REKORDOWA LICZBA FOCZYCH OBSERWACJI.

Transkrypt

REKORDOWA LICZBA FOCZYCH OBSERWACJI.
archiwum.hel.sam3.pl
Data: 2017-03-07
REKORDOWA LICZBA FOCZYCH OBSERWACJI.
REKORDOWA LICZBA
FOCZYCH OBSERWACJI
ŹRÓDŁO:
http://www.hel.ug.edu.pl/aktu/lastminut/rekordowa_liczba_obserwacji.html
Ostatnie dwa miesiące przyniosły bardzo dużą ilość raportów dotyczących obserwacji fok
wzdłuż całego polskiego wybrzeża. Telefony z informacjami o napotkaniu tych zwierząt miały
miejsce nawet kilka razy w ciągu jednego dnia, napływało też wiele e-maili, zawierających
dokumentację fotograficzną. Obserwowano żywe foki, jednak najczęściej natrafiano na ciała
martwych osobników w różnym stopniu rozkładu. Zjawisko nasilało się zwłaszcza w okresie
występowania silnych wiatrów z kierunków północnych, pod wpływem których fale wyrzucały na
brzeg wszystko, co swobodnie unosi się w morskiej toni.
Ogólny wzrost liczby raportów dotyczących obserwacji żywych fok jest bardzo pozytywną
informacją. Wydaje się, że w poszukiwaniu pożywienia i miejsc wypoczynku ssaki te coraz
częściej odwiedzają wybrzeża naszego kraju i odnawiają swój niegdysiejszy zasięg
występowania. Ich rola jako drapieżników najwyższego rzędu [1] jest nieoceniona dla jakości
zasobów bałtyckich ryb.
Foki widziane były również w tak nietypowym miejscu jak Zalew Wiślany. Na zdjęciu
obserwacja z dnia 16.06.2013 r. w pobliżu ujścia rzeki Nogat.
Liczba znajdowanych martwych fok jest jednak alarmująca. Tylko w dniu 26.06.2013r.
odnotowano jedenaście przypadków znalezienia zwłok tych ssaków na plaży. Jednocześnie do
Bałtyku wypuszczono wtedy trzy młode foki szare urodzone w helskim fokarium i jedną fokę
obrączkowaną rehabilitowaną wcześniej w Stacji Morskiej IOUG. Pokazuje to, iż wypuszczanie
młodych fok do Bałtyku, tylko częściowo i w zasadzie symbolicznie uzupełnia wymiar strat w ich
naturalnych populacjach. W samym czerwcu znaleziono aż 36 martwych okazów fok.
Jedna z martwych fok znaleziona została na Ryfie Mew.
Przyczyny ich śmierci są różne. Część to zapewne ofiary przyłowu (przypadkowego zaplątania
się w sieci rybackie). W czerwcu trwają dość intensywne połowy dorszy i płastug z użyciem
stawnych sieci skrzelowych. Najbardziej narażone na śmierć w wyniku przyłowu są młode
tegoroczne foki, które dopiero nabierają doświadczeń w życiu na wolności. Ale na zdrowie i
życie ssaków morskich czyhają także choroby, pasożyty i zanieczyszczenia wprowadzane do ich
środowiska. Niektóre toksyny (np. związki rtęci) znajdujące się w morskiej wodzie i osadach
kumulują się w kolejnych ogniwach sieci troficznej, osiągając najwyższe stężenia u
znajdujących się na szczycie piramidy pokarmowej ssaków morskich i wpływając negatywnie na
ich odporność oraz kondycję organizmu.
Foka znaleziona w Mielnie 17.06.2013 r. Wokół szyi widoczna sieć rybacka wskazująca na
śmierć osobnika z powodu zaplątania w rybackie sieci.
Aby ograniczyć straty w populacjach bałtyckich fok, koniecznością wydaje się zapewnienie tym
zwierzętom bezpiecznych ostoi, zgodnie z zaleceniami Dyrektywy Siedliskowej UE. W miejscach
gdzie jest to możliwe, należy rozważyć wprowadzenie wydajnych, alternatywnych do sieci
skrzelowych narzędzi połowowych, bezpiecznych dla ssaków morskich.
Podczas wypoczynku nad Bałtykiem trzeba pamiętać, aby nie pozostawiać po sobie śmieci! Nie
tylko szpecą one krajobraz, ale trafiając do wody ulegają rozdrobnieniu (na skutek tarcia o
morski piasek i kamienie), po czym dostają się do organizmów skorupiaków, ryb, ssaków
morskich i ludzi.
Ważne jest, aby mieć świadomość odpowiedzialności za środowisko, które wszyscy użytkujemy
i którego jakość przekłada się na zdrowie każdego człowieka.
Informacje, jak zachowywać się w przypadku spotkania foki na morskim brzegu można znaleźć
Strona 1 z 2
archiwum.hel.sam3.pl
Data: 2017-03-07
REKORDOWA LICZBA FOCZYCH OBSERWACJI.
tutaj [link - kliknij].
Jak rozpoznać gatunek napotkanej foki - kliknij - link.
Opracowanie: Michał Bała, Paweł Bloch
[1] drapieżniki najwyższego rzędu - zwierzęta nie posiadające naturalnych wrogów, stojące na
szczycie piramidy pokarmowej. Zdobywając pokarm, wybierają ofiary, których w danym
miejscu jest najwięcej i ich upolowanie wymaga najmniejszych nakładów energii. Zazwyczaj
eliminują więc osobniki słabe i chore, przyczyniając się do przekazywania lepszych genów w
puli populacji gatunków, na które polują. U organizmów będących na szczycie łańcucha
pokarmowego kumulują się związki chemiczne pochodzące z innych stopni piramidy troficznej.
Stan zdrowia i kondycja drapieżników najwyższego rzędu jest więc odbiciem stanu jakości
zamieszkiwanego przez nie ekosystemu.
17 - 07 - 2013
El¿bieta Wiekiera
Urz±d Miasta Helu
Strona 2 z 2