pobierz

Anna M. Zalewska
SPRAWOZDANIE Z MIčDZYNARODOWEJ KONFERENCJI
„WYCHOWANIE CHRZEİCIJAĠSKIE WOBEC WYZWAĠ
WSPÓĞCZESNOİCI” LUBLIN, 15 LISTOPADA 2006 ROKU
15 XI 2006 r. w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawğa II
odbyğa siĎ MiĎdzynarodowa Konferencja Wychowanie chrzeıcijaġskie wobec wyzwaġ wspóğczesnoıci. Konferencja, zorganizowana przez KatedrĎ
Pedagogiki Chrzeıcijaġskiej KUL, w zamyıle nawiĂzywağa do przedwojennego wileġskiego Zjazdu Pedagogów Katolickich w 1938 r., a jej celem byğo
spotkanie osób i ırodowisk zajmujĂcych siĎ wychowaniem chrzeıcijaġskim
w jego wielorakich pğaszczyznach i kontekstach, w odniesieniu do tradycji
i przeszğoıci, ale zarazem podejmujĂcych problemy wspóğczesne. Jak zauwaŃyğa w sğowie wstĎpnym pomysğodawczyni i gğówna organizator dr hab.
Alina Rynio: „Temat konferencji wyrasta z potrzeby zrozumienia zjawisk
i procesów, które zachodzĂ obecnie w kulturze wspóğczesnej i stanowiĂ
swoiste wyzwanie stojĂce przed integralnie rozumianym wychowaniem
osoby”.
Patronatem honorowym objĎli obrady: Prefekt Kongregacji Edukacji
Katolickiej – JE Kard. prof. dr hab. Zenon Grocholewski, przewodniczĂcy
Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski – JE Bp dr
Kazimierz Nycz oraz Minister Nauki i Szkolnictwa WyŃszego – prof. dr hab.
Michağ Seweryġski. Nie mogĂc uczestniczyĄ w konferencji osobiıcie, nadesğali listy, w których podkreılili rangĎ odbywajĂcego siĎ spotkania: „ZapewniajĂc o ğĂcznoıci duchowej ze wszystkimi uczestnikami konferencji, ŃyczĎ,
aby jej prace przyniosğy jak najwiĎcej spodziewanych owoców i przyczyniğy
siĎ do coraz bardziej skutecznego zaangaŃowania siĎ wiernych, organizatorów, zwğaszcza rodziców katolickich i wychowawców w promowaniu
oraz realizacji solidnego i integralnego wychowania, opartego na wierze,
nadziei i miğoıci oraz na wypğywajĂcych z nich wartoıciach duchowych
i moralnych, by w ten sposób sprostaĄ aktualnym wyzwaniom, ubogaciĄ
Koıcióğ i wspóğczesny ıwiat” (JE Kard. prof. dr hab. Zenon Grocholewski);
„Wychowaniu trzeba przywróciĄ dziı fundament etyczny, otworzyĄ wychowanie na Chrystusa i prowadziĄ mğodych do Osoby Jezusa, nie bojĂc siĎ
tego w imiĎ Łle pojĎtej nowoczesnoıci. (…) To wszystko wymaga jasnego
zdefiniowania wychowania chrzeıcijaġskiego, ustawienia celów i zadaġ, by
ochroniĄ to wychowanie przed utratĂ toŃsamoıci, a wychowawcĎ przed
relatywizmem i subiektywizmem wspóğczesnoıci. łyczĎ wam, by to sympo– 221 –
zjum byğo dobrym poczĂtkiem naukowej i praktycznej rozmowy, tak bardzo
potrzebnej wychowywanym i wychowawcom” (JE Bp dr Kazimierz Nycz);
„Konferencja podejmuje niezwykle waŃny temat, czego smutnym dowodem
sĂ ostatnie wydarzenia w polskich szkoğach. Widzimy postĎpujĂcy wzrost
patologicznych zachowaġ wıród dzieci i mğodzieŃy, bĎdĂcy oznakĂ kryzysu
funkcji wychowawczej szkoğy. OdpowiedziĂ powinno byĄ wychowanie
dzieci i mğodzieŃy oparte na wartoıciach uniwersalnych, które w naszej
europejskiej kulturze wywodzĂ siĎ z chrzeıcijaġstwa” (prof. dr hab. Michağ
Seweryġski).
