czytaj - zst

Z OSTATNIEJ ŁAWKI
*GAZETKA KÓŁKA DZIENNIKARSKIEGO *
*ZST W BEŁŻYCACH *
Nr 5 - marzec 2014
DZIŚ w gazetce:
Subkultury młodzieżowe
Postne dania
Nagroda Nobla
Recenzja filmowa
Fotoreportaż z XX Międzynarodowych Targów Techniki Rolniczej w Kielcach
Subkultury młodzieżowe- sposób na młodzieżowy bunt i frustracje.
Fenomen subkultur młodzieżowych od zawsze budzi powszechne
zainteresowanie. Najczęściej przyjmuje się, że subkultury odznaczają
się odrębnością od dominującej kultury społeczeństwa w zakresie
pewnych wartości i norm postępowania. Może się również zdarzyć,
że subkulturę tworzy młodzież, zafascynowana np. pewnym rodzajem muzyki, sportu lub możliwościami jakie dają nowoczesne technologie informacyjne (hakerzy). Każda subkultura posiada cztery istotne składniki:
a) swoisty język,
b) swoistą tonację uczuciowo-emocjonalną,
c) specyficzne formy zachowania,
d) specyficzny system wartości.
Nieodłącznym elementem przemian cywilizacyjnych i procesów rozwoju społecznego jest
pojawianie się coraz to nowych subkultur młodzieżowych. Współczesna cywilizacja, w której
dominującą rolę odgrywają multimedia, zwłaszcza Internet, z jednej strony przybliża do siebie
ludzi z różnych rejonów świata, z drugiej zaś, co wydaje się być paradoksalne – oddala ich od
siebie. Podobne przeobrażenia występują także w obszarze subkultur młodzieżowych, których
przedstawiciele – jak się wydaje – częściej spotykają się w wirtualnej rzeczywistości niż w realnym życiu. Współczesne, interaktywne systemy informacyjne zrywają dotychczasowe kanony
porozumiewania się. Internauci posiadają więc znacznie większą swobodę programowania
spotkań z osobami, które podzielają ich zainteresowania. Poruszanie się w wirtualnej rzeczywistości staje się formą przygotowania do życia w społeczeństwie post-modernistycznym, zdominowanym przez kulturę informacyjną.
Gracze komputerowi. Zabawa w przemoc, dzięki sieci komputerowej, osiąga poziom masowej
rozrywki. Jej rozwojowi sprzyja subkultura graczy komputerowych, którzy w tym celu wykorzystują nowoczesne programy komputerowe. Osoby te spotykają się w różnego rodzaju klubach,
salonach gier, internetowych kawiarenkach, po to aby zetknąć się z tym, co ich łączy: cybernetycznym światem, rodzajem sztucznego raju – dla wtajemniczonych. Interaktywny charakter
gier komputerowych pełni ważną rolę w procesie socjalizacji. Zachodzi on między innymi poprzez mechanizm identyfikacji polegający na wcielaniu się we właściwości osobowe ekranowego bohatera. W wyniku modelowania następuje uczenie się agresji, która często warunkuje
ostateczny efekt – bycie zwycięzcą.
1
Gry komputerowe stymulują potrzebę bycia agresywnym w domu, w grupie rówieśniczej. Dzieci
spędzające wiele godzin przed komputerem, bardziej skłonne są w porównaniu z innymi, do
demonstrowania zachowań agresywnych, częściej bywają nieufne, drażliwe, podejrzliwe.
Gry znieczulają moralnie, szczególnie dzieci o obniżonej sprawności intelektualnej.
Clubbing
Subkultura clubbingu to zjawisko stosunkowo nowe. Trudno jednoznacznie stwierdzić czy wynika ona jedynie z problemów egzystencjonalnych jednostek czy z „uwiedzenia” propozycjami
wszechobecnej reklamy. W aspekcie potocznym, to jedynie forma spędzania czasu. Klubowicze, bawiąc się przy dźwiękach techno, rave, house – czują się szczęśliwi, mają pozytywny
stosunek do życia, szacunek wobec siebie. Lubią się bawić i nietypowo ubierać. Stały motyw
ich filozofii to bycie lepszym od pozostałych.
