Dieta o wysokim potencjale antyoksydacyjnym jako ważny czynnik
Transkrypt
Dieta o wysokim potencjale antyoksydacyjnym jako ważny czynnik
PRACE ORYGINALNE Emilia KOLARZYK1 Agata PIETRZYCKA2 Agata KACZYŃSKA-RATKA1 Agata SKOP-LEWANDOWSKA1 Dieta o wysokim potencjale antyoksydacyjnym jako ważny czynnik w pierwotnej i wtórnej prewencji astmy oskrzelowej Diet with high antioxidant capacity as important factor in primary and secondary prevention of asthma Zakład Higieny i Dietetyki Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków Kierownik: Dr hab. Małgorzata Bała 1 Katedra Farmakobiologii Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków Kierownik: Prof. dr hab. Gabriel Nowak 2 Dodatkowe słowa kluczowe: dietetyczny wskaźnik antyoksydacyjny (DWA) FRAP astma oskrzelowa ludzie zdrowi kwestionariusz częstości spożycia (FFQ) Additional key words: dietary antioxidant index (DWA) FRAP bronchial asthma healthy people food frequency questionnaire (FFQ) Adres do korespondencji: Prof. dr hab. Emilia Kolarzyk Zakład Higieny i Dietetyki, Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum ul. Kopernika 7 31-034 Kraków Tel/fax 12 422 37 20 e-mail: [email protected] Przegląd Lekarski 2015 / 72 / 12 W prewencji pierwotnej i wtórnej chorób indukowanych niewydolnością antyoksydacyjną ustroju i przesunięciem w kierunku procesów oksydacyjnych (w tym chorób o podłożu immunologiczno/alergologicznym, głównie astmy oskrzelowej), ważną rolę może odgrywać odpowiednia podaż egzogennych antyutleniaczy w diecie. Celem badań było określenie całkowitego potencjału antyoksydacyjnego (mierzonego wartością Dietetycznego Wskaźnika Antyoksydacyjnego, DWA) diety zdrowych mieszkańców Krakowa wraz z określeniem hierarchii udziału poszczególnych grup produktów spożywczych, co może być przesłanką dla określenia wytycznych dla osób chorych na astmę oskrzelową Materiał i metody: Badaniami objęto 478 osób: 350 z populacji przeciętnej-zdrowi mieszkańcy Krakowa oraz 2 subpopulacje: 48 osób o wysokiej sprawności fizycznej oraz 80 studentów z Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Górniczo-Hutniczej. DWA było określane w oparciu o kwestionariusz częstości spożycia (FFQ), który obejmował częstość spożycia oraz wielkość porcji 145 produktów żywnościowych z następujących grup: warzywa, owoce, przyprawy i zioła, produkty zbożowe i orzechy, słodycze, tłuszcze, soki i napoje. Jako miarę właściwości antyoksydacyjnych przyjęto wartość całkowitego potencjału antyoksydacyjnego (w mMol/l/średnią porcję), mierzonego jako zdolność do redukcji jonów żelaza II (metoda FRAP wg I. Benzi). Wyniki: Całkowity potencjał antyoksydacyjny (mierzony wartością DWA) diety 225 badanych kobiet był statystycznie znamiennie wyższy niż 253 mężczyzn (82,7 Mmol/l vs 49,1Mmol/l). Również wartości FRAP uzyskane z poszczególnych grup produktów spożywczych były wyższe w przypadku kobiet niż mężczyzn. Najwyższy udział w całkowitej wielkości DWA miały owoce, następnie – produkty zbożowe oraz soki i napoje. Niestety, wszystkie badane osoby spożywały zbyt mało warzyw oraz ziół i przypraw o udokumentowanych właściwościach In primary and secondary prevention of diseases resulted from antioxidant failure and changes towards oxidation processes (autoimmunological/ allergic diseases, especially asthma) intake of exogenic antioxidants from food is crucial. The aim of the study was to estimate diet antioxidant