Wilhelm ks. Stempor

Transkrypt

Wilhelm ks. Stempor
str.1
www.niebieskaeskadra.pl
Wilhelm ks.
Stempor
Official Number
P-2555
Rank
polski: kpt.kapelan/303 DM/
brytyjski: S/Ldr
Date of birth
1913-06-24
Date of death
1990-04-16
Cemetery
Tarnowskie Góry-Bobrowniki Śląskie, Zwycięstwa Cmentarz parafialny
Wsp. 50.4262167406853, 18.8699707388878
Grave
Pojedyńczy
Photo of grave
Country
Polska
Period
Okres powojenny
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Zdjęcie: Wiesław Grudniak
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
Urodził się 24 czerwca 1913 w Bobrownikach. Był jednym z sześciorga dzieci
Wincentego Stempora i Berty z d. Kubitza. Jego droga do kapłaństwa wiodła
przez Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu, potem
pięcioletnie studia w Wyższym Seminarium w Obrze k. Wolsztyna, przerwane
wybuchem II wojny światowej. Zaraz po jej rozpoczęciu udał się przez Włochy
do Francji, gdzie ukończył seminarium i w 1941 roku otrzymał święcenia
kapłańskie, których mu udzielił bp A. Clabaut.
Po ukończeniu nauki podjął pracę duszpasterską wśród rodaków na obczyźnie,
gdzie był kapelanem polskich żołnierzy zdemobilizowanych i internowanych
w południowej Francji oraz Polaków wygnanych przez Niemców z Alzacji.
Tam wraz z innymi zakładał polskie szkoły, ucząc języka polskiego, historii i
religii. W towarzystwie kilku żołnierzy, dwóch lekarzy i jednego kapelana
zbiegł przez Pireneje do Hiszpanii, stąd drogą lądową do Gibraltaru, po czym
okrętem do Szkocji, gdzie bp Józef Gawlina mianował go kapelanem słynnego
Dywizjonu Myśliwców 303 im. Tadeusza Kościuszki, 3 Polskie Skrzydło
Myśliwskie.
Ojciec W. Stempor niebawem stał się prawdziwym przyjacielem pilotów i
obsługi. W maju 1945 roku z radością powrócił do Polski: "Szczerze jestem
zadowolony, że wróciłem, że mogę dalej pracować wśród polskiego ludu i dla
niego, dla naszej ukochanej Ojczyzny". Wkrótce rozpoczął pracę
pedagogiczną w Małym Seminarium w Lublińcu. Choroby nabyte w czasie
wojny, wymagające dłuższego leczenia, wyłączyły go z obowiązków i skłoniły
do poddania się leczeniu. Po kuracji przebywał kolejno w Grotnikach,
Laskowicach Pomorskich i Wrocławiu, pełniąc posługę misjonarza ludowego,
a w tym ostatnim miejscu także przełożonego domu zakonnego. Zmarł
nieoczekiwanie w rodzinnej parafii w Poniedziałek Wielkanocny w 1990 roku.
Został pochowany na cmentarzu w Bobrownikach Śląskich.
Podane za: Encyklopedia wiedzy o Kościele katolickim na Śląsku.
Niebieska Eskadra (c)