Medialny underground.
Jest kojarzony z istnieniem tzw. sceny hackerskiej. Hakerzy czy komputerowi włamywacze
dzielą się na tych, którzy wyznają pewne zasady etyczne – włamują się nie dla korzyści majątkowych, ale z chęci sprawdzenia siebie, oraz crakerów włamujących się do oprogramowania w
celach rabunkowych. Styl życia hackerów jako subkultury, przypomina mroczną wizję przyszłości zawartą m.in. w filozofii cyberpunkowej. Sposób myślenia hackerów opiera się na kulcie
indywidualizmu, samodzielności, a także anarchistycznej wizji wolności, szczególnie w dziedzinie przepływu informacji.
Cybermaniacy
Dzięki rozwojowi sieci informatycznej wykorzystują możliwości
cyberprzestrzeni. Jest to miejsce ich samorealizacji, poszukiwania wartości. Tworzą rodzaj wspólnoty (cyberwięzi, cyberrole),
która dzięki Internetowi (odpowiednie strony, poczta elektroniczna) cieszy się dużym zainteresowaniem młodzieży. Ta cybernetyczna wspólnota wyłamuje się z jakichkolwiek ram władzy (rodzicielskiej, szkolnej, symbolicznej – zawartej w przekazach
kultury). Fakt, iż coraz więcej młodych ludzi w Polsce spędza
wolny czas przed komputerem upatrując w nim szansy zaistnienia, przetrwania, wybicia się – niesie wiele zagrożeń, gdyż sprzyja:
– pogłębieniu się kulturowego dystansu między starszym a młodszym pokoleniem.
– dominacji elektronicznych form komunikowania się, które eliminują kulturę żywego słowa
(zagrażają także istnieniu książki).
– uzależnieniu komputerowemu (cybermaniacy nie mogą rozstać się z klawiaturą), wykazują
brak zainteresowania innymi formami aktywności, tracą kontakt z rzeczywistością, zaniedbują
się w nauce.
– kontaktowaniu młodych ludzi, m.in. z pornografią (cyberporno).
Aby zapobiegać możliwościom uczestnictwa młodzieży w podkulturach, trzeba stworzyć warunki rozwoju, w których ich potrzeby i pragnienia byłyby pełniej uwzględniane i zaspokajane.
Należy zwłaszcza:
– ukierunkowywać samorealizację młodzieży na zachowanie twórcze, a zarazem akceptowane
społecznie,
– wdrażać i rozszerzać możliwości korzystania z dorobku i osiągnięć kultury globalnej oraz
alternatywnej,
– tworzyć instytucje spędzania czasu wolnego dostępne dla ogółu młodzieży, a zarazem wnoszące w ich życie pewne wartości i przeżycia,
– modyfikować działalność różnych typów i rodzajów szkół, eliminując w szczególności przestarzałe formy i sposoby nauczania, konserwatywne metody postępowania nauczycieli, uatrakcyjniając przyswojenie wiedzy wraz z wdrażaniem do samodzielności i twórczego, konstruktywnego myślenia,
– tworzyć w szkole taki klimat, aby uczniowie chcieli w niej przebywać i zdobywać wiedzę,
– upowszechniać organizacje przyciągające młodzież atrakcyjnymi metodami działania, umożliwiającymi jej prawidłową samorealizację,
Opr. M.S
2
Postne dania
Od niepamiętnych czasów nasi przodkowie bardzo skrupulatnie przestrzegali postu.
W piątki, w czasie adwentu oraz w okresie od środy popielcowej do Wielkanocy nie jadano
mięsa a także wszelkiego rodzaju potraw okraszonych słoniną.
