Nr wniosku: 206707, nr raportu: 12467. Kierownik (z rap.): mgr
Transkrypt
Nr wniosku: 206707, nr raportu: 12467. Kierownik (z rap.): mgr
Nr wniosku: 206707, nr raportu: 12467. Kierownik (z rap.): mgr Małgorzata Iwona Przygodzka Zrealizowany projekt opierał się na wprowadzeniu do receptury pierników żytnich mąki gryczanej. Było to związane z poznaniem w ostatnich latach dokładnego składu i właściwości prozdrowotnych gryki. Gryka jest bogatym źródłem białka (100 g kaszy gryczanej pokrywa zapotrzebowanie dorosłego człowieka na aminokwasy egzogenne), skrobi, witamin (z grupy B), składników mineralnych (przede wszystkim magnezu, żelaza, cynku). Gryka jest również ważnym źródłem polifenoli (przede wszystkim rutyny), które dzięki swoim właściwościom wykazują zdolność do wychwytywania z naszego organizmu nadmiaru szkodliwych wolnych rodników. Dzięki tej zdolności polifenole zapobiegają stresowi oksydacyjnemu, szybszemu starzeniu się skóry, odgrywają ważną rolę w zapobieganiu powstawania zmian miażdżycowych oraz w profilaktyce chorób nowotworowych. Dodatkowym naturalnym źródłem polifenoli w pierniku gryczanym są stosowane w recepturze miód gryczany i dodatek przypraw. Ponadto zastosowane w recepturze piernika przyprawy zostały sklasyfikowane pod względem zawartości polifenoli i określono ich potencjał przeciwutleniający. Zgromadzona literatura i przygotowany materiał badawczy posłużyły do realizacji kolejnych etapów badań. Jednym z zaplanowanych działań stanowiła ocena sensoryczna. Poprzez ocenę profilu zapachu, smaku, barwy i tekstury, wykwalifikowany panel oceniający wystawił wysoką ocenę akceptowalność dla pierników gryczanych bogatych w polifenole. Jednakże etap ewaluacyjny pierników gryczanych to nie tylko opracowanie receptury ale również analiza chemiczna, która obejmowała analizę związków jakie powstają podczas procesu wypieku. Te związki powstające w reakcji między cukrami i białkami podczas termicznej obróbki żywności (pieczenia, smażenia, grillowania, tostowania) zostały opisane już ponad sto lat temu przez francuskiego chemika Louisa Maillarda. Związki jakie powstają w wyniku reakcji Maillarda odpowiadają za kreowanie smaku, zapachu i barwy produktów. Jednakże niektóre z nich mogą wykazywać właściwości alergizujące, prawdopodobnie mutagenne i kancerogenne. Z danych światowych organizacji zdrowia wynika, że w dobie rosnącego konsumpcjonizmu spożycie niekorzystnych związków reakcji Maillarda rośnie. Można modelować powstawanie tych niekorzystnych związków reakcji Maillarda na etapie opracowywania receptury, poprzez dobór odpowiednich surowców, dobór warunków pieczenia lub poprzez dodanie do receptury polifenoli. Polifenole dzięki swojej budowie ograniczają postęp tej reakcji. Celem projektu było udowodnienie, że polifenole ograniczają powstawanie niekorzystnych a propagują powstanie korzystnych produktów reakcji Maillarda. Tym samym, podjętymi działaniami w projekcie było oznaczenie ilościowe i jakościowe zawartości markerów poszczególnych etapów reakcji Maillarda w tym furozyny, zaawansowanych produktów wykazujących fluorescencję oraz melanoidyn (indeks brązowienia). Istotne było również oznaczenie zawartość związków bioaktywnych takich jak rutyna oraz dostępna lizyna. Przeprowadzenie analizy ilości rutyny pozwoliła na wyselekcjonowanie receptury która jest czynnikiem limitującym w postępie reakcji Maillarda. Z przeprowadzonych badań można wnioskować, że produkty wypiekane z mąki gryczanej cechują się wysoką akceptowalnością sensoryczną, a ilość powstających w nich niekorzystnych związków jest znacznie ograniczona. Ponadto badania wykazały, że pierniki gryczane są bogatym źródłem związków bioaktywnych a dodawane do receptury przyprawy charakteryzują się wysokim potencjałem przeciwutleniającym. Zaprojektowane badania pozwoliły na znaczące poszerzenie wiedzy o wpływie procesu wypieku produktów na bazie surowców zbożowych w zakresie chemii i analizy żywności w obszarze oceny wartości odżywczej produktów prozdrowotnych. Badania pozwoliły również na rozwój dziedziny technologii żywności w projektowaniu żywności funkcjonalnej.