Triduum Paschalne To najświętsze dni w roku, dni naszego

Triduum Paschalne
To najświętsze dni w roku, dni naszego zbawienia. Wszystkie przeżycia
religijne naszego życia, wszystkie sakramenty narodziły się w tych dniach, które
tworzą jedno wielkie święto naszego zbawienia. Bóg zniżył się do człowieka,
aby go wywyższyć. Świętowanie tajemnic wiary rozpoczyna się od Mszy
Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek i kończy Nieszporami Niedzieli
Zmartwychwstania. Nie tyle chodzi o rachubę czasu, co o tajemnicę
poszczególnych dni Triduum: Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego
i zmartwychwstałego.
Dzień śmierci Pana, rozpoczniemy w Wielki Czwartek Mszą Wieczerzy
Pańskiej o godz. 18.00. / dla dzieci o godz. 16.00/, Po niej adoracja w ciemnicy,
na pamiątkę cierpienia Jezusa w Ogrójcu i biczowania. W Wielki Piątek Liturgia
Męki Pańskiej o godz. 18.00, o godz. 17.30 Droga Krzyżowa /dla dzieci
o godz. 11.00/.
Dzień spoczynku Pana, rozpoczyna się od procesji do Bożego Grobu w Wielki
Piątek. Kościół w tym dniu nie celebruje osobnych obrzędów nad Grobem
Pana, ale trwa na modlitwie oczekując zmartwychwstania.
Dzień Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna się uroczystą Liturgią
Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę o godz. 21.00. Poświęcenie ognia, paschału
i wody chrzcielnej wyraża nasz udział w zwycięstwie Chrystusa nad grzechem,
śmiercią i szatanem. Liturgia ta zakończy się procesją rezurekcyjną. W Wielką
Niedzielę o godz. 16.00 uroczyste Nieszpory Zmartwychwstania, które
zakończą Triduum Paschalne.
Wielki Czwartek to dzień ustanowienia Eucharystii i sakramentu Kapłaństwa.
Rano w katedrach biskupi odprawiają Mszę Krzyżma. Poświęca się wtedy oleje
używane do sprawowania sakramentów/ chrztu, bierzmowania, kapłaństwa,
namaszczenia chorych/, a kapłani odnawiają swoje kapłańskie przyrzeczenia.
Wieczorem odprawia się Mszę Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna Triduum
Paschalne. Ta Eucharystia jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy, podczas której
Jezus przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew, ofiarował je Ojcu, dał
Apostołom do spożycia oraz nakazał im powtarzanie tego niezwykłego znaku.
Na zakończenie wielkoczwartkowej Eucharystii, Ciało Chrystusa przenosi się
do ciemnicy. Wieczorna adoracja Najświętszego Sakramentu jest wyrazem
wdzięczności za Eucharystię, jest też czuwaniem w Ogrójcu z Chrystusem,
zmagającym się z ludzkim lękiem przed bólem i śmiercią. Tabernakulum
pozostaje puste i otwarte, gaśnie wieczna lampka.
Wielki Piątek to dzień męki i śmierci naszego Zbawiciela. Chrześcijanie
zachowują ścisły post. Tego dnia nie odprawia się Mszy świętej. W kościołach
odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej, ale centralnym punktem jest
Liturgia Męki Pańskiej. W centrum jest krzyż Chrystusa. Powinniśmy
koncentrować się nie tyle na samym cierpieniu Chrystusa, ile na Jego miłości.
Czcimy krzyż jako znak zwycięstwa nad śmiercią, grzechem, ciemnością.
Wielkopiątkowa Liturgia zaczyna się nietypowo. Kapłani wychodzą
w milczeniu do ołtarza. Po dojściu do stopni padają na twarz, w geście
największego uniżenia przed tajemnicą, którą mamy rozważać. Wszyscy obecni
w kościele klękają. Następuje liturgia słowa, której centralnym punktem jest
opis Męki Pańskiej według świętego Jana. Po homilii odbywa się uroczysta,
rozbudowana modlitwa powszechna. Druga część wielkopiątkowej liturgii
to adoracja krzyża. Kapłan bierze zasłonięty krzyż, odsłania jego górną część
i śpiewa: Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata.
Zgromadzenie odpowiada: Pójdźmy z pokłonem. Potem celebrans odsłania
kolejną część krzyża, powtarzając te same słowa. Za trzecim razem ukazuje cały
krzyż. Do krzyża podchodzą w procesji kapłani, służba liturgiczna i pozostali
wierni. Po adoracji krzyża następuje Komunia święta. Rozdziela się ją z hostii
konsekrowanych
w
Wielki
Czwartek.
Liturgię
kończy
przeniesienie
Najświętszego Sakramentu do Bożego Grobu. Monstrancja przykryta jest
białym welonem na pamiątkę całunu, w który owinięto ciało Jezusa. Przez ten
wieczór i dzień następny będziemy Go adorowali w znaku Eucharystii. Krzyż
pozostaje także wystawiony do adoracji.
Wielka Sobota to dzień spoczynku Jezusa w grobie. Trwamy przy grobie
Pańskim
w
modlitewnej
zadumie,
skupieniu.
To
czas
oczekiwania
na zmartwychwstanie. Tego dnia nie sprawuje się Eucharystii. W tym dniu jest
zwyczaj święcenia pokarmów na stół wielkanocny.
Wigilia Paschalna i Niedziela Zmartwychwstania. Wigilia Paschalna jest
świętowaniem tajemnicy nowego życia, które przynosi zmartwychwstały
Chrystus. Składa się z czterech części, z których każda odwołuje się do innego
symbolu nowego życia- światła, słowa, wody i uczty.
Liturgia rozpoczyna się przed kościołem od poświęcenia ognia oraz
paschału- świecy symbolizującej Zmartwychwstałego. Paschał zapalony
od poświęconego ognia wnosi się procesyjnie do ciemnego kościoła. Liturgia
słowa jest bardzo rozbudowana. Może się składać, aż z 9 czytań, które ukazują
historię zbawienia od początku świata, przez wyjście narodu wybranego
z Egiptu, aż do śmierci i zmartwychwstania Syna Bożego. Przed Ewangelią
rozbrzmiewa uroczysty śpiew Alleluja. Po homilii zaczyna się liturgia
chrzcielna. Odśpiewana zostaje Litania do Wszystkich Świętych, następuje
błogosławieństwo wody chrzcielnej, podczas którego paschał zanurza się
w wodzie chrzcielnej. Z zapalonymi świecami wierni odnawiają przymierze
z Bogiem, zawarte przez chrzest. Ostatnią częścią celebracji jest liturgia
eucharystyczna, która kończy się uroczystą procesją rezurekcyjną. Kościół
ogłasza całemu światu radosną wieść: Chrystus żyje, pokonał śmierć, naszą
śmierć.