Savoir vivre dla uczniów

Savoir – vivre
na co dzień
„Dzieci bardziej potrzebują
modelu niż krytyki.”
Joseph Joubert
Co to takiego savoir – vivre?
Savoir –vivre (fr.)
to zbiór zasad dobrego
wychowania, znajomość
form towarzyskich, których
należy przestrzegać.
Czy jest to wiedza potrzebna?
Dawniej bez tych umiejętności nie można było bywać w tzw.
dobrym towarzystwie, człowiek, który popełniał gafy,
stawał się przedmiotem złośliwych żartów i kpin.
Dziś na rynku pracy coraz częściej liczą się nie tylko dyplomy
i wiedza, ale też umiejętność pracy zespołowej, kultura
bycia, takt i elegancja – czyli wszystko to, czego uczą
„przestarzałe” zasady savoir-vivre’u.
Czy przyszły pracodawca, mając do wyboru kilka osób z tymi
samymi kwalifikacjami, wybierze kogoś, kto przychodzi
niedbale ubrany, żuje gumę i mówi młodzieżowym
slangiem?
Jak cię widzą, tak cię piszą
Zawsze ubieraj się odpowiednio do okoliczności:
• do teatru, na bal, koncert lub egzamin
– odświętnie i elegancko, w strój
formalny
(biel, czerń, granat)
• na dyskotekę
– strój codzienny, kolorowy, przykuwające
spojrzenie dodatki itp..
• do szkoły
– strój schludny, czysty i przewidziany
przez regulamin szkoły (bez naszywek,
niecenzuralnych haseł, zbyt dużych dekoltów i
zbyt krótkich spódnic, spodenek;
podczas
świąt - odświętnie).
Strój odświętny, formalny/półformalny
Witać znaczy szanować
Zawsze kłaniamy się znajomym. Ukłon jest przejawem naszej
uprzejmości i życzliwości.
Wg zasad pierwsza kłania się osoba
młodsza starszej, mężczyzna –
kobiecie, podwładny – przełożonemu.
W praktyce często grzeczniejszy, lepiej
wychowany kłania się pierwszy. Dobrze
wychowany szef-mężczyzna nie czeka
na ukłon pani, która jest jego
podwładną, lecz ukłoni się pierwszy.
Witać znaczy szanować
Zawsze witamy się, gdy wchodzimy
do jakiegoś pomieszczenia, np.:
•
szatni,
•
sekretariatu,
•
klasy,
•
przedziału,
•
windy,
•
poczekalni.
Rozmowa
Utrzymuj cały czas kontakt wzrokowy
patrząc w oczy rozmówcy.
Uważnie słuchaj, co mówi i daj temu wyraz (np.: Tak, rozumiem).
Jeśli chcesz coś powiedzieć, poczekaj do końca wypowiedzi
rozmówcy. Przerywanie drugiej osobie jest niegrzeczne i lekceważące.
Mów tak, by słyszała cię tylko osoba, z którą rozmawiasz.
Wstajemy… ale kiedy?
Podniesienie się z krzesła
jest formą powitania.
Wstawanie na początku lekcji
jest regułą dobrego
wychowania.
Wstajemy, kiedy podczas
lekcji do klasy wchodzi
starsza osoba - inny
nauczyciel, dyrektor,
pracownik szkoły, rodzic,
opiekun.
Umiejętne jedzenie
Ogólne zasady dobrego zachowania się przy stole:
• Nigdy nie rozmawiaj, mając pełne usta.
• Zawsze jedz z zamkniętymi ustami.
• Trzymaj widelec w lewej, a nóż w prawej ręce.
• Jedz bez odgłosów.
• Kiedy skończysz posiłek, połóż
sztućce równolegle na talerzu.
• Zawsze pamiętaj, żeby
podziękować po posiłku.
Dobre maniery w kinie
• Ubierz się swobodnie.
• Zajmij miejsce wyznaczone na bilecie.
• Wyłącz lub wycisz telefon.
• Nie komentuj głośno akcji.
• Nie kładź nóg na fotel przed sobą.
• Jeśli jesz i pijesz, rób to bezszelestnie.
• Pozostaw po sobie porządek.
A w teatrze?
Ubierz się wizytowo w ciemne kolory.
Nigdy nie spóźniaj się z wejściem na
widownię - po antrakcie udaj się na swoje
miejsce już po pierwszym dzwonku.
Wchodząc do ławek, odwróć się tyłem do
sceny, przodem do siedzących w naszym
rzędzie widzów.
Wyłącz komórkę i zachowaj ciszę.
Nie jedz i nie pij podczas spektaklu i na sali.
Zawsze zachowuj się zgodnie z zasadami savoir-vivre’u
Pozdrawiaj na powitanie.
Używaj zwrotów grzecznościowych.
Jedz elegancko, bez odgłosów.
Szanuj godność i nietykalność drugiej osoby.
Wstawaj, gdy wchodzi starsza osoba.
Bądź taktowny podczas rozmowy.
Bądź taktowny podczas rozmowy.
Każdego traktuj tak, jakbyś sam chciał być traktowany.
Dziękuję ☺