list do hebrajczyków, rozdział 4

LIST DO HEBRAJCZYKÓW, ROZDZIAŁ 4
(Kazanie wygłoszone przez brata Williama Branhama rano,
1 września 1957 roku w Jeffersonville, stan Indiana, USA)
1. ...jest wiedzied więcej o naszym najświętszym Panu. Dlatego zgromadzamy się
tutaj, to znaczy, aby modlid się za chore dzieci Boże. A dziś rano przeżyliśmy cudowne
błogosławieostwo z Pisma.
2. Podczas każdej usługi staramy się przerobid jakąś częśd... Przez parę ostatnich
tygodni nauczam z Listu do Hebrajczyków. A jak Pan pozwoli, będziemy to kontynuowad w
środę wieczorem, a potem w niedzielę rano i w niedzielę wieczorem, dalej i dalej, tak długo,
jak długo tu tym razem pozostanę. Nie są to jakieś specjalne zgromadzenia, lecz nasze
regularne zgromadzenia wieczorne, tak jak zwykle. Jesteśmy więc bardzo, bardzo szczęśliwi,
że mamy ten czas i możemy się spotkad z naszymi dobrymi przyjaciółmi z okolicznych miast i
z okolic Falls Cities. A gdyby nam się przydarzyło, że coś zostałoby odwołane, czy coś
takiego... Możliwe, że Pan nas tak prowadzi i wkrótce... może moglibyśmy mied kilka
wieczorów w sali gimnastycznej albo gdzieś, jeśli Pan nas tak pokieruje, na jakimś miejscu,
gdzie moglibyśmy zgromadzid razem naszych ludzi. Widzieliśmy jak ludzie wchodzili i
wychodzili, mówiąc: "Nie ma miejsca, żeby wejśd". Rzeczywiście, ta kaplica jest okropnie
mała. Miejsca jest dla naprawdę, naprawdę niewielkiej liczby osób. Cieszymy się, że
jesteście chętni wyjśd, siedzied w tym upale i słuchad Słowa Paoskiego. Modlimy się, by Bóg
was naprawdę obficie błogosławił i dopomagał wam.
3. A dziś wieczorem chcemy... zaczynamy od 4. rozdziału... Ilu z was było tutaj rano?
Chciałbym zobaczyd wasze ręce. Och, wspaniale, praktycznie wszyscy. Jesteśmy przy...
Zaczynamy od 4. rozdziału Listu do Hebrajczyków. Och, co za zdumiewająca Księga! Czy się
nią radujecie? *Zgromadzeni mówią: "Amen" - wyd.+. Porównujemy miejsca Pisma.
4. Paweł, zanim kiedykolwiek złożył świadectwo ze swojego przeżycia, musiał
najpierw udad się do Arabii i dowiedzied się, na podstawie Słowa, czy to była Prawda. To mi
się podoba. I dziś rano na porannej lekcji dowiedzieliśmy się podczas nauczania, że Chrystus
jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki. Paweł odkrył, że ten sam Słup Ognia, który prowadził
dzieci Izraela, spotkał się z nim w drodze do Damaszku. Dowiedzieliśmy się, że ten Słup
Ognia, który prowadził dzieci Izraela przez pustynię do Obiecanego Kraju, spotkał się z
Pawłem w drodze do Damaszku i nazwał samego Siebie Jezus.
5. Tak więc odkryliśmy tę rzeczywistą, najwyższą Boskośd Jezusa Chrystusa. Cała ta
Księga tutaj jest objawieniem Jezusa Chrystusa. I On przyszedł. Jak się dowiadujemy:
"Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez
proroków; Ostatnio, u kresu tych dni, przemówił przez Swego Syna, Jezusa Chrystusa". On
objawił samego Siebie. A Biblia, od I Księgi Mojżeszowej aż do Księgi Objawienia, jest niczym
innym niż jednym, ciągłym, nieustannym objawieniem Pana Jezusa.
6. Tam odkrywamy, że On był właśnie Tym, który pojawił się w gorejącym krzaku.
Dowiadujemy się, że On był właśnie Tym, który był z Bogiem przed założeniem świata. I
odkrywamy, że w Nowym Testamencie On był zarówno Bogiem jak i człowiekiem. A potem,
kiedy opuszczał Nowy Testament, aby odejśd do Nieba, powiedział: "Przyszedłem od Boga i
wracam do Boga".
7. A potem, kiedy spotkał Go Paweł, On był w tej samej postaci, jaką miał, gdy
prowadził Izrael, w postaci Słupa Ognia. I Paweł patrzył prosto w tę Twarz, nie będąc
nawróconym, a to spowodowało, że do kooca życia miał problemy z oczami. Odszedł ślepy i
przez kilka dni zupełnie nic nie widział. Musiał byd zaprowadzony na ulicę Prostą.
8. A Bóg miał tam proroka imieniem Ananiasz, do którego przemawiał, a który na
podstawie widzenia wszedł tam, położył swoje ręce na Pawła i powiedział: "Bracie Saulu,
przejrzyj".
9. Następnie dowiadujemy się, że ten sam Duch Święty, ten sam Pan Jezus, przyszedł
do Piotra w postaci Światła i wyprowadził go z więzienia.
10. Widzimy też, że ten sam Pan Jezus w tych dniach jest ciągle w tym Słupie Ognia,
Świetle, które prowadzi Swój lud, Swój Kościół, dokonujący tych samych dzieł, dając wizje...
Przychodząc i kładąc ręce na ludzi, zgodnie z wizją. Ten Pan Jezus, który zeszłej niedzieli o
poranku spotkał się ze mną w domu i powiedział: "Przychodzi tam mężczyzna, czarnowłosy,
siwiejący. On jest Grekiem. Jego żona jest w średnim wieku i ona będzie płakad przy
ołtarzu".
11. Niektórym o tym opowiadałem i wiedziałem, że tak się stanie. On był obustronnie
sparaliżowany. Nerw równowagi w jego głowie był zniszczony. Nie miał kontroli nad swoimi
stopami, a właściwie nad nogami. I był niewidomy. Żeby podwójnie to potwierdzid:
najpierw miałem tam pewną małą damę, która przyszła modlid się za chorych, następnie
ona wróciła, a ja poprosiłem brata Tomsa, by przyszedł się modlid. A my, siedząc tutaj,
obserwowaliśmy, jak to się będzie rozwijad. Później zszedłem w dół i modliłem się za
chorych, a potem wróciłem. Wtedy ona przyszła, dokładnie według tej wizji, złapała mnie za
rękę i zaczęła płakad. Powiedziała, że doktor Ackerman przysłał ich tutaj. Doktor Ackerman,
katolik, jest moim serdecznym przyjacielem. Jego syn jest księdzem w klasztorze u Świętego
Meinrada, tam w Indianie. A ten mężczyzna był z Jasper. Pan uzdrowił go, wyciągnął go z
tego fotela. On wstał i chodził. I widział tak dobrze jak każdy inny. Wyszedł z budynku cały i
zdrowy. Wszystko zgodnie z wizją!
12. "Bracie Saulu, Pan Jezus, który ci się pojawił w drodze, posłał mnie, żebym położył
na ciebie ręce, byś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym". Coś wspaniałego!
13. Następnie dowiadujemy się, widzimy, że mamy to wielkie zbawienie, że nie
ujdziemy karze ani gniewowi Bożemu, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie.
14. A więc chcemy dziś wieczorem czytad dalej i zacząd od 4. rozdziału Listu do
Hebrajczyków. Gdyby ktoś chciał sam to śledzid, mamy tutaj kilka Biblii. Jeżeli chcecie, to
ktoś z porządkowych przyniesie wam te Biblie. Podnieście tylko ręce. Gdyby jakiś brat mógł
wziąd... Myślę, że tam leżą dwie Biblie.
15. Teraz się pośpieszymy, bo zaraz potem mamy Wieczerzę. A w środę wieczorem
będziemy kontynuowad od miejsca, na którym dzisiaj skooczymy. Zatem, jak mi się wydaje,
dziś rano czytaliśmy... rozpoczęliśmy od 15. wersetu.
16. Nie wiem, czy wiecie, że do czytania zakładam okulary. Starzeję się. Potrafię
jeszcze czytad, ale nie tak szybko, zwłaszcza kiedy jest takie drobne pismo, drobny druk.
17. Poszedłem zbadad sobie oczy, sprawdzid czy naprawdę nie tracę wzroku. Oczy
miałem dziesięd na dziesięd. On mi powiedział: "Ależ, mój synu, przekroczyłeś
czterdziestkę". Miał dla mnie coś do czytania; rzekł: "Czytaj". I czytałem, a w miarę jak
przybliżałem to do siebie, czytało mi się coraz wolniej. A kiedy miałem to mniej więcej na
takiej odległości, wtedy był koniec. Potem wyciągnął te dziesięd na dziesięd, a ja mogłem
wszystko przeczytad. Powiedział: "Oto co ci dolega: przekroczyłeś czterdziestkę i twoje gałki
oczne zaczynają wiotczed".
18. Tak więc mogę zmrużyd oczy i czytad dokładnie tak blisko siebie, ale muszę
mrużyd oczy. Dlatego dał mi okulary. I widzę w nich wszystko, nawet jak to jest zupełnie
blisko mnie. Lecz jak mi to odsuniecie, to ja w nich nic nie widzę. Ale do czytania używam
tych okularów.
19. Zatem, dziś rano zajmowaliśmy się ostatnią częścią 3. rozdziału Listu do
Hebrajczyków. I, ach, co za wartościowe ziarna znaleźliśmy! Teraz słuchajcie. Chcę to jeszcze
raz przeczytad, żebyśmy mieli grunt. Nie tylko mówid o tym, ale trochę w to wejśd.
Gdy się powiada: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie,
Nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu.
Kto to byli ci, (oni usłyszeli Słowo), którzy usłyszeli Słowo, a zbuntowali się?
Czy nie wszyscy ci, którzy wyszli z Egiptu pod wodzą Mojżesza?
20. Więc dowiedzieliśmy się dziś rano, że On powiedział: "Nie zatwardzajcie teraz serc
waszych, jak podczas buntu". To znaczy wtedy, gdy sprowokowali Boga do gniewu, dlatego
że On dał im Mojżesza, Swojego proroka i pewien Znak, który był z Mojżeszem. Ilu z was
dziś wieczorem wie, co to był za Znak? Słup Ognia - List do Hebrajczyków, 13. rozdział.
21. Otóż, my nie wiemy, czy zgromadzeni widzieli ten Znak, czy też nie. Ale Mojżesz to
widział; Mojżesz spotkał Go po raz pierwszy w gorejącym krzaku. On był Ogniem. A dzieci
Izraela były Mojżeszowi posłuszne i opuściły Egipt. I zaraz gdy wyszli z Egiptu, to Bóg, jak się
dowiedzieliśmy, poprowadził ich wprost do pułapki. Z jednej strony była za nimi armia
faraona, z drugiej strony Morze Czerwone. Bóg poddawał ich próbie, a oni byli przerażeni.
Rozgniewało to Boga. Powiedział: "Dlaczego Mnie wołasz? Po prostu przemów i idź
naprzód". To mi się podoba.
22. Oni podążali za Mojżeszem, tak jak Mojżesz podążał za Słupem Ognia i Obłokiem.
I oni byli w drodze do Obiecanego Kraju. Cudowny obraz Kościoła dziś wieczorem, nas,
którzy jesteśmy w drodze do Obiecanego Kraju, prowadzeni przez tego samego Ducha; te
same znaki i cuda, o których mówił Bóg.
23. Otóż, zauważcie. Potem oni poszli na pustynię Szur. Woda była tam gorzka. Mara.
Dlaczego Bóg zaprowadził ich do gorzkich wód? Wyglądało na to, że ich przyprowadzi do
dobrej wody. Lecz On zaprowadził ich do gorzkiej wody, żeby mógł przetestowad ich wiarę.
On to lubi czynid. On lubi zesład na ciebie utrapienia, aby ci pokazad, że może okazad ci
Swoją miłośd i Swoją moc. Jak mogą dzisiaj ludzie, którzy nie wierzą w cudowne działanie
Boga... Kiedy przychodzą problemy, poddają się i odchodzą. Jednak my wierzymy, że Bóg
czyni cuda. On nie może... Bóg ma...
24. Słuchajcie tego: Jeżeli Bóg nie działa zawsze w ten sam sposób, kiedy pojawiają
się takie same okoliczności, wówczas Bóg jest winny tego, że nie traktuje Swoich ludzi
jednakowo. Boża suwerennośd wymaga od Niego, aby za każdym razem działał tak samo jak
za pierwszym razem. W przeciwnym wypadku On już za tym pierwszym razem czynił źle.
Jeżeli Bóg nie postępuje potem tak jak za pierwszym razem... To znaczy: jeżeli za drugim
razem postąpi inaczej, wtedy za tym pierwszym razem On postąpił źle. Jeżeli Bóg uzdrawiał
chorych w Starym Testamencie, On musi to czynid w Nowym Testamencie oraz dzisiaj, bo
inaczej czynił źle, kiedy uzdrawiał ich tam na początku. On musi za każdym razem działad w
taki sam sposób. I On to będzie czynił, kiedy spotka taką samą wiarę w takich samych
okolicznościach. Wina leży w nas, nie w Bogu. Dlatego, że widzimy Go wielokrotnie
czyniącego potężne, znakomite cuda. My to wiemy, a krytyk nie może powiedzied: "Tak nie
jest", ponieważ widzimy, że to się potwierdza i że to tam jest.
25. Zwykle się mówiło: "Pokaż mi cud". Teraz nie można już tak dłużej mówid. Nauka
nie może już tak dalej mówid. Możemy to naukowemu światu absolutnie udowodnid. Świat
nauki potwierdził to zresztą, że jakaś nadnaturalna Istota, w formie Słupa Ognia, jest z nami.
Oto jest Jego zdjęcie, wprost tutaj, a jedno takie wisi w Waszyngtonie dziś wieczorem. To
jest ten sam Chrystus.
26. Dlatego też, kiedy moi usługujący bracia mówili: "Och, bracie Branham, to jest
diabeł, nie igraj z tym", to mnie przestraszyło.
27. I nie głosiłem tego, dopóki Bóg nie przyszedł i mi nie objawił, że On jest tym
samym Jezusem, dokładnie tym samym. Och, spróbujcie to potem ze mnie wytrząsnąd. To
jest niemożliwe. Dlatego, że to jest Pismo. To jest Boże Słowo. To nie jest jakieś pierwsze
lepsze przeżycie. To jest przeżycie potwierdzone przez Boże Słowo i przez Bożą, wieczną,
błogosławioną obietnicę.
28. Zatem widzimy tutaj, że On powiedział:
Kto to byli ci, którzy usłyszeli, a zbuntowali się...
Oczywiście. Za każdym razem, kiedy doszli do miejsca ostatecznej rozgrywki, byli
znużeni. Co zatem robili? Biegali tam i z powrotem, byli znużeni i chcieli zawracad. Z ciągłym
pytaniem: "Dlaczego mnie to spotkało?".
29. Dziwna rzecz, bo dziś rano, po tym, kiedy głosiłem tak twardo jak tylko mogłem,
wielu przyszło do ołtarza i zapytywało: "Dlaczego mnie to spotkało?". Widzicie, jak to jest?
To przechodzi ponad ludzkimi głowami. Ludzie są po prostu tacy sami.
30. Jezus powiedział: "Macie oczy, ale nie widzicie". On powiedział tak do uczniów.
31. Powiedzieli: "Oto teraz mówisz wyraźnie. Teraz wierzymy. Nikt nie może ci nic
powiedzied, ponieważ to pokazuje ci Bóg".