W auli Kardynağa Stefana Wyszyġskiego KUL zgromadziğo siĎ ponad 400
osób: nauczycieli, wychowawców, rodziców i studentów pedagogiki, by wysğuchaĄ piĎciu wystĂpieġ w sesji przedpoğudniowej: Wychowanie w ıwietle
Starego i Nowego Testamentu – ks. prof. dr hab. J. Bagrowicz (UMK), ByĄ
wychowawcĂ dzisiaj: wyzwaniem dla ludzkoıci – prof. M. De Beni (Werona),
W poszukiwaniu chrzeıcijaġskiej filozofii wychowania – ks. prof. dr hab.
T. Guz (WZNPiE–KUL), Poznawcza wartoıĄ wychowania – prof. C. Esposito
(Bari), Paradoks chrzeıcijaġskiej pedagogiki – ks. prof. dr hab. J. Tarnowski
(UKSW).
Po czĎıci plenarnej obrady kontynuowano w dziewiĎciu sekcjach tematycznych: W poszukiwaniu adekwatnej wizji wychowania chrzeıcijaġskiego
(trzy sekcje), Istotne wymiary i pğaszczyzny wychowania chrzeıcijaġskiego,
Wychowanie chrzeıcijaġskie w domu, w szkole i w Koıciele, Wychowanie
poprzez pracĎ, teatr i media, Wychowanie poprzez uczestnictwo w koıcielnych ruchach religijnych i stowarzyszeniach (dwie sekcje), Wspóğczesny
kontekst wychowania rozumianego jako droga do samego siebie.
Ogóğem wystĂpiğo ponad 70 pedagogów z polskich (Lublin, Cieszyn,
Katowice, Warszawa, ĞódŁ, Toruġ) i zagranicznych (Rzym, Florencja, Werona, Bari, RuŃemberok) oırodków naukowych. W czasie obrad uczestnicy
wskazali na specyfikĎ wychowania chrzeıcijaġskiego opartego o personalistycznĂ wizjĎ czğowieka, podkreılajĂc jednoczeınie, Ńe jest to jedynie
szkic, „mapa” wĂtków i pğaszczyzn, których z uwagi na szczupğoıĄ czasu nie
dağo siĎ w sposób peğny wyjaıniĄ i przedyskutowaĄ. Jak w podsumowaniu
stwierdziğa prof. Rynio: „Zadanie, jakie sobie postawiliımy, nie polegağo
jedynie na dokğadnym opisie i dokumentowaniu wszystkich problemów,
które stwarza rzetelne wychowanie chrzeıcijaġskie. Naszym celem byğa
raczej próba sformuğowania zasadniczych wskazaġ dla wğaıciwej metody
wychowawczej, która uwzglĎdniağaby miğoıĄ do prawdy, doıwiadczenie
wiary Ńywej i rodzĂcej nadziejĎ, troskĎ o dobro wğasne i innych, przeŃycie
wolnego wyboru, odpowiedzialnoıĄ, potrzebĎ posiadania wğasnej toŃsamoıci i wroıniĎcia w tradycjĎ, przy równoczesnym dowartoıciowaniu tego, co
«tu i teraz»”.
Wszyscy uczestnicy wyrazili potrzebĎ i chĎĄ kontynuowania tak waŃnej
w obecnym czasie debaty. GratulujĂc organizatorom niezwykle owocnego
– 222 –
sympozjum, czekamy na jego dalszy ciĂg, a przede wszystkim na wydanie
materiağów sympozjalnych, zawierajĂcych rozszerzone wersje wystĂpieġ.
– 223 –
– 224 –