capacity (measured as DWA values) among healthy inhabitants of Krakow and assess which food products had the main contribution in DAI, in order to give the indications for people suffering from bronchial asthma. Material and Methods: The study group consisted of 478 persons: 350 of healthy inhabitants of Krakow and two specific subpopulations: 48 men with high level of physical activity and 80 students from Jagiellonian University and Technical Academy. Dietary antioxidant index (DWA) was investigated on the basis of food frequency questionnaire (FFQ). In the FFQ 145 food items were classified into groups such as fruit and dried fruits, vegetables and vegetable oils, sweets, grains and cereal-based products, mixed dishes, fresh herbs, spices and beverages. The total antioxidant capacity of food intake was measured using the method developed by Benzi. This method exploits the ability of the sample to reduce ferricions to ferrousions (FRAP). Results: The total antioxidant capacity (measured as DWA) of diet of 225 examined women was higher than calculated from 253 men and statistically significant (82.7Mmol/l vs 49.1Mmol/l). Moreover FRAP values of particular groups of food products were higher in case of women than men. The highest contribution in total DWA value had fruits and subsequently: cereals, juices and beverages. Unfortunately, examined people consumed to low amount of vegetables, fresh herbs and spices, which have well-documented antioxidant property. Conclusions: DWA values of healthy individuals presented in this study may be treated as a low reference value of antioxidant capacity for diets of 743 antyoksydacyjnych. Wnioski: Wartości DWA otrzymane z badań ludzi zdrowych mogą być wyznacznikiem dolnej granicy wartości potencjału antyoksydacyjnego diety ludzi chorych na astmę oskrzelową. Wzbogacanie diety osób chorych na astmę oskrzelową (w szczególności mężczyzn) w naturalne produkty o właściwościach antyoksydacyjnych, zawierającej egzogenne nieenzymatyczne antyoksydanty, może stanowić ważny element profilaktyki pierwotnej i wtórnej tego schorzenia. Wstęp U podłoża rozwoju całego szeregu patologicznych zmian w tkankach i narządach leżą zaburzenia równowagi pomiędzy wytwarzaniem tzw. reaktywnych form tlenu i azotu, a wydolnością układu antyoksydacyjnego organizmu [1-3]. Dane z piśmiennictwa wskazują na udział stresu oksydacyjnego w przewlekłym procesie zapalnym w przebiegu astmy oskrzelowej oraz na obniżoną aktywność niektórych wskaźników układu antyoksydacyjnego. U dzieci z astmą oskrzelową stwierdzono istotnie statystycznie niższą średnią wartość aktywności peroksydazy glutationowej w lizacie w porównaniu ze średnią wartością w grupie kontrolnej oraz niższą średnią wartość aktywności S-transferazy glutationowej w porównaniu ze średnią wartością u dzieci z AZS [4]. Będące w nadmiarze reaktywne formy tlenu prowadzą do patologicznych zmian w układzie krążeniowo-oddechowym. Powodują skurcz mięśni gładkich oskrzeli, zwiększają obrzęki i wzrost wydzielania śluzu oraz działają uszkadzająco na mikrokrążenie płucne [5]. Dlatego w pełni uzasadnione są przesłanki kliniczne co do konieczności szukania sposobów podniesienia wydolności układu antyoksydacyjnego, w celu lepszej kontroli oraz wspomagania leczenia farmakologicznego. Doniesienia z piśmiennictwa wskazują, że usprawnienie mechanizmów wydolności antyoksydacyjnej może mieć miejsce w