Miedzynarodowe warsztaty Zatrudnienie, równouprawnienie

Międzynarodowe warsztaty –
„Zatrudnienie, równouprawnienie,
bezpieczeństwo socjalne (nestor)“
„Wspieranie kształcenia i zatrudniania ludzi
młodych“
„Nikogo nie wolno pozostawić samemu sobie – pomysły
działań i inicjatyw koniecznych w celu umożliwienia młodym
ludziom wejścia na rynek pracy“, w tym inicjatywy edukacyjne
organizacji pozarządowych, doświadczenia i przykłady
najlepszych praktyk.
BOGDAN GRZYBOWSKI -
Zatrudnienie młodzieży według Komisji
Europejskiej
Komisja Europejska wskazała kilka przyczyn bezrobocia wśród
młodzieży:
- przedwczesne kończenie nauki bez kwalifikacji,
- brak odpowiednich umiejętności i doświadczenia zawodowego,
- niepewne formy zatrudnienia, a następnie okresy bezrobocia,
ograniczone możliwości szkoleń,
- niewystarczające/niewłaściwe programy rynku pracy sprzyjające
aktywności.
W 2012 r. Komisja zachęca państwa członkowskie do skoncentrowania
się na następujących celach:
Zapobieganie zjawisku przedwczesnego kończenia nauki szkolnej.
Rozwijanie umiejętności, które są istotne dla rynku pracy.
Wspieranie pierwszych doświadczeń zawodowych i zdobywania
kwalifikacji w trakcie pracy: Komisja uznaje za konieczne rozwijanie
spełniających niezbędne normy jakości praktyk zawodowych i staży w
przedsiębiorstwach, aby umożliwić młodym ludziom zdobywanie
umiejętności i doświadczenia. Partnerzy społeczni powinni pomagać
młodym ludziom w lepszym ukierunkowaniu swoich umiejętności w
ramach poszukiwania pracy.
Zdobycie pierwszej pracy: Komisja pragnie poprawić dostęp młodych
ludzi do rynku pracy. W tym celu zachęca się państwa członkowskie,
aby reformowały przepisy dotyczące ochrony zatrudnienia w
porozumieniu z partnerami społecznymi.
Działania podejmowane w celu aktywizacji młodzieży
Sugestie MOP
Należy rozwijać programy walki z bezrobociem.
Składać się na te programy mogą m.in. reforma
urzędów pracy, dotowanie wynagrodzeń i szkoleń,
a także ulgi podatkowe za zatrudnianie młodych
osób. Ważne są także programy podnoszące
kwalifikacje bezrobotnych, np. specjalne kursy
wakacyjne. Także uczenie młodych umiejętności
interpersonalnych.
Bezrobotni w szczególnej sytuacji na rynku
pracy w Polsce.
- do 25 roku życia,
- długotrwale,
- kobiety, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka,
- powyżej 50 roku życia,
- bez kwalifikacji zawodowych,
- bez doświadczenia zawodowego,
- bez wykształcenia średniego,
- samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko do 18 roku
życia,
- którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli
zatrudnienia,
- niepełnosprawnych,
- po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego.
Sytuacja młodzieży jest o tyle specyficzna, że wobec tej grupy
bezrobotnych stosuje się szereg wyjątkowych instrumentów,
które w niewielkim stopniu wpływają na ich zatrudnienie.
Do takich instrumentów zaliczamy:
- staż absolwencki,
- praktyki zawodowe,
- różne formy kształcenia,
- programy specjalne,
- preferencyjne traktowanie przy przedstawianiu ofert
zatrudnienia,
- stypendia.
A więc status osoby bezrobotnej do 25 roku życia gwarantuje
im przywileje, na które nie mogą liczyć pozostałe grupy
bezrobotnych – i mimo to młodzi zaliczani są do największej
grupy ryzyka.
Liczba i struktura bezrobotnych według grup wieku w końcu
grudnia 2011 r. oraz marca 2012 r.
Liczba bezrobotnych według BAEL w 2011 r. oraz I kw. 2012
r. (w tysiącach)
Stopa bezrobocia według BAEL w 2011 r. oraz I kw. 2012 r. (
w%)
Stopa bezrobocia absolwentów według poziomu
wykształcenia ( w%)
Okres poszukiwania pracy.
osoby bezrobotne w I kwartale 2012 r. poszukiwały
pracy przeciętnie od prawie 11 miesięcy.
najdłużej, bo od ponad 12 miesięcy, pracy
poszukiwały osoby w wieku produkcyjnym
niemobilnym.
bezrobotni z wykształceniem gimnazjalnym i
niższym poszukiwali pracy od blisko 12 miesięcy,
zaś najkrócej – osoby posiadające wykształcenie
wyższe (od około 10 miesięcy).
Wśród 25 państw Europy w zeszłym roku nasz
kraj znalazł się na 9 miejscu, jeśli chodzi o
bezrobocie ludzi do 24 lat. Aż co czwarta
osoba w tym wieku była bez pracy.
