
NSRO zakłada realizację celów szczegółowych, wynikających z załoŜeń Strategii Lizbońskiej, tj.:
• tworzenie warunków dla utrzymania trwałego i wysokiego tempa wzrostu gospodarczego;
• wzrost zatrudnienia przez rozwój kapitału ludzkiego i społecznego;
• podniesienie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw (głównie sektora usług);
• budowa i modernizacja infrastruktury technicznej, mającej podstawowe znaczenie dla wzrostu
konkurencyjności Polski i jej regionów;
• wzrost konkurencyjności polskich regionów i przeciwdziałanie ich marginalizacji społecznej,
gospodarczej i przestrzennej;
• rozwój obszarów wiejskich.
STRATEGIA LIZBOŃSKA GŁÓWNE PRIORYTETY na lata 2005 – 2010
w ocenie Komisji Europejskiej
Bardziej atrakcyjne miejsce do lokowania inwestycji:
• Rozwój i pogłębienie rynku wewnętrznego.
• Zagwarantowanie otwartej i konkurencyjnej gospodarki wewnątrz i na zewnątrz Europy.
• Poprawa regulacji na poziomie europejskim i narodowym.
• Rozwój i poprawa infrastruktury europejskiej.
Tworzenie większej ilości i lepszych miejsc pracy:
• Zachęty do podejmowania zatrudnienia oraz modernizacja systemów zabezpieczenia społecznego
• Poprawa zdolności dostosowawczych pracowników i przedsiębiorstw oraz elastyczność rynków
pracy
• Większe inwestycje w kapitał ludzki poprzez lepszą edukację
i rozwój umiejętności
Spośród 18 Agencji Wspólnoty Europejskiej
aŜ cztery dotyczą zasobów ludzkich i rynku pracy:
EUROFOUND
Europejska Fundacja na rzecz Poprawy Warunków śycia i Pracy
http://www.eurofound.eu.int
@m
Zarządzanie kadrami
CEDEFOP
Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego
Rynek pracy
http://www.cedefop.europa.eu/
ETF
Europejska Fundacja Kształcenia
http://www.etf.eu.int
EU-OSHA
Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy
http://agency.osha.eu.int/
Podstawowe przyczyny bezrobocia w Polsce
wg A. Szałkowskiego
Rynek pracy w procesie transformacji, Polityka społeczna, 2001 r., s.96-100
• Recesja gospodarcza, spadek produkcji w 1990 r., zmuszający zakłady pracy sfery materialnej do
redukcji zatrudnienia.
• Restrukturyzacja gospodarki.
• Zmniejszanie zatrudnienia socjalnego (tzw. bezrobocia ukrytego). Przedsiębiorstwa poddawane
rygorom gospodarki rynkowej, były zmuszone do racjonalnego zatrudnienia.
• Zaniedbania rozwojowe: dekapitalizacja i tzw. zuŜycie moralne środków produkcji, słabość
strategicznej polityki gospodarczej, nieprzygotowanie przedsiębiorstw do efektywnego
funkcjonowania i utrzymania miejsc pracy w przyszłości.
• Niedorozwój gospodarczy całych regionów kraju.
• Wadliwy sposób ograniczania funduszu płac przedsiębiorstw, utrwalający recesję, a więc i kreujący
bezrobocie.
• Fiskalizm, wysokie czynsze, bariera popytu, nadmierna zmienność warunków działania i in.
ograniczenia będące przyczyną regresu.
• Niski poziom wykształcenia siły roboczej, niedostosowanie
struktury zawodowej ludności do
struktury gospodarki (przyczyna bezrobocia strukturalnego)
• Postęp technologiczny powodujący zastępowanie pracy ludzkiej oraz nowocześniejszymi i
wydajniejszymi maszynami (przyczyna bezrobocia technologicznego)
• Niedostosowanie systemu edukacji do potrzeb rynku pracy
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
• Niewystarczająca motywacja do legalnej pracy w warunkach niskich płac oraz rozpowszechnionej
pracy „ na czarno” przy równoległym pobieraniu zasiłków dla bezrobotnych
ZADANIA POWIATOWYCH URZĘDÓW PRACY (1)
art. 9 ust.1 Ustawy z 20 kwietnia 2004 o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
1. Opracowanie i realizacja programu promocji zatrudnienia oraz
aktywizacji lokalnego rynku pracy
stanowiącego część powiatowej strategii rozwiązywania problemów społecznych.
2. Pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na realizację zadań z zakresu aktywizacji
lokalnego rynku pracy.
3. Udzielanie pomocy bezrobotnym i poszukującym pracy w znalezieniu pracy, a takŜe pracodawcom w
pozyskaniu pracowników przez pośrednictwo pracy i poradnictwo zawodowe.
4. Rejestrowanie bezrobotnych i poszukujących pracy.
5. Inicjowanie i wdraŜanie instrumentów rynku pracy.
6. Inicjowanie, organizowanie i finansowanie usług i instrumentów rynku pracy.
7. Inicjowanie i wspieranie tworzenia klubów pracy.
8. Inicjowanie, organizowanie i finansowanie projektów lokalnych i innych działań na rzecz aktywizacji
bezrobotnych.
9. Opracowywanie analiz i sprawozdań, w tym prowadzenie monitoringu zawodów deficytowych i
nadwyŜkowych, oraz dokonywanie ocen dotyczących rynku pracy na potrzeby powiatowej rady
zatrudnienia oraz organów zatrudnienia.
10. Inicjowanie i realizowanie przedsięwzięć mających na celu
rozwiązanie lub złagodzenie
problemów związanych z planowanymi zwolnieniami grup pracowników z przyczyn dotyczących
zakładu pracy.
11. Współdziałanie z powiatowymi radami zatrudnienia w zakresie promocji zatrudnienia oraz
wykorzystania środków Funduszu Pracy.
12. Współpraca z gminami w zakresie upowszechniania ofert pracy, upowszechniania informacji o
usługach poradnictwa zawodowego i szkoleniach, organizacji robót publicznych oraz zatrudnienia
socjalnego na podstawie odrębnych przepisów;
ZADANIA POWIATOWYCH URZĘDÓW PRACY (2)
13. Przyznawanie i wypłacanie zasiłków oraz innych świadczeń z tytułu bezrobocia;
14. Wydawanie decyzji o:
a) uznaniu lub odmowie uznania danej osoby za bezrobotną oraz utracie statusu bezrobotnego,
b) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do
zasiłku, dodatku szkoleniowego albo stypendium,
c) obowiązku zwrotu nienaleŜnie pobranego zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, innych
nienaleŜnie pobranych świadczeń lub kosztów szkolenia finansowanych z Funduszu Pracy,
d) odroczeniu terminu spłaty, rozłoŜeniu na raty lub umorzeniu części albo całości nienaleŜnie
pobranego świadczenia udzielonego z Funduszu Pracy;
15. Realizowanie zadań wynikających z koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw Unii
Europejskiej, w zakresie świadczeń dla bezrobotnych.
16. Realizowanie zadań wynikających z prawa swobodnego przepływu pracowników między państwami
Unii Europejskiej, w szczególności realizowanie zadań z zakresu udziału w sieci
EURES, w tym świadczenie usług EURES we współpracy z ministrem właściwym do spraw pracy,
samorządem województwa, związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców.
17. Badanie i analizowanie sytuacji na lokalnym rynku pracy w związku z postępowaniem o wydanie
zezwolenia na pracę cudzoziemca;
18. Organizowanie i finansowanie szkoleń pracowników powiatowego urzędu pracy.
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
7,9%
15,8%
12,7%
9,1%
12,6%
7,3%
11,6%
5,9%
8,8%
10,8%
9,6%
Stopa bezrobocia w Polsce w poszczególnych
województwach wg stanu na dzień 30 listopada 2006r.
13,3%
r.
oraz na9,2%
dzień 30 listopada 2008
Średnia stopa bezrobocia6,7%
w Polsce - 14,9 % i 9,1%
12,6%
7,2%
LICZBA BEZROBOTNYCH ZAREJESTROWANYCH
ORAZ STOPA BEZROBOCIA W POLSCE WEDŁUG WYBRANYCH POWIATÓW
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
(stan na koniec listopada 2006)
Powiaty
o najmniejszym
bezrobociu
Liczb Stop
Powiaty
a
a
o największym
bezro- bezro
bezrobociu
botnyc
hw
bocia
tys.
w%
1 m. Warszawa
50,3
370 Gołdapski
4,7
2 m. Sopot
0,9
371 Piski
5,0
3 m. Poznań
16,4
372 Gryficki
5,1
4 pow. Kępiński
1,3
373 Świdwiński
5,4
5 m. Kraków
20,7
374 Białogardzki
5,6
6 m. Katowice
11,1
375 Bartoszycki
5,6
7 m. Gdynia
6,2
376 Łobeski
6,0
8 m. Gdańsk
12,1
377 Braniewski
6,3
9 m. Krosno
2,2
378 Węgorzewski
6,8
10 m. Olsztyn
5,7
379 Szydłowiecki
6,9
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych GUS
Liczb
a
bezrobotnyc
hw
tys.
