Relacja - Polska Fundacja im. Roberta Schumana
Transkrypt
Relacja - Polska Fundacja im. Roberta Schumana
Seminaria europejskie U Schumana Jaka Europa po Noblu? 10 grudnia 2012r., 18.00-19.30 Al. Ujazdowskie 37/5, IIp. Na piątym seminarium europejskim staraliśmy znaleźć odpowiedź na pewien paradoks – mimo, że dzisiaj na naszym kontynencie żyjemy w nieznanej przez wiele epok sytuacji przedłużonego pokoju, niezbyt wiele Europejczyków Unii Europejskiej się kojarzy z jej przyczynami. Rozmowa z polskim ekonomistą dr Piotrem Nowina-Konopką (współzałożycielem fundacji Schumana; ostatnio w latach 2006-2012 dyrektorem ds. kontaktów z parlamentami krajowymi a później z Kongresem Stanów Zjednoczonych), która odbywała się w dniu wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla dla Unii Europejskiej, była dobrą okazją do omówienia wyzwań stojących przed politykami i społeczeństwem europejskim. Przypominając sobie jeszcze inne zbliżające się rocznice – dziesiątą rocznicę zakończenia akcesyjnych oraz wprowadzony temu – stan negocjacji wojenny w Polsce 31 lat dyskutowaliśmy przy gorącym udziale studentów o tym, do jakiego stopnia, zwłaszcza Unii, zawdzięczamy dobrobytu. z Czy członkostwem spełniły w UE? się polskie Czy Unia plany Polskę i wzrost naszego marzenia związane osłania przed polityczną i ekonomiczną katastrofą podobną do tamtej 30 lat temu? Czy ekonomiczna konkurencja między państwami europejskiej innowacji, czy ona członkowskimi staje się nadal jest czynnikiem motorem konfliktów egzystencjalnych na kontynencie? Czy spotkamy się dzisiaj jeszcze gdzieś z wielkimi wizjami o ciągu dalszym integracji europejskiej, czy cała mowa o Unii różnych prędkości to tylko kapitulacja przed nieuniknionym upadkiem prawdziwej wspólnoty? Jak zachęcać młodych ludzi, którzy w kryzysie najbardziej cierpią, do tego, żeby zrozumieli Unię i jej przyszły kształt jako projekt własny, od czyjego sukcesu zależy ich dobrobyt i bezpieczeństwo? Wstępnie dr Nowina-Konopka wyjaśnił uczestnikom, jak należy jego zdaniem rozumieć przyznawanie Nobla, a na czym polega "pacyfikujący" wpływ integracji europejskiej: "Obama dostał Nobla na zachętę. My za zasługi! Ale z pokojową funkcją Unii jest jak w starym związku, w którym staramy się zachować miłość: o rzeczach oczywistych należy mówić codziennie!" Twierdził nawet, że krytycy Unii – atakujące wspólnotę za brak demokracji, politykę antykryzysową opieraną na cięciach i restrukturyzacji oraz niestosowne traktowanie imigrantów – cierpią na historyczną amnezję. Po Drugiej Wojnie Światowej prawdopodobieństwo powrotu do odbudowy Europy w znaku nienawiści było wyższe niż jakakolwiek akceptacja dla planu Schumana. Przypominał również o przyznawaniu nagrody ówczesnemu liderowi Solidarności w 1983 r. (którego asystentem wtedy właśnie był nasz prelegent), że temu wielu stron się przeciwstawiało. W sytuacji, która może była najciemniejszym momentem egzystencji tego związku zawodowego, Pokojowy Nobel stał się wsparciem dla tych, którzy definiowali „S” jako ruch pokojowy. Tym samym duchem mamy się trzymać w dalszym rozwoju integracji europejskiej, przekonał Nowina-Konopka: „Dopóki nie kończymy z rozszerzeniem o kraje bałkańskie, nasz pokojowy projekt nie będzie w komplecie.” Na temat rozszerzenia Unii Europejskiej padło pytanie z strony gości, jak należy reagować w sytuacji, w której się już nie tylko kwestionuje proces rozszerzenia, lecz status quo integracji. W swojej odpowiedzi ekspert zwracał uwagę na to, że do tej pory w sumie każdy etap rozszerzenia dało krajom członkowskim raczej premię niż koszty, ponieważ zwiększył się obszar bezpieczeństwa i ekonomicznej i politycznej przewidywalności. Co prawda, media nadal są gęsim gardłem przy poinformowaniu obywateli, którzy coraz krytycznej patrzą na politykę unijną. Jednak odrzucał pytanie o tym, czy obywatele protestujące na ulicach Ateny czy politycy i urzędnicy unijne są najbardziej prawdziwymi Europejczykami. „Oboje są, ale tutaj nikt nie jest bez grzechu. Uważam, że trzeba raczej odróżniać ludzi bardziej zorientowani od takich mniej.” Ostrożnie doceniał historyczny wkład Komisji Europejskiej do zbliżenia projektu integracji obywatelom. Prezydent Jacques Delors przede wszystkim udzielał wsparcie ideowe tworzące orientacje polityczne, podczas gdy obecnie wypełniający tę funkcję Jose Manuel Barroso jest skupiony na niezbędnej Unii Fiskalnej. Natomiast nie ukrywał swoje przekonanie, że dziś raczej nam potrzebna jest osoba taka jak Delors, który widział w sobie nie urzędnika, lecz człowieku uświadamiającego założenia fundamentalne integracji europejskiej. Skończyliśmy debatę zastanawiając się nad przyszłą rolę Polski w Unii Europejskiej. Dr Nowina-Konopka wyraził swoją dumę, że już dzisiaj w kręgach unijnych Polski Premier jest traktowany poważnie. Dodał, że na podstawie długofalowych trendów ekonomicznych eksperci przewidują dla naszego kraju równą pozycję z Niemcami za 20 lat. Oczywiście to się dla nas opłaca tylko w sytuacji, w której Unia Europejska trzyma się zasadą wspólnego rozwoju, ponieważ w nowej erze na świecie wyłącznie liczą się największe rynki i związki regionalne. Nazywał efekt ludzkiego niezmęczenia z integracją europejską „niezwykle ważnym kapitałem dla Polski”. Typowym dla niego tonem optymizmu kształcił swoje przemówienie końcowe: „Marzę o tym, że moje wnuczki już nie pamiętają o konfliktach w Serbii i Kosowie, tak jak moja najmłodsza córka już nie za bardzo kojarzy Marksa i komunizmu.” Po spotkaniu wręczyliśmy gościom własnego Nobla w formie buttona z różnymi hasłami (np. „Mamo, dostaliśmy Nobla”, „Mam Nobla. I Ty Też!”, oraz „Uśmiechnij się, jesteś Noblistą”), aby podkreślać obywatelski aspekt pokojowej natury Unii Europejskiej. Seminaria Europejskiej objęte w są Polsce. patronatem Projekt Przedstawicielstwa realizowany we Komisji współpracy z Fundacją Konrada Adenauera. Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską ze środków programu Europa dla Obywateli.