Wnioski kierunkowe i decyzyjne skierowane do Rządu RP.
Władze publiczne "muszą opracować i wdrożyć
Narodowy Program Zatrudnienia, który określi
strategiczne zadania organów władzy publicznej
oraz samorządu w zakresie polityki zatrudnienia
w latach 2012-2022". Program powinien być w
szczególności adresowany do ludzi młodych,
którzy nie ukończyli 35. roku życia.
Przygotowując strategię rząd powinien rozważyć następujące
środki jej realizacji:
1. Stopniowe uruchomienie rezerw Funduszu Pracy (wyniosą one
na koniec 2012 aż 7,2 mld zł) na aktywizację bezrobotnych.
Utrzymywanie tak wysokich martwych rezerw FP i dużego
bezrobocia jest nonsensem ekonomicznym.
2. Uruchomienie części rezerw Funduszu Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych (rezerwy pieniężne wyniosą na koniec
2011 r. 2,9 mld zł, na koniec 2012 r. aż 3,1 mld zł), na przejściowe
kredyty na ratowanie stanowisk pracy w przedsiębiorstwach
przezywających przejściowe trudności (tak to czyniono do 2002 r.,
co doprowadziło do uratowania 450 tys. miejsc pracy).
3. Opracowanie i wdrożenie metod i środków zwiększenia
efektywności zatrudnieniowej aktywnych programów rynku
pracy oraz metod zmniejszenia kosztów aktywizacji
bezrobotnych.
4. Identyfikacja głównych barier tworzenia miejsc pracy w
przedsiębiorstwach i gospodarce i stopniowa ich
eliminacja.
5. Opracowanie i wdrożenie stabilnych warunków prawnoekonomicznych, sprzyjających zatrudnieniu oraz tworzeniu
miejsc pracy" m.in. w dziedzinie podatków oraz
pożyczek udzielanych ze środków publicznych na
tworzenie nowych miejsc pracy.
6. Opracowanie i wdrożenie systemu koordynacji
kształcenia zawodowego z popytem na pracę.
7. Zmiana metod funkcjonowania i struktury
zatrudnienia w PUP, aby co najmniej 50%
pracowników zajmowało się wyłącznie
pośrednictwem pracy i poradnictwem zawodowym
oraz kontaktami z lokalnymi przedsiębiorstwami w
celu gromadzenia większej liczby bardziej
atrakcyjnych ofert pracy.
8. Istotnym elementem programu zatrudnionego powinny być
m.in.: korzyści dla przedsiębiorców, którzy zatrudniać będą
absolwentów szkół średnich i wyższych; pomoc dla
pracodawców będących małymi przedsiębiorcami, w
przypadku zatrudnienia przez dłuższy czas ludzi młodych
będących zarejestrowanymi bezrobotnymi; ulgi
inwestycyjne dla przedsiębiorców tworzących nowe miejsca
pracy na terenach małych miast i wsi, jeżeli zatrudniają
młodych ludzi.
9. Wzmożenie starań o utworzenie i wdrożenie europejskiego
systemu świadectw i uznawania formalnej i nieformalnej
nauki, by w ten sposób poprawić mobilność na krajowych i
transgranicznych rynkach pracy.
Wnioski skierowane do partnerów
społecznych
W obliczu dramatycznie wysokiego bezrobocia wśród młodzieży, a w
szczególności absolwentów, kluczową rolę w zwiększaniu dostępu młodych
ludzi do rynku pracy mogą mieć staże.
Aby staże nie były traktowane przez pracodawców jako źródło taniej
darmowej siły roboczej, pracodawcy powinni zaproponować kartę na rzecz
jakości staży i praktyk zawodowych.
Kolejnym wyzwaniem są strategie zarządzania wiekiem. Zarządzanie
wiekiem jest pojęciem stosunkowo mało popularnym wśród pracodawców,
a szczególnie tych z sektora MSP.
Polska jest na szarym końcu listy państw
unijnych pod względem inwestycji w kadry.
Aż 81 procent pracowników deklaruje, że jest
gotowe z własnych środków pokryć
dodatkowe kursy lub szkolenia podnoszące
ich kwalifikacje. Oznacza to, że pracownicy
są głodni wiedzy i umiejętności.
Dlatego pilnym zadaniem jest rozwój szkoleń i podnoszenia
kwalifikacji ze źródeł Funduszu Pracy.
Z uwagi na to, że Fundusz Pracy, z którego
finansowane są aktywne polityki rynku pracy
tworzony jest wyłącznie ze składek
solidarnościowych pracodawców, konieczny
jest społeczny nadzór nad jego
wydatkowaniem. Dlatego partnerzy
społeczni powinni opracować konkretne
przepisy prawne aby zapewnić formalny
wpływ i nadzór społeczny nad
wydatkowaniem środków Funduszu Pracy.
Dziękuję za uwagę
BOGDAN GRZYBOWSKI