wysłano dn. 8.09.2009 r. - Komisja Wspólna Rządu i Samorządu
Transkrypt
wysłano dn. 8.09.2009 r. - Komisja Wspólna Rządu i Samorządu
16.04.2009. PROJEKT USTAWA z dnia …………………………… o ryboáówstwie Rozdziaá 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa okreĞla: 1) wáaĞciwoĞü organów do realizacji zadaĔ w sprawach: a) nadawania i cofania uprawnieĔ do wykonywania ryboáówstwa, b) racjonalnego wykonywania ryboáówstwa, w tym ochrony Īywych zasobów morza, c) kontroli i nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa oraz obrotem produktami ryboáówstwa - okreĞlonych w przepisach Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki Rybackiej; 2) zasady wykonywania ryboáówstwa w wodach morskich oraz tryb postĊpowania, w tym zakres zadaĔ i wáaĞciwoĞü organów w sprawach, o których mowa w pkt 1, w zakresie nieuregulowanym w przepisach Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki Rybackiej lub nakazanym albo umoĪliwionym w tych przepisach do uregulowania przez paĔstwo czáonkowskie Unii Europejskiej. 2. Przepisy ustawy stosuje siĊ do: 1) wáaĞcicieli i armatorów statków rybackich o polskiej przynaleĪnoĞci, wykonujących ryboáówstwo tymi statkami w polskich obszarach morskich lub poza granicami tych obszarów; 2) armatorów statków rybackich o obcej przynaleĪnoĞci: a) wykonujących ryboáówstwo morskie w polskiej wyáącznej strefie ekonomicznej, b) prowadzących skup lub przetwórstwo organizmów morskich w polskich obszarach morskich; 3) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowoĞci prawnej, które prowadzą poáowy organizmów morskich w celach szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, dokonują zarybiania, prowadzą chów lub hodowlĊ ryb i innych organizmów morskich, 1 16.04.2009. wprowadzają gatunki obce lub przenoszą gatunki niewystĊpujące miejscowo w polskich obszarach morskich; 4) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowoĞci prawnej, które prowadzą poáowy organizmów morskich w celach naukowobadawczych. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa ogáosi, w drodze obwieszczenia, wykaz przepisów Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki Rybackiej, o których mowa w ust. 1. Art. 2. UĪyte w ustawie okreĞlenia oznaczają: 1) ryboáówstwo – ryboáówstwo morskie, skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich, poáów organizmów morskich w celach naukowobadawczych, szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, zarybianie oraz chów lub hodowlĊ ryb lub innych organizmów morskich, wprowadzanie gatunków obcych lub gatunków niewystĊpujących miejscowo w polskich obszarach morskich; 2) ryboáówstwo morskie - poáów organizmów morskich w celach zarobkowych; 3) historyczna baza poáowowa - udokumentowane wykorzystywanie przez armatora kwot poáowowych danego gatunku organizmów morskich lub wystawianie lub uĪywanie odpowiednich narzĊdzi poáowowych, w okreĞlonym czasie w przeszáoĞci, stanowiące podstawĊ do ubiegania siĊ o prowadzenie poáowów okreĞlonego gatunku organizmów morskich w okreĞlonym obszarze lub wystawianie lub uĪywanie okreĞlonej liczby narzĊdzi poáowowych danego rodzaju; 4) obrót produktami ryboáówstwa – wyáadunek, sprzedaĪ detaliczną lub hurtową, transport, lub magazynowanie produktów ryboáówstwa na lądzie, a takĪe przeáadunek produktów ryboáówstwa ze statku rybackiego na statek w morzu; 5) organizacja spoáeczno-zawodowa rybaków – uznaną organizacjĊ producentów, o której mowa w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów ryboáówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z póĨn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198) lub stowarzyszenie w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r. Nr 96, poz. 874, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055 2 16.04.2009. oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766), do którego celów statutowych naleĪy dziaáanie na rzecz ryboáówstwa i zrzeszające co najmniej 20 armatorów statków rybackich o polskiej przynaleĪnoĞci wykonujących ryboáówstwo; 6) wycofanie statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego zaprzestanie wykonywania ryboáówstwa morskiego z powodu rezygnacji przez wáaĞciciela tego statku z wykonywania ryboáówstwa morskiego przy uĪyciu tego statku albo z powodu zatoniĊcia, zaginiĊcia lub zniszczenia danego statku rybackiego. Art. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, granice miĊdzy wodami morskimi a wodami Ğródlądowymi do celów wykonywania ryboáówstwa, mając na wzglĊdzie zróĪnicowanie metod zarządzania Īywymi zasobami morza i wód Ğródlądowych. Art. 4. 1. W sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji stosuje siĊ przepisy Kodeksu postĊpowania administracyjnego, chyba Īe przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. Przepisy ustawy okreĞlające warunki wykonywania ryboáówstwa nie naruszają przepisów o ochronie przyrody. Rozdziaá 2 Wykonywanie ryboáówstwa w wodach morskich Art. 5. 1. Ryboáówstwo morskie statkami rybackimi o polskiej przynaleĪnoĞci moĪe byü wykonywane przez armatora, którego siedziba albo oddziaá, albo miejsce zamieszkania znajduje siĊ na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ryboáówstwo morskie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej moĪe byü wykonywane wyáącznie statkami rybackimi o polskiej przynaleĪnoĞci. Art. 6. Wykonywanie ryboáówstwa morskiego przez armatora, o którym mowa w art. 5 ust. 1, odbywa siĊ przy uĪyciu statku rybackiego wpisanego do rejestru statków rybackich, zwanego dalej „rejestrem”, na który zostaáa wydana licencja poáowowa oraz specjalne zezwolenie poáowowe. 3 16.04.2009. Art. 7. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa prowadzi rejestr zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącym rejestru statków rybackich Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 5 z 09.01.2004, str. 25, z póĨn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 7, str. 3), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 26/2004”. 2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa realizuje obowiązki i uprawnienia paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej związane z prowadzeniem rejestru, o których mowa w rozporządzeniu nr 26/2004. 3. Rejestr jest prowadzony w formie elektronicznej, przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego obejmującego urząd obsáugujący ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa oraz okrĊgowe inspektoraty ryboáówstwa morskiego. Art. 8. 1. Wpisu statku rybackiego do rejestru dokonuje siĊ na wniosek wáaĞciciela statku. 2. Wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru zawiera: 1) dane wymienione w zaáączniku nr I do rozporządzenia nr 26/2004; 2) poprzednią nazwĊ statku rybackiego, jeĪeli byáa nadana; 3) poprzednią oznakĊ rybacką, jeĪeli byáa nadana; 4) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej, o którym mowa w rozporządzeniu nr 26/2004, jeĪeli taki numer zostaá nadany - w przypadku statku pochodzącego z innego niĪ Rzeczpospolita Polska paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej; 5) wskazanie szerokoĞci i zanurzenia statku rybackiego; 6) nazwy producentów, typy, numery seryjne i rok zamontowania silników gáównych i pomocniczych; 7) datĊ zakoĔczenia ostatniej modernizacji statku rybackiego – w przypadku gdy byáy przeprowadzane modernizacje; 8) rok poáoĪenia stĊpki statku rybackiego; 9) nazwĊ, typ, numer seryjny oraz numer identyfikacyjny w systemie satelitarnym urządzenia do satelitarnego monitorowania ruchu statków rybackich, jeĪeli takie urządzenia jest zamontowane na statku rybackim; 10) informacjĊ, czy wprowadzanie statku rybackiego do wykonywania ryboáówstwa morskiego jest dokonywane z wykorzystaniem pomocy publicznej. 3. Do wniosku o wpis statku rybackiego do rejestru doáącza siĊ: 4 16.04.2009. 1) dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku; 2) waĪny dokument bezpieczeĔstwa statku rybackiego, wydany zgodnie z przepisami o bezpieczeĔstwie morskim; 3) dokumenty, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1381/87 z dnia 20 maja 1987 r. ustanawiającego szczegóáowe zasady dotyczące oznakowania i dokumentacji statków rybackich (Dz. Urz. (WE) L 132 z 21.05.1987, str. 9; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 1, str. 222), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1381/87, potwierdzone przez okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego danego statku rybackiego. Art. 9. 1. Wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru skáada siĊ do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku. 2. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku o wpis statku rybackiego do rejestru, dokonuje sprawdzenia: 1) kompletnoĞci wniosku; 2) zgodnoĞci danych podanych we wniosku z wymaganiami okreĞlonymi w zaáączniku nr I do rozporządzenia nr 26/2004. 3. JeĪeli okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego stwierdzi, Īe wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru nie speánia wymagaĔ, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 3, wzywa wnioskodawcĊ, w formie pisemnej, do usuniĊcia braków w terminie okreĞlonym w wezwaniu, nie krótszym jednak niĪ 7 dni od dnia dorĊczenia wezwania. 4. JeĪeli wnioskodawca, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie usunąá braków w terminie, wniosek pozostawia siĊ bez rozpoznania, o czym naleĪy pouczyü w wezwaniu. 5. JeĪeli wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru jest kompletny oraz dane podane we wniosku są zgodne z wymaganiami okreĞlonymi w zaáączniku nr I do rozporządzenia nr 26/2004, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego: 1) wprowadza dane podane we wniosku do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 7 ust. 3, zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 26/2004; 2) przekazuje wniosek ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa. 5 16.04.2009. Art. 10. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla portu macierzystego statku: 1) nadaje, na wniosek wáaĞciciela statku rybackiego, oznakĊ rybacką, którą stanowi trzyliterowy skrót nazwy portu macierzystego statku rybackiego oraz kolejny numer w spisie oznak rybackich, prowadzonym dla danego portu przez wáaĞciwego okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego; 2) potwierdza dokumenty, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia nr 1381/87. Art. 11. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po przekazaniu przez okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego, wniosku o wpis statku rybackiego do rejestru, dokonuje wpisu tego statku do rejestru poprzez zatwierdzenie w systemie teleinformatycznym rejestru danych, o których mowa w art. 9 ust. 5 pkt 1. 2. Statek rybacki o polskiej przynaleĪnoĞci moĪe byü wpisany do rejestru, jeĪeli wpis tego statku nie spowoduje przekroczenia dopuszczalnej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, ustalanej zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1438/2003 z dnia 12 sierpnia 2003 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do polityki dotyczącej floty wspólnotowej, okreĞlonej w rozdziale III rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 (Dz. Urz. UE L 204 z 13.08.2003, str. 21; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 6, str. 30), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1438/2003”. Art. 12. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji, wpisania statku rybackiego do rejestru, jeĪeli: 1) nie zostaáy speánione warunki okreĞlone w art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównowaĪonej eksploatacji zasobów w ramach wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. UE L 358 z 31.12.2002, str. 59; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str. 460), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2371/2002”, zdolnoĞü poáowowa, o której mowa w art. 11 ust. 6 tego rozporządzenia lub w art. 15 ust. 3 i art. 16 ust. 2 ustawy, nie zostaáa przyznana; 2) zostaáa przyznana zdolnoĞü poáowowa, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002 lub w art. 15 ust. 3 i art. 16 ust. 2, ale wpis statku rybackiego do rejestru spowodowaáby przekroczenie dopuszczalnej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, o której mowa w art. 11 ust. 2. 6 16.04.2009. Art. 13. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa jest wáaĞciwy w sprawach przyznawania zdolnoĞci poáowowej, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002. 2. ZdolnoĞü poáowową, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa przyznaje, w drodze decyzji, zgodnie z celami i zasadami okreĞlonymi w tym przepisie, na wniosek wáaĞciciela statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, okreĞla siĊ okres, w którym przyznana zdolnoĞü poáowowa moĪe byü wykorzystana, nie dáuĪszy niĪ 5 lat. 4. ZdolnoĞü poáowowa, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, moĪe byü przyznana na dany statek rybacki nie wczeĞniej niĪ po upáywie 5 lat od dnia: 1) zmiany wpisu w rejestrze z powodu jej przeprowadzenia – w przypadku modernizacji tego statku albo 2) wpisu do rejestru wprowadzonego statku rybackiego – w przypadku wycofania bez pomocy publicznej z wykonywania ryboáówstwa morskiego tego statku rybackiego i wprowadzenia innego statku rybackiego, zwanego dalej „wymianą statku rybackiego” - dokonanych w związku z uprzednim przyznaniem zdolnoĞci poáowowej, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002. Art. 14. 1. Wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, o której mowa w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres wáaĞciciela statku rybackiego; 2) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej; 3) oznakĊ rybacką; 4) uzasadnienie, okreĞlające związek modernizacji albo wymiany statku rybackiego, planowanych z wykorzystaniem zdolnoĞci poáowowej, której dotyczy wniosek, z realizacją lub osiągniĊciem celów okreĞlonych w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002. 2. Wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej skáada siĊ do ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora 7 16.04.2009. ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego. 3. Wnioski o przyznanie zdolnoĞci poáowowej są rozpatrywane raz w kwartale, przy czym w danym kwartale są rozpatrywane wnioski záoĪone do ostatniego dnia poprzedniego kwartaáu. 4. Wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, którego rozpatrzenie w danym kwartale nie zostaáo zakoĔczone wydaniem decyzji, o której mowa w art. 13 ust. 2, jest ponownie rozpatrywany w nastĊpnym kwartale, nie dáuĪej jednak niĪ przez kolejne 4 kwartaáy. 