przypadku spożywania diety zawierającej produkty o właściwościach antyoksydacyjnych [6,7]. Oszacowanie właściwości antyoksydacyjnych poszczególnych produktów spożywczych oraz ilości antyoksydantów dostarczanych do ustroju człowieka z dietą jest ważne z naukowego i klinicznego punktu widzenia. Głównym źródłem antyoksydantów w żywności są owoce jagodowe i cytrusowe, zawierające witaminy E, C, związki polifenolowe i karotenoidy (α- tokoferol jest najlepiej poznanym i najbardziej efektywnym antyoksydantem). W następnej kolejności plasują się warzywa (pomidor, papryka czerwona, warzywa kapustne, cebula, czosnek, buraki czerwone), zawierające między innymi witaminę C, polifenole, likopen, kwercetynę [8,9]. Nie mniej jednak funkcje antyoksydacyjne pełnią również inne grupy produktów: przyprawy i zioła, produkty zbożowe, orzechy, mięso, nabiał, tłuszcze, soki i napoje [10]. Do oceny całkowitej zdolności antyoksydacyjnej (TAC) dziennej racji pokarmowej może służyć Dietetyczny Wskaźnik Antyoksydacyjny (DWA). Nie ma jednak jednoznacznych wyników określających siłę związku między spożyciem antyoksydantów a obroną ustroju przed reaktywnymi forma744 asthmatic people. Enrichment in natural antioxidants diets of asthmatic individuals (mainly men), should become an important element of primary and secondary prophylaxis in bronchial asthma. mi tlenu [11]. Różne są również wartości DWA otrzymywane przez poszczególnych autorów, wynikające głównie z różnic w sposobie żywienia poszczególnych badanych populacji. Obserwowane różnice wydają się być determinowane również poprzez płeć, stan zdrowia oraz czynniki związane ze stylem życia [2,6]. W Polsce badania w tym aspekcie są stosunkowo nieliczne, skupiają się głównie na określeniu pojemności antyoksydacyjnej nie całodziennej racji pokarmowej, lecz poszczególnych produktów lub grup produktów spożywczych [11], przy czym praktycznie nie ma badań określających potencjał antyoksydacyjny diety ludzi dotkniętych poszczególnymi rodzajami schorzeń. Celem badań było określenie całkowitego potencjału antyoksydacyjnego (mierzonego wartością Dietetycznego Wskaźnika Antyoksydacyjnego) diety zdrowych kobiet i mężczyzn wraz z określeniem hierarchii udziału poszczególnych grup produktów spożywczych, co może stanowić przesłankę dla określenia wskazań dla ludzi chorych na astmę oskrzelową. Materiał i metodyka Badaniami objęto 478 osób, obejmujących różne populacje: Grupa I -350 osób w wieku 42,3 ± 14,1 lat, w tym: 180 kobiet (Podgrupa IA) i 170 mężczyzn (Podgrupa IB) z populacji „przeciętnej” – klinicznie zdrowi mieszkańcy Krakowa – nie będący w leczeniu z powodu chorób układu krążeniowo-oddechowego i innych, mających wpływ na zaburzenie równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej. Grupa II - 80 studentów V roku studiów w wieku 24,2 ± 2.4 lat: 45 kobiet –studentek V roku kierunku Dietetyka na Wydziale Lekarskim, UJCM (Podgrupa IIA) oraz 35 mężczyzn –studentów V roku Wydziału Górnictwa i Geologii, AGH w Krakowie (Podgrupa IIB). Grupa III- 48 mężczyzn ze służb mundurowych, wykonujących pracę wymagającą dużej fizycznej aktywności zawodowej, w wieku 38,2 ± 8,3 lat. Żadna z badanych osób nie pozostawała na diecie ograniczającej spożycie antyoksydantów, głównie warzyw i owoców oraz nie miała chorób układu pokarmowego, ograniczających strawność i biodostępność spożywanych pokarmów. U wszystkich badanych przeprowadzony został