Triduum Paschalne To najświętsze dni w roku, dni naszego
Transkrypt
Triduum Paschalne To najświętsze dni w roku, dni naszego
Triduum Paschalne To najświętsze dni w roku, dni naszego zbawienia. Wszystkie przeżycia religijne naszego życia, wszystkie sakramenty narodziły się w tych dniach, które tworzą jedno wielkie święto naszego zbawienia. Bóg zniżył się do człowieka, aby go wywyższyć. Świętowanie tajemnic wiary rozpoczyna się od Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek i kończy Nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania. Nie tyle chodzi o rachubę czasu, co o tajemnicę poszczególnych dni Triduum: Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Dzień śmierci Pana, rozpoczniemy w Wielki Czwartek Mszą Wieczerzy Pańskiej o godz. 18.00. / dla dzieci o godz. 16.00/, Po niej adoracja w ciemnicy, na pamiątkę cierpienia Jezusa w Ogrójcu i biczowania. W Wielki Piątek Liturgia Męki Pańskiej o godz. 18.00, o godz. 17.00 Droga Krzyżowa /dla dzieci o godz. 11.00/. Dzień spoczynku Pana, rozpoczyna się od procesji do Bożego Grobu w Wielki Piątek. Kościół w tym dniu nie celebruje osobnych obrzędów nad Grobem Pana, ale trwa na modlitwie oczekując zmartwychwstania. Dzień Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna się uroczystą Liturgią Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę o godz. 20.00. Poświęcenie ognia, paschału i wody chrzcielnej wyraża nasz udział w zwycięstwie Chrystusa nad grzechem, śmiercią i szatanem. Liturgia ta zakończy się procesją rezurekcyjną. W Wielką Niedzielę o godz. 15.45 uroczyste Nieszpory Zmartwychwstania, które zakończą Triduum Paschalne. Wielki Czwartek to dzień ustanowienia Eucharystii i sakramentu Kapłaństwa. Rano w katedrach biskupi odprawiają Mszę Krzyżma. Poświęca się wtedy oleje używane do sprawowania sakramentów/ chrztu, bierzmowania, kapłaństwa, namaszczenia chorych/, a kapłani odnawiają swoje kapłańskie przyrzeczenia. Wieczorem odprawia się Mszę Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna Triduum Paschalne. Ta Eucharystia jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew, ofiarował je Ojcu, dał Apostołom do spożycia oraz nakazał im powtarzanie tego niezwykłego znaku. Na zakończenie wielkoczwartkowej Eucharystii, Ciało Chrystusa przenosi się do ciemnicy. Wieczorna adoracja Najświętszego Sakramentu jest wyrazem wdzięczności za Eucharystię, jest też czuwaniem w Ogrójcu z Chrystusem, zmagającym się z ludzkim lękiem przed bólem i śmiercią. Tabernakulum pozostaje puste i otwarte, gaśnie wieczna lampka. Wielki Piątek to dzień męki i śmierci naszego Zbawiciela. Chrześcijanie zachowują ścisły post. Tego dnia nie odprawia się Mszy świętej. W kościołach odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej, ale centralnym punktem jest Liturgia Męki Pańskiej. W centrum jest krzyż Chrystusa. Powinniśmy koncentrować się nie tyle na samym cierpieniu Chrystusa, ile na Jego miłości. Czcimy krzyż jako znak zwycięstwa nad śmiercią, grzechem, ciemnością. Wielkopiątkowa Liturgia zaczyna się nietypowo. Kapłani wychodzą w milczeniu do ołtarza. Po dojściu do stopni padają na twarz, w geście największego uniżenia przed tajemnicą, którą mamy rozważać. Wszyscy obecni w kościele klękają. Następuje liturgia słowa, której centralnym punktem jest opis Męki Pańskiej według świętego Jana. Po homilii odbywa się uroczysta, rozbudowana modlitwa powszechna. Druga część wielkopiątkowej liturgii to adoracja krzyża. Kapłan bierze zasłonięty krzyż, odsłania jego górną część i śpiewa: Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Zgromadzenie odpowiada: Pójdźmy z pokłonem. Potem celebrans odsłania kolejną część krzyża, powtarzając te same słowa. Za trzecim razem ukazuje cały krzyż. Do krzyża podchodzą w procesji kapłani, służba liturgiczna i pozostali wierni. Po adoracji krzyża następuje Komunia święta. Rozdziela się ją z hostii konsekrowanych w Wielki Czwartek. Liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Bożego Grobu. Monstrancja przykryta jest białym welonem na pamiątkę całunu, w który owinięto ciało Jezusa. Przez ten wieczór i dzień następny będziemy Go adorowali w znaku Eucharystii. Krzyż pozostaje także wystawiony do adoracji. Wielka Sobota to dzień spoczynku Jezusa w grobie. Trwamy przy grobie Pańskim w modlitewnej zadumie, skupieniu. To czas oczekiwania na zmartwychwstanie. Tego dnia nie sprawuje się Eucharystii. W tym dniu jest zwyczaj święcenia pokarmów na stół wielkanocny. Wigilia Paschalna i Niedziela Zmartwychwstania. Wigilia Paschalna jest świętowaniem tajemnicy nowego życia, które przynosi zmartwychwstały Chrystus. Składa się z czterech części, z których każda odwołuje się do innego symbolu nowego życia- światła, słowa, wody i uczty. Liturgia rozpoczyna się przed kościołem od poświęcenia ognia oraz paschału- świecy symbolizującej Zmartwychwstałego. Paschał zapalony od poświęconego ognia wnosi się procesyjnie do ciemnego kościoła. Liturgia słowa jest bardzo rozbudowana. Może się składać, aż z 9 czytań, które ukazują historię zbawienia od początku świata, przez wyjście narodu wybranego z Egiptu, aż do śmierci i zmartwychwstania Syna Bożego. Przed Ewangelią rozbrzmiewa uroczysty śpiew Alleluja. Po homilii zaczyna się liturgia chrzcielna. Odśpiewana zostaje Litania do Wszystkich Świętych, następuje błogosławieństwo wody chrzcielnej, podczas którego paschał zanurza się w wodzie chrzcielnej. Z zapalonymi świecami wierni odnawiają przymierze z Bogiem, zawarte przez chrzest. Ostatnią częścią celebracji jest liturgia eucharystyczna, która kończy się uroczystą procesją rezurekcyjną. Kościół ogłasza całemu światu radosną wieść: Chrystus żyje, pokonał śmierć, naszą śmierć.