5. Rozpatrując wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa bierze pod uwagĊ cele i zasady przyznawania zdolnoĞci poáowowej, okreĞlone w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, oraz: 1) wielkoĞü zdolnoĞci poáowowej okreĞlonej we wniosku; 2) dáugoĞü caákowitą statku rybackiego; 3) rodzaje narzĊdzi poáowowych wpisanych w rejestrze dla danego statku rybackiego; 4) wymogi restrukturyzacji floty rybackiej, pod wzglĊdem zgodnoĞci z celami przyznawania zdolnoĞci poáowowej. 6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji, przyznania zdolnoĞci poáowowej, w przypadku gdy: 1) modernizacja albo wprowadzenie do wykonywania ryboáówstwa morskiego statku rybackiego, wskazane we wniosku o przyznanie zdolnoĞci poáowowej, nie są zgodne z celami i zasadami przyznawania zdolnoĞci poáowowej, okreĞlonymi w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, albo 2) przyznanie zdolnoĞci poáowowej spowodowaáoby przekroczenie wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, na podstawie danych zawartych w rejestrze w ostatnim dniu kwartaáu poprzedzającego miesiąc, w którym wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej jest rozpatrywany. 7. Odmowa przyznania zdolnoĞci poáowowej z przyczyny, o której mowa w ust. 6 pkt 2, nastĊpuje nie póĨniej niĪ po upáywie czwartego kwartaáu nastĊpującego po kwartale, w którym zostaá záoĪony wniosek o przyznanie zdolnoĞci poáowowej. Art. 15. 1. W przypadku wycofania bez pomocy publicznej z wykonywania ryboáówstwa morskiego statku rybackiego wpisanego do rejestru, wáaĞciciel 8 16.04.2009. wycofanego statku rybackiego albo jego nastĊpca prawny, w okresie 5 lat od dnia ostatniego wyáadunku organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku rybackiego, moĪe záoĪyü wniosek o dokonanie: 1) wpisu do rejestru innego statku rybackiego, którego jest wáaĞcicielem; lub 2) zmiany wpisu w rejestrze polegającej na: a) zwiĊkszeniu zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa, lub b) przywróceniu uprzednio wycofanego bez pomocy publicznej statku rybackiego do wykonywania ryboáówstwa morskiego. 2. W przypadku zmniejszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa, wáaĞciciel statku rybackiego albo jego nastĊpca prawny, moĪe w okresie 5 lat od dnia dokonania zmiany wpisu w rejestrze dotyczącej zdolnoĞci poáowowej tego statku, záoĪyü wniosek, o którym mowa w ust. 1. 3. Po bezskutecznym upáywie terminu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, lub w przypadku wczeĞniejszego záoĪenia przez wáaĞciciela statku rybackiego oĞwiadczenia o rezygnacji z moĪliwoĞci záoĪenia wniosku zgodnie z ust. 1 lub 2, zdolnoĞü poáowową równą wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej wycofanego statku rybackiego albo równą zmniejszeniu zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego przeznacza siĊ do wykorzystania w celach okreĞlonych w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, lub w celu zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej innego statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa, w związku z jego modernizacją albo wymianą statku rybackiego na statek o wiĊkszej zdolnoĞci poáowowej, przeprowadzaną w ramach restrukturyzacji floty rybackiej. Do przyznawania zdolnoĞci poáowowej stosuje siĊ przepisy art. 13 i 14. Art. 16. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa uznaje, w drodze decyzji, statek rybacki za wycofany z wykonywania ryboáówstwa morskiego, jeĪeli nie byá on uĪywany do wykonywania ryboáówstwa morskiego przez okres dáuĪszy niĪ 3 lata. 2. PostĊpowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, wszczyna siĊ z urzĊdu. 3. ZdolnoĞü poáowową równą wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego wycofanego z wykonywania ryboáówstwa morskiego zgodnie z ust. 1, przeznacza siĊ do wykorzystania w celach okreĞlonych w art. 11 ust. 6 rozporządzenia nr 2371/2002, lub w celu zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej innego statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa, w związku z jego modernizacją albo 9 16.04.2009. wymianą statku rybackiego na statek o wiĊkszej zdolnoĞci poáowowej, przeprowadzaną w ramach restrukturyzacji floty rybackiej. Do przyznawania zdolnoĞci poáowowej stosuje siĊ przepisy art. 13 i 14. Art. 17. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po zasiĊgniĊciu opinii organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków, okreĞli, w drodze rozporządzenia, szczegóáowe warunki, sposób i tryb przyznawania zdolnoĞci poáowowej wáaĞcicielom statków rybackich mając na wzglĊdzie ochronĊ i racjonalne wykorzystanie dostĊpnych Īywych zasobów morza w poszczególnych akwenach poáowowych oraz dostosowanie floty rybackiej do tych zasobów. Art. 18. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa dokonuje zmiany wpisu w rejestrze: 1) na wniosek wáaĞciciela statku rybackiego w przypadku: a) zmiany danych zawartych w rejestrze, b) wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego, c) przywrócenia do wykonywania ryboáówstwa morskiego statku rybackiego wycofanego bez pomocy publicznej; 2) w przypadku gdy decyzja o uznaniu statku rybackiego za wycofany z wykonywania ryboáówstwa morskiego, o której mowa w art. 16 ust. 1, staáa siĊ ostateczna. 2. Zmiana wpisu w rejestrze, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, moĪe byü dokonana w odniesieniu do statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa albo statku rybackiego przywracanego do wykonywania ryboáówstwa morskiego. 3. Wniosek o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a lub b, wáaĞciciel statku rybackiego jest obowiązany záoĪyü w terminie 30 dni od dnia wystąpienia okolicznoĞci uzasadniającej dokonanie tej zmiany. 4. W przypadku gdy zmiana wpisu w rejestrze dotyczy zmiany wáaĞciciela statku rybackiego zaistniaáej w wyniku nastĊpstwa prawnego, nastĊpca prawny moĪe záoĪyü wniosek o dokonanie zmiany w rejestrze równieĪ po upáywie terminu, o którym mowa w ust. 3, jeĪeli zachowanie tego terminu nie byáo moĪliwe z powodu postĊpowania dotyczącego ustalenia nastĊpstwa prawnego toczącego siĊ na podstawie odrĊbnych przepisów, a nastĊpstwo prawne dotyczące statku rybackiego 10 16.04.2009. zostanie wykazane odpowiednimi dokumentami. Art. 19. 1. Wniosek o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, skáada siĊ do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego. 2. Wniosek o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze zawiera: 1) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej; 2) oznakĊ rybacką; 3) nazwĊ statku rybackiego, jeĪeli zostaáa nadana; 4) dane, których dotyczy zmiana lub informacjĊ o przyczynach wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego. 3. Do wniosku o dokonanie zmiany w rejestrze doáącza siĊ: 1) dokumenty potwierdzające dane, których dotyczy zmiana wpisu w rejestrze; 2) dokument okreĞlający zakres wykonanych prac modernizacyjnych wydany przez instytucjĊ, pod nadzorem której zostaáa przeprowadzona modernizacja statku rybackiego; oraz 3) dokument stwierdzający speánienie warunków okreĞlonych w art. 8 lit. d i f rozporządzenia nr 1438/2003, potwierdzony przez okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego w przypadku gdy zmiana dotyczy zwiĊkszenia pojemnoĞci brutto statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej co najmniej 15 m, w wyniku przeprowadzenia jego modernizacji zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002; 4) waĪny dokument bezpieczeĔstwa statku rybackiego wydany zgodnie z przepisami o bezpieczeĔstwie morskim - w przypadku zmiany, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. c. 4. Do rozpatrywania wniosku o dokonanie zmiany w rejestrze przepisy art. 9 ust. 2 – 5 stosuje siĊ odpowiednio. Art. 20. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa dokonuje zmiany wpisu w rejestrze poprzez zatwierdzenie w systemie teleinformatycznym, wprowadzonych przez okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego danych lub informacji, o których mowa w art. 19 ust. 2 pkt 4. 2. W przypadku dokonania w rejestrze zmiany, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. b, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w terminie 7 dni od dnia jej 11 16.04.2009. dokonania powiadamia o tym, w formie pisemnej, wáaĞciciela statku rybackiego. Art. 21. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji, dokonania zmiany wpisu w rejestrze w przypadku, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. a w zakresie zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa, lub lit. c, jeĪeli: 1) nie są speánione warunki okreĞlone w art. 11 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002 i art. 8 rozporządzenia nr 1438/2003 - w przypadku zmiany dotyczącej zwiĊkszenia pojemnoĞci brutto statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej co najmniej 15 m w wyniku przeprowadzenia modernizacji tego statku na podstawie tych przepisów; albo 2) nie są speánione warunki okreĞlone w art. 13 rozporządzenia nr 2371/2002, a wáaĞcicielowi statku rybackiego nie zostaáa przyznana zdolnoĞü poáowowa na ten statek; 3) wáaĞcicielowi statku rybackiego zostaáa przyznana zdolnoĞü poáowowa na ten statek, ale dokonanie zmiany wpisu w rejestrze spowodowaáoby przekroczenie dopuszczalnej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej. Art. 22. 1. Licencja poáowowa, zwana dalej „licencją”, jest wydawana przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji, na dany statek rybacki, na wniosek wáaĞciciela tego statku, w przypadku: 1) dokonania wpisu statku rybackiego do rejestru; 2) dokonania zmiany wpisu w rejestrze z przyczyn okreĞlonych w art. 18 ust.1 pkt 1 lit. a - jeĪeli skutkuje ona zmianą danych zawartych w wydanej licencji oraz lit. c; 3) utraty licencji wydanej na dany statek rybacki. 2. Licencja jest wydawana na czas nieokreĞlony. 3. Licencja wydawana w przypadku dokonania zmiany wpisu w rejestrze: 1) z przyczyn, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. a, z wyáączeniem przypadku zmiany wáaĞciciela statku rybackiego lub 2) z powodu utraty licencji wydanej na dany statek rybacki - zachowuje numer, jaki miaáa dotychczasowa licencja wydana na ten statek rybacki. Art. 23. 1. Wniosek o wydanie licencji, o którym mowa w art. 22 ust. 1, zawiera: 12 16.04.2009. 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres wáaĞciciela statku rybackiego; 2) numer statku rybackiego we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej, jeĪeli zostaá nadany przed záoĪeniem wniosku o wydanie licencji; 3) oznakĊ rybacką. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3, do wniosku o wydanie licencji doáącza siĊ oĞwiadczenie o utracie dotychczasowej licencji wydanej na dany statek rybacki. 3. Wniosek o wydanie licencji skáada siĊ do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego. 4. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku o wydanie licencji, dokonuje sprawdzenia wniosku. 5. JeĪeli okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego stwierdzi, Īe wniosek nie speánia wymagaĔ, o których mowa w ust. 1 lub 2, wzywa wnioskodawcĊ, w formie pisemnej, do usuniĊcia braków w terminie okreĞlonym w wezwaniu, nie krótszym jednak niĪ 7 dni od dnia dorĊczenia wezwania. 6. JeĪeli wnioskodawca pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 5, nie usunąá braków w terminie, wniosek pozostawia siĊ bez rozpoznania, o czym naleĪy pouczyü w wezwaniu. 7. Po dokonaniu czynnoĞci, o których mowa w ust. 4 lub 5, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego przekazuje ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa wniosek speániający wymagania okreĞlone w ust. 1 i 2. 8. WáaĞciciel statku rybackiego odbiera licencjĊ za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego albo w siedzibie urzĊdu obsáugującego ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. 9. W czasie wykonywania ryboáówstwa morskiego licencja znajduje siĊ na statku rybackim, na który zostaáa wydana. Art. 24. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji, wydania licencji, w przypadku: 1) gdy statek rybacki, którego dotyczy wniosek o wydanie licencji, nie jest wpisany do rejestru; 2) odmowy dokonania zmiany wpisu w rejestrze zgodnie z art. 21. 13 16.04.2009. Art. 25. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wzór licencji, mając na wzglĊdzie przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1281/2005 z dnia 3 sierpnia 2005 r. w sprawie zarządzania licencjami poáowowymi oraz minimum informacji, jakie mają byü w nich zawarte (Dz. Urz. UE L 203 z 4.08.2005, str. 3, z póĨn. zm.; Dz. Urz. UE L 57 z 1.03.2008, str. 38), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1281/2002”, oraz zapewnienie moĪliwoĞci identyfikacji statku rybackiego. Art. 26. Licencja traci waĪnoĞü w przypadku: 1) wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego - z dniem: a) dorĊczenia decyzji, o której mowa w art. 16 ust. 1, lub b) dokonania zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. b; 2) odmowy dokonania zmiany wpisu w rejestrze w zakresie zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego - z dniem dorĊczenia decyzji, o której mowa w art. 21; 3) gdy zdolnoĞü poáowowa statku rybackiego jest wiĊksza od okreĞlonej w licencji wydanej na ten statek, a wáaĞciciel statku nie záoĪyá w terminie wniosku o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. a - z dniem upáywu tego terminu; 4) wydania nowej licencji na dany statek rybacki z powodu: a) dokonania zmiany wpisu w rejestrze, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. a, jeĪeli skutkuje ona zmianą danych zawartych w dotychczasowej licencji wydanej na ten statek rybacki, lub b) utraty dotychczasowej licencji wydanej na ten statek rybacki - z dniem dorĊczenia nowej licencji. Art. 27. 1. Wykonywanie ryboáówstwa morskiego w danym roku kalendarzowym wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia poáowowego. 2. W przypadku prowadzenia poáowów poza polskimi obszarami morskimi zgodnie z postanowieniami umów i porozumieĔ miĊdzynarodowych, specjalne zezwolenie poáowowe moĪe zostaü wydane równieĪ na okres inny niĪ rok kalendarzowy, jednak nie krótszy niĪ 6 miesiĊcy i nie dáuĪszy niĪ 12 miesiĊcy. 3. Specjalne zezwolenie poáowowe jest wydawane na wniosek armatora, na statek rybacki, na który wydano licencjĊ. 14 16.04.2009. 4. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego na statek rybacki, na który nie zostaáa wydana licencja, armator skáada nie wczeĞniej niĪ w dniu záoĪenia przez wáaĞciciela tego statku rybackiego wniosku o wydanie licencji na ten statek. Art. 28. 