MARZEC 2012 25 III – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. 26 III

MARZEC 2012
25 III – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.
26 III – Rocznica urodzin Bogdana Jańskiego.
TEMAT: Polityk broni prawa do życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci.
Na szlaku mojej pielgrzymki po Polsce towarzyszy mi Dekalog… .
W samym centrum leży przykazanie: "Nie zabijaj" - zakaz stanowczy
i absolutny, który równocześnie afirmuje prawo każdego człowieka do życia: od
pierwszej chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Prawo to w sposób
szczególny bierze w obronę ludzi niewinnych i bezbronnych…. Nasze stulecie
jest wiekiem obciążonym śmiercią milionów ludzi niewinnych. Przyczynił się
do tego nowy sposób prowadzenia wojen, który polega na masowym zwalczaniu
i wyniszczaniu ludności nie biorącej w wojnie czynnego udziału. Wystarczy
przypomnieć bombardowania (aż do użycia bomby atomowej), z kolei obozy
koncentracyjne, masowe deportacje ludności, kończące się śmiercią milionów
niewinnych ofiar. Wśród narodów Europy nasz naród ma szczególny udział
w tej hekatombie. Na naszych ziemiach przykazanie: "Nie zabijaj" pogwałcone
zostało milionami zbrodni i przestępstw… . I oto ogromne połacie naszego
kontynentu stały się grobem ludzi niewinnych, ofiar zbrodni. Korzeń zbrodni
tkwi w uzurpacji przez człowieka Bożej władzy nad życiem i śmiercią
człowieka… .
Darujcie, drodzy bracia i siostry, że pójdę jeszcze dalej. Do tego
cmentarzyska ofiar ludzkiego okrucieństwa w naszym stuleciu dołącza się inny
jeszcze wielki cmentarz: cmentarz nienarodzonych, cmentarz bezbronnych,
których twarzy nie poznała nawet własna matka, godząc się lub ulegając presji,
aby zabrano im życie, zanim jeszcze się narodzą. A przecież już miały to życie,
już były poczęte, rozwijały się pod sercem swych matek, nie przeczuwając
śmiertelnego zagrożenia. A kiedy już to zagrożenie stało się faktem, te
bezbronne istoty ludzkie usiłowały się bronić… .
Zauważmy jeszcze, że przykazanie: "Nie zabijaj" zawiera w sobie nie
tylko zakaz. Ono wzywa nas do określonych postaw i zachowań pozytywnych.
Nie zabijaj, ale raczej chroń życie, chroń zdrowie i szanuj godność ludzką
każdego człowieka, niezależnie od jego rasy czy religii, od poziomu inteligencji,
stopnia świadomości czy wieku, zdrowia czy choroby. Nie zabijaj, ale raczej
przyjmij drugiego człowieka jako dar Boży - zwłaszcza jeśli jest to twoje własne
dziecko. Nie zabijaj, ale raczej staraj się pomóc twoim bliźnim, aby z radością
przyjęli swoje dziecko, które - po ludzku biorąc - uważają, że pojawiło się nie
w porę.
Bracia i siostry! Budujmy wspólną przyszłość naszej Ojczyzny wedle
prawa Bożego, wedle tej odwiecznej Mądrości, która się nie przedawnia
w żadnej epoce, wedle Chrystusowej Ewangelii. Budujmy... Raczej:
odbudowujmy, bo wiele zostało zrujnowane..., zrujnowane w ludziach, w
ludzkich sumieniach, w obyczajach, w opinii zbiorowej, w środkach przekazu.
/Jan Paweł II, Homilia w Radomiu 4 VI 1991 r./
Modlitwa Jana Pawła II z encykliki Evangelium vitae:
O Maryjo, jutrzenko nowego świata, Matko żyjących,
Tobie zawierzamy sprawę życia:
spójrz, o Matko, na niezliczone rzesze dzieci,
którym nie pozwala się przyjść na świat,
ubogich, którzy zmagają się z trudnościami życia,
mężczyzn i kobiet — ofiary nieludzkiej przemocy,
starców i chorych zabitych przez obojętność albo fałszywą litość.
Spraw, aby wszyscy wierzący w Twojego Syna
potrafili otwarcie i z miłością
głosić ludziom naszej epoki Ewangelię życia.
Wyjednaj im łaskę przyjęcia jej jako zawsze nowego daru,
radość wysławiania jej z wdzięcznością w całym życiu
oraz odwagę czynnego i wytrwałego świadczenia o niej,
aby mogli budować, wraz z wszystkimi ludźmi dobrej woli,
cywilizację prawdy i miłości na cześć i chwałę Boga Stwórcy,
który miłuje życie.
ks. dr Dariusz Tułowiecki
Szkoła Wyższa im. Bogdana Jańskiego
Łomża
Polityk broni prawa do życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci.