32. On rzekł: "Teraz wierzycie, po tak długim czasie?". Rozumiecie?
33. Bogu nie powinniście zadawad żadnych pytao. "Bowiem kroki sprawiedliwego są
kierowane przez Pana". Każda próba nałożona jest na ciebie po to, aby cię sprawdzid. A w
Biblii jest powiedziane: "One są dla ciebie cenniejsze niż złoto". Jeśli więc Bóg dopuści na
ciebie parę drobnych zmartwieo, wtedy pamiętaj, że to jest po to, aby cię skorygowad.
"Każdy syn, który przychodzi do Boga, musi byd najpierw skarcony przez Boga i
wypróbowany". Tu nie ma żadnych wyjątków. "Każdy syn, który przychodzi". Te
zmartwienia są stworzone, a raczej sprowadzone, żeby zobaczyd, jak się zachowasz.
Rozumiecie? To jest Bóg na polu doświadczeo. To jest właśnie to, czym jest ta cała ziemia:
to jest poligon doświadczalny, gdzie On próbuje cię doświadczad.
34. Tak więc słuchajcie, zanim udamy się dalej. Chciałbym wziąd tę ostatnią częśd.
A komu to On przysiągł, że nie wejdą do odpocznienia Jego...
To jest to, do czego dziś wieczorem przechodzimy.
...do odpocznienia Jego, jeśli nie tym, którzy nie wierzyli?
Widzimy więc, że nie mogli wejśd z powodu niewiary.
35. Zatem co to jest grzech? Niewiara. Bóg do nich przyszedł w Słupie Ognia, posłał
Swojego proroka i namaścił go, dał mu znaki, aby je czynił przed ludźmi. A potem ten Słup
Ognia wyprowadził ich przez proroka. Przy każdej okazji, jaka się nadarzyła, oni zaczynali
szemrad i wytykad Mojżeszowi każde najmniejsze potknięcie, jakie znaleźli. Zaczynali go
ganid i paplad przeciwko niemu. A Bóg był z tego niezadowolony, bo powiedział: "Oni
grzeszyli".
36. Powinni byli słuchad. Lecz zamiast tego oni posłuchali głosu rozsądku: "Jak to
może byd? Jak te rzeczy mogą się dziad?". Jeżeli On jest Bogiem, to wszystko jest możliwe.
On sprawi, że wszystkie rzeczy będą współdziaład ku dobremu tym, którzy Go miłują.
37. Teraz kierujemy się tutaj do wspaniałego nauczania o odpocznieniu, sabacie. A
więc oni byli pielgrzymami w podróży. Rozumiecie? Byli tam w niewoli, w Egipcie, przez
czterysta lat. A teraz, dzięki Bożym cudom, byli wyprowadzani, zgodnie z Jego obietnicą. Byli
w drodze do Obiecanego Kraju. Pojawiło się tutaj nadnaturalne Światło, wprost pośród nich
i zaczęło ich prowadzid.
38. No, niektórzy by powiedzieli: "Patrzcie tylko. Kim jest ten Mojżesz? Kto cię uczynił
władcą nad nami? Czyż nie jesteś jednym z nas? Kto cię tu postawił, żebyś był naszym
szefem? Myślisz, że wiesz więcej, niż nasz pastor? Myślisz, że wiesz więcej, niż wie ksiądz?
Myślisz, że jesteś mądrzejszy od naszych religijnych mężów, których mamy dzisiaj?". To nie
miało z tym nic wspólnego. To był Bóg, w tym Słupie Ognia, który potwierdzał, że jest w
działaniu. To nie miało żadnego znaczenia, kto był mądry, a kto nie był mądry. Był to
postawiony przez Boga cel, za którym mieli podążad.
39. Mojżesz, cieleśnie patrząc, podjął się czegoś głupiego, kiedy próbował wyzwolid te
dzieci, przez Boże Słowo, wyprowadzając całą masę ludzi na pustynię. Podczas gdy miał
swój... Był przecież dziedzicem wszystkiego, co oni posiadali. Mógł zdobyd każdą armię, jaka
wtedy była na świecie. On był wielkim wojskowym generałem. Niedługo mógłby zostad
królem, faraonem Egiptu. Mógłby zasiąśd na tronie i powiedzied: "W porządku, dzieci,
wracajcie do swojego domu". To by załatwiło sprawę; on był faraonem. Jednak Mojżesz...
40. Och, tutaj to jest! Mojżesz, przez wiarę, widział Bożą obietnicę. A Anioł Paoski
przyszedł do niego i on, będąc przez pięd minut w obecności tego Anioła, dowiedział się o
Bogu więcej, niż studiując przez czterdzieści lat u nauczycieli egipskich. Rozpoznał, że to był
On. Widział, że działo się coś 41. On powiedział: "Mojżeszu, będę z tobą. Będę szedł przez
tobą". I oni zrozumieli. A On dał mu znaki, które miały się dziad.
42. Tak więc byli w drodze do kraju odpocznienia. Bóg dał im odpocznienie, miejsce,
gdzie nie musieli byd... przez nadzorców, którzy nimi dyrygowali i zmuszali ich do pracy.
43. Co za cudowny obraz na dzisiaj, kiedy patrzymy na Kościół i widzimy stan tego
Kościoła. Każdy człowiek, który jest narodzony z Ducha Świętego, gardzi tym światem. "A
jeśli miłujesz ten świat lub rzeczy tego świata, nie ma w tobie miłości Bożej". To jest to, co
mówi Biblia. A prawdziwy pielgrzym po prostu nie może znieśd na swej drodze rzeczy tego
świata. Nie może znieśd widoku pijących mężczyzn. Nie może znieśd widoku palących
mężczyzn. Nie może znieśd widoku kobiet na ulicy, ubranych w skąpe ubrania. Nie może
znieśd widoku oszustów i karcianych przyjęd.
44. A wczoraj, kiedy brat Tony... a raczej brat Woods i ja szliśmy ulicą, i jeszcze paru
mężczyzn... Przechodziła tam ulicami Louisville panienka, śliczna młoda kobieta, a jej
ubranie było okropne. Okrywało tylko trochę jej biodra. Tylko jakaś mała przepaska na jej
biodrach z każdej strony i niewielki, okrągły kawałek ubrania z przodu, związany z tyłu
sznurkiem. Szła ulicą, coś okropnego, a każdy mężczyzna na drodze oglądał się za nią.
Powiedziałem: "Ona nie zdaje sobie sprawy, że w oczach Bożych jest winna popełnienia
cudzołóstwa z każdym mężczyzną, który na nią patrzył w ten sposób. I ona będzie
odpowiadad w dniu sądu za popełnienie cudzołóstwa z tymi mężczyznami".
45. Jezus powiedział: "Ktokolwiek by spojrzał na kobietę pożądliwie, już popełnił z nią
cudzołóstwo". To jest prawda.
46. Więc widzicie, brat Woods powiedział do mnie: "Co o tym myślisz, bracie
Branham?".
47. Odparłem: "Albo to jest upośledzenie umysłowe, albo ona jest opanowana przez
diabła". Są tylko te dwie rzeczy, które mogą to powodowad. Przyzwoita, czysta kobieta nie
ubierze takich rzeczy, chyba że jest opanowana przez diabła. To jest dokładnie prawda.
48. Tak więc pielgrzym, który jest w drodze do nieba, on żyje w innej atmosferze. Nie
trzeba się o niego obawiad, że na nią będzie spoglądał. Jeżeli on ma Boga w swoim sercu, to
odwróci głowę, dlatego że on żyje w innej atmosferze, oddalonej od tych rzeczy o miliony
mil. To prawda. Ty nie chcesz byd winny tych spraw na sądzie. Dlatego odwraca swoją głowę
i mówi: "Boże, okaż miłosierdzie tej kobiecie", i odchodzi. My jesteśmy w drodze. Jesteśmy
w drodze do kraju Kanaan. Jesteśmy w drodze do tego wiecznego i pełnego
błogosławieostw odpocznienia, które darował nam Bóg. Podczas tej drogi jesteśmy kuszeni.
Jesteśmy kuszeni przez najróżniejsze rzeczy. Chociaż kuszeni, jednak nie grzeszymy.
49. Zwródcie teraz uwagę, kiedy przechodzimy do 4. rozdziału: "Miejmy się na
baczności".
Gdy tedy obietnica wejścia do odpocznienia Jego jest jeszcze ważna,
miejmy się na baczności...
50. Pragnę, żebyście pamiętali, że nie dowiemy się nic, dopóki nam tego Bóg nie
objawi. Nie ważne jak często chodzimy do kościoła, to nie ma z tym nic wspólnego. Bóg
musi przyjśd przez objawienie i objawid nam samego Siebie tak, że odbierze od nas
wszystkie te świeckie rzeczy. "Gdy się powiada: »Dziś, jeśli wy...«".
51. Zacznijmy od 4. rozdziału.
Gdy tedy obietnica wejścia do odpocznienia Jego jest jeszcze ważna,
miejmy się na baczności...
52. Pamiętajcie więc, że kiedy oni byli w drodze do odpocznienia, prowadził ich Słup
Ognia. Chcemy się teraz dowiedzied, co jest tym odpocznieniem.
Gdy tedy ta obietnica wejścia do odpocznienia Jego jest jeszcze ważna,
miejmy się na baczności, aby się nie okazało, że ktoś z was pozostał w tyle.
53. Zatem tutaj jest ta obietnica. Tutaj jest to, przed czym mielibyśmy się mied na
baczności, gdyby już nie było dla nas żadnej obietnicy. Ale tam jest obietnica. A potem, jako
następnej rzeczy: żeby nie pozostad w tyle.
54. Powstaje więc pytanie: Jeżeli jesteśmy w drodze do odpocznienia, to czym to
odpocznienie jest? Gdzie ono jest? Czy to jest przyłączenie się do zboru? Czy to jest
ochrzczenie się we właściwy sposób? Czy to jest członkostwo w największym zborze w
mieście? Noszenie lepszych ubrao? Wykształcenie? Czy są to takie pieniądze, że
moglibyśmy, jak się to mówi, zrezygnowad z pracy i tylko leżed, odpoczywad resztę naszego
życia? To nie to.
55. Posłuchajmy, jak nazywa to Biblia i jak to osiągnąd.
Gdy tedy obietnica wejścia do odpocznienia Jego jest jeszcze ważna,
miejmy się na baczności, aby się nie okazało, że ktoś z was pozostał w tyle.
I nam (wówczas) była zwiastowana ewangelia, jak i tamtym...
Co to jest ewangelia? To jest dobra nowina. Dobra nowina dotarła do nich, do Egiptu,
że "Bóg posłał wyzwoliciela i zamierza wyprowadzid ich i zabrad do Obiecanego Kraju".
56. Dobra nowina przyszła teraz do nas, że "Bóg posłał Wyzwoliciela, Ducha Świętego,
i jesteśmy w drodze do Obiecanego Kraju". Otóż, ludzie zrobili z tego wyznania wiary i
denominacje, jednak Bóg ciągle pozostaje przy tym, że naszym odpocznieniem jest Duch
Święty.
57. Zwródcie uwagę:
...nam bowiem była zwiastowana ewangelia, jak i tamtym;
lecz tamtym słowo usłyszane nie przydało się na nic...
Zapamiętajcie:
...tamtym słowo usłyszane nie przydało się na nic,
gdyż nie zostało powiązane z wiarą tych, którzy je słyszeli.
58. O, bracia, pozwólcie, że się tu na chwilę zatrzymam. Nieważne jak bardzo to
Słowo jest głoszone, jak bardzo podoba ci się sposób, w jaki było głoszone, bo dopóki ty
sam nie będziesz miał działu w tym, wtedy ci to ani odrobinę nie pomoże.
...nie zostało powiązane z wiarą tych, którzy je słyszeli.
59. Oni widzieli cuda Mojżesza. Mówili: "To jest całkiem dobre". A przeszli obok tego.
Widzieli jak dokonywał cudów. Widzieli może Słup Ognia, albo słyszeli jak o nim mówiono.
"Och, to jest w porządku".
60. Jednak to nie było połączone z ich osobistą wiarą. Dlatego, jak tylko znaleźli się na
pustyni, zaczęli szemrad, każdy z nich. I Bóg powiedział: "Dlatego, że zwątpili, to było
grzechem". Nie powątpiewajcie. Wierzcie. Nie wątpcie, nieważne jak trudna to sprawa,
wierzcie w to.
61. Zatem zaczęli szemrad, a Bóg ich opuścił. A potem poprzysiągł w Swoim gniewie,
że nigdy nie wejdą do Jego odpocznienia. Biblia tutaj mówi, myślę że to jest w 3. rozdziale,
że "ich ciała legły na pustyni".
62. Rozdział 3, 17. werset:
Do kogo to miał wstręt przez czterdzieści lat? Czy nie do tych,
którzy zgrzeszyli, a których ciała legły na pustyni?
63. I spośród tych wszystkich, którzy wyszli z Egiptu, tylko dwóch weszło do
Obiecanego Kraju. Z całego przedpotopowego świata, w tych dawnych dniach, było
uratowanych tylko osiem dusz, spośród tych miliardów. "Ciasna jest brama i wąska droga, a
tylko niewielu będzie tych, którzy ją odnajdą".
64. Niektórzy ludzie mówią: "Bracie Branham, a co z tymi wszystkimi tysiącami, o
których Biblia mówi, że się tam pojawią?".
Pomyślcie tylko, jak wielu chrześcijan zmarło w każdej generacji, przez całe wieki. Oni
wszyscy zmartwychwstaną. To ukształtuje to Ciało. Oczekujecie, że z tej Ameryki, czy z
jakiegoś innego... że z tego świata dzisiaj wyjdzie sto miliardów. Ich może byd mniej niż
pięddziesięciu, tych którzy wyjdą. Lecz ten wielki, odkupiony Kościół leży w prochu,
czekając. To są Boże klejnoty, które odpoczywają w prochu. Lecz ich dusze są pod Bożym
ołtarzem. Oni nie są w swoim właściwym stanie. Oni są w ciele, oczywiście, ale w teofanii. I
oni krzyczą do Boga: "Jak długo jeszcze?". Oni się mogą nawzajem widzied, ale nie mogą
podad sobie ręki w tym ciele; jest to taki rodzaj ciała.
65. Spotkałbyś tego wieczoru swoją matkę w Chwale, gdybyś odszedł, ale nie mógłbyś
uścisnąd jej ręki, dlatego że ona nie ma takiej ręki. Nie mógłbyś tego odczuwad, tak jak
czujesz teraz. Dlatego, że pięd zmysłów to jest coś, co zostało umieszczone w tym ciele, abyś
mógł mied nad nim władzę. Jej obecnośd byłaby odczuwana w innej atmosferze.
66. To jest tak jak z mężem i żoną. Tam w Niebie nie będzie ślubów, to znaczy
wychodzenia za mąż i żenienia się. Dlaczego? Ponieważ tam panuje inny rodzaj miłości. Tam
nie ma seksualnego pożądania. Wszystkie doczesne rzeczy przeminęły. Jesteś oczyszczony,
zupełnie czysty.
Ty nigdy dotąd nie żyłeś w takim stanie, dlatego że nie zostałeś tak stworzony. Ty tu
tylko czekasz. Ale tęsknisz, by powrócid tam, gdzie byłeś stworzony jako mężczyzna czy
kobieta. Bóg podniesie to ciało z prochu ziemi i je uwielbi. Potem będziesz mógł widzied,
smakowad, czud, wąchad i słyszed oraz to wszystko, co się z tym wiąże. Nigdy się nie
dowiemy...
Nigdy nie moglibyśmy cieszyd się życiem jakiegoś anioła. Nie zostaliśmy stworzeni
jako aniołowie. Bóg stworzył aniołów. Jednak was i mnie stworzył jako mężczyzn i kobiety.
To jest ten stan, w którym będziemy zawsze, również przy Jego błogosławionym Przyjściu.
