Konspekt 121.indd

Wrzesień 2015
3. Módlmy się za naszą grupę sąsiedzką, aby poprzez modlitwę
i dzielenie jej członkowie wzrastali w wierze i coraz bardziej
pragnęli ją wyznawać, przyznając się do Chrystusa w różnych
okolicznościach codziennego życia.
Spontaniczne wezwania uczestników.
Na zakończenie: Ojcze nasz...
3. POTRZEBNE NAWRÓCENIE I ODNOWA ŻYCIA
Odkrywając prawdę, że każdy z nas jest wezwany do tego,
by dawać świadectwo wiary, by przyznawać się do Chrystusa zawsze
i wszędzie zastanówmy się wspólnie, jakie kroki możemy podjąć,
by w codzienności wyznawać wiarę w Jezusa – naszego Pana
i Zbawiciela.
Podzielmy się naszymi obserwacjami:
1. Pomyślmy jak powinnyśmy wyznawać wiarę by Chrystus się do
nas przyznał?
2. Co możemy zrobić, aby wielu naszych bliźnich odkryło radość
bycia chrześcijaninem?
Indywidualne opinie uczestników:
Zobowiązania: podejmujemy zobowiązania indywidualne
i wspólnotowe – razem określamy, co podejmiemy
do następnego spotkania.
Określenie daty następnego spotkania.
Modlitwa na zakończenie:
Panie Jezu Chryste! Ty jesteś naszym Panem i Zbawicielem. Tobie
chcemy służyć i o Tobie świadczyć całym naszym życiem. Daj
nam odwagę abyśmy wyznawali naszą wiarę w naszych rodzinach
i środowiskach. Maryjo Panno wierna wstawiaj się za nami.
Zdrowaś Mario…
Konspekt na spotkania
Grup Sąsiedzkich nr 121
SPOTKANIE 1/2015/2016
Być chrześcijaninem to wyznawać wiarę w Chrystusa.
Wprowadzenie
Rozpoczynamy kolejny rok naszej wędrówki po drogach wiary.
Każdego z nas na pewno cieszy to, że kroczymy razem, że znowu
możemy się spotykać i wzajemnie ubogacać. Będziemy rozważać
w tym roku, jakie zobowiązania wynikają z faktu naszego chrztu. Temat
dzisiejszego spotkania brzmi: Być chrześcijaninem to wyznawać wiarę
w Chrystusa. Prośmy Ducha Świętego, aby objawiał nam prawdę
i pomagał konfrontować z nią nasze życie.
Pieśń do Ducha Świętego: Duchu Święty przyjdź…
Dziesiątek różańca i wezwanie wstawiennictwa patrona
Rejonu.
1. SYTUACJA
Tym spotkaniem rozpoczynamy kolejny rok duszpasterski
i formacyjny w naszej parafii. Jak z pewnością już słyszeliśmy, Kościół
w Polsce przygotowuje się do (1050) jubileuszu chrztu Polski. Dlatego
tematy podczas kolejnych naszych spotkań staną się dla nas okazją
do pogłębienia naszej więzi z Chrystusem i Kościołem. Ku temu posłużą
nam również przeżywane wydarzenia parafialne, w których będziemy
odkrywać tożsamość chrześcijańską. Dlatego na początek zapytamy
siebie, co to znaczy: Że być chrześcijaninem to wyznawać wiarę
w Chrystusa? Gdybyśmy zapytali naszych bliskich, znajomych, sąsiadów
czy są wierzącymi prawdopodobnie większość odpowiedziałaby,
że tak, ale czy to już wystarczy do tego by być chrześcijaninem?
Na czym polega wyznawanie wiary w Chrystusa? Co świadczy o tym,
że mamy prawo nazywać się chrześcijanami?
Podzielmy się naszymi spostrzeżeniami:
1. Jaka jest przyczyna, że wielu chrześcijan nie przyznaje się
do Chrystusa?
2. Zastanówmy się jak najczęściej wyznajemy wiarę w Chrystusa?
Indywidualne opinie uczestników
Podsumowanie:
Wyznanie wiary nie jest jedynie wypowiadaniem słów zawartych
w Credo, podczas niedzielnej Mszy św., czy przy okazji odnowienia
obietnic chrztu św. w czasie różnych uroczystości, ale jest życiem
zgodnym z tym, co się wyznaje, jest konsekwentnym mówieniem Bogu
„tak”, posłuszeństwem Jego słowu. To także dawanie świadectwa
wartościom chrześcijańskim w codziennym życiu.
2. ŚWIATŁO SŁOWA BOŻEGO I NAUCZANIA KOŚCIOŁA
Jezus kieruje do nas swoje słowo i mówi o swoich oczekiwaniach.
Jako Jego uczniowie mamy konfrontować nasze życie i myślenie
z tym co On do nas mówi.
Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam
się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie
zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest
w niebie. Mateusz 10:32 - 33.
Podzielmy się spostrzeżeniami:
1. Czego dzisiaj oczekuje od nas Jezus?
2. Jaki będzie finał przyznania bądź nie przyznania sie do Jezusa?
Indywidualne opinie uczestników.
Podsumowanie:
Dzisiejsze słowo z Ewangelii św. Mateusza ukazuje nam konieczność
wyznawania wiary w Chrystusa – naszego Pana i Zbawiciela.
Konsekwencją odrzucenia Chrystusa, nie przyznawania się do wiary
i do Niego jest to, że On nie przyzna się do nas przed Ojcem, czyli nie
dostąpimy chwały zbawionych.
Duchowa budowla, Kościół – wspólnota ludzi uświęconych krwią
Chrystusa i Duchem Zmartwychwstałego Pana wymaga od każdego
z nas, byśmy żyli zgodnie z darem wiary i podejmowali pielgrzymkę
chrześcijańskiego świadectwa. Jak wszyscy wiemy zgodność w życiu
między wiarą a świadectwem nie jest łatwa. Ale musimy iść dalej
i urzeczywistniać w naszym życiu tę codzienną konsekwencję.
„To chrześcijanin!” nie tyle ze względu na to, co mówi, ale z powodu
tego, co czyni, ze względu na swoją postawę. Ta konsekwencja
obdarzająca nas życiem jest łaską Ducha Świętego, o którą musimy
prosić. Kościół, u początków swego istnienia i misji w świecie
był jedynie wspólnotą utworzoną, aby wyznawać wiarę w Jezusa
Chrystusa, Syna Bożego i Zbawiciela człowieka, wiarę działającą
przez miłość. Obydwie się łączą! Także dzisiaj Kościół jest powołany,
aby być w świecie wspólnotą, która zakorzeniona w Chrystusie przez
chrzest, wyznaje z pokorą i odwagą wiarę w Niego, świadcząc ją
w miłosierdziu. (09.11.2015 - Anioł Pański z papieżem Franciszkiem).
Wspólna modlitwa
Pomódlmy się wspólnie, aby wszyscy ochrzczeni podejmowali
odważnie i gorliwie zobowiązania wypływające z sakramentu chrztu
świętego:
1. Módlmy się za Kościół, aby umacniany wyznaniem wiary wielu
świadków rozszerzał się po całej ziemi.
2. Módlmy się za naszą parafię, aby wszyscy, którzy ją stanowią
otwierali się na wszystko, co Pan przygotował dla nas w tym roku
formacyjnym.