1. Specjalne zezwolenie poáowowe wydaje, w drodze decyzji: 1) minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa - na poáowy w polskiej wyáącznej strefie ekonomicznej, na morzu terytorialnym, w Zatoce Puckiej i w Zatoce GdaĔskiej oraz poza polskimi obszarami morskimi; 2) okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla portu macierzystego statku rybackiego - na poáowy na obszarze Zalewu WiĞlanego, Zalewu SzczeciĔskiego oraz Zalewu KamieĔskiego i Jeziora Dąbie. 2. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego, o którym mowa w art. 27 ust. 3, skáada siĊ za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego, wáaĞciwego dla portu macierzystego statku rybackiego. 3. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego skáada siĊ w terminie do dnia 31 paĨdziernika roku poprzedzającego rok, na który ma byü wydane specjalne zezwolenie poáowowe. 4. Po upáywie terminu, o którym mowa w ust. 3, armator, który nabyá uprawnienie do wykonywania ryboáówstwa morskiego na podstawie umowy miĊdzynarodowej albo z innego tytuáu, moĪe ubiegaü siĊ o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego. 5. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres armatora statku rybackiego; 2) numer licencji poáowowej albo datĊ záoĪenia wniosku o wydanie licencji; 3) okreĞlenie organizmów morskich, które bĊdą celem poáowu; 4) wnioskowaną liczbĊ sztuk lub masĊ organizmów morskich, w przypadku gatunków organizmów morskich objĊtych ogólną kwotą poáowową; 5) obszar prowadzenia poáowów; 6) rodzaj i iloĞü narzĊdzi poáowowych; 7) okres, na jaki ma byü wydane specjalne zezwolenie poáowowe – w przypadku gdy jest wydawane na okres inny niĪ rok kalendarzowy zgodnie z art. 27 ust. 2. 6. W czasie wykonywania ryboáówstwa morskiego specjalne zezwolenie 15 16.04.2009. poáowowe znajduje siĊ na statku rybackim, na który zostaáo wydane. Art. 29. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wzór specjalnego zezwolenia poáowowego, mając na wzglĊdzie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającego ogólne przepisy dotyczące specjalnych zezwoleĔ poáowowych (Dz. Urz. WE L 171 z 6.07.1994, str. 7; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 173), a takĪe moĪliwoĞü identyfikacji armatora statku rybackiego, obszaru prowadzenia poáowów oraz organizmów morskich, które bĊdą celem poáowu. Art. 30. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po zasiĊgniĊciu opinii organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków, okreĞli, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty poáowowej w polskiej wyáącznej strefie ekonomicznej, na morzu terytorialnym, w Zatoce Puckiej i w Zatoce GdaĔskiej, 2) sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty poáowowej na akwenach poáoĪonych poza polskimi obszarami morskimi - mając na wzglĊdzie ochronĊ i racjonalne wykorzystanie Īywych zasobów morza oraz ekonomicznoĞü i opáacalnoĞü prowadzonych poáowów. Art. 31. W przypadku gdy na obszarach, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 2, zasoby danego gatunku organizmu morskiego wymagają w danym roku wzmoĪonej ochrony, wáaĞciwy okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego moĪe okreĞliü, w drodze zarządzenia, gatunki objĊte ogólną kwotą poáowową oraz wysokoĞü kwoty poáowowej w danym roku, a takĪe, po zasiĊgniĊciu opinii organizacji spoáecznozawodowych rybaków, sposób i warunki wykorzystania tej kwoty. Art. 32. Organy, o których mowa w art. 30 i 31, okreĞlając sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty poáowowej, mogą uwzglĊdniü historyczną bazĊ poáowową armatorów. Art. 33. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w przypadku zagroĪenia wyczerpania ogólnej kwoty poáowowej danego gatunku organizmu morskiego lub w przypadku wyczerpania tej kwoty moĪe wprowadziü, w drodze rozporządzenia, czasowy zakaz prowadzenia poáowów okreĞlonych gatunków organizmów morskich 16 16.04.2009. na okreĞlonym obszarze lub prowadzenia poáowów okreĞlonymi narzĊdziami poáowowymi lub przez okreĞlone statki rybackie, kierując siĊ stopniem wykorzystania ogólnej kwoty poáowowej danego gatunku organizmu morskiego oraz mając na wzglĊdzie zapewnienie ciągáoĞci prowadzenia poáowów, odbudowĊ Īywych zasobów morza, ich ochronĊ i racjonalne wykorzystywanie. Art. 34. 1. OkreĞlona w specjalnym zezwoleniu poáowowym maksymalna liczba sztuk lub masa organizmów morskich poszczególnych gatunków, zwana dalej „indywidualną kwotą poáowową”, moĪe byü przekazywana w caáoĞci lub w czĊĞci innym armatorom oraz na inne statki rybackie tego samego armatora. 2. Indywidualne kwoty poáowowe mogą byü przekazywane wyáącznie na rzecz armatorów, którym w specjalnym zezwoleniu poáowowym przyznano indywidualne kwoty poáowowe na ten sam gatunek organizmów morskich, których dotyczy przekazanie. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje siĊ w przypadku wykonywania ryboáówstwa morskiego na akwenach poáoĪonych poza polskimi obszarami morskimi. 4. Przekazanie indywidualnych kwot poáowowych, o których mowa w ust. 1, nastĊpuje: 1) na wniosek armatora zainteresowanego przekazaniem indywidualnej kwoty poáowowej, a w przypadku przekazywania indywidualnych kwot poáowowych innym armatorom, na wspólny wniosek do organu, który wydaá specjalne zezwolenie poáowowe; 2) po wyraĪeniu zgody przez organ, o którym mowa w pkt 1. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, skáada siĊ wraz z wnioskiem o zmianĊ specjalnego zezwolenia poáowowego. Art. 35. 1. Uznana organizacja producentów moĪe dokonywaü przekazania lub wymiany kwot poáowowych gatunków organizmów morskich, stanowiących sumĊ indywidualnych kwot poáowowych armatorów bĊdących czáonkami tej organizacji, z inną uznaną organizacją producentów. 2. Przekazanie lub wymiana kwot poáowowych, o których mowa w ust. 1, nastĊpuje: 1) na wspólny wniosek uznanych organizacji producentów, o których mowa w ust. 1 skáadany do organu, który wydaá specjalne zezwolenie poáowowe; 17 16.04.2009. 2) po wyraĪeniu zgody przez organ, o którym mowa w pkt 1. 3. Kwoty poáowowe uzyskane w wyniku przekazania lub wymiany, o których mowa w ust. 1, są przyznawane wyáącznie armatorom bĊdącym czáonkami uznanych organizacji producentów dokonujących przekazania lub wymiany. 4. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, armatorzy bĊdący czáonkami uznanych organizacji producentów dokonujących przekazania lub wymiany: 1) których indywidualne kwoty poáowowe podlegaáy przekazaniu lub wymianie, lub 2) którym mają byü przyznane kwoty poáowowe uzyskane w wyniku dokonania przekazania lub wymiany - skáadają wnioski o zmianĊ specjalnego zezwolenia poáowowego do organu, który je wydaá. Art. 36. Przekazanie lub wymiana kwoty poáowowej okreĞlonego gatunku organizmu morskiego, w trybie okreĞlonym w art. 35, nie ma wpáywu na historyczną bazĊ poáowową armatora. Art. 37. 1. Organ, który wydaá specjalne zezwolenie poáowowe zawiesza je, w drodze decyzji, na czas okreĞlony w tej decyzji, nie dáuĪszy jednak niĪ 6 miesiĊcy, w przypadku: 1) stosowania niedozwolonych narzĊdzi poáowowych, lub 2) jeĪeli w okresie ostatnich 6 miesiĊcy dwukrotnie zostaáa naáoĪona na armatora kara pieniĊĪna z tytuáu naruszania przepisów o ryboáówstwie. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu. Art. 38. 1. W przypadku gdy 1) pozostaną niewykorzystane indywidualne kwoty poáowowe z powodu: a) wydania decyzji, o których mowa w art. 37 ust. 1, w terminie uniemoĪliwiającym wykorzystanie indywidualnych kwot poáowowych okreĞlonych w specjalnym zezwoleniu poáowowym w okresie, na jaki specjalne zezwolenie poáowowe zostaáo wydane, lub b) wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego; 2) w wyniku wymiany dokonanej z innym paĔstwem czáonkowskim Unii Europejskiej, zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002 zostaną uzyskane kwoty poáowowe 18 16.04.2009. - minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa podaje do publicznej wiadomoĞci informacjĊ o wysokoĞci tych kwot poáowowych oraz o terminie skáadania wniosków o zmianĊ specjalnego zezwolenia poáowowego. 2. Kwoty poáowowe, o których mowa w ust. 1, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa przyznaje, w czĊĞciach równych, armatorom statków rybackich, którzy záoĪyli wnioski w terminie wskazanym w informacji, o której mowa w ust. 1. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji, przyznania kwoty poáowowej w przypadku gdy wniosek zostaá záoĪony po terminie. Art. 39. 1. Prowadzenie skupu lub przetwórstwa organizmów morskich w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji, na czas okreĞlony nie dáuĪszy niĪ 12 miesiĊcy, na pisemny wniosek armatora statku rybackiego, przy uĪyciu którego prowadzony jest skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres armatora statku rybackiego; 2) nazwĊ, oznaczenie, miĊdzynarodowy sygnaá wywoáawczy, port macierzysty oraz przynaleĪnoĞü paĔstwową statku rybackiego; 3) rodzaj napĊdu statku rybackiego oraz moc w kW silników gáównych i pomocniczych; 4) dáugoĞü caákowitą statku rybackiego; 5) pojemnoĞü áadowni przeznaczonych do przechowywania produktów ryboáówstwa; 6) okreĞlenie iloĞci oraz gatunku organizmów morskich, które bĊdą celem prowadzonego skupu lub przetwórstwa; 7) planowany obszar prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich; 8) numery identyfikacyjne oraz oznaki rybackie statków rybackich, z których bĊdzie prowadzony skup lub przetwórstwo. 4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres armatora statku rybackiego; 2) nazwĊ, oznaczenie, miĊdzynarodowy sygnaá wywoáawczy, port macierzysty oraz 19 16.04.2009. przynaleĪnoĞü paĔstwową statku rybackiego; 3) okreĞlenie iloĞci i gatunku organizmów morskich, bĊdących celem prowadzonego skupu lub przetwórstwa; 4) okreĞlenie obszaru prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich; 5) oznaki rybackie statków rybackich, z których bĊdzie prowadzony skup lub przetwórstwo; 6) okres waĪnoĞci zezwolenia. 5. W czasie prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich na morzu zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, znajduje siĊ na statku rybackim. Art. 40. 1. Poáowy organizmów morskich w polskich obszarach morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych mogą byü prowadzone po uzyskaniu pozwolenia wydawanego, w drodze decyzji, przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. 2. Z wnioskiem o wydanie pozwoleĔ, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpiü instytuty naukowo - badawcze, szkoáy wyĪsze i wyĪsze szkoáy zawodowe ksztaácące w zakresie ryboáówstwa morskiego oraz szkoáy ponadgimnazjalne o profilu ryboáówstwo morskie, których siedziba znajduje siĊ na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Wniosek o wydanie pozwolenia na poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych zawiera: 1) nazwĊ, siedzibĊ i adres wnioskodawcy; 2) planowany zakres i sposób badaĔ; 3) przewidywany obszar poáowów; 4) okreĞlenie organizmów morskich, które bĊdą celem poáowów; 5) planowaną wielkoĞü poáowów; 6) przewidywany czas trwania badaĔ; 7) oznaczenie statku, przy uĪyciu którego bĊdą prowadzone poáowy. 4. Wniosek o wydanie pozwolenia na poáowy organizmów morskich w celach szkoleniowych zawiera okreĞlenie organizmów morskich, które bĊdą celem poáowów, oraz przewidywany obszar poáowów i ich planowaną wielkoĞü. 5. Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, skáada siĊ nie póĨniej niĪ na miesiąc przed planowanym dniem rozpoczĊcia poáowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych. 20 16.04.2009. 6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa przed wydaniem pozwolenia na poáowy w celach naukowo-badawczych informuje o planowanych badaniach KomisjĊ Europejską. 7. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe odmówiü, w drodze decyzji, wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli prowadzenie planowanych poáowów spowodowaáoby negatywne skutki dla Īywych zasobów morza lub przeprowadzenie planowanych badaĔ jest nieuzasadnione lub niecelowe ze wzglĊdu na ochronĊ Īywych zasobów morza. Art. 41. 1. Pozwolenie na poáowy organizmów morskich w celach naukowobadawczych okreĞla rodzaje organizmów morskich bĊdących celem poáowów, wielkoĞü poáowów, termin, obszar i sposób prowadzenia poáowów oraz moĪe przewidywaü odstĊpstwa od przepisów dotyczących: 1) okresów ochronnych; 2) obwodów ochronnych; 3) wymiarów ochronnych; 4) rodzaju sprzĊtu poáowowego. 2. Pozwolenie na poáowy organizmów morskich w celach szkoleniowych okreĞla gatunki organizmów morskich bĊdących celem poáowów, wielkoĞü poáowów, termin, obszar oraz sposób prowadzenia poáowów. 3. W czasie prowadzenia poáowów organizmów morskich w celach naukowobadawczych albo szkoleniowych pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, znajdują siĊ na statku. 4. Organizmy morskie pochodzące z poáowów w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych nie mogą byü wprowadzane do obrotu, chyba Īe zostaáy záowione w ramach kwoty poáowowej danego gatunku organizmu morskiego wyodrĊbnionej z ogólnej kwoty poáowowej w przepisach wydanych na podstawie art. 29 pkt 1 na prowadzenie poáowów w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych. Art. 42. Podmiot, który przeprowadziá poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, jest obowiązany przedstawiü ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa wyniki i wnioski z wykonanych badaĔ, w terminie 3 miesiĊcy od dnia ich zakoĔczenia. 21 16.04.2009. Art. 43. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe cofnąü pozwolenie na poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych, w drodze decyzji, w przypadku raĪącego naruszania przepisów o ryboáówstwie. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu. Art. 44. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa odmawia, w drodze decyzji, ponownego wydania pozwolenia na poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, w przypadku gdy: 1) wnioskodawca ubiegający siĊ o pozwolenie nie przedstawiá wyników i wniosków, o których mowa w art. 42; lub 2) podczas przeprowadzania poprzednich badaĔ zostaáy raĪąco naruszone przepisy o ryboáówstwie lub warunki okreĞlone w pozwoleniu na poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych. 2. Ponowne pozwolenie na poáowy organizmów morskich w celach szkoleniowych w przypadku, gdy podczas przeprowadzania poprzednich badaĔ zostaáy raĪąco naruszone przepisy o ryboáówstwie lub warunki okreĞlone w pozwoleniu na poáowy organizmów morskich w celach szkoleniowych, moĪe zostaü wydane nie wczeĞniej niĪ po upáywie 3 lat od dnia wydania poprzedniego pozwolenia. Art. 45. 