67. Tak więc widzicie jak oni szybko upadli, dlatego że zgrzeszyli i nie do kooca doszli
do Chwały. Bóg pokazał im Słup Ognia. On pokazał im znaki i cuda. On ich wyprowadził.
Doprowadził ich do pokuszenia, aby ich wypróbowad i sprawdzid.
68. Czy i wy nie mieliście wielu pokus? Nie uskarżajcie się z ich powodu. Radujcie się.
Bóg jest z wami. On próbuje sprawdzid twoją wiarę. Popatrzcie na Joba w Starym
Testamencie, gdzie On powiedział o nim: "Czy widziałeś Mojego sługę Joba, sprawiedliwego
męża, doskonałego męża? Nie ma drugiego takiego na ziemi jak on".
69. "Och - odrzekł - oczywiście, ogrodziłeś go żywopłotem: żadnych kłopotów,
żadnych zmartwieo. Nie ma żadnych obciążeo finansowych, wszystko jest w porządku. Nie
ma żadnych chorób ani bólu. Daj mi go. Sprawię, że będzie Ci przeklinał prosto w twarz".
70. On powiedział: "Jest w twoich rękach, lecz nie możesz mu zabrad życia".
71. Och! On zabrał mu wszystko prócz życia, jednak nie mógł ruszyd samego Joba. Job
wiedział, że stoi twardo na Słowie. To prawda. I żadne diabły z piekła nie mogły nim
poruszyd, ponieważ wiedział, że złożył tamtą ofiarę. Był sprawiedliwy. A oni go obwiniali,
mówiąc: "Ty zgrzeszyłeś, Jobie, i Bóg cię teraz każe". Lecz on wiedział, że nie zgrzeszył przed
Bogiem. Wiedział, że jest sprawiedliwy. Nie dlatego, że był dobrym człowiekiem, lecz
dlatego, że On przyjął za niego tę całopalną ofiarę.
72. Dzisiaj wieczorem wiemy, że jego życie udowodniło, że był sprawiedliwy. Nie
próbujesz dostad się do Domu, do Chwały, przez to że starasz się pomagad swojemu
sąsiadowi, chociaż to jest dobre, albo przez twoje przyłączenie się do zboru, chociaż to jest
dobre. Jednak wchodzisz do Domu, do Chwały, dlatego że przyjąłeś sprawiedliwośd Jezusa
Chrystusa, a nie z tego powodu, że ty sam cokolwiek uczyniłeś.
73. Tak więc, jak czytamy dalej:
I nam bowiem była zwiastowana ewangelia... (drugi werset)... jak i tamtym; lecz
tamtym słowo usłyszane nie przydało się na nic, gdyż nie zostało powiązane z wiarą
tych, którzy je słyszeli.
Nie było wiary w tych, którzy słyszeli to Słowo.
74. Pomyślcie tylko, że przez taką małą usługę, jaką dał mi Pan, powinno dziś
wieczorem byd zbawionych czterdzieści milionów Amerykanów. A wiecie, co mówią? "Eee,
to jest duchowa telepatia. On czyta w myślach. Nie ma czegoś takiego! Otóż, on nie należy
do naszego kościoła". Widzicie? To nie jest... Niezależnie od tego, jak bardzo oprzesz to na
Słowie i udowodnisz, że to jest Boże Słowo, że to jest Boża obietnica, i jak bardzo by nauka
potwierdziła, że To jest prawdą, jednak oni ciągle nie mogą uwierzyd. Biblia mówi, że nie
potrafią.
75. Powiecie: "Więc po co jest to głoszone?". Bóg musi mied świadka, aby ich potępid
w owym Dniu. To Słowo było głoszone i potwierdzone pomiędzy nimi, a oni ciągle obojętnie
odwracają się od tego. Nie pozostało już nic oprócz sądu. Bóg nie może sprawiedliwie sądzid
narodów, jeśliby nie okazał łaski, zanim przyjdzie sąd. On jest Bogiem. On tego nie może
zrobid.
76. Co zatem powiemy?
Albowiem do odpocznienia wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, zgodnie z tym, jak
powiedział: Jak przysiągłem w gniewie Moim: nie wejdą do Mego odpocznienia,
chociaż dzieła Jego od założenia świata były dokonane.
O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś...
77. Nie chcę teraz zranid ludzkich uczud, byd przeciwko ich religii. To nie jest moim
celem. Na zewnątrz, na polach misyjnych, głoszę zwykłe, wielkie, ewangeliczne,
fundamentalne nauki. Ale tu w kaplicy, pomiędzy moimi dziedmi, odczuwam, że mam
prawo głosid to, co uważam, że jest nauką i prawdą. Rozumiecie? Myślę, że to jest w
porządku.
78. Mam tysiące dobrych przyjaciół wśród sabatystów, wśród ludzi, którzy są
adwentystami dnia siódmego. Niektórzy z moich najdroższych przyjaciół, jakich mam,
niektórzy z nich to adwentyści dnia siódmego.
Pomimo tego, że ten wielki ruch nazywa się Głosem Proroctwa, jest mi zdecydowanie
przeciwny. Powiedzieli, że oświadczyłem zza pulpitu tak: "Ja jestem Bogiem. I ten... i to
Światło, które mi towarzyszyło, to był Anioł, a ja jestem Bogiem. I przyszedłem na świat, aby
czynid potężne rzeczy, by udowodnid ludziom, że jestem Bogiem". Więc to jest to, co Głos
Proroctwa rozpowiadał o mnie po całej Kalifornii. Niezależnie od tego, kto tak powiedział,
wiecie, powiedział coś, co nie było prawdziwe.
79. Ale przede wszystkim nie chodzi mi o to, aby mówid przeciwko kościołowi
Adwentystów Dnia Siódmego, czy przeciwko jakiemuś innemu kościołowi sabatystów, ale to
jest tylko ze względu na tę ewangelię. Zajmiemy się też za kilka minut zielonoświątkowcami.
Tak. Naprawdę. Zajmiemy się baptystami i pokażemy, że Bóg nie faworyzuje żadnej
denominacji. To jest prawda. On wybiera tylko jednostki. On nie zajmuje się żadną
denominacją. On tego nigdy nie czynił, ani nie będzie czynił, zgodnie z Jego Słowem. Lecz On
zajmuje się jednostkami w każdej denominacji. Tak, Bóg zajmuje się jednostkami.
80. Teraz słuchajcie tego naprawdę uważnie, a jeśli kiedykolwiek zrodzi ci się takie
pytanie, to ta sprawa będzie załatwiona. Niechby Pan nam dopomógł.
81. Zatem uważajcie. "Bowiem...". 4. werset:
O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś tak...
82. Zobaczcie tutaj. On mówi o sabacie. Kto z was wie, że słowo sabat po hebr... że to
jest hebrajskie słowo, które znaczy odpocznienie? Ilu z was zna to po angielsku? Oczywiście.
Czy słowo sabat nie brzmi śmiesznie? No tak.
83. Czy słowo poświęcid nie brzmi śmiesznie? Poświęcid to greckie słowo. Poświęcid
znaczy byd uczynionym świętym. Po hebrajsku znaczy to uczyniony świętym. Po grecku
znaczy to poświęcid. Po angielsku znaczy to oczyścid.
84. Sabat to inaczej dzieo odpocznienia. To jest to, czym był ten dawny sabat: dniem
odpocznienia. Kiedy widzicie słowo odpocznienie, oznacza to sabat. Zobaczcie w waszych
oryginalnych rękopisach, jeśli przypadkiem macie grecką Biblię, i wyszukajcie, czy słowo...
Jeśli macie Biblię Scofielda, to zwródcie uwagę na napisane na marginesie uwagi o
odpocznieniu i zobaczcie, czy to was nie prowadzi z powrotem do sabatu. Sabat znaczy
odpocznienie. W porządku.
85. Teraz uważajcie.
Gdy tedy obietnica wejścia do sabatu, do odpocznienia Jego
jest jeszcze dla nas ważna, miejmy się na baczności...
86. Otóż wielu ludzi obchodzi jakieś dni, tak jak obchodzą dzieo sabatu w sobotę. Inni
robią bożka z niedzieli jako dnia kultu. A z łaski Bożej oraz przez Słowo Boże (niechby mi Bóg
dopomógł tego wieczoru), mogę wam udowodnid, że oni obaj są w błędzie. Zarówno
czciciele niedzieli, jak i ci obchodzący sabat. Według Słowa obaj są absolutnie w błędzie.
Jednakże my mamy się kierowad Słowem, a nie tym, co mówią adwentyści albo tym, co
mówią protestanci czy katolicy. Chodzi o to, co mówi Biblia.
87. Zatem, zwródcie teraz uwagę.
O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś tak...
Chcemy teraz przedstawid to w taki sposób i nazwad to Bożym Odpocznieniem, ten
siódmy dzieo.
88. Teraz uważajcie. "I Bóg...". Słuchajcie teraz tego miejsca Pisma.
I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich dzieł Swoich.
Bóg miał sabat, a ten siódmy dzieo trwał tysiąc lat.
To jest typ na Tysiącletnie Królestwo.
O siódmym dniu bowiem powiedział tak: I odpoczął
Bóg od wszystkich dzieł Swoich. Swoich.
Zaimek osobowy: "wszystkich dzieł Swoich". On odpoczął siódmego dnia.
To jest Bóg. A na tym miejscu znowu (pod zakonem):
Nie wejdą do odpocznienia Mego.
89. Bóg odpoczął, fizycznie, bowiem On stworzył niebiosa i ziemię w ciągu sześciu dni,
a na siódmy dzieo odpoczął od wszystkich Swoich dzieł. Odpoczywał tysiąc lat, ponieważ
Biblia mówi, że "jeden dzieo na ziemi jest jak tysiąc lat w Niebie, a tysiąc lat w Niebie jak
jeden dzieo na ziemi". Ilu z was wie, że Pismo mówi tak w II Liście Piotra? *Zgromadzeni
mówią: "Amen" - wyd.+. W porządku. "Bóg odpoczął siódmego dnia. I powiedział tak na
pewnym miejscu".
90. Teraz słuchajcie uważnie.
O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś tak:
I odpoczął Bóg od wszystkich dzieł Swoich.
A na tym miejscu znowu (pod zakonem): Nie wejdą do odpocznienia Mego.
On dał Żydom sabat na siódmy dzieo, na ich drogę z Obiecanego Kraju... a raczej z
Egiptu do Obiecanego Kraju.
91. Słuchajcie teraz.
Skoro więc jest tak, że niektórzy do niego wejdą, a ci, którym najpierw była
zwiastowana dobra nowina...
Odpocznienie! Bóg dał im zakon, a sabat to było czwarte przykazanie.
...z powodu niewiary nie weszli...
92. Zwródcie więc uwagę: On mówi o zakonie, jak oni weszli, ale nie powiązali tego z
wiarą. Oni nie trzymali się tego. Przestrzegali sabat na przypomnienie tego, że zdążają do
kraju odpocznienia, gdzie będą mied niekooczące się odpocznienie od swoich wszystkich
kłopotów i wszelkich zmartwieo. Żadnych nadzorców więcej, żadnych niespokojnych nocy.
Oni byli w drodze do Obiecanego Kraju odpocznienia, mlekiem i miodem płynącego.
Winogrona były tak wielkie, że jedną kiśd niosło na swych ramionach dwóch mężczyzn. Och,
co za kraj błogosławionego odpocznienia! Jednak kiedy tam dotarli, to zawiedli z powodu
swojej niewiary. Oni zboczyli, w drodze do Obiecanego Kraju, już po czterdziestu milach, od
kiedy opuścili Egipt. I byli tam trzymani przez czterdzieści lat, z powodu ich niewiary. Bóg im
dał proroka, dał im Swoje znaki, dał im Słup Ognia, okazywał im znaki i cuda i głosił
ewangelię. A oni odeszli, po tych rybach i bochenkach chleba, i zagubili się na pustyni. "A ich
ciała zasłały pustynię".
93. Jezus przy studni powiedział...
Mówiono: "Nasi ojcowie jedli mannę na pustyni przez czterdzieści lat".
94. On rzekł: "Ja jestem Chlebem Żywota, który zstąpił z Nieba od Boga. Ja jestem
Chlebem Żywota. Mojżesz nie dał wam tego Chleba. To Mój Ojciec daje ten Chleb. Ja jestem
Chlebem, który zstąpił z Nieba od Boga. Człowiek, który go spożywa, nigdy nie umrze". To
jest ta różnica.
95. Patrzcie, mówili, że On... "Oni pili ze Skały, która była na pustyni, przez tak wiele
lat".
96. On powiedział: "Ja jestem tą Skałą". Niech będzie błogosławione Jego Święte
Imię! "Ja jestem tą Skałą". Jak On mógł byd tą Skałą? Ta Skała była duchową Skałą. Ona szła
z dziedmi Izraela. A Mojżesz miał laskę w ręce, która była laską Bożego sądu. I Bóg
powiedział mu, aby uderzył w tę Skałę. I on uderzył w tę Skałę. A kiedy to uczynił, wody
wypłynęły z tej Skały. Chrystus był tą Skałą, i On został uderzony wyrokiem Bożej kary za
grzech. Bóg złożył na Niego wszystkie nasze nieprawości, a te nieprawości złamały Mu
serce. Z Jego serca wylał się Duch Święty, jak strumienie wód, na konających, umierających
ludzi.
"Jam jest tą Skałą, która była na pustyni".
"Cóż,... - odparł - chcesz nam powiedzied..."
97. On rzekł: "Mojżesz, ten który wam to powiedział, on tęsknił za tym, żeby widzied
Mój dzieo. I on po części go oglądał".
98. Mówiono: "No, chcesz nam powiedzied, że jesteś kimś większym od Mojżesza? Że
widziałeś Mojżesza? Przecież Mojżesz nie żyje od ośmiuset lat". Stwierdzili: "Teraz wiemy,
że masz diabła", innymi słowy szalony. "Wiemy, że jesteś szalony".
99. Rzekł: "Zanim Abraham był, Jam Jest. Ja byłem tym wielkim Jam Jest, który był w
gorejącym krzaku. Ja jestem tym Ogniem, który był w gorejącym krzaku. Ja jestem tym
Aniołem, który szedł przed nimi". Powiedział jeszcze: "Przyszedłem od Boga i wracam do
Boga". I On przyszedł od Boga, stał się ciałem i zamieszkał między nami, i powrócił do tego
samego Słupa Ognia.
I tutaj On jest dziś wieczorem, po dwóch tysiącach lat "ten sam wczoraj, dzisiaj i na
wieki", czyniąc tę samą rzecz, prowadząc Swoje błogosławione dzieci.
100. A wielu przychodzi... i z powodu niewiary... Otóż on powiedział: "On wyznaczył
dzieo", dzieo, kiedy Bóg zakooczył Swoją pracę. Potem: "On wyznaczył następny dzieo, w
ten sposób, że jeśli oni usłyszą, jeśli przyjdą, ci którzy święcą sabaty, przeżywają nowie
księżyca i tak dalej". To jest to, do czego z powrotem chcą was prowadzid bracia adwentyści.
101. Teraz czytajmy. Zwródcie uwagę.
Skoro więc jest tak, że niektórzy do niego wejdą, a ci, którym najpierw była
zwiastowana dobra nowina, z powodu niewiary nie weszli...
102. Teraz 7. werset. Ojej! Mówię wam, Pismo jest matematycznie natchnione.
Mówię wam, Pismo jest natchnione pod każdym względem. Matematyka Biblii jest
perfekcyjna.
103. Czy zauważyliście, że Stany Zjednoczone mają we wszystkim liczbę trzynaście?
Wiecie, że były utworzone z trzynastu koloni? Wiecie, że na początku flaga miała trzynaście
gwiazd? Wiecie, że cokolwiek by nie robiły Stany Zjednoczone, jest to związane z liczbą
trzynaście? A wiecie, że one się pojawiają w Biblii w 13. rozdziale Objawienia? Oczywiście.
To małe zwierzę, baranek, który wyszedł z wody, nie z czegoś wielkiego czy z mas ludzkich...,
to znaczy nie z wody, tylko z ziemi, gdzie nie było nikogo. On miał dwa małe rogi:
paostwową i religijną moc. I to był baranek: wolnośd religijna. A po chwili kroczyli już razem.
On mówił jak smok i używał całej tej mocy, jaką miał przedtem Rzym. Tu chodzi o nasze
paostwo. Zanotujcie to sobie. Zobaczycie, jak konfederacja kościołów i kościół Katolicki się
połączą. Obserwujcie, co się dzieje.
104. Ludzie, którzy naśladują ten Słup Ognia, z pewnością będą mieli trudny czas,
jednak w tym czasie oni są gotowi na przemianę. To prawda, po prostu gotowi, aby odejśd.
"Bowiem Baranek przezwyciężył dla nich - mówi Biblia - dla tych, którzy idą za Nim,
ponieważ zostali nazwani jako wybrani i wierni, wybrani Boży". Pominę teraz to proroctwo,
żebyśmy mogli iśd dalej.
105. Słuchajcie uważnie: 7. rozdział... Mam na myśli 4. rozdział, 7. werset. Siedem to
liczba zupełności. Trzy to liczba życia. Siedem to liczba zupełności, a to daje zupełny sabat.
"Przeto znowu...". Pamiętajcie, on powiedział o Bogu w ten sposób, potem mówił o
zakonie w ten sposób. A potem znowu: "On wyznaczył dzieo", trzeci dzieo, trzeci raz.
Przeto znowu wyznacza pewien dzieo, "dzisiaj", po tak długim czasie mówiąc przez
Dawida... "dzisiaj", po tak długim czasie, mówiąc: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie,
Nie zatwardzajcie serc waszych.
Patrzcie:
Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich był do odpocznienia (do sabatu),
nie mówiłby Bóg później o innym dniu.
Ta zmiana czasu nastąpiła wraz z Jezusem Chrystusem: z zakonu na łaskę, z uczynków
na łaskę, z czegoś, co ty czynisz, na coś, co uczynił Bóg. Nie z powodu twoich własnych
zasług, lecz z powodu Jego zasług - to się zmieniło.
106. Kiedy Mojżesz przyszedł z pustyni, z zakonem, powiedział: "Nie będziesz
cudzołożyd. Nie będziesz kraśd. Nie będziesz zabijad. Święd dzieo sabatu". Kiedy Jezus
wyszedł z pustyni... Kiedy przyszedł Mojżesz, kusił go diabeł. A jak tylko diabeł go skusił, on
o tym rozważał. Mojżesz miał pewien słaby punkt. Ilu z was wie, co to było? Temperament.
Kiedy zobaczył ich, jak oddają cześd złotemu cielcowi, wtedy rzucił tymi przykazaniami i
rozbił je, pokazując wam, że to kapłaostwo będzie rozbite. A Bóg dał mu je raz jeszcze.
107. Jednak kiedy Jezus przyszedł z pustyni, po tym jak przez czterdzieści dni pościł,
On był głodny, to była jedyna słabośd, jaką miał. A diabeł przyszedł do Niego i powiedział:
"Jeśli jesteś Synem Bożym, przemieo te kamienie w chleb. Uczyo tutaj cud. Pozwól mi to
zobaczyd, a ci uwierzę".
108. Jezus rzekł: "Jest napisane: »Nie samym chlebem człowiek żyd będzie, ale
każdym Słowem, które wychodzi z ust Bożych«". On wiedział, że nie spotkał tam Mojżesza,
dlatego że ten Ktoś udał się do Słowa.
109. Zabrał Go na szczyt świątyni i powiedział: "Jeśli jesteś Synem Bożym, rzud się w
dół". I przyozdobił to, nie zacytował, lecz przyozdobił te miejsca Pisma. Rzekł: "Jest
napisane: »Aniołom swoim przykazał, aby cię strzegli, abyś nie uraził o kamieo nogi
swojej«".
110. A Jezus udał się wprost do Słowa i zgromił go.
111. Wziął Jezusa na szczyt góry i pokazał Mu Stany Zjednoczone i Niemcy, i
Szwajcarię, i wszystkie narody na świecie, jakie kiedykolwiek miały byd, i rzekł: "One
wszystkie są moje. Robię z nimi wszystko, co mi się podoba". Nic dziwnego, że mamy wojny
i trudności. Powiedział: "Robię z nimi...". Nic dziwnego, że kobiety ubierają się... i nie
przeszkadza im to. One wszystkie są opanowane przez diabła. To jest to, co mówi Biblia.
Szatan powiedział: "One są moje. Robię z nimi wszystko, co mi się podoba". Mówił: "Jeśli mi
się pokłonisz, uczynię cię takim królem jak ja".
112. Jezus rzekł: "Jest napisane: »Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon i tylko
Jemu służyd będziesz«. Idź precz ode Mnie, szatanie".
Dlaczego? Jezus wiedział, że one przypadną Mu w udziale w tym wielkim Tysiącletnim
Królestwie, kiedy nastanie Jego Królestwo. "Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi".
Tam nie będzie się już nosid krótkich szortek. Tam nie będzie więcej upijania się. Nie będzie
tam już pożądliwości. Tam nie będzie więcej rozwodów. Tam już nie będzie śmierci. Nie
będzie więcej smutku. On odziedziczy każdy naród. Oni należą do Niego. Tak jest. Oni są
Jego i oni przypadną Mu w dziedzictwie. Jednak szatan ma ich chwilowo, a to jest ten dzieo,
w którym żyjemy.
113. Jednak On wyznaczył pewien dzieo, mówiąc: "Dzisiaj, po tak długim czasie" i "Nie
zatwardzajcie serc waszych".
Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich był do odpocznienia, nie mówiłby później o
innym dniu.
114. Mój bracie adwentysto, popatrz na to, co Paweł tutaj mówi. Paweł powiedział w
Liście do Galacjan 1; 8... Jeśli notujecie miejsca Pisma, jest to List do Galacjan 1; 8: "Chodby
nawet anioł z nieba przyszedł i zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą ja
głosiłem, niech będzie przeklęty". Paweł powiedział: "Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich
do odpocznienia...".
115. Patrzcie, potem On zstąpił z góry. Zatem On zstąpił. Przezwyciężył diabła. On był
namaszczony, gotowy do Swej usługi. Rzekł: "Słyszeliście, że powiedziano starszym: »Nie
będziesz zabijał«, lecz Ja wam powiadam, że każdy, kto się gniewa na brata swego bez
powodu, już zabił. Słyszeliście, że powiedziano przodkom...", a obecnie: tym, którzy
zachowują sabat. "Słyszeliście, że powiedziano starszym, którzy byli pod zakonem: »Nie
będziesz cudzołożył«". Musiał nastąpid ten akt, aby był winny. "Lecz Ja wam powiadam, że
każdy, kto patrzy na niewiastę pożądliwie, już z nią popełnił cudzołóstwo w swoim sercu".
Niesamowite! Przechodzimy wprost przez to czwarte przykazanie. Lecz czy On dał im
odpocznienie?
116. Spójrzmy, co on powiedział. "Dawid rzekł: »Po długim czasie przyjdzie tam
doskonałe odpocznienie«. »Siódmego dnia odpoczął Bóg od dzieł Swoich«. Bóg
pobłogosławił dzieo sabatu w ten sposób, że dał go żydom na pustyni. Oni nie weszli z
powodu niedowiarstwa »ponieważ Słowo nie zostało połączone z wiarą. Przeto znowu
wyznaczył pewien dzieo, dzisiaj, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie«".
Setki lat po tym jak Dawid umarł, został wzbudzony Syn Dawida, Jezus. "Jeśli słyszą
Mój głos, niechaj nie zatwardzają swoich serc". Bóg będzie mówił do serc.
117. Spójrzcie teraz na 9. werset, wy którzy czytacie ze mną. "Gdyby bowiem Jozue
dał im odpocznienie...". 8. werset... "On by nie mówił później o innym dniu".
118. Gdyby to chodziło o sabat, gdyby to chodziło o święcenie niedzieli, wtedy On by
o tym mówił. Gdyby miał powiedzied: "Teraz już nie ma więcej sabatu, ani żadnego
święcenia siódmego dnia. To co pragnę, abyście święcili, jest to niedziela", wówczas by to
powiedział. Paweł mówił, że tak by uczynił. On by powiedział: "Świętujcie wszyscy w
niedzielę. To będzie tym odpocznieniem". Otóż, gdyby chciał, aby święcid sabat, wtedy by
powiedział: "Pamiętajcie o tym, aby święcid siódmy dzieo". "Chciałbym teraz, abyście jednak
święcili niedzielę, ósmy dzieo". Nie, On tak nigdy nie powiedział.
119. On rzekł: "Gdyby Jozue dał im jakiś dzieo, to czy by im o tym nie powiedział?".
120. Teraz 9. werset. Przygotujcie się.
A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego (święcenie sabatu dla ludu
Bożego);
Kto bowiem wszedł do odpocznienia Jego (Chrystusa), ten sam odpoczął
od dzieł swoich, jak Bóg od Swoich (w sabat).
121. Widzicie to? Weźmy teraz parę miejsc Pisma, by to podsumowad. W porządku.
Kiedy Bóg stworzył świat w ciągu sześciu dni, wtedy siódmego dnia odpoczął i nigdy więcej
już nie pracował. Niech będzie błogosławione Imię Paoskie. On zbudował świat, umieścił na
nim stworzenie, potem odpoczął i nigdy już nie wracał do tego, by budowad świat.
Zakooczył pracę i odpoczął. Potem, po tym tysiącu lat, wtedy pojawił się grzech. Potem
został przedstawiony Chrystus, Baranek. Więc żydom zostało to dane jako przedobraz na
odpocznienie w siódmym dniu.
Przeto znowu wyznacza pewien dzieo, "dzisiaj", mówiąc przez Dawida
po tak długim czasie... (tutaj przychodzi inne odpocznienie).
122. Czym zatem jest to odpocznienie? Otwórzcie ze mną Mateusza, 11. rozdział...
ostatni fragment 11. rozdziału *5. rozdziału - tł.+ Ewangelii Mateusza. Tam Jezus kooczył
Swoje kazanie na górze. Zobaczycie, co On powiedział.
123. On rzekł: "Każdy, kto popatrzy na niewiastę i pożąda jej, już popełnił z nią
cudzołóstwo w sercu swoim. Każdy, kto się gniewa na brata swego bez powodu, już zabił
tego brata". I wszystkie te sprawy, lecz On nigdy nie dotknął się tego czwartego przykazania,
sabatu.
124. Więc On to kooczy. A sabat jest wielką obietnicą Bożą. To jest odpocznienie.
Zatem patrzcie tutaj, gdzie On kooczy te błogosławieostwa. On tutaj mówi, w 27. wersecie
11. rozdziału Ewangelii Mateusza. To miejsce, gdzie On nauczał o tych błogosławieostwach,
znajduje się w 5. rozdziale.
Wszystko zostało Mi przekazane przez Ojca Mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec...
Widzisz, nie możesz znad Jednego, nie znając tego Drugiego, ponieważ On był Ojcem
zamanifestowanym w ciele.
i nikt nie zna Ojca, tylko Syn...
125. Wygląda na to, że ludzie mogliby to zobaczyd bez żadnej dyskusji. Z pewnością.
Bóg nie jest trzema osobami. Jeśli On jest trzema bogami, to my pozostajemy poganami.
Który z nich jest Bogiem? Wszyscy trzej są Bogiem. To są trzy urzędy tego samego Boga. W
tym Słupie Ognia na pustyni On był Ojcem w formie Ducha Świętego. On był Synem, kiedy
piastował urząd Syna. "Jeszcze krótki czas, a świat Mnie oglądad nie będzie. Odejdę, lecz
przyjdę znowu i będę z wami, a nawet w was, aż do skooczenia świata". Rozumiecie? On ma
urząd Ojcostwa, Synostwa, a także urząd Ducha Świętego. To jest ciągle ten sam Bóg,
działający w trzech różnych urzędach: Ojcostwa, Synostwa, Ducha Świętego.
W I Liście Jana 5; 7 jest powiedziane: "Albowiem trzej są, którzy świadczą na niebie:
Ojciec, Syn, Duch Święty. Ci trzej są jedno".
126. Tomasz powiedział do Niego: "Panie, pokaż nam Ojca, a to wystarczy".
127. On rzekł: "Tak długo jestem z wami, a nie poznałeś Mnie? Jak możesz mówid:
»Pokaż nam Ojca«?".
128. A więc jednościowcy to wzięli, ci ludzie z grup jednościowców, i próbują uczynid
z Ojca, Syna i Ducha Świętego po prostu jeden urząd i jedno miejsce, tak jak twój palec:
jeden. To jest błędne. Bóg nie mógłby... Jezus nie mógłby byd Swoim własnym Ojcem.
Gdyby tak było, wtedy On by był... A więc, jak On by mógł byd Swoim własnym Ojcem?
129. A gdyby Bóg był człowiekiem, kimś niezależnym od Ducha Świętego, wówczas
On by miał dwóch Ojców. Dlatego, że Biblia mówi: "Duch Święty zacienił Marię i ona
poczęła". A w Ewangelii Mateusza 1; 18 jest napisane: "To, co się w niej poczęło, jest z
Ducha Świętego". Zatem który z nich jest Jego Ojcem? Duch Święty czy Bóg? Obaj są tym
samym Duchem, w przeciwnym razie On był nieślubnie urodzony z dwóch duchów.
To jest katolicki dogmat i to nigdy nie było biblijnym nauczaniem. Martin Luther to
wprowadził razem z innymi katolickimi dogmatami, które są w kościele luteraoskim. Wesley
to kontynuował. Idzie to ciągle dalej, ale to jest błąd. To nie jest prawdą. To nigdy nie było,
nie było to biblijną doktryną. Nigdy nie było takiego polecenia w Biblii, by nauczad o trzech
bogach.
Jest jeden Bóg. Jezus powiedział: "Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest".
Jeden Bóg, nie trzech bogów.
130. W Afryce chrzczą raz za Ojca, raz za Syna i raz za Ducha Świętego. Przechodził
tam kiedyś biedny żyd i powiedział: "Który z nich jest waszym Bogiem? Który z nich? Ojciec?
Syn? Czy może Duch Święty?". Wszyscy Trzej są jedno. Biblia mówi, że Oni są jedno.
131. Jezus był domem, w którym mieszkał Bóg. Biblia mówi w 1. Liście do Tymoteusza
3; 16, że: "Bezsprzecznie - jest to argument - wielka jest tajemnica pobożności. Bowiem Bóg
zamanifestował się w ciele, ukazał się aniołom, wzięty... zwiastowany, uwierzono w Niego i
wzięty został w górę do chwały". Był to Bóg. W Biblii jest powiedziane: "Nazwą Go imieniem
Emmanuel, co się wykłada: Bóg z nami". Biblia mówi: "Jezus - w Nim przebywała cieleśnie
cała pełnia Boskości".
132. Tak jak to przerabialiśmy kiedyś wieczorem: Na początku Bóg był Duchem. A
potem z Niego wyszło to Logos, a raczej teofania, która miała kształt człowieka,
przepowiedzianego, zwanego Synem Bożym. On przyszedł na ziemię w ciele, jeszcze zanim
przyszedł w Jezusie Chrystusie. Raczej w to uwierz, bracie. Udowodnię ci to.