kwestionariusz częstości spożycia (FFQ), przygotowany wg danych i zaleceń American Dietetic Assosciation [12], w oparciu o który określany był Dietetyczny Wskaźnik Antyoksydacyjny (DWA). FFQ obejmował częstość spożycia oraz wielkość porcji 145 produktów żywnościowych z następujących grup: owoce; warzywa; przyprawy i zioła; produkty zbożowe i orzechy; ryby i owoce morza; dania mieszane i zupy; tłuszcze i sosy; słodycze; soki i napoje (kawa, herbata, wino). Wszystkie wywiady zebrane zostały w tej samej porze roku (marzec, kwiecień, maj). Ankietowani określali częstość spożycia w ciągu ostatniego miesiąca, przyjmując następujące rangi: nie jadłem/jadłam w ciągu ostatniego miesiąca, 1 raz w miesiącu, 2 razy w miesiącu, 1-2 razy w tygodniu, 3-4 razy w tygodniu, 5-6 razy w tygodniu, 1 raz na dobę, 2 i więcej razy na dobę. Dla każdego produktu żywieniowego podana była wielkość porcji średniej (100g produktu, objętość szklanki, zawartość łyżki stołowej lub ilość produktu konieczna do posmarowania 2 kromek chleba). Przyjęte zostało, że każda pozycja reprezentuje wszystkie formy danej żywności (czyli świeże, zamrożone, gotowane lub w puszkach), na przykład: „jabłka” obejmują świeże owoce, sok, kompot lub drożdżówkę z jabłkami. Połowa porcji średniej traktowana była jako porcja mała, półtora lub więcej średniej porcji - porcja duża. Jako miara właściwości antyoksydacyjnych poszczególnych produktów żywnościowych (zawartych w kwestionariuszu) przyjęta była wartość całkowitego potencjału antyoksydacyjnego (w mMol / średnią porcję), mierzonego jako zdolność do redukcji jonów żelaza (Fe+3 do Fe+2 - metoda FRAP wg. I. Benzi) [13]. Wartość FRAP została zaczerpnięta z uprzednio opublikowanej bazy, używanej w Stanach Zjednoczonych i we Włoszech [10,12]. Dla małej porcji przyjęta została połowa wartości FRAP, dla dużej porcji półtora wartości FRAP. Obliczona została wartość FRAP dziennej racji pokarmowej (sumowano wartość FRAP –ilość porcji i wielkość porcji w ciągu miesiąca i podzielono przez 30 dni). Różnice w wartościach FRAP między poszczególnymi grupami badanych osób obliczone zostały przy użyciu testu U Manna - Whitneya . Wyniki badań Wartości FRAP w pożywieniu nie wykazywały statystycznie znamiennych różnic przy porównaniu wyników w obrębie tej samej płci (2 podgrupy kobiet i 3 podgrupy mężczyzn), natomiast średnie wartości FRAP uzyskane z badań mężczyzn były statystycznie znamiennie niższe w porównaniu do wartości uzyskanych z badań kobiet. Należy przy tym zaznaczyć, że dieta studentek miała wyższą wartość niż starszych od nich kobiet z populacji przeciętnej. E. Kolarzyk i wsp. W całej grupie mężczyzn najwyższe wartości FRAP mieli mężczyźni aktywni fizycznie, następnie studenci, a najniższe - mężczyźni z populacji przeciętnej (Tab. I). Analizując hierarchię udziału produktów spożywczych z poszczególnych grup w całkowitej wartości potencjału antyoksydacyjnego (DWA) kobiet stwierdzono, że najwyższy procentowy udział oraz najwyższą wartość FRAP miały owoce (statystycznie istotnie wyższa wartość FRAP w przypadku studentek (35,0 mMol/l) niż kobiet z populacji przeciętnej (28,5 mMol/l); w następnej kolejności: były produkty zbożowe i orzechy oraz soki i napoje (głównie kawa). Niestety, niski był udział produktów o udokumentowanych właściwościach antyoksydacyjnych, takich jak warzywa oraz przyprawy i zioła (w zakresie 7-9% całkowitej wartości). Spożycie produktów