W obecnych czasach tradycja postnych potraw została trochę zapomniana. A ponieważ
zachowanie postu jest gwarancją dobrego zdrowia i samopoczucia, dlatego też podajemy dziś
przepisy na postne dania i mamy nadzieję, że przypadną Wam do gustu.
Kasza gryczana z serem
1 szklanka kaszy gryczanej
1,5 szklanki wody
2 łyżki oleju
½ kg białego sera twarogowego
2 jajka
2 kopiaste łyżki zieleniny ( koperek, natka
pietruszki, młode pędy czosnku, młode listki bazylii)
0,25 l śmietany kremówki
przyprawy: sól, miałki biały pieprz, szczypta mielonej papryki
W rondelku rozgrzewamy tłuszcz, wsypujemy kaszę i przez 3 minuty, stale mieszając,
lekko zasmażamy. Zasmażoną kaszę zalewamy gorącą wodą, przyprawiamy do smaku i stale
mieszając, gotujemy na małym ogniu. Gdy cały płyn zostanie wchłonięty, naczynie szczelnie
przykrywamy.
Przygotowanie sera: Ser przepuszczamy przez maszynkę, mieszamy z całymi jajami,
zieleniną, doprawiamy do smaku - powinien być bardzo aromatyczny.
Formę do zapiekania smarujemy obficie tłuszczem. Na dno dajemy połowę kaszy, na nią cały
ser, na wierzch resztę kaszy. Wyrównujemy powierzchnię, zalewamy kremówką i wstawiamy do
dobrze nagrzanego piekarnika na 20-30 minut. Gdy śmietanka lekko się zarumieni – potrawa
gotowa. Podajemy z sezonową surówką.
Knedle ze śliwkami
3 szklanki ugotowanych ziemniaków
2 żółtka
2 płaskie łyżki mąki ziemniaczanej
1 szklanka mąki pszennej
szczypta soli
dojrzałe śliwki węgierki
cukier wymieszany z cynamonem
do polania: gęsta śmietana lub masło zrumienione z
bułką
Ziemniaki rozbijamy z żółtkami na jednolitą
masę, dodajemy mąkę ziemniaczaną, sól, mąkę pszenną i wyrabiamy ciasto. Gotowe dzielimy
na dwie części. Z każdej formujemy gruby wałek, kroimy w plastry, spłaszczamy, nakładamy
farsz, zlepiamy, lekko obtaczamy w mące i układamy na stolnicy.
Farsz: umyte, wytarte do sucha śliwki kroimy na połowę, usuwamy pestkę, w miejsce po
pestce sypiemy cukier z cynamonem, składamy. Tak przygotowaną śliwką nadziewamy knedle.
Gotujemy we wrzącej, osolonej wodzie, przez 4 minuty od chwili wypłynięcia knedli na powierzchnię. Wyjmujemy łyżką cedzakową na półmisek, podajemy polane śmietaną lub masłem
zrumienionym z bułką.
Opr. M.I.
3
Nagroda Nobla
NAGRODA NOBLA- WARTO WIEDZIEĆ, ŻE…
27 listopada 1895 roku, w Paryżu Alfred Nobel złożył podpis pod swoją ostatnią wolą. Dał
tym samym początek tradycji, która regularnie – od 10 grudnia 1901 roku-przypomina nam o
tym, że epoka wynalazków nie zakończyła się w XIX wieku, ale trwa nieprzerwanie do dziś.
Urodzony w 1833 roku wynalazca posiadał rozliczne talenty, jednak to właśnie odkrycie
dynamitu, opatentowanego w 1867 roku, przyniosło mu fortunę. Początkowo Nobel liczył na to,
że niszczycielska siła materiału wybuchowego zniechęci ludzi do prowadzenia wojen, lecz
niestety jego przewidywania nie sprawdziły się. Już wkrótce dynamit był powszechnie wykorzystywany na całym świecie.