3,2
6,1
7,5
5,7
6,5
7,9
4,2
5,7
3,0
5,7
Stop
a
bezro
bocia
w%
31,9
32,3
32,4
33,4
33,7
34,6
35,4
35,6
35,6
36,6
LICZBA BEZROBOTNYCH ZAREJESTROWANYCH
ORAZ STOPA BEZROBOCIA W POLSCE WEDŁUG WYBRANYCH POWIATÓW
(stan na koniec listopada 2008)
Powiaty
o najmniejszym
bezrobociu
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Liczb
a
bezrobotnyc
hw
tys.
2,1
5,4
0,3
3,6
20,8
2,2
4,7
10,2
0,8
Stop
a
bezro
bocia
w%
1,6
1,6
1,8
1,8
1,9
2,1
2,4
2,6
2,9
370
p. poznański
371
m. Poznań
372
m. Sopot
373
m. Katowice
374
m. Warszawa
375
m. Gdynia
376
m. Gdańsk
377
m. Kraków
378
p. kępiński
p. bieruńsko10
0,8
379
3,2
lędziński
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych GUS
@m
Powiaty
o największym
bezrobociu
p. łobeski
p. lidzbarski
p. węgorzewski
p. krośnieński
p. radomski
p. piski
p. białogardzki
p. braniewski
p. bartoszycki
Liczb
a
bezrobotnyc
hw
tys.
2,5
3,5
1,9
4,5
13,8
4,8
4,9
4,2
6,6
Stop
a
bezro
bocia
w%
23,2
23,3
25,2
25,6
26,0
26,0
27,0
28,8
30,1
p.szydłowiecki
4,6
30,8
Zarządzanie
kadrami
Holandia
Rynek pracy
3,8
2,7
XI 2008
4,6
3,8
A ustria
XI 2006
5
3,9
Cypr
3,3
4,1
Dania
Słow enia
4,3
Czechy
5,6
6,8
4,5
4,8
4,6
Luksemburg
Bułgaria
5,1
Rumunia
5,8
Malta
5,8
Wielka Brytania
5,5
5,9
7,4
7,5
6,4
Finlandia
Polska
13,6
6,5
6,9
6,7
Włochy
5,6
Litw a
Belgia
7
7
8,2
8
7,1
Niemcy
7,7
7,2
UE25 / UE27
8,8
7,5
Grecja
Stref a Euro
7,6
7,8
Portugalia
7,1
7,8
4,2
Irlandia
7,9
8,6
7,9
Francja
7,7
8,3
Węgry
4,5
Estonia
8,3
6,2
Łotw a
Słow acja
9
9,1
8,4
Hiszpania
0
5
10
12,3
13,4
15
Zharmonizowana stopa bezrobocia w krajach UE w XI 2006 i XI 2008
Seasonally adjusted unemployment rates in EU
@m
Zarządzanie kadrami
Rynek pracy
http://www.crzl.gov.pl/
Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich powołał Minister Pracy i Polityki Społecznej w marcu 2007
roku dla realizacji części projektów dofinansowywanych z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS).
Program Operacyjny Kapitał Ludzki (PO KL) - celem funduszu oraz PO KL jest wzrost zatrudnienia i
spójności społecznej, uczynienie z Polski, a przez to i z Europy bardziej atrakcyjnego miejsca dla
przyszłych inwestorów, rozwijanie wiedzy, czyli rozwój zasobów ludzkich.
Od 28 kwietnia 2008 r. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich obsługuje działania związane z realizacją
Funduszu Inicjatyw Obywatelskich w 2008 r. Nadzór nad jego realizacją wykonuje Departament
PoŜytku Publicznego w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.
Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich realizuje projekty zainicjowane przez MPiPS w ramach
następujących działań i poddziałań:
Wsparcie systemowe instytucji rynku pracy (14 projektów)
Wsparcie systemowe instytucji pomocy i integracji społecznej (5 projektów)
Projekty skierowane do pracowników migrujących (1 projekt)
@m