z innych grup tylko w niewielkim stopniu wpływało na wartość DWA (Tab. II). Analizując hierarchię udziału produktów spożywczych z poszczególnych grup w całkowitej wartości potencjału antyoksydacyjnego (DWA) w grupie mężczyzn stwierdzono, że podobnie jak w przypadku kobiet, najwyższy procentowy udział w wielkości DWA oraz najwyższą wartość FRAP miały owoce (najwyższe wartości w grupie studentów, najniższe w grupie mężczyzn o wysokiej zawodowej aktywności fizycznej). W przeciwieństwie natomiast do kobiet, na drugim miejscu znalazły się soki i napoje (najwyższa wartość w grupie mężczyzn aktywnych fizycznie - porównywalna z owocami, najniższa w grupie studentów), a dopiero w następnej kolejności produkty zbożowe oraz orzechy (na zbliżonym poziomie we wszystkich grupach). Równie niski jak u kobiet był udział warzyw oraz przypraw i ziół (w zakresie 6,2-8,7% całkowitej wartości). Spożycie produktów z innych grup miało niewielkie znaczenie dla całkowitej wartości DWA (Tab. III). Analiza całej grupy badanych kobiet oraz całej grupy mężczyzn potwierdziła wyniki dotyczące poszczególnych subpopulacji. Całkowity potencjał antyoksydacyjny (mierzony wartością DWA) diety kobiet był statystycznie istotnie wyższy niż mężczyzn (DWA kobiet -82,7 Mmol/l; DWA mężczyzn – 49,1 Mmol/l). Również wartości FRAP uzyskane ze spożycia produktów należących do każdej z analizowanych grup produktów spożywczych były wyższe w diecie badanych kobiet niż mężczyzn (Ryc. 1). Dyskusja Problem oceny całkowitego potencjału antyoksydacyjnego całodziennej racji pokarmowej, jak i poszczególnych części składowych diety oraz relacji między antyoksydantami w pożywieniu i we krwi, jest aktualny i analizowany w różnych populacjach ludzi zdrowych i chorych [14-17]. W licznych pracach zostały przedstawione właściwości antyoksydacyjne poszczególnych produktów żywieniowych. Stosowane są jednak różne metody do oceny właściwości przeciw utleniających [18-22]. Z reguły klasyfikowane są do dwóch różnych grup [18]. Pierwsza grupa opiera się na przekazaniu elektronu (SET) i zmianie zabarwienia zredukowanego rodnika i obejmuje: FRAP (ferric reducing antioxidant power) - oznaczenie Przegląd Lekarski 2015 / 72 / 12 jonami żelaza (Fe+3 do Fe+2); TEAC/TEAC (equivalent antioxidant capacity)- metoda równoważników α-tokoferolu; DPPH- reakcja z 2,2-difenylo-1-pikrylohydrazylem (określenie zdolności eliminowania wolnego rodnika DPPH+); ABTS -z wykorzystaniem kationorodnika ABTS. Druga grupa opiera się na przekazaniu atomu wodoru (HAT) i obejmuje: TRAP (total radical trapping antioxidant parameter)- metoda wyznaczająca parametr całkowitego wiązania rodników; LPSC- badanie pojemności antyoksydacyjnej dla rodników peroksylowych na podstawie chemiluminescencji; ORAC (oxygen radical absorbance capacity) - badanie zdolności wiązania wolnych rodników tlenowych. Mimo różnych mechanizmów, na których oparte są wymienione metody, występuje zgodność w ocenie aktywności antyoksydacyjnej badanego materiału (ocenianej metodami FRAP, DPPH, ABTS) [23]. Dodatkowym problemem jest różnorodność terminów stosowanych w badaniach żywności i materiałów biologicznych: TAA- aktywność całkowita (integralna, łączna, zbiorcza, wspólna), lub TAC – pojemność antyoksydacyjna (potencjał, siła, moc, itp.). Zaistniała konieczność rozróżnienia terminów TAA od TAC i uściślenia ich znaczeń. TAA (aktywność) – ma zastosowanie przy czasie inkubacji