133. Otóż, kiedy Mojżesz Go zobaczył, rzekł: "Pozwól mi zobaczyd Twoją postad,
Panie". I Bóg ukrył go w skale. A kiedy On przechodził, tamten powiedział: "To były plecy
mężczyzny". To była ta teofania. Dokładnie tak.
Potem ta teofania musiała stad się ciałem. Nie następną Osobą, lecz ta sama Osoba
musiała stad się ciałem, aby wyrwad żądło śmierci.
Tak jak pszczoła, kiedy użądli, ona traci swoje żądło. A on nigdy nie stracił tego... On
mógł wbijad żądło w ludzkie ciało, gdyż ono było grzeszne. Lecz, bracie, kiedy on użądlił
ciało tego Emmanuela, wtedy stracił swe żądło. Oczywiście, że tak. On może bzyczed, jednak
on już wcale nie ma żądła.
134. Nic dziwnego, że Paweł, kiedy przyszli, by ściąd mu głowę, powiedział: "O
śmierci, gdzież jest żądło twoje? Możesz bzyczed i brzęczed, ile tylko chcesz. Grobie, gdzież
jest twoje zwycięstwo? Ale dzięki niech będą Bogu, który daje nam zwycięstwo przez Jezusa
Chrystusa". Tutaj to mamy.
To wymagało samego Boga, aby tego dokonad. On przyszedł i został zamanifestowany
w ciele. Następnie powrócił z powrotem w Duchu.
135. Powiecie: "Bracie Branham, wciąż jeszcze nam nie powiedziałeś, kiedy Bóg był
ciałem, zanim przyszedł w Chrystusie". Pewnego dnia, gdy Abraham siedział w swoim
namiocie, przyszli tam dwaj aniołowie i Bóg. Podeszli do niego, a mieli ludzkie ciała. Mieli
zakurzone ubrania, byli zmęczeni i usiedli. A Abraham wyszedł, wziął cielaka od krowy i go
zabił. Przyrządził kilka kotletów z jagnięcia. Wyszedł i przyniósł... Kazał Sarze wziąd trochę
mąki kukurydzianej, żeby ją przesiała i przyrządziła parę placków. Wziął trochę krowiego
masła, wziął też maślankę, wyniósł to tam na zewnątrz i postawił, a Bóg to spożywał.
136. Alleluja! Oto powód, dlaczego: "Wzrok wiary wznoszę wzwyż, Baranku, na Twój
krzyż".
137. Jak myślicie: czy to było dla Boga coś trudnego? Bóg, który stworzył cały ten
potas i wapo, i wszystko na tym świecie, On zstąpił, by odwiedzid Abrahama. Powiedział:
"Myślisz, że będę ukrywał to przed tobą, skoro wiem, że jesteś dziedzicem tego świata?".
Amen. "Nie będę tego ukrywał przed tobą". Bóg wziął po prostu...
138. Jesteśmy stworzeni z szesnastu pierwiastków. On wziął po prostu trochę potasu i
trochę wapnia, trochę związków organicznych, światła kosmicznego i... "Fiuu!... Wstąp do
tego, Gabrielu" - ciało.
139. "Fiuu!... Wstąp do tego, Wormwood". I on wstąpił do tego. Dwaj aniołowie z
Niebios.
140. Bóg podniósł tego pełną garśd... "Fiuu!". I sam do tego wstąpił. Zszedł w dół i
odczuwał głód. Chwała! Co z tym, bracia adwentyści, którzy nie chcecie jeśd mięsa?
Zamierzamy wejśd do tego za chwilę. Wszechmogący Bóg, Jehowa. Sprawdźmy, czy to Imię
przy gorejącym krzaku nie zostało tak samo przetłumaczone. Alleluja! Potem On stanął na
ziemi i powiedział: "Zanim Abraham był, Jam Jest, ten sam, co przy gorejącym krzaku". To
prawda. Elohim - patrzcie, czyż to nie jest to samo? On był tym, który był w gorejącym
krzaku.
141. On był Tym tutaj w obecności Abrahama, w ciele. Jadł cielęcinę, pił krowie mleko
i zjadł placek kukurydziany z masłem. Niech będzie błogosławione Święte Imię Boże! Zszedł
wprost tam i powiedział: "Nie opuszczę...". On był obrócony tyłem. Rzekł: "Abrahamie,
odwiedzę cię, a ty będziesz miał to dziecko. Masz teraz sto lat, Sara ma dziewięddziesiąt". A
Sara, będąc w namiocie, zaśmiała się. On powiedział: "Dlaczego Sara się zaśmiała?". Była z
tyłu, oddzielał ich namiot.
142. Abraham rzekł: "Saro, czy ty się śmiałaś?".
143. "Wcale nie".
144. On odparł: "Owszem, śmiałaś się". Cóż to za rodzaj telepatii? Co to za rodzaj
czytania w myślach?
To samo On czyni dzisiaj. On jest Jahwe Jireh, Jahwe Rafa, ten sam wczoraj, dzisiaj i
na wieki. On nigdy nie zawodzi.
145. Popatrzcie na Niego. Tutaj On stoi. Wychodzi, rozmawia z Abrahamem i znika
mu z widoku. A ten wielki patriarcha Abraham powiedział, że rozmawiał z Bogiem twarzą w
twarz, z Elohimem, z samym Bogiem. Uchwyciliście to? Nie, nie trzech ludzi, bracie! Trzy
urzędy tej samej Osoby.
146. Na początku było tak samo. On był tym potężnym Duchem, Źródłem wszelkiej
prawdy, wszelkiej miłości, wszelkiego pokoju. Wszystko, co nieskalane, było w tym Źródle.
To zaczęło formowad ciało, teofanię. Taki rodzaj ciała, do jakiego my zmierzamy. Nie jakieś
uwielbione ciało, lecz ciało anielskie, mające kształt, formę.
147. Za każdym razem, kiedy widzę drzewo, myślę: "To drzewo jest negatywem.
Gdzieś znajduje się pozytyw". To drzewo było z czegoś uczynione. Zrobiła je jakaś
inteligencja. A wszystko, co się dzieje na tej ziemi, jest odzwierciedleniem tego
niebiaoskiego. Biblia tak mówi. Jeżeli tutaj jest drzewo, które musi przeminąd, to tam w
Chwale jest takie, które nie przeminie.
148. Kiedy widzę człowieka... Widzę śliczną, młodą parę, mężczyznę i jego żonę,
idących ulicą, zakochanych w sobie... Co to odzwierciedla? Niech będzie błogosławione Imię
Paoskie! Ponieważ tam w Niebie jest jeden, który nigdy nie przeminie. "Jeśli ten ziemski
przybytek się rozpadnie, mamy drugi, który już na nas czeka, teofanię".
149. Potem macie trójcę: ten wielki Duch przebywający w Synu, w Jezusie; Jezus
przebywający w Kościele. "Owego dnia poznacie, że Ja jestem w Ojcu, Ojciec we Mnie, a Ja
w was". Wszystko, czym Bóg był, On przelał do Jezusa; wszystko, czym był Jezus, przelał do
Kościoła. Tutaj to macie. "Ja w Ojcu, Ojciec we Mnie, Ja w was, a wy we Mnie". Tam jest to
Ciało.
150. Tak właśnie ma się sprawa z kościołem. Oni byli nauczani takiej słabej,
zwyczajnej, małostkowej, zniewieściałej, wspieranej przez stare babcie doktryny. Biegają
wszędzie, mają wieczorki przy zupie i karciane spotkania. Nic dziwnego, że to, co mamy, to
po prostu chaos. Nie potrzebujemy programów dla dzieci, czy wieczorków przy zupie. To,
czego potrzebujemy, to szorstkiej, starej ewangelii i mężów wiary, stojących tam z mieczem
i nawołujących. Czego nam dziś potrzeba? Nie jakiejś małostkowej teologii, czy jakiejś teorii
ludzkiego pochodzenia. Potrzebujemy szorstkiej ewangelii, głoszonej w świetle i mocy, i
demonstracji Ducha Świętego.
151. Zwródcie teraz uwagę.
Tak jak powiedział, że wyznaczył pewien dzieo, mówiąc przez Dawida...
Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich był do odpocznienia,
nie mówiłby później o innym dniu.
A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego;
Kto bowiem wszedł do odpocznienia Jego, ten sam odpoczął
od dzieł swoich, jak Bóg od Swoich.
152. Gdzie teraz zamierzamy czytad? Ewangelia Mateusza 20, to znaczy 11. rozdział,
27. werset:
Wszystko zostało Mi przekazane przez Ojca Mego...
a teraz to: ...i nikt nie zna Syna, tylko Ojciec... w porządku...
i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawid.
153. Widzicie, nie chodzi o to, jak dużo się uczycie, jak bardzo biskup chce, abyś
wiedział. Chodzi o to, jak bardzo chce Bóg, abyś wiedział. Jeśli nie widzisz tego objawienia,
to nie pytaj biskupa. Zapytaj Boga. Nie pytaj swojego pastora. Pytaj Boga. "Syn objawia
Jego". Jego - zaimek osobowy.
154. Słuchajcie. To was zaszokuje. Tutaj jest to przykazanie. Paweł powiedział: "Gdyby
On zostawił jeszcze jakiś dzieo, musiałby o tym powiedzied". Tutaj jest to, co On powiedział:
Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni,
a Ja wam dam sabat, odpocznienie.
Weźcie na siebie Moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie sabat dla dusz waszych.
Albowiem jarzmo Moje jest miłe, a brzemię Moje lekkie.
155. Obserwujcie, co Paweł powiedział:
Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich był do odpocznienia, nie mówiłby później o
innym dniu.
Przeto znowu wyznacza pewien dzieo, "dzisiaj", mówiąc przez Dawida po tak długim
czasie...
Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych.
A tak pozostaje jeszcze...
Słuchajcie teraz 9. wersetu:
A tak pozostaje jeszcze odpocznienie, sabat, dla ludu Bożego...
...dla tych, dla mężczyzn i kobiet, którzy weszli do Jego odpocznienia. "Pójdźcie do
Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam odpocznienie".
...ten sam odpoczął od dzieł swoich, jak Bóg od Swoich.
156. Możesz mied dwadzieścia lat, możesz mied trzydzieści lat, możesz mied
pięddziesiąt lat. Jednak w tej minucie, kiedy słyszysz Boży Głos, który puka do twego serca,
nie zatwardzaj go.
Wtedy wchodzi... "Kto słucha słowa Mego i wierzy Temu, który Mnie posłał, ma żywot
wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł z śmierci do żywota".
157. "Powiedz, bracie Branham, co się dzieje?". Ty otrzymujesz Ducha Świętego.
Chrystus przychodzi do twego wnętrza. Czy się to zgadza?
158. Otwórzcie ze mną 28. rozdział Izajasza. Przeczytajmy to. Izajasz, 28. rozdział.
Zobaczmy, co prorok o tym mówi. Mateusz, 28 *Księga Izajasza, 28 - tł.+ ... Zacznijmy od 8.
wersetu. Tutaj jest przepowiednia dotycząca czasów ostatecznych. Niedługo zakooczymy.
Bo wszystkie stoły aż do ostatniego miejsca są pełne plugawych wymiocin.
159. Pozwólcie, że się na chwilę zatrzymam, jak to kiedyś wieczorem powiedział
Ernie. Właśnie mówił do kogoś. Ernie Fandler, ten brat tutaj, ze Szwajcarii. On powiedział:
"Zatrzymałem się i pozwoliłem, by to wsiąkło".
160. A więc chcę, by to wsiąkło.
Bo wszystkie stoły aż do ostatniego miejsca są pełne plugawych wymiocin.
"Jak pies wraca do swoich wymiocin i jak świnia powraca do tarzania w błocie", tak
samo i ludzie wracają.
161. Co z wami, metodyści? Mieliście przecież to Światło. Co się stało? Bóg zabrał to z
waszych rąk i dał to nazarejczykom.
Co stało się z wami, nazarejczycy? Kiedyś mieliście to Światło. Bóg zabrał to z waszych
rąk i dał to zielonoświątkowcom. Dokładnie. Wy, zbory Boże, i pozostali poświęceniowi
ludzie, ponieważ odrzuciliście to Światło, zorganizowaliście się i powiedzieliście: "Nie
będziemy wierzyd w nic więcej niż to", Bóg od was odszedł i pokazał wam, że On ma lud,
który pragnie Go naśladowad.
162. Co się z wami stało, zielonoświątkowcy? Mieliście to Światło. Jednak Bóg zabrał
to od was.
Słup Ognia porusza się dalej. Za każdym razem, gdy Słup Ognia się poruszał, kościół
poruszał się razem z Nim.
Kiedy Luter zorganizował swój własny kościół, poza kościołem katolickim, Słup Ognia
się przesunął i Wesley podążył za tym.
Wesley się zorganizował i założył swoją denominację, a Słup Ognia się przesunął i
podążyli za Nim nazarejczycy.
Nazarejczycy się zorganizowali, a wtedy zbory Boże podążyły za Nim. I mówili, że nie
są denominacją, jednak nią byli.
163. Co się potem stało? Następna rzecz, jaka się wydarzyła, to że zielonoświątkowcy
zobaczyli ten Ogieo i odeszli. I co uczyniliście? Zrobiliście doktrynę z mówienia w językach i
zorganizowaliście to: "Każdy musi mówid w językach, zanim otrzyma Ducha Świętego". Więc
Bóg posunął się dalej i zostawił was w tym miejscu, przy którym tkwicie.
164. Co się stało z wami, jednościowcy? Odkryliście chrzest w Imieniu Jezusa.
Zrobiliście z tego doktrynę i oddzieliliście się od reszty tego. A Bóg posunął się dalej i
zostawił was w tym miejscu. Tak jest.
165. Co z wami, zbory Boże, stary Soborze Generalny? Zorganizowaliście się, a Bóg
posunął się dalej i zostawił was w tym miejscu. A teraz nie jesteście niczym innym niż zimną,
formalną grupą, tak samo jak ci pozostali.
A Słup Ognia się przesunął. Alleluja!
...wszystkie stoły są pełne plugawych wymiocin.
166. Patrzcie na Wieczerzę Paoską. Ależ, oni nawet mają miejsce, skąd biorą stary
bochenek chleba. A chleb powinien byd zrobiony bez zakwasu. I oni dzielą go pomiędzy
grzeszników, palaczy papierosów, prostytutki, nierządnice, tak długo, jak długo mają ich
imiona w swojej księdze.
167. A wy, baptyści, nazywacie to nawet zamkniętą wieczerzą. Baptyści, wy trąbicie
jeszcze trochę, ale Bóg zabierze wam wasz róg. To jest dokładnie prawdą. Nie będziecie już
w stanie dąd w niego. Zamknięta wieczerza - sami się oddzielacie, udajecie bardziej świętych
niż jesteście.
Pamiętajcie, to jest kaplica baptystyczna. Oto co zrobiliście: zorganizowaliście się.
"Och - mówicie - my nie jesteśmy organizacją". Ależ jesteście. Oczywiście, że tak. Mówicie:
"Jesteśmy społecznością". Tak, zgadzacie się z każdym, kto do was przychodzi i naucza, tak
jak wy wierzycie. Lecz ten... wy go nie wyrzucicie, ale go oddzielicie od braterstwa z wami.
To się dokładnie zgadza. Och, macie swoje sposoby. Ale Bóg też ma swoje sposoby. Bowiem
Boży Kościół będzie się poruszał. Słup Ognia nie pozostanie z czymś takim.
...wszystkie stoły... są pełne plugawych wymiocin.
168. Teraz słuchajcie. To wami przez chwilę wstrząśnie. Słuchajcie. Będę czytał Słowo.
Kto to był? Izajasz, prorok.
...wszystkie stoły aż do ostatniego miejsca są pełne plugawych wymiocin.
Tak jak pies pożerający psa.
