prezentacja-multimedialna - 0.39Mb
Transkrypt
prezentacja-multimedialna - 0.39Mb
Zadania nauczyciela i jego rola w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej w świetle nowego rozporządzenia MEN Opracowanie: I. Mańkowska, M. RoŜyńska PODSTAWA PRAWNA ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach TERMINY WDROśENIA ZMIAN przedszkola, gimnazja, szkoły specjalne, placówki 01.09.2011 szkoły podstawowe, szkoły ponadgimnazjalne 01.09.2012 Nie później niŜ do 30 kwietnia danego roku Zespół określa zalecane formy i sposoby pomocy. Na tej podstawie Dyrektor planuje organizację pomocy w arkuszu organizacji. NA CZYM POLEGA POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA? rozpoznawanie moŜliwości psychofizycznych rozpoznawanie i zaspokajanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów KOMU NALEśY SIĘ POMOC? Uczniowie: szczególnie uzdolnieni niepełnosprawni przewlekle chorzy niedostosowani społecznie zagroŜeni niedostosowaniem społecznym ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się z zaburzeniami komunikacji językowej w sytuacji kryzysowej lub po przeŜyciach traumatycznych z niepowodzeniami edukacyjnymi zaniedbani środowiskowo z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z róŜnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego wcześniej kształceni za granicą KTO UDZIELA POMOCY? Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają: nauczyciele specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem: w szczególności psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, a takŜe specjaliści terapii pedagogicznej* i doradcy zawodowi we współpracy z: rodzicami uczniów, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, innymi szkołami i placówkami, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieŜy, np. Polskie Towarzystwo Dysleksji. *komentarz autorek – naleŜy poczynić wszelkie starania, aby szkoły zatrudniały równieŜ specjalistów terapii pedagogicznej. KTO MOśE WNIOSKOWAĆ O POMOC? uczeń rodzice ucznia specjalista prowadzący zajęcia z uczniem nauczyciel poradnia psychologiczno-pedagogiczna, w tym poradnia specjalistyczna asystent edukacji romskiej Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor szkoły. FORMY POMOCY DLA UCZNIÓW zajęcia rozwijające uzdolnienia zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze zajęcia specjalistyczne: korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o charakterze terapeutycznym zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej klasy terapeutyczne porady i konsultacje FORMY POMOCY DLA RODZICÓW porady i konsultacje warsztaty i szkolenia ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE UZDOLNIENIA Dla kogo? Liczebność Czas dla uczniów szczególnie uzdolnionych przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy liczba uczestników zajęć wynosi do 8 uczniów godzina zajęć trwa 45 minut ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO-WYRÓWNAWCZE Dla kogo? Liczebność Czas dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych określonych w podstawie programowej liczba uczestników zajęć wynosi do 8 uczniów godzina zajęć trwa 45 minut ZAJĘCIA KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNE (zajęcia specjalistyczne) Dla kogo? Liczebność Czas dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się liczba uczestników zajęć wynosi do 5 uczniów godzina zajęć trwa 60 minut ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE (zajęcia specjalistyczne) Dla kogo? Liczebność Czas dla uczniów z zaburzeniami mowy, które powodują zaburzenia komunikacji językowej oraz utrudniają naukę liczba uczestników zajęć wynosi do 4 uczniów godzina zajęć trwa 60 minut ZAJĘCIA SOCJOTERAPEUTYCZNE (zajęcia specjalistyczne) Dla kogo? dla uczniów z dysfunkcjami i zaburzeniami utrudniającymi funkcjonowanie społeczne Liczebność liczba uczestników zajęć wynosi do 10 uczniów Czas godzina zajęć trwa 60 minut ZADANIA NAUCZYCIELI I SZKOŁY WCZESNE ROZPOZNANIE specyficznych trudności w uczeniu się UDZIELENIE POMOCY w postaci programu wsparcia – indywidualizacja pracy OCENA EFEKTYWNOŚCI udzielonej pomocy SZKOŁA PODSTAWOWA jako miejsce rozpoznawania specyficznych trudności w nauce. Wykres pochodzi ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej: www.efektywnoscksztalcenia.aps.edu.pl REALIZACJA ZMIAN Zakładane zmiany zostaną osiągnięte dzięki: Nauczycielowi, który wspiera i doradza, zna swoich uczniów i wie, jak kaŜdemu pomóc Pomocy psychologiczno-pedagogicznej jak najbliŜej dziecka/ucznia, tj. w przedszkolu, szkole i placówce oświatowej Indywidualizacji pracy z uczniem zarówno na obowiązkowych, jak i dodatkowych zajęciach edukacyjnych ZESPÓŁ Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w szkole jest zadaniem nauczycieli oraz specjalistów prowadzących zajęcia z danym uczniem, tworzących Zespół. Osobę koordynującą pracę zespołu wyznacza dyrektor szkoły. Spotkania zespołu zwołuje osoba koordynująca pracę Zespołu w miarę potrzeb, jednak nie rzadziej niŜ dwa razy w roku szkolnym. ZADANIA ZESPOŁU ustala zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej określa zalecane formy, sposoby i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej określa działania wspierające wobec rodziców ucznia oraz zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi opracowuje Plan Działań Wspierających (PDW) podejmuje działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych zakłada i prowadzi Kartę Indywidualnych Potrzeb Ucznia dokonuje oceny efektywności udzielonej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a zwłaszcza skuteczności prowadzonych zajęć Wykres pochodzi ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej: www.efektywnoscksztalcenia.aps.edu.pl KARTA INDYWIDUALNYCH POTRZEB UCZNIA (KIPU) KIPU zakłada się i prowadzi dla ucznia: posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, nieposiadającego opinii lub orzeczenia, w przypadku którego, ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne, nauczyciel lub specjalista stwierdził potrzebę objęcia go pomocą psychologiczno-pedagogiczną. KARTA INDYWIDUALNYCH POTRZEB UCZNIA (KIPU) KIPU nie zakłada się uczniowi posiadającemu: orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka(*) Dla takiego ucznia zespół nauczycieli opracowuje Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (IPET). * opinię wydaje się do momentu rozpoczęcia przez dziecko obowiązku szkolnego IPET – Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny PDW – Plan Działań Wspierających Dla ucznia: z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego Dla ucznia: lub grupy uczniów, wobec których stwierdzono potrzebę objęcia ich pomocą psychologiczno-pedagogiczną ze względu na potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz moŜliwości psychofizyczne posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego rocznego przygotowania przedszkolnego WAśNE STRONY INTERNETOWE Materiały dla nauczycieli związane z nowym rozporządzeniem o pomocy psychologiczno-pedagogicznej www.efektywnoscksztalcenia.aps.edu.pl Polskie Towarzystwo Dysleksji www.ptd.edu.pl Zmiany MEN www.ortograffiti.pl Ministerstwo Edukacji Narodowej www.men.gov.pl