krótszym niż czas potrzebny do uzyskania stanu stacjonarnego i obejmuje tylko frakcje najaktywniejsze antyoksydantów. Potencjał /pojemność - TAC - stosowana jest natomiast do oznaczeń w stanie stacjonarnym, i ujmuje wszystkie frakcje mieszaniny antyoksydantów, tak o kinetykach szybkich jak i wolnych oraz udział reakcji następczych [23]. Dla określania pojemności antyoksydacyjnej produktów spożywczych, stosunkowo często stosowana jest metoda ORAC, opracowana przez National Institute of Aging (NIA) w National Institutes of Health (NIH). W 2007 roku amerykańskie Ministerstwo Rolnictwa udostępniło bazę danych dokumentującą wielkości ORAC (przeliczone dla porcji artykułów żywnościowych o masie 100g wyrażone w mikromolach TE (równoważnikach troloksu-pochodnej witaminy E). Eksperci sugerują, że należy spożywać od 3000 do 5000 jednostek ORAC, a w rzeczywistości ludzie konsumują średnio mniej niż 1000 jednostek ORAC. Nasze badania również wykazały małe spożycie produktów o właściwościach antyoksydacyjnych. Całkowity potencjał antyoksydacyjny diety (DWA) -mierzony jako zdolność do redukcji jonów żelaza II (metoda FRAP wg I. Benzi) miał niższe wartości niż uzyskane z badań populacji stosujących dietę śródziemnomorską [6]. Wiąże się to głównie ze zbyt małym spożyciem warzyw, sezonowymi wahaniami w częstości spożywania owoców (badania były wykonywane w miesiącach marzecmaj), a także z faktu, że badana przez nas populacja nie miała w zwyczaju używać ziół i przypraw, tak charakterystycznych dla diety śródziemnomorskiej. Dbałość o właściwą podaż w diecie produktów o właściwościach antoksydacyjnych jest szczególnie ważna, gdyż zarówno w naszych nie publikowanych jeszcze badaniach, jak i w badaniach innych autorów [7] wykazano, że dieta może być ważnym źródłem prewencji przed stresem oksydacyjnym i pozytywnie wpływać na stężenie wskaźników obrony antyoksydacyjnej, oznaczanych w krwi. Przywracanie właściwej równowagi antyoksydacyjno–pro oksydacyjnej jest ważne w prewencji pierwotnej, ale przede wszystkim w prewencji wtórnej chorób indukowanych stresem oksydacyjnym. Należy dodać, że w chorobach, którym towarzyszą przewlekłe infekcje, dochodzi do wtórnego indukowania oksydantów, co pogarsza kliniczny przebieg tych schorzeń. Wówczas synteza wolnych rodników tlenowych jest zjawiskiem wtórnym do przebiegu choroby, a nie czynnikiem inicjującym jej rozwój. Według danych literaturowych jedną z przyczyn częstszego występowania astmy w ostatnich latach może być mała zawartość antyoksydantów (np. witaminy A, C, E) w diecie [24]. W przypadku ludzi chorych na astmę oskrzelową badania wykazały niedobór substancji bioaktywnych o właściwościach przeciwutleniających w diecie, co niejednokrotnie determinowało ich poziom w materiale biologicznym (krew, płyn BAL). Wykazano niedobór witaminy C w diecie [25], a także zmniejszone stężenie tej witaminy w surowicy dorosłych [25,26] i dzieci w przedziale wiekowym 6-17 lat [27] oraz w płynie z płukania oskrzelowopęcherzykowego (BAL) [28]. Wyniki dotyczące stężenia witaminy A w surowicy były niejednoznaczne; stwierdzano zarówno wartości prawidłowe [29], jak też istotnie obniżone [26]. Obniżone stężenie witaminy A wykazano w surowicy dzieci chorych na astmę [30]. Wyniki dotyczące witaminy E są niejednoznaczne w surowicy, natomiast wykazano niskie stężenie witaminy E w porównaniu z osobami zdrowymi w płynie BAL [28], a także w krwi pełnej