Wynalazca chcąc zadość uczynić ludzkości, postanowił w swoim testamencie nagrodzić
tych, którzy działają na rzecz pokoju oraz tych, którzy znacząco przyczyniają się do rozwoju
nauki.
Od 1901 roku przez 67 lat Nagrody Nobla były przyznawane w pięciu dziedzinach:
*fizyce
*chemii
*medycynie
*literaturze
*Pokojowa Nagroda Nobla.
W 1968 roku szwedzki bank Sveriges Riksbenk ufundował nagrodę w szóstej dziedzinieekonomii.
Dotychczas Nagrodę Nobla przyznano 549 razy. Do 2011 roku 43 razy nagrodę otrzymały
kobiety, w tym dwukrotnie Maria Skłodowska – Curie(fizyka 1903,chemia 1911).Takim osiągnięciem pochwalić się mogą jeszcze tylko trzy osoby w ponad 100-letniej historii Nagrody.
Wśród laureatów Nagrody Nobla nie brakuje polskich nazwisk. Poza wymienioną już Marią
Skłodowską – Curie, uhonorowani zostali także Henryk Sienkiewicz (literatura 1905),Władysław
Reymont (literatura 1924),Czesław Miłosz (literatura 1980),Lech Wałęsa(Pokojowa Nagroda
Nobla 1983) i Wisława Szymborska (literatura 1996).Ponadto nagrody otrzymało 17 osób urodzonych w Polsce lub związanych z nią więzami pokrewieństwa, m.in. córka Marii Skłodowskiej
– Curie.
Nagroda Nobla w liczbach:
826- liczba osób, które otrzymały Nagrodę Nobla w latach 1901-2011
50- tyle razy nie przyznano Nagrody Nobla
20-liczba instytucji uhonorowanych Nagrodą Nobla
6-liczba laureatów, które odmówiły przyjęcia Nagrody Nobla
3- tylu laureatów Nagrody Nobla przebywało w areszcie, gdy przyznawano im wyróżnienie.
Najmłodszym laureatem Nagrody Nobla jest 25-letni Sir Wiliam Lawrence Bragg (fizyka 1915).
Nigdy nie przyznano nagrody Thomasowi Edisonowi i Mahatmie Gandhiemu.
Opr. B.K
Recenzja filmowa
Recenzja filmu „Zagubiony czas / Die Verlorene Zeit”
"Zagubiony czas" to wzruszająca historia miłości Żydowki i Polaka. Film przedstawia niezwykłą
opowieść o uczuciu, które rozkwitło w 1944 r. na terenie obozu koncentracyjnego Auschwitz.
Tomasz, grany przez Mateusza Damięckiego - młody polski więzień polityczny zakochany w
żydowskiej więźniarce Hannie Silberstein, organizuje ryzykowną ucieczkę obojga z obozu
zagłady. Jest to przejmujący obraz brutalnego życia obozowego, marności życia ludzkiego oraz
walki nadziei i godności z codziennością.
4
W czasie
wojennej zawieruchy oraz powojennej polityki
komunistów zakochani zostają rozdzieleni. Bez wiadomości o
sobie bohaterowie powoli tracą nadzieję na spotkanie.Ponad
trzydzieści lat później w Nowym Jorku, szczęśliwie zamężna
Hanna zauważa w tv mężczyznę
przypominającego jej
ukochanego i za wszelką cenę stara się go odnaleźć.
Obiektywne kino niemieckie, z bardzo dobrą grą M.
Damięckiego.
Liczne
nagrody
na
międzynarodowych
festiwalach. Polecam do obejrzenia.
gatunek:
produkcja:
premiera:
reżyseria:
Melodramat, Wojenny
Niemcy
24 listopada 2011 (świat)
Anna Justice
Opr. B. W.
Fotoreportaż z XX Międzynarodowych Targów Techniki Rolniczej w Kielcach
OPR. J.W.
5