169. Pójdźcie do zboru: kobiety wystrzyżone, z krótko obciętymi włosami, ubrane w
szorty. Wychodzą na zewnątrz i chodząc ulicami, oglądają się za mężczyznami, koszącymi
swoje trawniki. Młode dziewczyny chcą słyszed, jak ktoś gwiżdże na nie jak na buldoga czy
wilczura, cokolwiek to jest. Wiecie: "Fiu, fiu". Och, myślicie, że jesteście urocze, co?
170. A wy mężczyźni, którzy chodzicie po ulicy z papierosem w ustach, a macie urząd
diakona, wyglądacie jak pozbawiony rogów wół z Teksasu. A uważacie się za kogoś. To się
dokładnie zgadza. Nic dziwnego, że wszystkie stoły... Przychodzisz i przyjmujesz Wieczerzę
Paoską, i zachowujesz się tak, jak byś był kimś. A oszukujesz, kradniesz i kłamiesz przez
resztę tygodnia. Co jest z tobą?
...wszystkie stoły są pełne plugawych wymiocin.
171. "Och, ja przyjmuję Wieczerzę Paoską. Oczywiście, praktykujemy to w naszym
kościele. Jezus powiedział, że nas wzbudzi w ostatecznych dniach, jeśli będziemy
przyjmowad Wieczerzę Paoską".
172. Jednakże: "Ten, kto je i pije niegodnie, sąd własny je i pije, nie rozróżniając ciała
Paoskiego. Dlatego jest między wami wielu chorych i słabych, a niemało też zasnęło". Stare,
umarłe, formalne kościoły. Duch Boży was opuścił. Nie ma tam więcej Słupa Ognia.
Zaprzeczacie Bożemu uzdrowieniu, zaprzeczacie zmartwychwstaniu.
173. "Och - mówicie - On zmartwychwstał, ale z historycznego punktu widzenia". Ale
co z tym, że On jest tym samym dzisiaj, skoro powstał z martwych? Mówicie: "Och, to tak
nie jest". A więc tutaj cię mam. Przyjmujesz zmartwychwstanie, tak jak ci się podoba, Bóg
jednak czyni to w Swój własny sposób.
174. Rzecz w tym, jak to mówi Biblia (a wiemy, że ona jest Prawdą), że On potwierdza
Swoje Słowo. "Sprawy, które Ja czynię i wy czynid będziecie" i: "Ja będę z wami aż do
skooczenia świata" oraz: "Jezus Chrystus ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki" - oto, co mówi
Słowo.
175. Zatem, co to jest sabat?
...wszystkie stoły aż do ostatniego miejsca są pełne plugawych wymiocin.
Kogóż to chce uczyd poznania i komu tłumaczyd objawienie?
176. "Och, chwała Bogu, nasza organizacja w to nie wierzy. To jest nie do przyjęcia".
Uważaj, w co wierzy twoja organizacja, a co mówi o tym Boże Słowo. "Och, no wiesz, nasi
pastorzy, oni są wykształceni". Pewnie, że tak. Oczywiście, oni są tak bardzo naszpikowani
edukacją, że Boga zostawili na zewnątrz. Naprawdę, możesz podawad im Słowo, a oni będą
chodzid dookoła tego i mówid: "Otóż, ja nie wierzę w to w taki sposób". Och, ty
maminsynku, coś ci powiem.
177. Spójrz tutaj:
...komu chce tłumaczyd objawienie? Czy odwykłym od mleka, odstawionym od piersi?
178. Któregoś dnia przyszedł do mnie sąsiad. Powiedział: "Billy, pewien pastor z
tutejszego miasta, najbardziej miła osoba, jaką w życiu widziałeś...". Mówił: "Siedzieliśmy z
żoną w piżamach, około północy, a ten mały pastor wpadł i wypił z nami trochę kawy.
Potem poszedł do domu następnego sąsiada i uścisnął sobie z nim rękę. Akurat mieli małą
partyjkę gry w karty, a on usiadł i grał dalej z nimi". Rzekł: "Och, to był najbardziej
towarzyski mały jegomośd, jakiego kiedykolwiek w życiu widziałeś". Powiedział też: "Och,
my go miłujemy. Za nic nie chcielibyśmy go stracid".
179. Stałem tam chwilę i myślałem sobie: "Czyżby?".
180. On powiedział: "Czy nie sądzisz, że każdy zbór potrzebuje kogoś takiego jak on?".
Ach, nie potrafiłem nic odpowiedzied. Mówił: "Na innym miejscu... Mają tam takie urocze
miejsce. Ten duchowny i jego żona, przemili ludzie, rozdali dzieciom tyle dziecięcych Biblii,
ile tylko mieli". I powiedział: "Oni tam mieli tyle tych rzeczy dla małych dzieci". Rzekł: "Och,
on potrafił opowiadad tyle różnych historyjek tym małym dzieciom".
181. Odparłem: "To miłe. To jest strasznie miłe".
182. Wszedłem z powrotem. A tyle co wróciłem z Kanady. Pomyślałem: "Jestem tutaj.
Och! Ludzie... Co jest ze mną? Ja takiego czegoś nie robię". Poszedłem myd mój samochód.
Pomyślałem: "Boże, starzeję się. Oto jestem. Walczyłem. Płakałem. Błagałem. A wszystko,
co za to otrzymałem, to tylko wielkie obelżywe słowa".
183. Och, niech tylko ktoś powie o tobie coś złego: "Ty stary świętoszku", czy coś
takiego.
184. Rozmyślałem o tym. Wtem jakiś Głos przyszedł do mnie i powiedział: "Tamci
ludzie, jeśli to czynią, oni są w porządku, ale ja ciebie nie powołałem do czegoś takiego.
Powołałem cię, żebyś wziął Miecz i stał tam tak jak Jozue, i rzucał wyzwanie, bracie. Nie
zawracaj sobie głowy jakimś starym towarzystwem, czy jakąś kościelną organizacją, tylko
rzucaj wyzwanie diabłu. Stój w pierwszej linii, nazywaj prawdziwym to, co prawdziwe i złym
to, co złe. Głoś Słowo i znajdź tych, którzy mają wiarę, by temu wierzyd. Zostaw to tam".
185. Pośpieszyłem się z tym autem, które cały czas przecież myłem. Powiedziałem:
"Dziękuję Ci, Panie. Dziękuję Ci, Panie". Poczułem się dobrze. "Wszystko w porządku, Panie.
Będę go trzymał jeszcze mocniej i pragnę umrzed z nim w dłoni".
...komu tłumaczyd objawienie? Słuchajcie.
..stoły aż do ostatniego miejsca są pełne wymiocin...
...czy odwykłym od mleka, odstawionym od piersi?
Uważajcie teraz:
Bo paple przepis za przepisem, przepis za przepisem, nakaz za nakazem, nakaz za
nakazem, trochę tu, trochę tam.
Zaiste, przez jąkających się i mówiących obcym językiem przemówi do tego ludu Ten,
Który im rzekł: To jest odpoczynek, dajcie odpoczynek zmęczonemu, i to jest
wytchnienie! Lecz nie chcieli słuchad.
Dlatego dojdzie ich słowo Pana: Przepis za przepisem, przepis za przepisem, nakaz za
nakazem, nakaz za nakazem, trochę tu, trochę tam - aby idąc, padli na wznak i
potłukli się, uwikłali się i zostali złapani.
186. Czym jest odpocznienie? Kiedy to odpocznienie przyszło? Gdy ludzie mówili
obcymi językami i mieli jąkające usta. Jąkające usta - one nie mówiły, one jąkały. Kiedy się
to wydarzyło? W dniu Zielonych Świąt, gdy przyszedł Duch Święty. Oto jest odpocznienie:
Duch Święty. Jezus rzekł: "Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i
obciążeni, a Ja wam dam odpocznienie. Dam wam Życie, Żywot Wieczny", Zoe - własne
życie Boga. Bóg zstąpi do twego wnętrza i będzie częścią ciebie. On ci da nowe narodzenie i
uczyni z ciebie syna czy córkę.
187. Uważajcie. To było trzecie odpocznienie, jakie On dał. Pierwsze: Otrzymał je Bóg
po swojej pracy. Drugie: Otrzymał je Izrael w zakonie. Trzecie: Otrzymał je Kościół, jako
cząstkę Boga.
188. Trzy to liczba życia. Ilu z was o tym wie? *Zgromadzeni mówią: "Amen" - wyd.].
Za każdym razem, gdy widzisz trójkę, to oznacza życie. Zauważcie, że kiedy Bóg stwarzał
ziemię, to trzeciego dnia pojawiło się życie. Ilu z was o tym wie? *Zgromadzeni mówią:
"Amen" - wyd.]. Trzeciego dnia, życie pojawiło się w trzecim dniu stwarzania.
Trójca: Ojciec był nad tym ludem w Słupie Ognia; Syn był Człowiekiem, który
przemawiał do ludzi i przygotowywał ich; Duch Święty był trzecim stopniem, to był Duch
Święty - Bóg w ludziach. Życie! Ojciec, Syn...
Odpocznienie Boga, odpocznienie Izraela i odpocznienie Kościoła - przestrzeganie
sabatu.
189. Tak więc jeśli jeszcze nie otrzymałeś Ducha Świętego, to nigdy nie wszedłeś do
Bożego odpocznienia. Nie musisz mówid: "Och, ja nie mogę. Chce mi się palid. Ja po prostu
nie mogę. Jestem chrześcijaninem. Naprawdę nie chcę pid, przecież jestem chrześcijaninem.
Po prostu nie potrafię - nie chcę pid, ale wciąż mam na to ochotę".
190. Jeżeli odczuwasz pożądanie do kobiet, jeśli czynisz wszystkie te bezbożne rzeczy,
to znaczy, że jeszcze nigdy nie osiągnąłeś tej fazy swojego odpocznienia.
191. Lecz kiedy wejdziesz do tego odpocznienia, wówczas odpoczniesz od swych
ziemskich prac, tak jak Bóg odpoczął od swoich. Dlaczego? Ponieważ jesteś wtedy częścią
Boga. Odpoczywasz, wiecznie. Tutaj to macie. To jest ten sabat. "Pójdźcie do Mnie wszyscy,
którzy jesteście spracowani".
Przeto znowu wyznacza pewien dzieo, "dzisiaj", mówiąc przez
Dawida po tak długim czasie, jak to przedtem zostało powiedziane:
Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych.
192. Jeszcze tylko słówko lub dwa i będziemy kooczyd.
Kto bowiem wszedł do odpocznienia Jego...
"Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni"...
...ten sam odpoczął od dzieł swoich, jak Bóg od Swoich, siódmego dnia.
Może w twoim przypadku było to w trzydziestym, czterdziestym czy pięddziesiątym
roku życia. Nie ważne. Odpocząłeś od swoich prac, tak jak Bóg odpoczął od swoich, na
zawsze. Nie pragniesz już więcej rzeczy tego świata. Świat jest dla ciebie martwy.
193. Teraz 11. werset, uważnie:
Starajmy się tedy usilnie wejśd do owego odpocznienia (nie tego,
czy tamtego, ale Tego), aby nikt nie upadł, idąc za tym przykładem niewiary.
194. Co to jest? Słup Ognia jest tutaj. Anioł Paoski jest z nami. On teraz czyni
dokładnie te rzeczy, o których mówił, że będzie je czynił. A ludzie kręcą się wokoło, mówiąc:
"Och, myślę, że to jest w porządku. To jest całkiem dobre. Och, to jest chyba w porządku".
Bądź ostrożny, żebyś nie popadł w takie same sidła niewiary. Podejdź do tego z sercem.
195. Uważajcie.
Bo Słowo Boże (nie doktryna kościoła)... Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze
niż wszelki miecz obosieczny (słuchajcie), przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha,
stawów i szpiku, zdolne (słuchajcie) osądzid zamiary i myśli serca.
Co to jest? Duch Święty może przyjśd i powiedzied: "Zrobiłeś taką a taką rzecz.
Uczyniłeś to i tamto. Chorujesz na taką a taką chorobę. Jeśli to przyprowadzisz do porządku,
wtedy to osiągniesz. Rozumiecie? Rozeznający myśli.
196. A ludzie mówią: "Cóż to jest? Otóż, to jest mentalna telepatia. Otóż to jest... On
jest wróżbitą. Rozumiecie, co mam na myśli? To jest ten grzeszny, stary, cudzołożny świat,
który nie zna Boga.
197. "Ono jest szybsze, potężniejsze, mające więcej mocy niż obosieczny miecz.
Rozpoznaje myśli i zamiary serca".
Zatem, co to jest, co zna zamiary serca? Bóg. Powiesz: "Ale Biblia mówi: »Słowo
Boże«". Słowo Boże to Bóg.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było to Słowo *...+
A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas...
198. Bóg rozeznaje myśli. Abraham był odwrócony tyłem, a również Bóg był
odwrócony tyłem do namiotu. Sara się zaśmiała, a Bóg się odwrócił i powiedział: "Dlaczego
Sara się śmiała?". Ten, który rozeznaje myśli serca! Chcę, żeby to trochę wsiąkło.
199. Kiedy zostaje wzbudzona tego rodzaju usługa, którą Bóg obiecał na te ostateczne
dni, co się potem dzieje? "Mentalna telepatia".
200. Czyż samego Pana nie nazywano Belzebubem? On powiedział: "Jeżeli samego
Pana domu nazywają Belzebubem, to o ileż więcej będą tak nazywad Jego uczniów".
201. Miłuję was. Wygląda na to, że jesteście dostatecznie zainteresowani, bo nie
potrzebujecie klimatyzowanego pomieszczenia, aby przyjśd posłuchad ewangelii. Jesteście
wystarczająco głodni, by przyjśd do takiego budynku jak ten. Bóg nam nigdy nie dał
zbudowad innego budynku niż tylko taki. Właśnie w ten sposób to miłujemy. Po prostu
mała, stara buda, ale my to lubimy. Bóg nie mieszka w przepychu. Bóg przebywa w
skromności. Lubimy to miejsce. Cieszymy się, że możemy tu przychodzid, a także, że wy
przychodzicie do miejsca takiego jak to. Nieważne jak bardzo jest gorąco, jak bardzo się
pocicie w swoich nowych ubraniach, to nie zmienia niczego.
Ty słuchasz Wiecznego Życia, Słowa Bożego, które rozeznaje myśli twego serca. Słup
Ognia, który wisiał nad dziedmi Izraela, wisi tutaj dziś wieczorem. Mógłbym zrobid temu
wyzwanie: Nie ma takiej możliwości, aby człowiek stanął tutaj pod mocą Ducha Świętego, a
Bóg nie wylałby się na niego i nie powiedziałby mu, kim on jest. To prawda. Tutaj to macie.
202. Co to jest? Co to jest? To jest ten sam Duch, który prowadził dzieci Izraela do
odpocznienia, a oni upadli z powodu niedowiarstwa. Nie upadaj. To jest ostatnia szansa.
Ojciec, Syn i Duch Święty - przez to przepływa Życie.
203. Usprawiedliwienie; Martin Luter - to ciągle religijna forma. Poświęcenie... Martin
Luter, John Wesley, chrzest Duchem Świętym, Życie. Usprawiedliwienie to uwierzenie,
poświęcenie to oczyszczenie, a Duch Święty to napełnienie, Życie. Nie w wieku Lutra ani
Wesley'a; oni Go mieli w pewnej mierze. Nie w wieku Wesley'a; oni mieli Go w pewnej
mierze. Ale oto jest wiek, kiedy przychodzi Duch Święty, On sam.
204. A jeśli Go nie otrzymaliście, to, jak moglibyście wierzyd w cuda? Musicie mied
Boga w swoim wnętrzu, abyście mogli wierzyd. Postępujecie jak Bóg, rozumujecie jak Bóg,
myślicie jak Bóg. Biblia mówi, że jesteście małymi bogami - amatorami. Jezus tak
powiedział. Dlatego, że jesteście częścią Boga.