żylnej [31]. W Polsce brakuje badań dotyczących zarówno określenia potencjału antyoksydacyjnego diety jak i związku między stężeniem antyoksydantów w diecie i we krwi ludzi chorych na astmę oskrzelową. Wyniki naszych badań (obejmujące ludzi zdrowych) mogą stanowić podstawę do określenia dolnej granicy wartości potencjału antyoksydacyjnego diety ludzi dotkniętych tym schorzeniem. Są również praktycznym wskazaniem dla dietetyków i lekarzy co do konieczności zalecania diety (głównie mężczyznom) o zwiększonej zawartości naturalnych antyoksydantów. Można to osiągnąć poprzez modyfikację sposobu żywienia w kierunku podaży w każdej porze roku większej ilości produktów obfitujących w polifenole, witaminy C i E oraz karotenoidy, czyli owoców, a przede wszystkim warzyw. Wnioski 1.Potencjał antyoksydacyjny diety mężczyzn (niezależnie od wieku, rodzaju i stopnia zawodowej aktywności fizycznej) był statystycznie istotnie niższy niż otrzymany z badań kobiet. 2. Na mierzony wartością DWA niski potencjał antyoksydacyjny diety, w szczególności mężczyzn, miała wpływ niska podaż warzyw oraz przypraw i ziół o udokumentowanych właściwościach antyoksydacyjnych. 745 3. Wartości DWA otrzymane z badań ludzi zdrowych mogą wyznaczać dolną granicę, poniżej której nie powinny się kształtować wartości potencjału antyoksydacyjnego diety ludzi chorych na astmę oskrzelową . 4. Podaż diety bogatej w naturalne produkty o właściwościach antyoksydacyjnych, zawierającej egzogenne nieenzymatyczne antyoksydanty, może stanowić ważny element profilaktyki pierwotnej i wtórnej osób chorych na astmę oskrzelową . Piśmiennictwo 1. Lobo V, Patil A, Phatak A, Chandra N: Free radicals, antioxidants and functional foods: Impact on human health. Pharmacogn Rev. 2010; 4: 118–126. 2. Rao AL, Bharani M, Pallavi V: Role of antioxidants and free radicals in health and disease. Adv Pharmacol Toxicol. 2006; 7: 29–38. 3. El-Beltagi HS, Mohamed HI: Reactive oxygen species, lipid peroxidation and antioxidative defense mechanism. Not Bot Horti Agrobo. 2013; 41: 44-57. 4. Lodwich M, Romuk E, Echolc B, Karpe J, Machura E i wsp: Ocena wybranych parametrów równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej u dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry. Annal Academ Med Silensien 2012; 66: 16-23. 5. Busse WW, Lemanske RF: Asthma. N Engl J Med. 2001; 344: 350–362. 6. Zamora-Ros R, Serafini M, Estruch R, LamuelaRaventos RM, Martinez-Gonzalez MA. et al: Mediterranean diet and non enzymatic capacity in the PREMIMED study: Evidence for a mechanism of antioxidant tuning. Nutr Metabol Cardiovas Dis. 2013; XX: 1-8. 7. Cao G, Booth SL, Sadowski JA, Prior RL: Increases in human plasma antioxidant capacity after consumption of controlled diets high in fruit and vegetables. Am J Clin Nutr 1998; 68: 1081–1087. 8. Stolarzewicz IA, Ciekot J, Fabiszewska AU, Białecka-Florjańczyk E: Roślinne i mikrobiologiczne 746 źródła przeciwutleniaczy. Post Hig Med Dośw. 2013; 67: 1359-1373. 9. Wawrzyniak A, Krotki M, Stoparczyk B: Właściwości antyoksydacyjne owoców i warzyw. Med Rodz. 2011; 01: 19-23. 10. Pellegrini N, Serafini M, Salvatore S, Del Rio D, Bianchi M, Brighenti F: Total antioxidant capacity of spices, dried fruits, nuts, pulses, cereals and sweets consumed in Italy assessed by three different in vitro assays. Mol Nutr Food Res. 2006; 50: 1030–1038. 