20 Oszczędność energii czy ryzyko utraty
Transkrypt
20 Oszczędność energii czy ryzyko utraty
ARTYKUŁ SPONSOROWA N Y ARTYKUŁ SPONSOROWANY Oszczędność energii czy ryzyko utraty zdrowia 20 Obecnie, gdy ciągle rosną koszty ogrzewania budynków, poprawa izolacyjności cieplnej ścian zewnętrznych staje się coraz bardziej popularna. Niestety, nawet przy wykonaniu najlepszej izolacji termicznej zdarzają się słabe miejsca, w których występują mostki cieplne. Instytut Fizyki Budowli w Monachium prowadzi badania związane z poprawą izolacyjności cieplnej przegród budowlanych. Działania te mają na celu zmniejszenie strat ciepła, a w konsekwencji poprawę warunków bytowych mieszkańców. Niestety, występuje przy tym konieczność zapewnienia stateczności obiektu oraz gwarancji właściwego połączenia zewnętrznych elementów konstrukcyjnych, takich jak: balkon, attyka z konstrukcją całego budynku. Na ogół jest ona wykonywana z materiałów sztywniejszych o większej gęstości, a więc jednocześnie o gorszych parametrach izolacyjności cieplnej. Zwiększona wilgotność dobrze ocieplonych, ale równocześnie źle wentylowanych pomieszczeń prowadzi do wystąpienia kondensacji pary wodnej na wewnętrznych powierzchniach zewnętrznych przegród. W konsekwencji istnieje niebezpieczeństwo pojawienia się grzybów pleśniowych. Dlatego w innych krajach już w latach osiemdziesiątych poprawiano nie tylko jakość izolacji cieplnej budynków, ale także wentylacji. Architekci, projektanci, konstruktorzy oraz wykonawcy mają świadomość, że występowanie mostków cieplnych jest niekorzystne. Pojawiło się wiele rozwiązań umożliwiających w znacznym zakresie ich eliminację. Pozwalają one w sposób swobodny kształtować połączenia zewnętrznych elementów konstrukcyjnych (balkony, loggie, gzymsy, attyki) z konstrukcją nośną obiektu oraz eliminują konieczność wykonywania zbędnych ociepleń zewnętrznych elementów konstrukcyjnych. Połączenia te z reguły przenoszą naprężenia ścinające i rozciągające w miejscach węzłów na konstrukcję nośną budynku. Jednym z najskuteczniejszych sposobów uniknięcia mostka cieplnego w strefie przycokołowej obiektu jest zastosowanie izolacyjnych pustaków cokołowych. Firma Jordahl & Pfeifer Technika Budowlana Sp. z o. o. wprowadziła na polski rynek opatentowany produkt szwajcarskiej firmy Stahlton pod charakterystyczną nazwą ISOMUR®. Zastosowanie PRZEGLĄD BUDOWLANY 2/2008 A R T Y KU Ł S PONSOROWANY ARTYKUŁ SPONSOROWANY tego typu pustaków izolacyjnych w części cokołowej każdego budynku powoduje zamknięcie przerwy w izolacji pomiędzy ścianą zewnętrzną a stropem nad piwnicą lub płytą przyziemia. ISOMUR® zbudowany jest z nośnego szkieletu z betonu zbrojonego włóknem szklanym i izolacji ze styropianu. Dzięki oryginalnemu ukształtowaniu przestrzennemu rdzenia nośnego może on przenosić znaczne naprężenia ściskające na ściany fundamentowe obiektu. Zastosowanie pustaków ISOMUR® pozwala na budowanie obiektów nawet do czterech naziemnych kondygnacji. Jednocześnie uzyskuje się efekt dodatkowej poziomej izolacji przeciwwilgociowej. Osłona z twardego styropianu obniża efektywny współczynnik przewo- dzenia ciepła (nawet do poziomu A = 0,19 W/mK). W wyniku zastosowania pustaków ISOMUR® ogranicza się występowanie mostków cieplnych w tej części muru, a jednocześnie chroni przed zawilgoceniem jego wyższej warstwy. Skuteczność ISOMURU® określa się na poziomie ok. 70% rozwiązania teoretycznego. Należy przy tym dodać, że stosując ISOMUR® można zrezygnować z prowadzenia izolacji cieplnej ścian zewnętrznych obiektu do poziomu fundamentów, której skuteczność ocenia się na 26% rozwiązania teoretycznego. Ponadto stosując ISOMUR® można skorzystać z dokładnej metody obliczania zapotrzebowania obiektu na energię cieplną, a zatem oszczędzić kolejne 5 lub nawet 10% wyliczonej wielkości. Dzięki dużej efektywności pustaki ISOMUR® powodują: • podniesienie poziomu temperatury na wewnętrznych powierzchniach ścian zewnętrznych w pomieszczeniach w części cokołowej i narożach; • obniżenie zawilgocenia, które ogranicza powstawanie grzybów pleśniowych; • minimalne straty ciepła, co ma ogromny wpływ na obniżenie kosztów ogrzewania pomieszczeń; • zdrowy mikroklimat w pomieszczeniach. Warto sobie postawić kilka ważnych pytań! Czy warto: • ponosić ewentualne ryzyko utraty zdrowia przez przyszłych mieszkańców związane z rozwojem grzybów pleśniowych w częściach cokołowych obiektów budowlanych dla ewentualnych oszczędności na początkowym etapie wznoszenia budynku? • narażać się na wysokie koszty „odgrzybiania” budynku w przyszłości? • stosować coraz grubsze warstwy ocieplenia, pozostawiając jednocześnie swobodny przepływ energii przez mostki cieplne? Z pewnością jedno jest bezdyskusyjne – łatwiej jest zapobiegać pewnym zjawiskom niż później je eliminować. PRZEG L Ą D B U D O W L A N Y 2/2008 21