Tak samo jak to, że ja jestem niewielkim Branhamem, a wy jesteście niewielkimi
takimi a takimi, ponieważ tak się nazywają wasi rodzice. Natura, jaką posiadacie, wynika z
tego, jacy są wasi rodzice, ponieważ wy jesteście z nich zrodzeni.
A powodem, dlaczego wierzycie Bogu i wierzycie w cuda i znaki, jest to, że jesteście
synami i córkami Bożymi. Otrzymaliście Życie. Życie przychodzi jako trzecie. W porządku.
205. Kiedy Jezus poszedł na górę... tam, gdzie szedł, zabrał ze sobą Piotra, Jakuba i
Jana; trzech świadków. Trzy jest liczbą życia. Pojmujecie to? *Zgromadzeni mówią: "Amen" wyd.+. Miłośd, radośd, pokój.
206. Przejdźmy teraz szybko na koniec rozdziału, przeczytajmy to szybko.
Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny...
zdolne osądzid zamiary i myśli serca.
I nie ma stworzenia, które by się mogło ukryd przed Nim, przeciwnie,
wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami Tego,
przed którym musimy zdad sprawę.
207. Bracie, żadna mucha nie mogłaby usiąśd na skrzynce pocztowej, żeby On o tym
nie wiedział. "Wszystko jest odsłonięte". Bracie, On wie o wszystkim, co kiedykolwiek
zrobiłeś, o wszystkim, o czym kiedykolwiek pomyślałeś. To jest to, jaki On jest. My wierzymy
w Niego w ten sposób.
A kiedy Bóg przychodzi do naszego wnętrza i wprowadza nas do Kościoła, wtedy On
umieszcza dary i inne rzeczy w tym Kościele, aby Jego Istota działała. Jeśli Bóg jest
nieskooczonym Bogiem, wtedy On uzdrawia chorych. On wzbudza z martwych. On może
oczyszczad trędowatych i przywracad ślepym wzrok. On może dawad wizje. On może czynid
różnego rodzaju rzeczy, działając przez swój Kościół, ponieważ to jest Bóg w tobie. To jest
pozycja Kościoła.
208. Jak ten kościół może stad się Kościołem? Przez przyłączenie się? Oczywiście, że
nie. Przez uściśnięcie ręki? Oczywiście, że nie. Przez chrzest wodny? Oczywiście, że nie.
Przez członkostwo? Oczywiście, że nie. Jak można więc to osiągnąd? "Bowiem przez jednego
Ducha wszyscy jesteśmy ochrzczeni w jedno ciało". To jest to.
209. List do Rzymian, 8. rozdział, 1. werset:
Przeto teraz nie ma żadnego potępienia...
Żadnego ziemskiego potępienia. Nie można was o nic obwinid.
Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie [...],
którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha.
210. Tutaj to macie. W taki sposób ocenia się twoje chrześcijaostwo. To jest sposób,
jak możesz się dowiedzied, czy już wszedłeś do tego odpocznienia: świat nie może cię dłużej
niepokoid. Oczywiście. Widzisz go i odchodzisz od niego. Masz coś lepszego, o czym możesz
rozmyślad. Tutaj to macie. "Żadnego potępienia". W taki sposób dostajemy się do tego
Ciała.
211. Jesteś na zawsze bezpieczny. Biblia tak mówi. Spójrzcie tam do Listu do
Hebrajczyków, do 10. rozdziału. On powiedział:
Bowiem tam, gdzie jest składana ofiara z wołów i kozłów,
one właśnie przywodzą na pamięd grzechy co roku.
Lecz gdy On raz na zawsze jedną ofiarą...
Niech będzie błogosławione Imię Paoskie!
Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych...
212. Alleluja! Nie do następnego przebudzenia, lecz na zawsze. "Stare rzeczy
przeminęły. Oto wszystko stało się nowe". Kroczymy w Świetle, w cudownym Świetle. Ptaki
śpiewają inaczej.
213. Siedząc tutaj, patrząc na tę małą alkoholiczkę... Myślę, że to było jakieś pięd lat
temu. Rosella, jak zezowaty nietoperz, włócząca się ulicami Chicago, pijana, zataczająca się,
próbująca każdego rodzaju grzechu, jaki tam był dostępny: picie i wszystko, co tylko
możliwe. A pewnego wieczoru Duch Święty, który był żywszy i skuteczniejszy niż obosieczny
miecz, powiedział: "Kobieto, ty jesteś alkoholiczką". Alleluja! Jeżeli to nie jest ten sam Bóg,
co przedtem, który wiedział, że Sara się zaśmiała, to ja nie wiem, kto to jest.
214. Jeszcze jedna kobieta w zgromadzeniu; ona wyszła i przyprowadziła kogoś. A On
powiedział: "Ty jesteś narkomanką". Jakże On rozeznał jej myśli?
215. A znakomici, wielcy, arystokratyczni kaznodzieje, którzy podróżowali z ewangelią
po całym świecie, siedzieli tam z założonymi rękami, w sportowych koszulkach, myśląc, że
ich nie rozpoznajemy, że mogą się wmieszad w zgromadzenie takie jak to, a Bóg nie mógłby
objawid, kim są. Siedzieli tam, wyglądając inaczej niż zwykle, jakby byli kimś innym. Lecz
Duch Święty wiedział, kim oni są. A oni tam siedzieli, myśląc w swoich sercach, że to jest
tylko mentalna telepatia. Nie wiedzieli o Bogu więcej niż jakiś Hotentot o dostojniku
egipskim. To prawda. Oni znają Go według litery, ale nie według Ducha. "Litera zabija, lecz
Duch daje życie". Tak to jest. To jest ta myśl. "Żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz
obosieczny, zdolne osądzid zamiary i myśli serca".
216. Słuchajcie uważnie.
I nie ma stworzenia, które by się mogło ukryd przed Nim, przeciwnie, wszystko jest
obnażone i odsłonięte przed oczami Tego, przed którym musimy zdad sprawę.
Mając więc wielkiego arcykapłana... Słuchajcie teraz, to jest dla chorych... który
przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno wyznania.
217. Trzymad się mocno - to nie znaczy tylko, że dalej świadczysz. Jeśli nie żyjesz tym
Życiem, to nie trzymasz się tego mocno, żyjesz w obłudny sposób. Bądź lepiej na zewnątrz i
mów po prostu, że jesteś grzesznikiem, i zapomnij o Tym. Nie wyznawaj chrześcijaostwa,
żyjąc inaczej, bo jesteś wtedy największym kamieniem obrażenia, jaki kiedykolwiek był na
świecie. Jeśli jesteś grzesznikiem, przyznaj się do tego i idź, przyprowadź to do porządku z
Bogiem. Jeśli jesteś chrześcijaninem, to trzymaj się mocno wyznania, trwaj w nim.
218. Zauważcie teraz to. Chcę to przerobid, zanim się rozejdziemy.
Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczud ze
słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie
jak my, z wyjątkiem grzechu. Słuchajcie: Przystąpmy tedy
z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia
i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze.
Niech będzie błogosławione Imię Boże!
219. Słuchajcie, baptyści, prezbiterianie, luteranie. Chcecie zadad mi pytanie:
"Abraham uwierzył Bogu i poczytane mu to zostało za sprawiedliwośd". Wiem, to jest to, do
czego zawsze dążycie. To prawda: "Co może człowiek uczynid więcej, niż uwierzyd Bogu?".
To się dokładnie zgadza. To jest wszystko, co może zrobid. Lecz kiedy Bóg zauważy tę wiarę,
da ci Ducha Świętego.
220. "Więc co właściwie będę robił, bracie Branham? Wykrzykiwał?" Nie,
niekoniecznie. "Mówił w językach?" Nie, niekoniecznie. Możesz wykrzykiwad i mówid w
językach, jedno i drugie, a ciągle żyd jak poganin i ciągle pożądad kobiet. Możesz nadal palid
i pid, i wszystko inne. Widziałem ludzi mówiących w językach, a potem prowadzących jakiś
najbrudniejszy, najbardziej nieuczciwy interes, jaki w życiu widziałem. Widziałem jak
wykrzykują, płaczą krokodylimi łzami, a ukradną wszystko, czego się dotkną. Widziałem, jak
idą i oglądają się za każdą dziewczyną, która idzie po ulicy. Uhm... To jest najlepszy dowód
na to, że Go nie posiadasz. To prawda.
221. Lecz, bracie, kiedy przeszedłeś ze śmierci do Życia, wszystkie tamte sprawy są
martwe, a ty jesteś nowym stworzeniem w Jezusie Chrystusie. Kiedy widzisz coś złego,
modlisz się w tej sprawie: "Boże, bądź miłościw". A kiedy pojawiają się problemy, to nie
idziesz, by rozgadywad o tym, czyniąc to jeszcze gorszym, lecz starasz się z tą osobą szybko
to wyjaśnid i szybko to uciszyd. To jest Duch Boży w tobie.
222. Co jeśli popełnisz jakiś błąd? Ty jesteś na nie narażony. Jeśli popełnisz błąd, ty go
zaraz naprawisz. "Nie pozwólcie, aby słooce zaszło nad waszym gniewem". Oto, jak poznasz,
czy przeszedłeś ze śmierci do Życia; posiadasz miłośd, pokój, radośd, cierpliwośd, dobrod,
uprzejmośd. My mamy w Niebie Najwyższego Kapłana, który jest gotów wstawiad się za
naszym wyznaniem. Co to jest? To jest wtedy, kiedy Jezus powrócił do Logos, do tego Słupa
Ognia, który prowadził dzieci Izraela, siedząc w obecności tych wielkich wspaniałych
tęczowych pochodni, które wyszły, tych siedem doskonałych duchów, doskonałego Ducha
miłości.
223. Zwródcie teraz uwagę. Pierwsze, to doskonała Miłośd, to jest Boża miłośd, czysta
i niesfałszowana. Następnie, to co tam przychodzi, to miłośd phileo, taka miłośd, jaką masz
wobec swojej żony i dzieci. Potem, jeden stopieo niżej, jest miłośd - pożądanie. Następnie
bezbożna miłośd. A idąc jeszcze niżej jest to nieprzyzwoite, po prostu zboczenie, zboczenie.
224. A wszystko, co miało jakiś początek, ma też jakiś koniec. To wszystko zostanie po
prostu zabrane i nie będzie się tego wspominad, wcale, bo pewnego dnia powróci to do
doskonałości. A jedyny sposób... Nie możesz się zatrzymad tam w połowie drogi, a
jednocześnie osiągnąd to na górze. Masz byd stale w tym, ufając, odpoczywając zupełnie w
zbawieniu, które przez wiarę dał ci Jezus Chrystus.
225. Jest też Duch uczciwości, który pochodzi od Boga. To jest to główne. Jest to
uczciwośd. Potem jest człowiek, który spełnia dobre uczynki względem swojego sąsiada.
Następnie jest facet, którego musisz mied na oku. Potem gośd... jest to złodziej. A po nim
morderca, uważajcie. Widzicie, jak to coraz bardziej jest zniekształcane? Ale wszystkie te
rzeczy świadczą o tym prawdziwym.
226. To jest to, o czym mówię. Za każdym razem, gdy widzę kogoś, kto... Widzisz
idących ulicą dwoje kochających się ludzi; mają może po osiemdziesiąt lat. To tylko mówi o
tym, że tam w Niebie jest jakaś młoda para, która ich uosabia; w Niebie. "Jeśli ten ziemski
namiot się rozpadnie, mamy inny tam w górze".
227. Kiedy widzisz człowieka, który oszukuje, kradnie, kłamie, to pamiętajcie: jego
dział czeka na niego w piekle, w miejscu ognia i siarki, gdzie będzie dręczony w obecności
Boga i świętych aniołów. On będzie tam męczony. Nie wiecznie, bo on nie może byd
męczony wiecznie. Na wieki nie znaczy wiecznie. Wiecznośd jest wieczna. Wiecznośd jest...
nie ma początku ani kooca. Ale na wieki oznacza pewien odcinek czasu. Biblia mówi: "na
wieki". Jonasz powiedział, że był w brzuchu wieloryba przez wieki. To znaczy przez pewien
odcinek czasu.
228. Patrzcie, jest tylko jedno wieczne życie, a to jest Bóg. A gdybyś miał byd męczony
wiecznie i nigdy nie miałbyś umrzed, to byś miał wieczne życie. Nie możesz byd męczony
wiecznie... Możesz byd dręczony w ogniu i siarce przez sto milionów lat, w obecności Boga i
świętych aniołów. Nie wiem, jak długo to ma trwad. Ale w koocu to dojdzie do kooca,
ponieważ to miało swój początek. Tylko i wyłącznie Bóg ma życie wieczne. "Kto słucha Słów
Moich i wierzy Temu, który Mnie posłał" nie: "będzie żył na wieki", lecz: "ma żywot
wieczny". To życie, które się zaczyna, a nie to tutaj. Takie jakie jest tam w górze, wieczne
życie, Zoe, własne życie Boga zstępuje w dół i mieszka w człowieku, i on jest wieczny razem
z Bogiem, i nie może umrzed. Oto, co mówi Słowo.
229. Tylko o tym pomyślcie. Czy są dwa rodzaje wiecznego życia? Nie możesz tak
powiedzied, prawda? Jest jedno wieczne życie i to jest życie Boga. Ten drugi rodzaj życia, nie
ważne co to jest, ono przemija. I wszystko, co miało początek, ma też koniec. A wszystko to,
co nie miało początku, nie ma również kooca. Bóg powiedział, że da nam wieczne życie, bez
początku, bo zostaliśmy uczynieni Jego częścią. A tak naprawdę, życie które jest w nas, nie
było tu przyniesione przez ludzką naturę. Ta natura dała nam ducha, ale ten duch umarł, a
my posiadamy Ducha Bożego. Chwała Bogu!
230. Czy Bóg był człowiekiem? Oczywiście. "Uczyomy człowieka na swoje
podobieostwo". Kim był Bóg? Teofanią, jakimś ciałem. Tam człowiek został stworzony w taki
sposób i był postawiony nad tym ogrodem. Lecz nie było tam nikogo, kto by uprawiał
ziemię. Potem On stworzył człowieka z prochu ziemi, jako zwierzęce życie, i ten człowiek
uprawiał ziemię. Ten człowiek upadł przez grzech. Dokładnie. A Bóg, ta Teofania, zstąpił w
dół i stał się ciałem, i zamieszkał pomiędzy nami, aby odkupid człowieka.
231. A więc to, co ty mógłbyś uczynid, jest niczym. Jesteś grzesznikiem od początku.
Byłeś ukształtowany w nieprawości, narodzony w grzechu. Przyszedłeś na świat, mówiąc
kłamstwa. Urodziłeś się tutaj na tym świecie przez seksualną pożądliwośd twojego ojca i
twojej matki. Jesteś tylko powiązany z piekłem, niezależnie od tego, co robisz. Możesz nigdy
nie kłamad, nie kraśd, możesz zachowywad każde przykazanie, i co tylko, ale i tak zdążasz do
piekła, tak jak jaskółka do swego gniazda. Jedyny sposób, jak możesz kiedykolwiek znowu
ożyd, to przyjąd Ducha Świętego, Boże wieczne życie.
232. Co uczyniło cię tym, czym jesteś? Na początku, kiedy Duch Święty unosił się nad
ziemią, nie było tam niczego z wyjątkiem erupcji wulkanicznych. Wtedy pokazał się mały
wielkanocny kwiatek. Bóg powiedział: "To wygląda ślicznie. Po prostu unoś się dalej."
Pojawiły się kwiaty. Pojawiła się trawa. Pojawiły się drzewa. Ptaki wyfrunęły z prochu.