11. Kolodziejczyk J, Nowak P, Kowalska I, Stochmal A: Antioxidant action of six Trifolium species in blood platelet experimental system in vitro. Mol Cell Bioch. 2015; 1-9. DOI: 10.1007/Sl 1010-015-2556-2. 12. Satia JA, Watters JL, Galanko JA: Validation of an antioxidant questionnaire in whites and african Americans. J Am Diet Assoc. 2009; 109: 502-508. 13. Benzie IF, Strain JJ: The ferric reducing ability of plasma (FRAP) as a measure of „antioxidant power”: the FRAP assay. Anal Biochem. 1996; 239: 70-76. 14. Rautiainen S, Serafini M, Morgenstern R, Prior R, Wolk A: The validity and reproducibility of foodfrequency questionnaire- based total antioxidant capacity estimates in Swedish women. Am J Clin Nutr. 2008; 87: 1247-1453. 15. Butnariu M, Caunii A: Design management of functional foods for quality of life improvement. Ann Agric Environ Med. 2013; 20: 736–741. 16. Burrows TL, Hutchesson MJ, Rollo ME, Boggess MM, Guest M, Collins CE: Fruit and vegetable intake assessed by food frequency questionnaire and plasma carotenoids: a validation study in adults. Nutrients 2015; 7: 3240-3251. 17. Collins CE, Burrows TL, Rollo ME, Boggess MM, Watson JF. et al: The comparative validity and reproducibility of a diet quality index for adults: the Australian Recommended Food Score. Nutrients 2015; 7: 785-798. 18. Sieniawska E: Losy roślinnych antyoksydantów w organizmie ludzkim. Post Fitoter. 2012; 13: 55-58. 19. Re R, Pellegrini N, Proteggenter A: Antioxidant activity applying improved ABTS radical cation decoloronization assay. Free Rad Med. 1999; 26, 9/10: 1231-1237. 20. Kedare SB, Singh RP: Genesis and development of DPPH method of antioxidant assay. J Food Sci Technol. 2011 ,48: 412–422. 21. Ou B, Hampsch-Woodill M, Prior RL: Development and validation of an improved oxygen radical absorbance capacity assay using fluorescein as the fluorescent probe. J Agric Food Chem. 2001; 49: 4619–4626. 22. Gramza-Michałowska A, Korczak J: Oxygen radical absorbance capacity of selected food products. Acta Sci Pol Technol Aliment. 2013; 12:175-180. 23. Bartoń H, Fołta M: Krok w kierunku standaryzacji: modyfikacje metod (FRAP, DPPH, ABTS) i nowe parametry aktywności antyoksydacyjnej. Konferencja Naukowa „Naturalne przeciwutleniacze: od surowca do organizmu” Poznań, 29-30 stycznia, 2007 streszczenia zjazdowe, 151-152. 24. Sadowska-Woda I, Bieszczad-Bedrejczuk E: Rola stresu oksydacyjnego w patogenezie astmy oskrzelowej. Alerg Astma Immun. 2011; 16: 80-89. 25. Allen S, Britton JR, Leonardi-Bee JA: Association between antioxidant vitamins and asthma outcome measures: systematic review and meta-analysis. Thorax 2009; 64: 610-619. 26. Barnes PJ, Drazen JM, Rennard SI: Asthma and COPD: basic mechanisms and clinical management. Elsevier, 2009-896. 27. Harik-Khan RI, Muller DC, Wise RA: Serum vitamin levels and the risk of asthma in children. Am J Epidemiol. 2004; 159: 351-357. 28. Kelly FJ, Mudway I, Blomberg A, Frew A, Sandström T: Altered lung antioxidant status in patients with mild asthma. Lancet 1999; 354: 482-483. 29. Powell CVE, Nash AA, Powers HJ, Primhak RA: Antioxidant status in asthma. Pediatr Pulmonol. 1994; 18: 34-38. 30. Al Senaidy AM: Serum vitamin A and beta-carotene levels in children with asthma. J Asthma 2009; 46: 699-702. 31. Wood LG, Garg ML, Blake RJ, Simpson JL, Gibson PG: Oxidized vitamin E and glutathione as markers of clinical status in asthma. Clin Nutr. 2008; 27: 579-586. E. Kolarzyk i wsp.