Czy jest związek pomiędzy indywidualną anatomią łopatki, a
Transkrypt
Czy jest związek pomiędzy indywidualną anatomią łopatki, a
Czy jest związek pomiędzy indywidualną anatomią łopatki, a rozwojem uszkodzenia pierścienia rotatorów lub zmianami zwyrodnieniowymi w stawie łopatkowo-ramiennym? BADANIA RADIOLOGICZNE Z KRYTYCZNYM KĄTEM ŁOPATKI B. K. Moor, S. Bouaicha, D. A. Rothenfluh, A. Sukthankar, C. Gerber From University of Zürich, Zurich, Switzerland Bone Joint J 2013;95-B:935–941. Zakładamy hipotezę, że duży wyrostek barkowy z przemieszczona ku górze wcięciem łopatki może być związana z uszkodzeniem pierścienia rotatorów w przebiegu zwyrodnienia mięśni (RCTs) i odwrotnie, że krótki wyrostek barkowy z przesunięciem ku dołowi wcięciem łopatki będzie związany ze zmianami zwyrodnieniowymi stawu ramienno-łopatkowego. Hipoteza ta była testowana z wykorzystaniem nowego parametru radiologicznego, krytycznego kąta łopatki (CSA), który łączy pomiary inklinacji łopatki z boczne wystawanie wyrostka barkowego łopatki (indeks wyrostka barkowego). CSA był mierzony na standardowych radiogramach w trzech grupach : 1) grupa kontrolna składająca się z 94 bezobjawowych barków z normalnym pierścieniem rotatorów i bez OA; 2) grupa składająca się ze 102 barków z potwierdzonymi w badaniu MRI pełną grubością pierścienia rotatorów, bez OA i 3) grupa składająca się ze 102 barków pierwotnymi OA ale bez uszkodzenia pierścienia rotatorów, stwierdzanych podczas aloplastyki barku. Średni CSA wynosił 33.1° (26.8° do 38.6°) w kontrolnej grupie, w grupie 2 - 38.0° (29.5° do 43.5°) i w grupie 3 - 28.1° (18.6° do 35.8°). Wśród pacjentów z CSA >35°, 84% stanowili pacjenci z grupy 2, a wśród tych z CSA <30°, 93% stanowili pacjenci z grupy 3. Wnioskujemy, że pierwotne zmiany zwyrodnieniowe stawu łopatkowo-ramiennego są związane z istotnie zmniejszonymi zmianami zwyrodnieniowymi w stożku rotatorów z jednocześnie istotnie większym CSA w stosunku do bezobjawowych barków, u których nie stwierdza się tego typu patologii. Obserwacje nasze sugerują indywidualna anatomia może odgrywać biomechaniczną rolę w powstawaniu zmian zwyrodnieniowych .