Pojawiły się zwierzęta. Pojawił się człowiek.
233. Więc jak to wszystko się stało? Przez powiew Ducha Świętego, który zgromadził
te materiały razem: potas, wapo... stwarzając z nich kwiaty, stwarzając zwierzęta,
stwarzając ciebie.
234. A teraz, masz wolny wybór. Bóg powiał znowu, tym razem nad tobą i powiedział:
"Słyszysz Mój głos? Nie zatwardzaj swojego serca, jak podczas buntu". Zstąpił tutaj i głosił
Słowo. Ewangelia, która była im głoszona, nie była połączona z żadną wiarą, dlatego im nie
pomogła. Oni ją słyszeli, ale w nią nie uwierzyli.
235. Bóg zstąpił. Pokazał im Słup Ognia. Pokazywał im przez swoich proroków, przez
znaki i cuda, że jest z nimi. Ale oni nie wierzyli. Och, oni lubili oglądad cuda. Lubili słuchad
proroka. Ale jeśli chodzi o wiarę, to oni nie wierzyli. Ich życie udowadnia, że nie wierzyli.
236. A teraz On mówi: "Nie popadajcie w ten sam przykład niewiary". W tych
ostatecznych dniach Bóg się znowu zjawił w kościele z pogan. Te same znaki, te same cuda,
ten sam Słup Ognia, potwierdzony, udowodniony. Nie zatwardzajmy swoich serc. W tym
pokuszeniu nie wracajmy do niewiary, bo wtedy zgnijemy na ziemi i będzie po wszystkim.
237. A kiedy Duch Święty puka do twego serca *Brat Branham stuka w pulpit - wyd.],
to: "Po tak długim czasie... dziś, jeśli głos Mój słyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych".
Mówi: "Moje dziecię, to jest Prawda". Nie patrz na posłaoca, słuchaj poselstwa. Uwierz w
nie. "Nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu".
238. Kiedy słyszysz ten głos, nie zatwardzaj swojego serca. Potem mówisz: "Tak,
Panie, ja wierzę". Potem wchodzisz do Życia, Duch Święty wstępuje do ciebie. Twój stary
duch umiera, ten który sprawiał, że pożądałeś, nienawidziłeś, byłeś złośliwy i wrogo
nastawiony, i byłeś niechętny, i wszystkie te sprawy. To umarło. A ty stałeś się pełen
miłości, radości, pokoju, odpocznienia. Nie ważne, jak wieją wiatry, wszystko jest w
porządku.
Moja kotwica trzyma za zasłoną,
Poprzez każdy silny sztorm,
Moja kotwica trzyma za zasłoną,
Bo stoję na Chrystusie, tej mocnej Skale,
Wszystkie inne grunty są sypkim piaskiem.
239. To jest to. Tak jak Eddie Pruitt napisał w tej znanej pieśni: "wszystkie inne
grunty", wszystkie denominacje, wszystkie wyznania wiary, wszystkie doktryny - one
przeminą. Chrystus!
Mówisz: "No, ja znam Biblię". Ale przez poznanie Biblii nie masz Życia.
"Znam mój katechizm". Przez poznanie katechizmu nie masz Życia.
"Otóż, jestem chrześcijaninem". Przez samo wyznawanie chrześcijaostwa nie masz
Życia.
240. Posiadasz Życie dlatego, że znasz Jego. Poznając Jego, masz Życie. Potem
wchodzisz do Jego odpocznienia. Odpoczywasz od swoich dzieł, tak jak Bóg od swoich.
Jesteś synem Bożym, wspólnikiem Boga. I jeśli ten Duch Święty cię ogarnia, ty to
odwzajemniasz i mówisz: "Tak, Panie".
241. A On grucha: "Chodźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i
obciążeni, a ja wam dam odpocznienie".
242. Mówisz: "Och, jestem młody. Mój pastor nie... Wszystko, co mam zrobid...".
Widzisz, ty tego nigdy nie znajdziesz.
243. Lecz kiedy powiesz: "Tak, Panie, słyszę Twój głos. Nie zatwardzam swego serca.
Nie troszczę się, Panie. To jest Twoje Słowo i ja Ci wierzę. Weź mnie, Jezu. Tak, jakim
jestem, bez jakiegokolwiek usprawiedliwienia, lecz Twoja krew była dla mnie przelana.
Obiecuję, że będę wierzył. Och, Baranku Boży, przychodzę". Połóż swoje ręce na Jego
umierającą głowę i powiedz: "Panie, jestem grzesznikiem, a Ty mnie zawołałeś".
244. "Wszyscy, których dał Mi Ojciec, przyjdą do Mnie, a Ja ich wzbudzę w dniu
ostatecznym".
245. "Tak, Panie, przychodzę. Nie zatwardzam mojego serca, tak jak to zrobili oni
podczas buntu. Ja naprawdę wierzę".
246. Co On potem czyni? Daje ci Swoje życie, Zoe, wieczny żywot. A jeśli Bóg mógł nas
wzbudzid z prochu ziemi, skąd pochodzimy... Czy pochodzimy z prochu? *Zgromadzeni
mówią: "Amen" - wyd.+. Wszystko, co widzicie, pochodzi z prochu. Jeżeli Bóg mógł mnie
uczynid tym, czym jestem dzisiaj, bez mojego udziału, to po prostu dlatego, że On miał
pragnienie stworzyd mnie i dad mi możliwośd spotkania się z Golgotą i podjąd decyzję. A ja
podjąłem decyzję i uwierzyłem w Niego. O ileż więcej On wzbudzi mnie! Jeżeli On mnie
uczynił tym, czym jestem, bez mojego udziału, to ja dokonałem wyboru i przyjąłem Go.
Kiedy On sam położył Swoje ręce i przysiągł na samego Siebie, że wzbudzi mnie w dniu
ostatecznym, to ja będę odpoczywał w tej pewności.
247. Mam odpocznienie nie dlatego, że w niedzielę oddaję Mu chwałę, nie dlatego,
że uwielbiam Go w sabat. To nie ma z tym nic wspólnego. Uwielbiam Go, ponieważ
wszedłem w Jego pokój i odpocznienie: pokój, odpocznienie, miłośd, radośd. Niechaj
uderzają sztormy. Moja kotwica trzyma.
248. Mój przyjacielu, który siedzisz tutaj w tej dusznej kaplicy, czy dziś wieczorem
masz to przeżycie? Nie przyszedłeś tu po to, by słuchad mnie. Nie. Przyszedłeś tu, aby
słuchad Słowa. Słuchaj, mój przyjacielu.
249. Zatem, jeśli nie posiadasz tego odpocznienia, możesz je znaleźd właśnie teraz.
Nie musisz podchodzid tutaj do ołtarza. Siedź dokładnie tam, gdzie jesteś. Bądź szczery i
powiedz: "Chrystusie, mów do mojego serca. Wiem, że jest tu gorąco. Jestem zgrzany,
spocony. Okropnie. Lecz, Panie, naprawdę, może będę się pocił z bólu, czy coś jeszcze
gorszego, zanim nastanie poranek. A doktor może potrząśnie głową i powie: »To jest atak
serca. On nie żyje«. I co wtedy?".
250. Co wtedy? Kiedy ta wielka Księga zostanie otwarta, co wtedy? Słyszeliście tę
pieśo pod tytułem Co wtedy? "Kiedy ci, którzy odrzucili to poselstwo, zostaną zapytani:
»Dlaczego?«, co wtedy?". Co wówczas? Pomyślcie teraz o tym naprawdę głęboko.
251. Kiedy pochylamy nasze głowy, myślcie o tym.
Kiedy ci, którzy odrzucają to poselstwo dziś wieczorem,
zostaną zapytani: "Dlaczego?", co wtedy?
Co wtedy? Co wtedy?
Kiedy ta wielka Księga zostanie otwarta, co wtedy?
Kiedy wy, którzy odrzucacie to poselstwo dziś wieczorem,
zostaniecie zapytani: "Dlaczego?", co wtedy?
252. Ojcze Niebieski, to wszystko jest teraz w Twoich rękach. Tutaj przed tymi ludźmi
leży prawdziwy sabat. Tutaj znajduje się Anioł Boży, który przez ostatnich parę lat grzmiał
nad całym światem. Krytycy i wszyscy inni próbowali to potępid. Lecz za każdym razem
udowadniałeś, że to Ty sam jesteś Bogiem.
253. Naukowy świat, kościelny świat - czy oni są ślepi, Panie? Może jest tutaj dziś
wieczorem ktoś, kto chce otrzymad wzrok, by iśd do przodu i nie kusid Boga, tak jak podczas
buntu. Nie próbuj Go prowokowad przez to, że będziesz dobry w niedzielę albo że będziesz
przestrzegał jakiegoś dnia, albo jakiegoś wierzenia, albo że należysz do jakiegoś kościoła.
Lecz czy nie zechcesz wyjśd i zostad obrzezanym w sercu, i przyjąd Ducha Świętego. Oni chcą
Jego. Teraz przez wiarę próbują przyjąd Go do swych serc, próbują znaleźd łaskę u Ciebie,
Panie.
254. Och, oni mogli mówid w językach. Mogli wykrzykiwad. A mają ciągle ten sam
stary charakter. Mają ciągle tę samą starą złośliwośd. Ciągle paplają, mówią i czynią rzeczy,
których nie powinni czynid. Nie chcą tego, Panie. Co wtedy, kiedy ta wielka Księga zostanie
otwarta? "Lecz - rzekł - tacy nie wejdą do Królestwa". "Bądźcie tedy doskonali, tak jak Ojciec
Mój w niebie doskonały jest". Nic innego tam nie wejdzie. Czy dziś wieczorem zupełnie ufają
w ukrzyżowanie? Jeżeli nie, Panie, to niechby mogli właśnie teraz powiedzied to jedno
wieczne: "Tak".
255. Powiedz: "Panie, to nie jest żadna emocja, ale czuję coś głęboko w sercu i to coś
mi mówi, że mogę to uczynid właśnie teraz, dzięki Twojej łasce. Przyjmuję Ciebie teraz jako
mojego osobistego zbawiciela, odrzucam wszystkie rzeczy tego świata i wchodzę do Twego
odpocznienia. Wierzę, że czynię to właśnie teraz. Wierzę, że Duch Święty przenosi mnie
właśnie do tego miejsca".
256. Podczas gdy każda głowa jest pochylona, czy ktokolwiek czuje się teraz właśnie
w ten sposób? Podnieś swoją rękę: "Duch Święty przenosi mnie właśnie do tego miejsca,
gdzie już nie będę więcej paplał". Niech cię Bóg błogosławi. "Nie będę czynił tych rzeczy.
Mój stary charakter przeminął. Odtąd mogę żyd w pokoju, radości i cierpliwości. Wierzę, że
Bóg mówi do mnie właśnie teraz i przez jego łaskę mogę od teraz tak żyd". Czy nie
zechciałbyś podnieśd ręki? Niech ci Bóg błogosławi. Niech ci Bóg błogosławi, młoda damo.
Czy ktoś jeszcze? "Teraz wierzę".
257. Nie kuś Go, jak podczas buntu. Nie myśl sobie, że przez to, iż chodzimy w
niedzielę do zboru, czy że przestrzegamy sabat... Paweł powiedział: "Wy, którzy
przestrzegacie dni i miesięcy, i tak dalej, obawiam się o was. Zakon, mając tylko cieo tych
rzeczy, które miały przyjśd, a nie sam obraz rzeczy, nie może w żadnym wypadku uczynid
chwalcę doskonałym". Lecz Chrystus czyni cię doskonałym, doskonałym w Bożych oczach.
Zabiera twoje grzechy, zabiera potępienie, a daje ci Swoją miłości radośd.
258. Czy zechcesz teraz wejśd do tego odpocznienia? Niechby ktoś jeszcze podniósł
rękę i powiedział: "Uczyniłem tak". Niech cię Bóg błogosławi, młoda damo, tutaj po mojej
lewej stronie. Niech Bóg błogosławi tego mężczyznę, siedzącego tutaj po mojej prawej
stronie. Wchodząc do Jego odpocznienia, pomyślcie teraz o tym.
259. Módlcie się: "Taki jakim jestem, Panie, nie mając nic, nie jestem dobry, nie mam
nic, co mógłbym Ci zaoferowad, tylko moje stare, zużyte, grzeszne życie - Czy mnie
przyjmiesz? Obmyjesz? Uwolnisz? Ponieważ obiecałem, że będę wierzył. O, Baranku Boży,
przychodzę. Teraz przychodzę, wierząc, że przeszedłem ze śmierci do życia. Ponieważ
wprost tutaj, na moim miejscu, przyjąłem Ciebie jako mojego Zbawiciela i odczuwam pokój
w moim sercu".
260. Pięd osób podniosło ręce. Czy jest jeszcze ktoś, kto odczuwa to tak samo?
Podnieś swoją rękę. Jeśli nie jesteś chrześcijaninem, przyjmij Go teraz.
261. Jeśli wyznajesz, że jesteś chrześcijaninem, ale nie takim, jakim miałbyś byd,
jesteś ciągle grzesznikiem. Nie ważne, jakie życie prowadzisz, czy jak bardzo się do tego
zmuszasz, bo nie to, co ty czynisz, jest przyjmowane, tylko to, co On uczynił. Twoja własna
sprawiedliwośd nie zostanie przyjęta. Jeżeli przestaniesz palid tylko dlatego, że powiesz:
"No, cóż, lepiej przestanę palid, bo wyznaję chrześcijaostwo", wówczas Bóg tego nie
przyjmie. Jeżeli przestaniesz pożądad kobiety tylko dlatego, że próbujesz to czynid sam z
siebie, Bóg tego nie przyjmie. To jest coś, co czynisz ty. To są uczynki. Lecz to, co cię zbawia,
to łaska. Czy Bóg przyszedł do ciebie i zabrał te rzeczy od ciebie? Och, to jest coś innego.
262. Mówisz: "Przyłączyłem się do zboru, więc musiałem przestad to czynid". Bóg tego
nie przyjmuje; niczego, co ty możesz zaoferowad. On przyjmuje tylko to, co daje Chrystus.
On daje ci Życie Wieczne i zabiera te rzeczy od ciebie. Czy możesz to przyjąd?
...na burzliwym, dzikim morzu,
Chodź, zakotwicz swoją duszę w Przystani Odpocznienia
I powiedz: "Mój Umiłowany jest mój".
Zakotwiczyłem moją duszę...
W porządku. Możecie podnieśd głowy. Poselstwo dobiegło kooca. Uwielbiajmy Go
teraz.
Już nie żegluję dzikim morzem;
Pokuszenia mogą mnie ogarniad jak burza,
Lecz w Jezusie jestem na zawsze bezpieczny.
263. A teraz wszyscy uwielbiajmy:
Zakotwiczyłem moją duszę w Przystani Odpocznienia (w sabacie),
Już nie żegluję dzikim morzem;
Pokuszenia mogą mnie ogarniad jak burza,
Lecz w Jezusie jestem na zawsze bezpieczny.
Oświed mnie...
Po prostu rozluźnijcie się. Zamknijcie oczy. Czy odczuwacie tego słodkiego Ducha? To
jest uwielbianie. Poselstwo się zakooczyło. To jest uwielbianie.
Niechaj światło Twej latarni oświeci mnie,
Oświed mnie, Panie, oświed mnie,
Niechaj światło Twej latarni oświeci mnie.
264. Ilu z was czuje się naprawdę dobrze? Podnieście rękę. Ten słodki, pokorny Duch,
to jest to.
By byd jak Jezus, by byd jak Jezus,
Tu na ziemi chcę byd jak On.
W całej pielgrzymce z ziemi do Chwały
Tego pragnę, by byd jak On.
Po prostu uwielbiajmy.
***