1. Poáowy w celach sportowo - rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą byü prowadzone wyáącznie po: 1) uzyskaniu sportowego zezwolenia poáowowego przez: a) organizatora zawodów sportowych na prowadzenie poáowów z brzegu albo b) armatora statku – na prowadzenie poáowów z jego statku; 2) wniesieniu opáaty - w przypadku osób fizycznych niebĊdących podmiotami, o których mowa w pkt 1 - na prowadzenie poáowów z brzegu, ze statku lub innych urządzeĔ páywających. 2. W czasie prowadzenia poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych: 1) podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązane posiadaü sportowe zezwolenie poáowowe; 2) osoba fizyczna, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązana posiadaü 22 16.04.2009. dokument toĪsamoĞci oraz dowód wniesienia opáaty, zawierający jej adres i numer dokumentu toĪsamoĞci. 3. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla miejsca prowadzenia poáowów sportowo-rekreacyjnych: 1) wydaje, w drodze decyzji, sportowe zezwolenie poáowowe na wniosek podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1; 2) prowadzi rejestr sportowych zezwoleĔ poáowowych. 4. Rejestr, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest prowadzony w formie elektronicznej i zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres podmiotu, któremu wydano sportowe zezwolenie poáowowe; 2) okres, na jaki zostaáo wydane sportowe zezwolenie poáowowe; 3) iloĞü i rodzaj narzĊdzi wykorzystywanych do prowadzenia poáowów sportowo – rekreacyjnych; 4) okreĞlenie gatunków organizmów morskich podanych we wniosku o wydanie sportowego zezwolenia poáowowego; 5) seriĊ i numer dokumentu toĪsamoĞci lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer REGON - przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a; 6) nazwĊ statku, a dla statku rybackiego oznakĊ rybacką oraz nazwĊ, jeĪeli zostaáa nadana - w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b. Art. 46. 1. Wniosek o wydanie sportowego zezwolenia poáowowego, o którym mowa w art. 45 ust. 3 pkt 1, zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres wnioskodawcy; 2) seriĊ i numer dokumentu toĪsamoĞci lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer REGON; 3) wskazanie okresu, na jaki ma byü wydane zezwolenie; 4) w przypadku armatora statku – nazwĊ tego statku, a dla statku rybackiego oznakĊ rybacką oraz nazwĊ – jeĪeli zostaáa nadana; 5) w przypadku organizatora zawodów sportowych - listĊ uczestników zawodów oraz miejsce i czas trwania zawodów; 6) okreĞlenie gatunku organizmów morskich, które bĊdą celem poáowu; 7) iloĞü i rodzaj narzĊdzi, które bĊdą wykorzystywane do prowadzenia poáowów. 23 16.04.2009. 2. Sportowe zezwolenie poáowowe zawiera w szczególnoĞci: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres wnioskodawcy; 2) okres waĪnoĞci zezwolenia; 3) okreĞlenie iloĞci i gatunku organizmów morskich oraz sposobu prowadzenia poáowów. 3. Sportowe zezwolenie poáowowe wydaje siĊ na czas okreĞlony nie dáuĪszy niĪ 12 miesiĊcy albo na czas trwania zawodów sportowych. 4. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla miejsca prowadzenia poáowów sportowo-rekreacyjnych odmawia, w drodze decyzji, wydania sportowego zezwolenia poáowowego, w przypadku gdy kwota poáowowa danego gatunku ryb zostaáa wyczerpana. Art. 47. 1. Wniesienie opáaty, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, w zaleĪnoĞci od jej wysokoĞci, uprawnia osoby fizyczne do prowadzenia poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych przez okres tygodnia, miesiąca lub kolejnych 12 miesiĊcy od dnia wniesienia tej opáaty. 2. Opáata, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, stanowi dochód budĪetu paĔstwa i jest wnoszona na rachunek wáaĞciwego okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego. 3. WysokoĞü opáaty, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, nie przekracza jednej dwudziestej przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego. 4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia: 1) szczegóáowy sposób i warunki prowadzenia poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych, 2) wysokoĞü opáaty, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, oraz tryb jej wnoszenia, 3) formĊ oraz sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w art. 45 ust. 3 pkt 2, 4) wzory sportowych zezwoleĔ poáowowych oraz wzór raportu poáowowego, o którym mowa w art. 45 ust. 3 pkt 3 - mając na wzglĊdzie ochronĊ Īywych zasobów morza i zapewnienie bezpieczeĔstwa i porządku podczas prowadzenia poáowów. Art. 48. Do prowadzenia poáowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą 24 16.04.2009. byü uĪywane narzĊdzia poáowowe wykorzystywane do wykonywania ryboáówstwa morskiego. Art. 49. 1. Prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich albo zarybiania w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia wydawanego, w drodze decyzji, przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, z zastrzeĪeniem ust. 7. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres wnioskodawcy; 2) w przypadku zezwolenia na prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich - miejsce, okres i sposób planowanego prowadzenia chowu lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunek; 3) w przypadku zezwolenia na prowadzenie zarybiania: a) iloĞü, gatunek i rodzaj materiaáu zarybieniowego oraz miejsce i czas planowanego zarybiania, b) rodzaj, iloĞü, miejsce, czas i sposób planowanego pozyskania materiaáu biologicznego - jeĪeli zarybianie wymaga jego pozyskania. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera okreĞlenie: 1) rodzaju, iloĞci, miejsca, czasu i sposobu pozyskania materiaáu biologicznego; 2) iloĞci, gatunku i rodzaju materiaáu zarybieniowego oraz wskazanie miejsca i czasu zarybiania albo 3) miejsca, okresu i sposobu prowadzenia chowu lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunku. 4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji: 1) odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli planowana dziaáalnoĞü stanowiáaby zagroĪenie dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska morskiego; 2) cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli chów lub hodowla albo zarybianie są prowadzone niezgodnie z warunkami w nim okreĞlonymi lub dziaáalnoĞü ta stanowi zagroĪenie dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska morskiego. 5. Decyzja, o której mowa w ust. 4 pkt 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu. 25 16.04.2009. 6. Zezwolenia nie wymaga zarybianie w polskich obszarach morskich, o którym mowa w art. 50. Art. 50. 1. Utrzymanie i odtwarzanie zasobów ryb w polskich obszarach morskich jest dokonywane przez planowane zarybianie, zwane dalej „zarybianiem polskich obszarów morskich”. 2. Zarybianie polskich obszarów morskich prowadzi minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa. 3. Koszty wykonania zarybiania polskich obszarów morskich są ponoszone corocznie przez budĪet paĔstwa, z czĊĞci, której dysponentem jest minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa w formie dotacji celowej. 4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe powierzyü, w drodze porozumienia, wykonanie czĊĞci lub caáoĞci zarybiania polskich obszarów morskich jednostce badawczo-rozwojowej posiadającej doĞwiadczenie w zakresie badaĔ nad doskonaleniem metod zarybiania. 5. W przypadku powierzenia wykonania czĊĞci lub caáoĞci zarybiania polskich obszarów morskich jednostce badawczo-rozwojowej, podmiotowi temu przysáuguje dotacja celowa na pokrycie kosztów wykonania tego zarybiania. 6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe wyznaczyü, w drodze rozporządzenia, jednostkĊ badawczo - rozwojową, upowaĪnioną do wydawania opinii w sprawie zgodnoĞci miejsca, czasu i sposobu wprowadzenia materiaáu zarybieniowego ryb dwuĞrodowiskowych do wód powierzchniowych z zaáoĪeniami planu, o którym mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 wrzeĞnia 2007 r. ustanawiającym Ğrodki sáuĪące odbudowie zasobów wĊgorza europejskiego (Dz. Urz. UE L 168 z 22.09.2007, str. 17), mając na wzglĊdzie potrzebĊ zapewnienia ochrony róĪnorodnoĞci biologicznej zasobów ryb dwuĞrodowiskowych w wodach powierzchniowych. 7. Przepis ust. 3 nie dotyczy zarybiania, na które jest wymagane zezwolenie, o którym mowa w art. 49 ust. 1. Art. 51. 1. Wprowadzenie gatunku obcego lub przeniesienie gatunku niewystĊpującego miejscowo, w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystĊpujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 248 z 28.06.2007, str. 1), zwanego 26 16.04.2009. dalej „rozporządzeniem nr 708/2007”, w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia wydawanego, w drodze decyzji, przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imiĊ, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwĊ, siedzibĊ i adres wnioskodawcy; 2) miejsce, okres i sposób planowanego wprowadzenia gatunku obcego lub przeniesienia gatunku niewystĊpującego miejscowo; 3) okreĞlenie gatunku, który bĊdzie wprowadzany lub przeniesiony i jego iloĞü. 3. Zezwolenie zawiera okreĞlenie: 1) gatunku, który bĊdzie wprowadzany lub przeniesiony i jego iloĞci; 2) miejsca, czasu i sposobu wprowadzenia gatunku obcego lub przeniesienia gatunku niewystĊpującego miejscowo. 4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji: 1) odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli planowana dziaáalnoĞü stanowiáaby zagroĪenie dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska morskiego; 2) cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jeĪeli wprowadzenie gatunku obcego lub przeniesienie gatunku niewystĊpującego miejscowo jest realizowane niezgodnie z warunkami w nim okreĞlonymi lub dziaáalnoĞü ta stanowi zagroĪenie dla trwaáoĞci lub równowagi Ğrodowiska morskiego. 5. Decyzja, o której mowa w ust. 4 pkt 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu. 6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa prowadzi, w formie elektronicznej, rejestr wprowadzeĔ i przeniesieĔ, o którym mowa w art. 23 rozporządzenia nr 708/2007. Art. 52. 1. W przypadku gdy przepisy Unii Europejskiej dotyczące Wspólnej Polityki Rybackiej lub przepisy umów lub porozumieĔ miĊdzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, wprowadzają obowiązki w zakresie monitorowania lub kontroli poáowu okreĞlonych gatunków organizmów morskich, dokonanie takiego zgáasza siĊ do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego ze wzglĊdu na miejsce poáowu lub wyáadunku , najpóĨniej w czasie dokonywania poáowu lub wyáadunku. 27 16.04.2009. 2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, na morzu terytorialnym i w polskiej wyáącznej strefie ekonomicznej: 1) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich, 2) szczegóáowe warunki wykonywania ryboáówstwa morskiego, w tym: a) rodzaj i iloĞü narzĊdzi poáowowych oraz ich konstrukcjĊ, b) sposób prowadzenia poáowów, c) sposób prowadzenia poáowów w obszarach Natura 2000, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880, z póĨn. zm.1)), zwanych dalej „obszarami Natura 2000”, które zostaáy wyznaczone na obszarach morskich, biorąc pod uwagĊ cel ochrony wyznaczony dla tych obszarów, d) sposób postĊpowania w przypadku poáowu oznakowanych ryb pochodzących z zarybieĔ polskich obszarów morskich, e) wielkoĞü dopuszczalnego przyáowu, oraz gatunki organizmów morskich, których przyáów podlega obowiązkowi zgáoszenia do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego, f) sposób oznakowania narzĊdzi poáowowych uĪywanych wyáącznie do poáowów w strefie 12 Mm od linii brzegu, g) miejsca i czas wyáadunku okreĞlonych gatunków organizmów morskich - które nie są objĊte Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej, mając na wzglĊdzie efektywne wykorzystywanie narzĊdzi poáowowych oraz ochronĊ Īywych zasobów morza. Art. 53. WáaĞciwy okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, po zasiĊgniĊciu opinii jednostki badawczo-rozwojowej lub szkoáy wyĪszej wskazanej przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków oraz wáaĞciwego miejscowo wojewody, okreĞli, w drodze zarządzenia, w odniesieniu do wykonywania ryboáówstwa na morskich wodach wewnĊtrznych: 1) staáe obwody ochronne lub obwody ochronne na czas okreĞlony oraz szczegóáowe warunki prowadzenia w nich poáowów; 1) Zmiany wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087, z 2007 r. Nr 75, poz. 493, Nr 176, poz. 1238 i Nr 181, poz. 1286 oraz z 2008 r. Nr 154, poz. 958, Nr 199, poz. 1227 i Nr 201, poz. 1237. 28 16.04.2009. 2) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich, 3) szczegóáowy sposób wykonywania ryboáówstwa morskiego na tych wodach oraz wyznaczonych na nich obszarach Natura 2000, w tym: a) rodzaj i iloĞü narzĊdzi poáowowych oraz ich konstrukcjĊ, b) porządek przy poáowach oraz oznakowanie narzĊdzi poáowowych, c) sposób zajmowania miejsc przez rybaków - mając na wzglĊdzie ochronĊ i racjonalne wykorzystanie Īywych zasobów morza. Art. 54. WáaĞciwy okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, po zasiĊgniĊciu opinii organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków oraz wáaĞciwego miejscowo wojewody, okreĞli, w drodze zarządzenia, liczbĊ narzĊdzi poáowowych, które mogą byü jednoczeĞnie wystawione na danym obszarze. Art. 55. Przepisy wydane na podstawie art. 53 dotyczące obwodów ochronnych, wymiarów i okresów ochronnych oraz rodzaju narzĊdzi poáowowowych nie dotyczą poáowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, w zakresie okreĞlonym w pozwoleniu, o którym mowa w art. 40 ust. 1. Art. 56. Zabrania siĊ: 1) niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku; 2) poáowu organizmów morskich w obwodzie ochronnym, niezgodnie z warunkami okreĞlonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 53 pkt 1; 3) poáowu organizmów morskich, które: a) nie przekroczyáy ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, b) znajdują siĊ w ustanowionych dla nich okresach ochronnych; 4) poáowu gatunku organizmów morskich : a) którego ogólna kwota poáowowa zostaáa wyczerpana; b) dla którego zostaá wprowadzony zakaz poáowów lub zakaz poáowów w danym okresie lub na danym obszarze; 5) uĪywania materiaáów wybuchowych, Ğrodków odurzających, trujących ub zanieczyszczających Ğrodowisko morskie; 6) wyrzucania za burtĊ statku rybackiego wyáowionych organizmów morskich okreĞlonych gatunków, z wyáączeniem organizmów, które nie przekroczyáy ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub záowionych w okresie 29 16.04.2009. ochronnym; 7) wprowadzania do obrotu organizmów morskich pochodzących z poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych, z wyáączeniem przypadku ich przeznaczenia na rzecz organizacji poĪytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o dziaáalnoĞci poĪytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z póĨn. zm.2)); 8) wprowadzania do obrotu organizmów morskich záowionych na podstawie pozwoleĔ, o których mowa w art. 40 ust. 1, z wyáączeniem przypadku, o którym mowa w art. 41 ust. 4; 9) prowadzenia chowu lub hodowli albo zarybiania w polskich obszarach morskich bez zezwolenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1; 10) wprowadzania gatunku obcego lub przenoszenia gatunku niewystĊpującego miejscowo bez zezwolenia, o którym mowa w art. 51 ust. 1. Art. 57. Zabrania siĊ prowadzenia poáowów bez licencji lub specjalnego zezwolenia poáowowego, wyáadowywania na ląd, wprowadzania do obrotu, magazynowania, transportu i przeáadunku w morzu organizmów morskich záowionych z naruszeniem przepisów o ryboáówstwie. Art. 58. 