„Osoba ludzka jest zasadą i celem współżycia społecznego” – przypomina
„Kompendium nauki społecznej Kościoła” (nr 384). Zaś człowiekiem jest się od
poczęcia. Z tego faktu wynika logiczny wniosek, iż przerwanie ciąży jest
zabójstwem człowieka. Zabójstwem niezależnie od okoliczności. Naukowy fakt
o początku ludzkiego życia ukazuje absurd większości tzw. argumentów za
aborcją. Zatem na straży życia każdego człowieka winni stać ci, których
zadaniem jest troska o życie społeczne – ludzie polityki. Z nich przede
wszystkim, ale także od polityków z chrześcijańskim rodowodem winna
wypływać troska o życie każdego człowieka, szczególnie tego nie narodzonego.
Chrześcijański polityk, z racji swej wiary, winien forsować w dyskursie
publicznym wynikającą z chrześcijaństwa i z prawa natury koncepcję życia, zaś
wskazywać na fałszywość argumentów wrogich życiu.
To są opinie w rodzaju: „Kobieta ma prawo do własnego ciała!”, „to mój
brzuch i moje ciało”. Owszem ma prawo do własnego ciała, ale nie do
nienarodzonego dziecka, które nie jest częścią organizmu matki. Poczęte
dziecko jest nową, odrębną istotą ludzką o nowej strukturze genetycznej i często
innej grupie krwi. Matka nie ma żadnego prawa decydować o pozbawieniu życia
swego dziecka na jakimkolwiek etapie jego rozwoju. Kobieta ma prawo do
planowania poczęcia swego dziecka. Ale poczęte dziecko ma też prawo do
życia.
Inny rodzaj argumentów, z którymi zmierza się katolicki polityk to
pytanie: „Czy kobieta ma prawo do decydowania o swoim losie?” Tak, to
człowiek decyduje o swoim życiu, ale kobieta poddając się aborcji decyduje
jednak przede wszystkim o losie swojego dziecka – nie daje mu się narodzić.
Nie ma wolności bez odpowiedzialności i bez respektowania praw innych. To
oczywiste. Wolność każdego człowieka jest jednak ograniczona prawem innego
człowieka. Kobieta ma prawo do wolności, ale poczęte dziecko ma prawo do
życia. Nie można przecież zgodzić się na udzielenie wolności zabijania
własnych dzieci. „Prawo do wolności” nie oznacza niedostrzegania, że poczęte
dziecko to człowiek i że ma prawo do życia, tak samo jak każdy inny, już
narodzony – kobieta czy mężczyzna.
Chrześcijański polityk w dyskursie publicznym zmierzać się będzie także
z tezą, że „ochrona życia to dyskurs religijny, a nie publiczny; że to ideologia
religijna, a nie nauka”. Otóż argumenty za ochroną życia nie narodzonych nie są
tylko argumentami religijnymi. To argumenty nauki i zdrowego rozsądku.
Istnieje medyczny konsensus co do momentu początku życia. Momentem tym
jest zapłodnienie. Jeśli więc lekarze i biolodzy zgadzają się co do definiowania
początku życia, to chrześcijański polityk winien troszczyć się o prawne
zapewnienie rozwoju dla powstałego życia. Nawet, gdy nie wszyscy medycy
definiują je jako życie od razu ludzkie, Takiego życia nie można niszczyć. To,
że niektórzy biolodzy nie mają pewności co do definiowania życia na etapie
prenatalnym jako życia ludzkiego – nie daje jeszcze pewności co do słuszności
niszczenia życia już zapoczątkowanego.
Polityk chrześcijański powinien troszczyć się o jakość argumentów w
debacie publicznej nad ochroną życia. Argumenty te uzasadniane religijnie
mogą być czysto racjonalne, zrozumiałe także dla niewierzących a
poszukujących prawdy. Bowiem sposób patrzenia na życie i jego ochronę jest
uzasadniany przez sama naturę. „Nikt, w żadnej sytuacji, nie może rościć sobie
prawa do bezpośredniego niszczenia niewinnej istoty ludzkiej” (KKK 2258).
Tak prowadzona debata publiczna winna prowadzić do stałego zwiększania
poparcia społecznego dla prawnych form ochrony życia oraz zagwarantowanej
prawnie pełnej ochrony życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci.