Cielesność transcendencji
Transkrypt
Cielesność transcendencji
Beata Anna Polak, Tomasz Polak Cielesność transcendencji? Najważniejsze kwestie: • Stosunek pytania o „ciało” do prób tworzenia obrazu / obrazów świata – częściowych i całościowych (systemowych) zwanych reprezentacjami – wobec przeniesienia przez Platona uwagi filozofii z bezpośredniości / „wydarzeniowości” ciała na porządek reprezentacji. Najważniejsze kwestie: • Stosunek pytania o „ciało” do prób tworzenia obrazu / obrazów świata – częściowych i całościowych (systemowych) zwanych reprezentacjami – wobec przeniesienia przez Platona uwagi filozofii z bezpośredniości / „wydarzeniowości” ciała na porządek reprezentacji. • Cielesność czy też nie-cielesność (bezcielesność? poza-cielesność?) podmiotu, w którym obraz taki istnieje. Najważniejsze kwestie: • Stosunek pytania o „ciało” do prób tworzenia obrazu / obrazów świata – częściowych i całościowych (systemowych) zwanych reprezentacjami – wobec przeniesienia przez Platona uwagi filozofii z bezpośredniości / „wydarzeniowości” ciała na porządek reprezentacji. • Cielesność czy też nie-cielesność (bezcielesność? poza-cielesność?) podmiotu, w którym obraz taki istnieje. • Możliwe jest zupełnie inne niż platońskie odczytanie sensu „ciała” w dynamice ludzkiej egzystencji. Odczytaniem takim muszą zostać objęte wszystkie pojęcia, których filozoficzny „common sense” wywodzi się z siły obecności tradycji platońskiej w naszej kulturze – w tym pojęcie transcendencji. Najważniejsze kwestie: • Stosunek pytania o „ciało” do prób tworzenia obrazu / obrazów świata – częściowych i całościowych (systemowych) zwanych reprezentacjami – wobec przeniesienia przez Platona uwagi filozofii z bezpośredniości / „wydarzeniowości” ciała na porządek reprezentacji. • Cielesność czy też nie-cielesność (bezcielesność? poza-cielesność?) podmiotu, w którym obraz taki istnieje. • Możliwe jest zupełnie inne niż platońskie odczytanie sensu „ciała” w dynamice ludzkiej egzystencji. Odczytaniem takim muszą zostać objęte wszystkie pojęcia, których filozoficzny „common sense” wywodzi się z siły obecności tradycji platońskiej w naszej kulturze – w tym pojęcie transcendencji. • Pytamy o (możliwą / konieczną) cielesność transcendencji: czym jest dla ludzkiej egzystencji potencjał przekraczania / wzrostu zawarty w ciele i jak to się ma do tradycyjnie pojmowanej / ukontekstowianej transcendencji (jako przekraczania ciała ku czemuś spoza ciała). Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna. Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna. Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna. Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna. Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna. Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna. Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna. Rozumienie klasyczne: Rozumienie w perspektywie ludzkiej kreacji: Ciało umiejscowione i ograniczone jest przejściową reprezentacją „ostatecznego” istnienia. Realność istnienia jest poza ciałem (zamkniętym). „Transcendentne” jest pozacielesne i pozaświatowe – na zewnątrz życia. Ciało jest sednem egzystencji. Cała realność istnienia jest w ciele (otwartym). „Transcendencja” oznacza zdolność przekroczenia siebie bez opuszczania siebie – otwarcie wnętrza życia dla siebie i dla innych. Immanentne jest wewnątrzcielesne i we- „Immanencja” oznacza dynamizm przestrzeni wnątrzświatowe – mimetyczna „samoobsłu- tego otwarcia prowadzący do Nowego (krega”. acja). Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest wykluczane w imię realności czegoś poza ciałem. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię tej transcendentnej realności – wraz z nią możliwość manipulacji. Ryzyko ostatecznej odpowiedzialności za własną egzystencję jest przyjęte aż po możliwość zwrócenia się przeciw sobie. Możliwość władania ciałem własnym i cudzym w imię kreacji – wraz z nią ryzyko manipulacji. Wolność jest w wyjściu poza ciało. Wolność jest cielesna.