1. Zabrania siĊ naruszania stanowiących cudzą wáasnoĞü narzĊdzi poáowowych, chyba Īe jest to konieczne ze wzglĊdu na dziaáanie siáy wyĪszej, bezpieczeĔstwo Īeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa. 2. NarzĊdzia poáowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie są oznakowane, uznaje siĊ za porzucone z zamiarem wyzbycia siĊ wáasnoĞci. 3. NarzĊdzia poáowowe, o których mowa w ust. 2, są przekazywane dyrektorowi urzĊdu morskiego wáaĞciwemu ze wzglĊdu na miejsce znalezienia tych narzĊdzi. 4. Organizmy morskie znajdujące siĊ w narzĊdziach poáowowych, o których mowa w ust. 2, nadające siĊ do spoĪycia, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa 2) Zmiany wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1420, Nr 175, poz. 1462 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 94, poz. 651 oraz z 200 8 r. Nr 209, poz. 1316. 30 16.04.2009. morskiego wáaĞciwy ze wzglĊdu na miejsce znalezienia tych narzĊdzi sprzedaje z wolnej rĊki albo przekazuje nieodpáatnie organizacjom poĪytku publicznego. 5. ĝrodki finansowe uzyskane ze sprzedaĪy, o której mowa w ust. 4, są przekazywane na rachunek dochodów budĪetu paĔstwa wáaĞciwego okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego. Art. 59. 1. Zabrania siĊ wydawania lub wystawiania narzĊdzi poáowowych w taki sposób lub w takim miejscu, aby: 1) powodowaáy uszkodzenia innych narzĊdzi poáowowych lub 2) utrudniaáy poáów innym rybakom. 2. NarzĊdzia poáowowe mogą byü uĪywane do prowadzenia poáowów przez: 1) armatorów, o których mowa w art. 5 ust. 1, po uzyskaniu licencji i specjalnego zezwolenia poáowowego; 2) podmioty, o których mowa w art. 40 ust. 2, po uzyskaniu odpowiedniego pozwolenia; 3) podmioty posiadające odpowiednie zezwolenia, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1 i art. 49 ust. 1. Art. 60. 1. Dziennik poáowowy, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 paĨdziernika 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. WE L 261 z 20.10.1993, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 70), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2847/1993”, wydaje, na wniosek armatora statku rybackiego, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla portu macierzystego danego statku. 2. Za wydanie dziennika poáowowego pobiera siĊ opáatĊ stanowiącą dochód budĪetu paĔstwa. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wysokoĞü oraz sposób wnoszenia opáaty, o której mowa w ust. 2, mając na wzglĊdzie zapewnienie, aby opáata ta stanowiáa równowartoĞü kosztów wykonania dziennika poáowowego. 4. Dziennik poáowowy przechowuje siĊ na statku rybackim w sposób zapewniający jego ochronĊ przed uszkodzeniem lub zniszczeniem. 31 16.04.2009. Art. 61. 1. Do dziennika poáowowego wpisuje siĊ: 1) dane wymagane przepisami Unii Europejskiej ustanawiającymi szczegóáowe zasady dla zapisu informacji dotyczących poáowów dokonywanych przez paĔstwa czáonkowskie Unii Europejskiej; 2) liczbĊ operacji poáowowych dokonanych w danym dniu; 3) rozmiar albo iloĞü uĪytych do poáowów narzĊdzi poáowowych; 4) czas poáowów; 5) iloĞü organizmów morskich danego gatunku wyrzuconych za burtĊ statku rybackiego. 2. Oryginaá strony dziennika poáowowego kapitan statku rybackiego przekazuje za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu macierzystego tego statku, a w przypadku zakoĔczenia rejsu w innym porcie – za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego dla portu zakoĔczenia rejsu, do Centrum Monitorowania Ryboáówstwa, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia nr 2847/1993, po kaĪdym rejsie, w terminie 48 godzin od zakoĔczenia wyáadunku. Art. 62. 1. DeklaracjĊ wyáadunkowo-przeáadunkową, o której mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 2847/1993, kapitan statku rybackiego przekazuje okrĊgowemu inspektorowi ryboáówstwa morskiego wáaĞciwemu dla portu macierzystego tego statku, a w przypadku zakoĔczenia rejsu w innym porcie – okrĊgowemu inspektorowi ryboáówstwa morskiego wáaĞciwemu dla portu zakoĔczenia rejsu, w terminie okreĞlonym w tym przepisie. 2. W przypadku rejsów poáowowych trwających dáuĪej niĪ 15 dni kapitan statku rybackiego przekazuje deklaracjĊ wyáadunkowo-przeáadunkową okrĊgowemu inspektorowi ryboáówstwa morskiego, o którym mowa w ust. 1, drogą radiową lub elektroniczną. 3. Deklaracje wyáadunkowo-przeáadunkowe, o których mowa w ust. 1 i 2, okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, w terminie 24 godzin od ich otrzymania, przekazuje do Centrum Monitorowania Ryboáówstwa. Art. 63. Centrum Monitorowania Ryboáówstwa: 1) przyjmuje i rejestruje dane podawane w dzienniku poáowowym oraz w deklaracji wyáadunkowo-przeáadunkowej rejestrowane zgodnie z 32 16.04.2009. rozporządzeniem Rady (WE) nr 1966/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie elektronicznej rejestracji i raportowania dziaáalnoĞci poáowowej oraz w sprawie Ğrodków teledetekcji (Dz. Urz. UE L 409 z 30.12.2006, str. 1), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1966/2006”; 2) przyjmuje elektroniczne raporty, o których mowa w art. 3 rozporządzenia nr 1966/2006. Art. 64. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia: 1) wzór dziennika poáowowego, w tym wzór deklaracji wyáadunkowo- przeáadunkowej, która stanowi czĊĞü strony dziennika poáowowego, 2) gatunki organizmów morskich, których wyrzucenie za burtĊ wymaga wykazania w dzienniku poáowowym - mając na wzglĊdzie racjonalne wykorzystanie oraz ochronĊ Īywych zasobów morza. Art. 65. 1. Kapitan statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej poniĪej 10 m, z wyáączeniem przypadku, o którym mowa w art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 1098/2007 z dnia 18 wrzeĞnia 2007 r. ustanawiającego wieloletni plan w zakresie zasobów dorsza w Morzu Baátyckim oraz poáowów tych zasobów, zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 779/97 (Dz. Urz. UE L 248 z 22.09.2007, str. 1), jest obowiązany do sporządzania miesiĊcznego raportu poáowowego. 2. Do miesiĊcznego raportu poáowowego wpisuje siĊ: 1) oznakĊ rybacką; 2) nazwĊ miesiąca, za który raport zostaá sporządzony; 3) imiĊ i nazwisko oraz adres kapitana; 4) iloĞü i gatunek záowionych organizmów morskich; 5) obszar poáowów; 6) rodzaj i liczbĊ uĪytych narzĊdzi poáowowych; 7) czas trwania poáowów; 8) datĊ i godzinĊ wyáadunków. 2. Wpisu do miesiĊcznego raportu poáowowego dokonuje siĊ kaĪdorazowo, przed upáywem 24 godzin, po powrocie z áowiska. 33 16.04.2009. 3. Po zakoĔczeniu poáowów w danym miesiącu miesiĊczny raport poáowowy kapitan statku rybackiego przekazuje okrĊgowemu inspektorowi ryboáówstwa morskiego wáaĞciwemu dla portu macierzystego statku rybackiego, nie póĨniej niĪ do 5 dnia miesiąca nastĊpującego po miesiącu, za który sporządzany jest raport. 4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wzór miesiĊcznego raportu poáowowego, mając na wzglĊdzie prawidáowe raportowanie poáowów oraz usprawnienie kontroli. Art. 66. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, wáaĞciwy ze wzglĊdu na miejsce wyáadunku, jest wáaĞciwy do przyjmowania zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia nr 2847/1993. Art. 67. 1. W przypadku transportu produktów ryboáówstwa przewoĨnik jest obowiązany posiadaü dokument, o którym mowa w art. 13 rozporządzenia nr 2847/1993, zwany dalej „dokumentem transportowym”. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje siĊ w przypadku gdy transport produktów ryboáówstwa odbywa siĊ na terenie portu lub na odlegáoĞü nie wiĊkszą niĪ 20 km od miejsca wyáadunku tych produktów ze statku rybackiego. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu transportowego, mając na wzglĊdzie zapewnienie skutecznoĞci kontroli obrotu produktami ryboáówstwa. Art. 68. 1. Dokument transportowy wystawia przewoĨnik na formularzach udostĊpnianych w okrĊgowym inspektoracie ryboáówstwa morskiego. 2. Za wydanie formularzy, o których mowa w ust. 1, pobiera siĊ opáatĊ, która stanowi dochód budĪetu paĔstwa. 3. OkrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego wáaĞciwy dla miejsca wyáadunku nadaje kaĪdemu dokumentowi transportowemu niepowtarzalny numer, który skáada siĊ z trzech pierwszych liter nazwy jego siedziby oraz z cyfr, które stanowią kolejny numer wydawanego formularza w danym inspektoracie w danym roku i czterech cyfr oznaczających rok wydania. 4. Dokument transportowy przewoĨnik przekazuje za poĞrednictwem okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego, który nadaá temu dokumentowi 34 16.04.2009. numer okreĞlony w ust. 3, do Centrum Monitorowania Ryboáówstwa, w terminie 24 godzin od dokonania wyáadunku produktów ryboáówstwa. 5. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wysokoĞü oraz sposób wnoszenia opáaty pobieranej za wydanie formularzy dokumentu transportowego, mając na wzglĊdzie zapewnienie, aby opáata ta stanowiáa równowartoĞü kosztów wykonania tych formularzy. Art. 69. 1. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa: 1) sprawuje nadzór nad ruchem statków rybackich przy pomocy satelitarnego systemu monitorowania, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającym szczegóáowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (Dz. Urz. UE L 333 z 20.12.2003, str. 17; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 6, str. 98), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 2244/2003”; 2) oraz zbiera, gromadzi, przetwarza i udostĊpnia dane w zakresie wykonywania ryboáówstwa morskiego; 3) realizuje obowiązki paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej dotyczące przypadkowych poáowów waleni, okreĞlone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. okreĞlającym Ğrodki dotyczące przypadkowego odáawiania waleni podczas poáowów ryb, oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz. Urz. UE L 150 z 30.04.2004, str. 12; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 7, str. 91), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 812/2004”. 2. Centrum Monitorowania Ryboáówstwa peáni rolĊ oĞrodka monitorowania ryboáówstwa, o którym mowa w rozporządzeniu nr 2244/2003. Art. 70. 1. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej program: 1) zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbĊdnymi do realizacji Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej, 2) program monitorowania przypadkowych poáowów waleni, o którym mowa w rozporządzeniu nr 812/2004, - są realizowane przez jednostkĊ badawczo-rozwojową prowadzącą badania naukowe w zakresie objĊtym Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej oraz posiadającą odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne do zbierania danych 35 16.04.2009. objĊtych tymi programami oraz zarządzania tymi danymi. 2. Programy, o których mowa w ust. 1, są finansowane z budĪetu paĔstwa, w formie dotacji celowej, w przypadku programu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, jednostkĊ badawczo-rozwojową, o której mowa w ust. 1, biorąc pod uwagĊ warunki techniczno-organizacyjne niezbĊdne do zbierania i zarządzania danymi w zakresie Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej oraz do zbierania danych w zakresie przyáowu maáych waleni. Art. 71. 1. Armator statku rybackiego o polskiej przynaleĪnoĞci jest obowiązany do przyjĊcia na pokáad swojego statku obserwatora lub obserwatorów, wyznaczonych przez jednostkĊ badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 70 ust. 1, do przeprowadzenia czynnoĞci niezbĊdnych do realizacji programu, jeĪeli ich obecnoĞü nie spowoduje koniecznoĞci zmniejszenia liczby zaáogi tego statku. 2. Udokumentowane przez armatora statku rybackiego, o którym mowa w ust. 1, koszty pobytu obserwatora lub obserwatorów oraz koszty przeprowadzonych przez nich czynnoĞci są pokrywane ze Ğrodków przeznaczonych na realizacjĊ programu. 3. CzynnoĞci związane z realizacją programu nie powinny przeszkadzaü w normalnej eksploatacji statku rybackiego, a ewentualne utrudnienia powinny byü uzgodnione z armatorem danego statku. 4. Jednostka badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 70 ust. 1, jest obowiązana, co najmniej 48 godzin przed zamierzonym terminem wysáania obserwatora lub obserwatorów, zgáosiü ten zamiar armatorowi statku rybackiego, na którym jest planowane przeprowadzenie czynnoĞci związanych z realizacją programu. Rozdziaá 3 Organy administracji ryboáówstwa morskiego i ich kompetencje Art. 72. Organami administracji ryboáówstwa morskiego są: 1) minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa; 2) okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego - jako organy administracji niezespolonej. 36 16.04.2009. Art. 73. 1. OkrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego podlegają ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa. 2. OkrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego powoáuje i odwoáuje minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, po zasiĊgniĊciu opinii wáaĞciwego miejscowo wojewody. 3. ZastĊpców okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego powoáuje i odwoáuje minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, na wniosek okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego. 4. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa w porozumieniu z ministrem wáaĞciwym do spraw administracji publicznej okreĞli, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres dziaáania okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego, mając na wzglĊdzie zwiĊkszenie efektywnoĞci dziaáania tych organów. Art. 74. 1. OkrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego wykonują swoje zadania przy pomocy okrĊgowych inspektoratów ryboáówstwa morskiego. 2. OkrĊgowe inspektoraty ryboáówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, mając na wzglĊdzie siedziby i terytorialny zakres dziaáania okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego oraz zwiĊkszenie efektywnoĞci dziaáania organów administracji ryboáówstwa morskiego. 3. OrganizacjĊ okrĊgowego inspektoratu ryboáówstwa morskiego okreĞla statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. Art. 75. 1. W sprawach naleĪących do wáaĞciwoĞci organów administracji ryboáówstwa morskiego, rozstrzyganych w trybie postĊpowania administracyjnego, decyzje w pierwszej instancji wydaje okrĊgowy inspektor ryboáówstwa morskiego, chyba Īe na podstawie przepisu szczególnego organem wáaĞciwym w pierwszej instancji jest minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa. 2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa jest organem wyĪszego stopnia w rozumieniu Kodeksu postĊpowania administracyjnego w stosunku do okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego. Art. 76. 1. Organy administracji ryboáówstwa morskiego dziaáają na terytorium 37 16.04.2009. Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Organy administracji ryboáówstwa morskiego są wáaĞciwe takĪe w sprawach wykonywania zadaĔ poza polskimi obszarami morskimi okreĞlonych umowami miĊdzynarodowymi i przepisami Unii Europejskiej dotyczącym Wspólnej Polityki Rybackiej. Art. 77. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie, jeĪeli jest to niezbĊdne dla ochrony Īywych zasobów morza i zachowania porządku przy poáowach, okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego mogą wydawaü zarządzenia porządkowe, zawierające zakazy lub nakazy okreĞlonego zachowania. Art. 78. 1. OkrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego, za poĞrednictwem inspektorów ryboáówstwa morskiego, zwanych dalej "inspektorami", sprawują nadzór nad przestrzeganiem przepisów o ryboáówstwie oraz realizują zadania okreĞlone w przepisach o organizacji rynku rybnego. 2. Rada Ministrów okreĞli, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i warunki wspóádziaáania inspektorów ryboáówstwa morskiego z organami inspekcji jakoĞci Handlowej Artykuáów Rolno-SpoĪywczych, SáuĪby Celnej, UrzĊdów Kontroli Skarbowej, UrzĊdu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Inspekcji Weterynaryjnej, Inspekcji Sanitarnej, Policji PaĔstwowej, PaĔstwowej StraĪy Rybackiej, StraĪy Granicznej, StraĪy Miejskiej, Inspekcji Transportu Drogowego, zarządów Portów oraz terenowymi organami administracji morskiej w celu skoordynowania kontroli w zakresie przestrzegania przepisów o ryboáówstwie na terytorium i w wyáącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej, mając na wzglĊdzie zwiĊkszenie efektywnoĞci kontroli i obniĪenie jej kosztów, a takĪe biorąc pod uwagĊ realizacjĊ Ğrodków sáuĪących przeciwdziaáaniu nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym poáowom, o których mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 wrzeĞnia 2008 r. ustanawiającym wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym poáowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającym rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz. Urz. UE L 286 z 29.10.2008, str. 1). 38 16.04.2009. Art. 79. 1. CzynnoĞci kontrolne podejmowane przez okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego są wykonywane po okazaniu legitymacji sáuĪbowej. 2. W czasie wykonywania czynnoĞci kontrolnych inspektor jest obowiązany okazywaü legitymacjĊ sáuĪbową na Īądanie osoby, której czynnoĞci dotyczą oraz nosiü na widocznym miejscu oznakĊ sáuĪbową. 3. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji i oznaki sáuĪbowej inspektorów, mając na wzglĊdzie uáatwienie identyfikacji sáuĪb kontrolnych. Art. 80. W czasie wykonywania czynnoĞci kontrolnych inspektor jest uprawniony do: 1) zatrzymania statku rybackiego i wejĞcia na jego pokáad; 2) kontroli dokumentów, w szczególnoĞci, dokumentu toĪsamoĞci, dziennika poáowowego, dokumentu transportowego oraz dokumentów uprawniających do wykonywania ryboáówstwa morskiego, prowadzenia skupu lub przetwórstwa na morzu organizmów morskich, poáowów organizmów morskich w celach naukowobadawczych, szkoleniowych, sportowo-rekreacyjnych lub prowadzenia zarybiania lub chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich; 3) sprawdzania, czy ryboáówstwo jest wykonywane zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym z umowami miĊdzynarodowymi, których Rzeczpospolita Polska jest stroną; 4) kontroli narzĊdzi poáowowych i záowionych organizmów morskich; 5) kontroli pomieszczeĔ statków rybackich, Ğrodków transportu, magazynów, przetwórni i innych pomieszczeĔ sáuĪących do przechowywania organizmów morskich na lądzie; 6) Īądania pisemnych lub ustnych wyjaĞnieĔ; 7) wykonywania innych czynnoĞci niezbĊdnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów ustawy - do zatrzymania: a) dokumentów, o których mowa w pkt 2, z wyjątkiem dokumentów toĪsamoĞci, b) organizmów morskich i narzĊdzi poáowowych oraz ich zabezpieczenia. Art. 81. 1. JeĪeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów o ryboáówstwie, inspektor moĪe zatrzymaü i skontrolowaü oraz doprowadziü do portu 39 16.04.2009. polskiego statek rybacki o obcej przynaleĪnoĞci znajdujący siĊ w polskich obszarach morskich. 2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku rybackiego o obcej przynaleĪnoĞci do portu polskiego inspektor zawiadamia okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego, który informuje niezwáocznie wáaĞciwy organ paĔstwa bandery tego statku. Art. 82. 1. Dokonujący poáowu organizmów morskich w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora zatrzymaü siĊ i na jego Īądanie umoĪliwiü wykonanie czynnoĞci kontrolnych, a w szczególnoĞci: 1) udzieliü niezbĊdnych wyjaĞnieĔ; 2) przedstawiü do wglądu Īądane dokumenty; 3) umoĪliwiü obejrzenie záowionych organizmów morskich, narzĊdzi poáowowych, sprzĊtu uĪywanego do badaĔ oraz pobranych w trakcie badaĔ próbek i wykonanych analiz; 4) umoĪliwiü dokonanie wpisów w dzienniku poáowowym; 5) umoĪliwiü korzystanie ze Ğrodków áącznoĞci; 6) udzieliü wszelkiej innej pomocy niezbĊdnej do prawidáowego przeprowadzenia kontroli. 2. Podmiot kontrolowany jest obowiązany umoĪliwiü wykonanie czynnoĞci kontrolnych, o których mowa w ust. 1, równieĪ na wezwanie osoby upowaĪnionej do przeprowadzania kontroli przez KomisjĊ Europejską lub Wspólnotową AgencjĊ Kontroli Ryboáówstwa, o której mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 768/2005 z dnia 26 kwietnia 2005 r. ustanawiającym Wspólnotową AgencjĊ Kontroli Ryboáówstwa oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2847/93 ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. UE L 128 z 21.05.2005, str. 1), zwaną dalej „WAKR”. 3. Kapitan statku rybackiego jest obowiązany udzielaü inspektorowi oraz osobie upowaĪnionej przez KomisjĊ Europejską lub WAKR, pomocy w czasie wykonywania przez nie czynnoĞci kontrolnych. 4. CzynnoĞci kontrolne wykonuje siĊ w taki sposób, aby w jak najmniejszym stopniu zakáóciü prowadzenie poáowów. Art. 83. 1. Inspektor, osoba upowaĪniona przez KomisjĊ Europejską lub 40 16.04.2009. WAKR, o której mowa w art. 82 ust. 2, inspektor paĔstwa nadbrzeĪnego albo inspektor upowaĪniony przez miĊdzynarodową regionalną organizacjĊ rybacką moĪe dokonaü kontroli statku rybackiego o polskiej przynaleĪnoĞci, poáawiającego poza polskimi obszarami morskimi, w celu stwierdzenia, czy na tym statku są przestrzegane przepisy o ryboáówstwie, a takĪe postanowienia umów miĊdzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. 2. Kapitan statku rybackiego poáawiającego poza polskimi obszarami morskimi jest obowiązany zapewniü osobom dokonującym kontroli, o których mowa w ust. 1, niezbĊdne zakwaterowanie i wyĪywienie. 3. Koszty zakwaterowania i wyĪywienia inspektora, o których mowa w ust. 2, są pokrywane z budĪetu wáaĞciwego okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego. Art. 84. 1. Po zakoĔczeniu czynnoĞci kontrolnych inspektor sporządza protokóá, który zawiera w szczególnoĞci: 1) datĊ jego sporządzenia; 2) imiĊ i nazwisko wykonującego czynnoĞci kontrolne; 3) dane dotyczące podmiotu kontrolowanego; 4) oznaczenie miejsca kontroli, a w przypadku kontroli statku rybackiego oznakĊ rybacką tego statku; 5) opis czynnoĞci kontrolnych; 6) stwierdzone naruszenia przepisów o ryboáówstwie. 2. Protokóá, o którym mowa w ust. 1, podpisują inspektor oraz podmiot kontrolowany albo inna osoba upowaĪniona do wystĊpowania w imieniu tego podmiotu. 3. Podmiot, o którym mowa w ust. 2, ma prawo wnieĞü zastrzeĪenia do treĞci protokoáu w terminie 7 dni od dnia przedáoĪenia mu protokoáu do podpisu. 4. W protokole umieszcza siĊ informacjĊ o braku zastrzeĪeĔ albo o wniesionych zastrzeĪeniach lub o odmowie podpisania protokoáu. 5. W razie uwzglĊdnienia zastrzeĪeĔ inspektor uzupeánia protokóá. 6. Odmowa podpisania protokoáu przez podmiot kontrolowany nie stanowi przeszkody do podpisania protokoáu przez inspektora. 7. Protokóá sporządza siĊ w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazuje siĊ podmiotowi kontrolowanemu. 41 16.04.2009. Art. 85. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie, do kontroli przeprowadzanych przez inspektorów stosuje siĊ przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dziaáalnoĞci gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z póĨn. zm.3)). Rozdziaá 4 Kary pieniĊĪne Art. 86. 1. Kto: 1) wbrew zakazowi okreĞlonemu w: a) art. 56 pkt 1, niszczy tarliska, ikrĊ oraz narybek, b) art. 56 pkt 2, prowadzi poáowy organizmów morskich w obwodzie ochronnym, niezgodnie z warunkami okreĞlonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 53 pkt 1, c) art. 56 pkt 3, prowadzi poáowy organizmów morskich, które: - nie przekroczyáy ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, - znajdują siĊ w ustanowionych dla nich okresach ochronnych, d) art. 56 pkt 4, prowadzi poáowy organizmów morskich, których: - okreĞlona odrĊbnymi przepisami kwota poáowowa zostaáa wyczerpana, - zakaz poáowów w zakresie gatunku, czasu lub obszaru poáowu zostaá wprowadzony odrĊbnymi przepisami, e) art. 56 pkt 5, uĪywa materiaáów wybuchowych, Ğrodków odurzających, trujących lub zanieczyszczających Ğrodowisko morskie, f) art. 56 pkt 6, wyrzuca za burtĊ statku wyáowione organizmy morskie okreĞlonych gatunków, z wyjątkiem tych, które nie przekroczyáy ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub záowione w okresie ochronnym, g) art. 56 pkt 7, wprowadza do obrotu organizmy morskie pochodzące z poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych, h) art. 56 pkt 8, wprowadza do obrotu organizmy morskie záowione na 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 127, poz. 880 i Nr 180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216, poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 18, poz. 97. 42 16.04.2009. podstawie pozwoleĔ, o których mowa w art. 40 ust. 1, z wyáączeniem przypadku, o którym mowa w art. 41 ust. 4, i) art. 56 pkt 9, prowadzi chów lub hodowlĊ albo zarybianie w polskich obszarach morskich bez zezwolenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1 j) art. 57, wyáadowuje na ląd, wprowadza do obrotu, magazynuje, transportuje lub dokonuje przeáadunku w morzu organizmów morskich záowione z naruszeniem przepisów o ryboáówstwie, k) art. 58 ust. 1, narusza stanowiące cudzą wáasnoĞü narzĊdzia poáowowe, w sytuacji gdy nie jest to konieczne ze wzglĊdu na dziaáanie siáy wyĪszej, bezpieczeĔstwa Īeglugi lub potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa, l) art. 59 ust. 1, wydaje lub wystawia narzĊdzia poáowowe w taki sposób lub w takim miejscu, Īe: - powodują one uszkodzenie innych narzĊdzi poáowowych, - utrudniają poáów innym rybakom, 2) wystawia dokument transportowy z naruszeniem przepisów dotyczących jego zakresu lub terminu przekazywania wáaĞciwym organom, okreĞlonych w art. 13 rozporządzenia nr 2847/93 i w ustawie, 3) prowadzi skup i przetwórstwo organizmów w polskich obszarach morskich: - z naruszeniem przepisu art. 39 ust. 1, - wbrew warunkom okreĞlonym w zezwoleniu o którym mowa w art. 39 ust. 4, 4) prowadzi poáowy bez licencji poáowowej lub specjalnego zezwolenia poáowowego, 5) wbrew obowiązkowi, o którym mowa art. 18 ust. 3, nie wypeánia obowiązku dotyczącego zgáoszenia zmiany danych w rejestrze statków rybackich, 6) przerabia lub ukrywa oznakĊ rybacką, 7) utrudnia pracĊ inspektorów podczas wykonywania ich obowiązków lub pracĊ obserwatorów, 8) narusza inne obowiązki lub warunki wykonywania ryboáówstwa okreĞlone w przepisach Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki Rybackiej, 9) nie wypeánia obowiązku dotyczącego zgáoszenia zmiany danych w rejestrze statków rybackich, 10) nie dokonuje zgáoszenia przyáowu dopuszczalnego lub gatunków organizmów morskich podlegających obowiązkowi zgáoszenia, 43 16.04.2009. 11) nie znakuje w przewidziany sposób narzĊdzi poáowowych uĪywanych do poáowów w strefie 12 Mm od linii brzegu, 12) prowadzi poáowy nie posiadając na statku dziennika poáowowego, 13) prowadzi dziennik poáowowy nieprawidáowo, wadliwie, niekompletnie wypeániając lub faászując wymagane dane, 14) nie wypeánia obowiązku dotyczącego rejestracji, zgáoszenia poáowu lub danych dotyczących poáowu, w tym danych przekazywanych przez satelitarny system monitorowania statków, lub uprzednich zgáoszeĔ - podlega karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego. 2. Kto dopuszcza siĊ naruszeĔ, o których mowa w ust. 1, bĊdąc armatorem statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej równej albo wiĊkszej niĪ 10 m – podlega karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej piĊüdziesiĊciokrotnego przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego. 3. Kto dopuszcza siĊ naruszeĔ, o których mowa w ust. 1, bĊdąc kapitanem statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej równej albo wiĊkszej niĪ 10 m – podlega karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego. 4. Kto dopuszcza siĊ naruszeĔ, o których mowa w ust. 1, bĊdąc armatorem lub kapitanem statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej mniejszej niĪ 10 m – podlega karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej dziesiĊciokrotnego przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego. 5. Kto z naruszeniem przepisów o ryboáówstwie morskim prowadzi poáowy w celach sportowo-rekreacyjnych, podlega karze pieniĊĪnej do wysokoĞci nieprzekraczającej dwukrotnego przeciĊtnego wynagrodzenia miesiĊcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogáaszanego przez Prezesa Gáównego UrzĊdu Statystycznego. 6. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa okreĞli, w drodze rozporządzenia, wysokoĞü kar pieniĊĪnych, o których mowa w ust. 1-5, za naruszenia, o których mowa w ust. 1 i ust. 5, zróĪnicowane w zaleĪnoĞci od rodzaju naruszeĔ i ich wpáywu 44 16.04.2009. na stan Īywych zasobów morza oraz moĪliwej do osiągniĊcia korzyĞci finansowej wynikającej z danego naruszenia. Art. 87. 1. Kary pieniĊĪne, o których mowa w art. 86 ust. 1-5, wymierzają, w drodze decyzji, okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego. 2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysáuguje odwoáanie do ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje siĊ rygor natychmiastowej wykonalnoĞci. Art. 88. 1. Kary pieniĊĪnej nie nakáada siĊ, jeĪeli od dnia popeánienia czynu upáynĊáo 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniĊĪnej nie pobiera siĊ po upáywie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o naáoĪeniu kary. 3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa siĊ przez dokonanie pierwszej czynnoĞci egzekucyjnej, o której ukarany zostaá powiadomiony. 4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia nastĊpującego po dniu, w którym zakoĔczono postĊpowanie egzekucyjne. 5. Kolejne wszczĊcie postĊpowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia. Art. 89. 1. Od nieuiszczonych w terminie wymierzonych kar pieniĊĪnych pobiera siĊ odsetki za zwáokĊ w wysokoĞci i na zasadach obowiązujących dla zalegáoĞci podatkowych. 2. Egzekucja wymierzonych kar pieniĊĪnych wraz z odsetkami za zwáokĊ nastĊpuje w trybie przepisów o postĊpowaniu egzekucyjnym w administracji. 45 16.04.2009. Rozdziaá 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejĞciowe i koĔcowe Art. 90. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opáacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, z póĨn. zm.[1])) w zaáączniku do ustawy w czĊĞci III: 1) po pkt 21 dodaje siĊ pkt 21a, 21 b, 21c i 21d w brzmieniu: 1 2 3 4 21a. Zmiana licencji poáowowej w związku ze decyzja umarzająca zwiĊkszeniem zdolnoĞci poáowowej statku postĊpowanie lub rybackiego lub zmianą narzĊdzi poáowowych wydawana w podanych w licencji: postĊpowaniu 1) na statek rybacki o dáugoĞci caákowitej 298 zá odwoáawczym albo w mniejszej lub równej 10 m trybie szczególnym 2) na statek rybacki o dáugoĞci caákowitej 593 zá wiĊkszej niĪ 10 m 21b. Specjalne zezwolenie poáowowe 82 zá decyzja umarzająca postĊpowanie lub wydawana w postĊpowaniu odwoáawczym albo w trybie szczególnym 21c. Zmiana poáowowego specjalnego zezwolenia 41 zá decyzja umarzająca postĊpowanie lub wydawana w postĊpowaniu odwoáawczym albo w trybie szczególnym, wygaszenie decyzji w okreĞlonym zakresie w [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostaáy ogáoszone w Dz. U. z 2007 r. 64, poz. 427, Nr 124, poz. 859, Nr 127, poz. 880 i Nr 128, poz. 883 oraz z 2008 r. Nr 44, poz. 262 Nr 63, poz. 394, Nr 182, poz. 1121, Nr 195, poz. 1198 i Nr 216, poz. 1367. 46 16.04.2009. przypadku wyczerpania kwoty danego gatunku 21d. Zezwolenie na skup lub przetwórstwo 616 zá decyzja umarzająca organizmów morskich postĊpowanie lub wydawana w postĊpowaniu odwoáawczym albo w trybie szczególnym b) pkt 22 i 23 otrzymują brzmienie: 22. Sportowe zezwolenie poáowowe wydawane: 1) armatorom statków 82 zá 2) organizatorom zawodów sportowych 50 zá 23. Pozwolenie albo zezwolenie na: 1) poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych 2) prowadzenie chowu lub hodowli 3) prowadzenie zarybiania 4) wprowadzanie przenoszenie gatunku gatunku 419 zá obcego lub 15 zá niewystĊpującego 400 zá miejscowo Art. 91. 1. Do spraw wszczĊtych i niezakoĔczonych decyzją ostateczną do dnia wejĞcia w Īycie niniejszej stosuje siĊ przepisy dotychczasowe, z zastrzeĪeniem ust. 2 - 4. 2. W przypadku dokonania, na podstawie przepisów dotychczasowych, wykreĞlenia statku rybackiego z rejestru statków rybackich na wniosek wáaĞciciela albo zmniejszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego wpisanego do rejestru 47 16.04.2009. statków rybackich i niewykorzystania do dnia wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy zdolnoĞci poáowowej równej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej wycofanego statku rybackiego albo zmniejszeniu zdolnoĞci poáowowej statku, do wykorzystania tej zdolnoĞci stosuje siĊ przepis art. 15 ust. 1 i 2, przy czym okres 5 lat liczy siĊ od dnia wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje siĊ w przypadku gdy statek rybacki, na podstawie przepisów dotychczasowych, zostaá z urzĊdu wykreĞlony z rejestru statków rybackich. 4. Wydane po dniu 1 maja 2004 r. decyzje dotyczące przyznania zdolnoĞci poáowowej w związku z modernizacją albo wymianą statku rybackiego, w przypadku gdy do dnia wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy nie dokonano modernizacji lub wymiany, zachowują waĪnoĞü przez okres w nich okreĞlony. Art. 92. Rejestr statków rybackich, prowadzony na podstawie przepisów dotychczasowych, staje siĊ z dniem wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy rejestrem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 niniejszej ustawy. Art. 93. 1. Licencje poáowowe wydane na podstawie przepisów dotychczasowych armatorom statków rybackich, z dniem wejĞcia w Īycie niniejszej ustawy, uznaje siĊ za licencje w rozumieniu niniejszej ustawy, przy czym zachowują one waĪnoĞü do dnia wydania licencji zgodnie z ust. 2. 2. Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa z urzĊdu wyda, w formie decyzji, licencje wáaĞcicielom statków rybackich na statki, na które zostaáy wydane licencje poáowowe na podstawie przepisów dotychczasowych, w terminie 6 miesiĊcy od dnia wejĞcia w Īycie ustawy. Art. 94. Specjalne zezwolenia poáowowe wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują waĪnoĞü przez okres, na jaki zostaáy wydane. Art. 95. Traci moc ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574, z 2005 r. Nr 96, poz. 807, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125 oraz z 2009 Nr 18, poz.97). 48 16.04.2009. Art. 96. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 3, art. 13, art. 16 ust. 10, art. 17, art. 28 ust. 7, art. 31, art. 42 ust. 5, art. 44, art. 46, art. 48 ust. 3, art. 51 ust. 4, art. 57 ust. 2 i art. 63 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 95 zachowują moc do dnia wejĞcia w Īycie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3, art. 25, art. 29 ust. 1, art. 30, art. 47 ust. 3, art. 52, art. 60 ust. 3, art. 64, art. 65 ust. 4, art. 67 ust. 3, art. 68 ust. 5, art. 70 ust. 3, art. 73 ust. 4, art. 78 ust. 2 i art. 86 ust. 6 niniejszej ustawy, jednak nie dáuĪej niĪ przez okres 18 miesiĊcy od dnia jej wejĞcia w Īycie. Art. 97. Ustawa wchodzi w Īycie po upáywie 30 dni od dnia ogáoszenia. 49 UZASADNIENIE Obowiązująca ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie (Dz. U. Nr 62, poz.574) byáa dotychczas czterokrotnie nowelizowana. Pierwsza zmiana, dokonana ustawą z dnia 6 maja 2005 r. o zmianie ustawy o ryboáówstwie (Dz. U. Nr 96, poz. 807) dotyczyáa wprowadzenia moĪliwoĞci przekazywania kwot poáowowych okreĞlonych gatunków organizmów morskich przez armatorów statków rybackich pod warunkiem, Īe armatorom tym przyznano w specjalnych zezwoleniach poáowowych prawo do poáowu organizmów morskich, których dotyczy przekazanie. Kolejna nowelizacja, dokonana ustawą z dnia 18 paĨdziernika 2006 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upowaĪnieĔ do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 220, poz. 1600) wprowadziáa delegacjĊ ustawową dla ministra wáaĞciwego do spraw rolnictwa, do okreĞlenia potencjaáu poáowowego floty lub poszczególnych segmentów floty z uwzglĊdnieniem ochrony Īywych zasobów morza oraz umoĪliwieniem uzyskiwania dochodów przez armatorów wykonujących ryboáówstwo morskie. Trzecia zmiana, dokonana ustawą z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o dziaáach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 125), wiązaáa siĊ z wydzieleniem, z istniejącego dziaáu administracji rządowej – rolnictwo, nowego dziaáu - ryboáówstwo. Na podstawie tej ustawy przekazano sprawy obejmujące swym zakresem ryboáówstwo morskie, które dotychczas byáy w kompetencjach ministra wáaĞciwego do spraw rolnictwa – ministrowi wáaĞciwemu do spraw ryboáówstwa. Ostatnia natomiast zmiana zostaáa wprowadzona ustawą z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie dziaáalnoĞci gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 97). W wyniku tej nowelizacji uchylony zostaá przepis dotyczący moĪliwoĞci okreĞlenia przez RadĊ Ministrów, w drodze rozporządzenia, wspóápracy okrĊgowych inspektorów z innymi organami, inspekcjami i sáuĪbami (art. 56 ust. 3 ustawy o ryboáówstwie), a takĪe wprowadzone zostaáy zmiany dotyczące sposobu przeprowadzania kontroli przez okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego. 1 Z uwagi na fakt, Īe z dotychczasowych doĞwiadczeĔ obowiązywania ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie wynika, iĪ wymienione nowelizacje byáy niewystarczające dla zapewnienia wáaĞciwego funkcjonowania i wykonywania ryboáówstwa, zostaá opracowany projekt nowej ustawy o ryboáówstwie. Funkcjonowanie przedmiotowych przepisów pokazaáo, Īe wciąĪ pozostają zagadnienia wymagające doprecyzowania bądĨ zmiany, czy teĪ wáączenia do przedmiotowej ustawy. Mając na wzglĊdzie, Īe zakres projektowanych zmian, uzupeánieĔ i uaktualnieĔ obecnie obowiązujących przepisów jest szeroki i dotyczy róĪnych fragmentów ustawy, jak równieĪ przez wzgląd na przejrzystoĞü i czytelnoĞü przepisów oraz zapewnienie spójnoĞci ustawy, postanowiono, Īe najkorzystniejszym rozwiązaniem bĊdzie opracowanie i przedáoĪenie nowego projektu ustawy, niĪ dokonywanie kolejnej nowelizacji. Istotny jest fakt, Īe wykonywanie ryboáówstwa morskiego w duĪym stopniu, regulowane jest przez przepisy Unii Europejskiej, przede wszystkim dotyczące Wspólnej Polityki Rybackiej. Przepisy te mogą byü wprawdzie stosowane wprost, jednakĪe czĊsto wymagają doprecyzowania przez paĔstwo czáonkowskie Unii Europejskiej. W związku z powyĪszym zachodzi potrzeba usystematyzowania w jednym akcie prawa krajowego zagadnieĔ ujĊtych w szeregu rozporządzeĔ Unii Europejskiej, co równieĪ uáatwi stosowanie tych przepisów. Projektowana ustawa bĊdzie regulowaü te zagadnienia z zakresu prawa wspólnotowego, które są pozostawione do rozstrzygniĊcia dla paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej, jak równieĪ okreĞlaü wáaĞciwoĞü organów i tryb postĊpowania w sprawach uregulowanych w przepisach wspólnotowych. Rozdziaá pierwszy projektu – Przepisy ogólne, wskazuje zakres przedmiotowy i podmiotowy projektowanej ustawy, czyli zadania, wáaĞciwoĞü organów oraz tryb postĊpowania w sprawach związanych z ryboáówstwem morskim. Zamieszczono równieĪ sáowniczek, w którym wyjaĞniono definicje niektórych pojĊü stosowanych w projekcie ustawy, które generalnie odzwierciedlają definicje ujĊte w obecnie 2 obowiązującej ustawie. Niemniej wprowadzono równieĪ definicjĊ okreĞlenia „organizacje spoáeczno – zawodowe rybaków”, obejmując nią organizacje producentów, o których mowa w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów ryboáówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z póĨn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198) oraz stowarzyszenia w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r. Nr 96, poz. 874, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766), do którego celów statutowych naleĪy dziaáanie na rzecz ryboáówstwa i zrzeszające co najmniej 20 armatorów statków rybackich o polskiej przynaleĪnoĞci wykonujących ryboáówstwo. Kryterium zrzeszania przez stowarzyszenie co najmniej 20 armatorów wprowadzono z uwagi na specyfikĊ struktury wáasnoĞci polskiej floty rybackiej, charakteryzującej siĊ duĪym stopniem rozdrobnienia. Wprowadzony próg pozwoli na stworzenie reprezentatywnej grupy wyraĪającej opiniĊ Ğrodowiska przy jednoczesnym zachowaniu proporcji wynikających z potencjaáu ekonomicznego. Wskazano takĪe, Īe w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji stosuje siĊ co do zasady przepisy Kodeksu postĊpowania administracyjnego. A ponadto okreĞlono w celu zapewnienia spójnoĞci systemu, Īe przepisy projektowanej ustawy nie naruszają przepisów o ochronie przyrody. Ze wzglĊdu na fakt, Īe regulacje tak przepisów o ryboáówstwie, jaki i o ochronie przyrody dotyczą czĊstokroü wspólnych obszarów, przedmiotowy przepis powinien uáatwiaü ich stosowanie przez adresatów. Rozdziaá drugi – Wykonywanie ryboáówstwa, okreĞla w sposób szczegóáowy sposób wykonywania ryboáówstwa, w tym przede wszystkim ryboáówstwa morskiego. Rozdziaá wykonywania ten obejmuje ryboáówstwa, okreĞlenie warunków, podmiotów, jakie trzeba które są speániaü, uprawnione aby do wykonywaü ryboáówstwo oraz dokumenty, jakie naleĪy uzyskaü. Zasadnicze zmiany w rozdziale drugim w stosunku do obecnie obowiązującej ustawy są związane z koniecznoĞcią: - wprowadzenia regulacji prawnych w zakresie zarządzania zdolnoĞcią poáowową polskiej floty rybackiej, oraz 3 - dostosowania ustawy o ryboáówstwie do nowych lub zmienionych, w okresie po uzyskaniu przez PolskĊ czáonkowstwa w Unii Europejskiej, przepisów unijnych, zwáaszcza do regulacji zawartych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1281/2005 z dnia 3 sierpnia 2005 r. w sprawie zarządzania licencjami poáowowymi oraz minimum informacji, jakie mają byü w nich zawarte (Dz. Urz. UE L 203 z 4.08.2005, str. 3; Dz. Urz. UE L 57 z 1.03.2008, str. 38), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1281/2002”. Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2371/2002 (Dz. Urz. UE L 358 z 31.12.2002, str. 59; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 5, str. 460), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 2371/2002”, zdolnoĞü poáowowa jest okreĞlana pojemnoĞcią brutto statku (GT) i mocą napĊdu statku (kW). Rozporządzenie Komisji nr 1281/2005 zmienia charakter licencji poáowowej w porównaniu do licencji, której dotyczyáy poprzednio obowiązujące przepisy, wprowadzając Ğcisáy związek miĊdzy licencją poáowową a zdolnoĞcią poáowową, która jest jednym z zasadniczych wskaĨników wykorzystywanych w realizacji zaáoĪeĔ Wspólnej Polityki Rybackiej. WielkoĞü zdolnoĞci poáowowej warunkuje wpis statku rybackiego do rejestru statków rybackich Wspólnoty, którego czĊĞcią jest rejestr polskich statków rybackich. Na podstawie rozporządzenia nr 1281/2005 wáaĞciciel statku rybackiego ma prawo do wykorzystywania zdolnoĞci poáowowej, okreĞlonej w licencji poáowowej, do wykonywania ryboáówstwa morskiego przy uĪyciu statku, na który zostaáa wydana licencja. Tym samym przepisy rozporządzenia wiąĪą licencjĊ poáowową, poprzez wspomnianą relacjĊ do zdolnoĞci poáowowej, która jest okreĞlona ww. parametrami statku rybackiego, z wáaĞcicielem statku i jednoczeĞnie wprowadzają wáaĞciciela statku do licencji poáowowej, obok dotychczas wymienionego w niej jedynie armatora tego statku. W związku z tym projekt ustawy okreĞla, Īe to wáaĞciciel statku rybackiego wystĊpuje o wydanie licencji poáowowej, a nie - jak to jest w obecnie obowiązującej ustawie - armator (art. 22 projektu). àączna zdolnoĞü poáowowa floty rybackiej paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej, okreĞlona w wydanych licencjach poáowowych, która jest wykorzystywana 4 do wykonywania ryboáówstwa morskiego, nie moĪe przekraczaü dopuszczalnej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, ustalanej dla kaĪdego paĔstwa zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1438/2004 z dnia 12 sierpnia 2003 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do polityki dotyczącej floty wspólnotowej, okreĞlonej w rozdziale III rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 (Dz. Urz. UE L 204 z 13.08.2003, str. 21, z póĨn. zm.). Warunki, jakie muszą byü speánione, aby nie nastąpiáo przekroczenie dopuszczalnej wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej są okreĞlone w art. 13 rozporządzenia nr 2371/2002. Wynika z tego koniecznoĞü nadzorowania przez paĔstwo czáonkowskie Unii Europejskiej zmian w zakresie zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej. W myĞl rozwiązaĔ proponowanych w projektowanej ustawie realizacja tego obowiązku paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej spoczywaü bĊdzie na ministrze wáaĞciwym do spraw ryboáówstwa, który zarządza zdolnoĞcią poáowową polskiej floty rybackiej poprzez prowadzenie rejestru statków rybackich (art. 7 projektu), wydawanie decyzji dotyczących przyznawania zdolnoĞci poáowowej (art. 13 projektu) i wycofywania statków rybackich z wykonywania ryboáówstwa morskiego (art. 16 projektu) oraz wydawanie licencji poáowowych (art. 22 projektu). Przepisy rozporządzenia nr 2371/2002, zmienionego w przedmiotowym zakresie rozporządzeniem Rady (WE) nr 865/2007 z dnia 10 lipca 2007 r. (Dz. Urz. UE L 192 z 24.07.2007, str. 1), przyznają paĔstwom czáonkowskim Unii Europejskiej dodatkową zdolnoĞü poáowową, wyáącznie w zakresie pojemnoĞci brutto (GT), która zwiĊksza dopuszczalną wielkoĞü zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej. Zgodnie z tym rozporządzeniem, ta zdolnoĞü poáowowa jest przeznaczona na modernizacjĊ floty rybackiej. W związku z tym wprowadzono do projektu ustawy przepisy o przyznawaniu tej zdolnoĞci przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa, w drodze decyzji, na wniosek skáadany przez wáaĞciciela statku rybackiego, na który jest wydana licencja poáowowa, z przeznaczeniem wyáącznie na cele wskazane w rozporządzeniu, tzn. na modernizacje i wymiany statków rybackich, zapewniające poprawĊ bezpieczeĔstwa oraz warunków pracy i higieny na statku lub podniesienie jakoĞci produktów rybnych (art. 13 projektu). W ramach dopuszczalnej zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej, oprócz zdolnoĞci 5 poáowowej okreĞlonej w wydanych licencjach poáowowych oraz przewidzianej zgodnie z rozporządzeniem nr 2371/2002, w projekcie ustawy okreĞlono warunki i sposób wykorzystania zdolnoĞci poáowowej w przypadku wycofania bez pomocy publicznej statku rybackiego wpisanego do rejestru statków rybackich z wykonywania ryboáówstwa morskiego i niewprowadzenia w jego miejsce, bezpoĞrednio po wycofaniu, innego statku rybackiego, albo wprowadzenia w miejsce statku wycofanego statku o mniejszej zdolnoĞci poáowowej. Przy czym wycofanie statku rybackiego moĪe mieü charakter losowy (np. zatoniĊcie, zniszczenie.) albo celowy, związany np. z wymianą na inny statek rybacki. Uzasadnione jest w takich przypadkach zapewnienie wáaĞcicielowi statku rybackiego moĪliwoĞci wykorzystania zdolnoĞci poáowowej wycofanego statku. Zgodnie z zaproponowanymi w projekcie ustawy przepisami (art. 15 projektu) wskazana zdolnoĞü poáowowa moĪe byü wykorzystana, nienaruszając przepisów unijnych, w celu dokonania wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich, zwiĊkszenia zdolnoĞci poáowowej statku rybackiego wpisanego do tego rejestru, poprzez przeprowadzenie jego modernizacji (przebudowy), bądĨ wymiany na statek o wiĊkszej zdolnoĞci poáowowej, lub przywrócenia do wykonywania ryboáówstwa morskiego statku rybackiego wpisanego do rejestru i wycofanego z wykonywania ryboáówstwa bez pomocy publicznej. Wobec powyĪszego w celu unikniĊcia sytuacji, w której inny wáaĞciciel statku rybackiego mógáby wykorzystaü tĊ tymczasowo „wolną” zdolnoĞü poáowową statku wycofanego, np. skáadając wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru statków rybackich w ramach tej zdolnoĞci, wprowadzono do projektu ustawy przepis (art. 15) uprawniający do wykorzystania tej zdolnoĞci tylko wáaĞciciela wycofanego statku rybackiego, albo jego nastĊpcĊ prawnego, jednoczeĞnie ograniczając w czasie moĪliwoĞü takiego jej wykorzystania do 5 lat od dnia, w którym dokonano ostatniego wyáadunku organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku rybackiego. Takie rozwiązanie pozwala wáaĞcicielowi statku rybackiego podjąü odpowiednie dziaáania, w bardziej dogodnym dla niego (z przyczyn np. ekonomicznych) terminie, ale z drugiej strony okres ten jest na tyle ograniczony, by pozwalaá na odpowiednie zarządzanie caáoĞcią zdolnoĞci poáowowej floty rybackiej. Z dotychczasowej praktyki wynika bowiem, Īe minimalnym okresem jest okres 3 – 4 lat, potrzebny m.in. na zgromadzenie odpowiednich Ğrodków finansowych na inwestycjĊ, na 6 przygotowanie dokumentacji i proces budowy nowego statku, itp., ale zdarzają siĊ przypadki, w których taki okres jest niewystarczający dla wáaĞcicieli statków. Z uwagi na wprowadzenie tego ograniczenia i jego restrykcyjny charakter, powinien byü ustalony dáuĪszy okres, w celu uwzglĊdnienia skrajnych sytuacji, zwáaszcza spowodowanych trudnoĞciami o charakterze ekonomicznym, w jakich mogą znajdowaü siĊ rybacy, szczególnie gdy nastĊpuje niespodziewana utrata statku, jedynego Ĩródáa utrzymania. Dlatego w projekcie ustawy przewidziano okres 5 lat. Na zasadnoĞü takiego podejĞcia wskazuje dodatkowo fakt wydáuĪenia w przepisach unijnych z 3 do 5 lat okresu, w którym mogą nastąpiü wpisy statków do rejestru oraz modernizacje statków, na podstawie decyzji podjĊtych w tym zakresie przez administracje nowych paĔstw czáonkowskich przed dniem uzyskania przez nie czáonkostwa w Unii Europejskiej. W konsekwencji zastosowania powyĪszego ograniczenia wprowadzony zostaá do projektu ustawy przepis dotyczący przeznaczenia zdolnoĞci poáowowej statku wycofanego z wykonywania ryboáówstwa, w przypadku bezskutecznego upáywu okresu 5 lat, w pierwszej kolejnoĞci na modernizacjĊ polskiej floty rybackiej, w którym to zakresie zgáaszane jest przez rybaków szczególnie duĪe zapotrzebowanie, oraz na jej restrukturyzacjĊ. Ponadto, zgodnie z obowiązującą obecnie ustawą z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie, statki rybackie, które nie są uĪywane do wykonywania ryboáówstwa przez okres dáuĪszy niĪ 12 miesiĊcy, są z urzĊdu wykreĞlane (w rozumieniu przepisów tej ustawy) z rejestru przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. KoniecznoĞü zachowania przepisu o takim charakterze wynika z wprowadzenia do projektu ustawy ograniczenia do 5 lat okresu dysponowania zdolnoĞcią poáowową przez wáaĞcicieli statków rybackich, które zostaáy zgáoszone jako wycofane z wykonywania ryboáówstwa morskiego, co jest równoznaczne z nieprowadzeniem poáowów w tym okresie, przy czym okres ten jest liczony od dnia, w którym. dokonano ostatniego wyáadunku organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku rybackiego. W związku z tym okres nieprowadzenia poáowów z innych przyczyn niĪ utrata lub wymiana statku rybackiego, niezgáaszany administracji rybackiej, a bĊdący podstawą do wycofania z urzĊdu statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa, wymaga wydáuĪenia z 12 7 miesiĊcy, jak to jest zgodnie z obowiązującą ustawą do – z uwagi na ww. piĊcioletni okres dysponowania zdolnoĞcią poáowową - maksymalnie 5 lat. W projekcie ustawy przyjĊto, Īe optymalnym okresem są 3 lata. Po upáywie tego okresu statek zostanie z urzĊdu wycofany z wykonywania ryboáówstwa, a zdolnoĞü poáowowa równa wielkoĞci zdolnoĞci poáowowej tego statku przeznaczona w pierwszej kolejnoĞci na modernizacjĊ polskiej floty rybackiej oraz na jej restrukturyzacjĊ (art. 16 projektu). Inne zmiany wprowadzane w projektowanej ustawie w stosunku do obecnie obowiązującej ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie dotyczą: - trybu wpisywania statków rybackich do rejestru statków rybackich, dokonywania zmian w tym rejestrze, wydawania licencji poáowowych oraz dokonywania zmian w tych dokumentach, - zakresu danych i informacji, które powinien zawieraü wniosek o wpis statku rybackiego do rejestru statków rybackich, oprócz danych i informacji wymaganych przez przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącego rejestru statków rybackich Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 5 z 09.01.2004, str. 25, z póĨn. zm.: Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 7, str. 3), - wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego, czyli usuniĊcia okreĞlenia „wykreĞlenie statku z rejestru” i potraktowania wycofania statku rybackiego jako zmiany w rejestrze, z uwagi na to, Īe w Ğwietle przepisów rozporządzenia nr 26/2004 nie „wykreĞla siĊ” statku z rejestru, to znaczy nie usuwa siĊ danych z rejestru, lecz w rejestrze nadaje siĊ statkowi, wedáug okreĞlonych w tym rozporządzeniu zasad, charakter (status) statku wycofanego z wykonywania ryboáówstwa morskiego, - odmowy dokonania wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich, dokonania zmiany w tym rejestrze oraz wydania licencji poáowowej, - utraty waĪnoĞci licencji poáowowych, - wspóápracy z okrĊgowymi inspektorami ryboáówstwa morskiego przy prowadzeniu rejestru statków rybackich, dokonywaniu zmian w rejestrze i wydawaniu licencji poáowowych. 8 W zakresie wspóápracy okrĊgowych inspektorów ryboáówstwa morskiego przy dokonywaniu zmian w rejestrze proponuje siĊ w projekcie ustawy przepisy zobowiązujące inspektorów do: - potwierdzania dokumentów, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1381/87 z dnia 20 maja 1987 r. ustanawiającego szczegóáowe zasady dotyczące oznakowania i dokumentacji statków rybackich (Dz. Urz. WE L 132 z 20.05.1987, str. 9; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 1, str. 222) (art. 10 pkt 2 projektu), - potwierdzania dokumentu stwierdzającego speánienie warunków okreĞlonych w art. 8 lit. d i f rozporządzenia nr 1438/2003, w przypadku gdy zmiana wpisu w rejestrze dotyczy zwiĊkszenia pojemnoĞci brutto statku rybackiego o dáugoĞci caákowitej co najmniej 15 m, w wyniku przeprowadzenia prac modernizacyjnych na tym statku zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002 (art. 19 ust. 3 pkt 2 projektu). Ponadto, wynikające z przepisów rozporządzenia nr 1281/2005 oraz rozporządzenia nr 2371/2002, Ğcisáe powiązanie zdolnoĞci poáowowej z wpisem statku do rejestru oraz z licencją poáowową, która jest wydawana w dniu dokonywania wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich, uzasadnia rezygnacjĊ z wydawanego obecnie zaĞwiadczenia o wpisie statku do rejestru. Projektowana ustawa, jako dokumenty, których wydanie jest niezbĊdne do wykonywania ryboáówstwa okreĞla, poza licencją poáowową: - specjalne zezwolenia poáowowe uprawniające do dokonywania poáowów na polskich obszarach morskich oraz poza tymi obszarami; - zezwolenie na prowadzenie skupu lub przetwórstwa organizmów morskich w polskich obszarach morskich; - pozwolenie na prowadzenia poáowów w celach naukowo-badawczych; - pozwolenie na prowadzenie poáowów w celach szkoleniowych; - sportowe zezwolenia poáowowe; - zezwolenie na prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów albo zarybiania wód w granicach polskich obszarów morskich, 9 - zezwolenie na wprowadzanie gatunków obcych lub przenoszenie gatunków niewystĊpujących miejscowo w polskich obszarach morskich. Ponadto, w stosunku do osób fizycznych prowadzących poáowy sportoworekreacyjne przewiduje siĊ - w miejsce wydawanych na podstawie obecnie obowiązującej ustawy - sportowych zezwoleĔ poáowowych, jedynie wnoszenie opáaty w okreĞlonej wysokoĞci. W odniesieniu do specjalnych zezwoleĔ poáowowych projektowana ustawa przewiduje wydawanie tych zezwoleĔ nie tylko na dany rok kalendarzowy, ale takĪe na czas okreĞlony od 6 do maksymalnie 12 miesiĊcy - w przypadku prowadzenia poáowów poza polskimi obszarami morskimi zgodnie z postanowieniami umów i porozumieĔ miĊdzynarodowych. miĊdzynarodowych Sezon nie poáowowy zawsze bowiem rozpoczyna siĊ w niektórych wraz z organizacjach rozpoczĊciem roku kalendarzowego, co powoduje potrzebĊ wydawania licencji obowiązujących w innych okresach. W projekcie ustawy przewiduje siĊ rozszerzenie moĪliwoĞci przekazywania i dokonywania wymian indywidualnych kwot poáowowych okreĞlonych w specjalnych zezwoleniach poáowowych. W art. 34 projekt ustawy powtarza uregulowania obecnie obowiązującej ustawy, zaĞ art. 35 projektu przewiduje moĪliwoĞü dokonywania przez uznane organizacje producentów przekazania lub wymiany kwot poáowowych gatunków organizmów morskich okreĞlonych jako indywidualne kwoty poáowowe armatorów bĊdących czáonkami tych organizacji. PowyĪsze rozwiązanie pozwoli na bardziej efektywne wykorzystywanie kwot poáowowych oraz poĞrednio wáączy organizacje producentów do zarządzania kwotami poáowowymi, co przyczyni siĊ do lepszego planowania poáowów okreĞlonych gatunków organizmów morskich, tak by w perspektywie okresu, na jaki są wydawane specjalne zezwolenia poáowowe prowadzone poáowy odpowiadaáy na zapotrzebowanie rynku, co w konsekwencji powinno pozytywnie wpáywaü na stabilizowanie siĊ cen produktów rybnych. JednoczeĞnie w art. 36 projektu ustawy zastrzeĪono, Īe zarówno przekazania jak i 10 wymiany kwot poáowowych nie zmieniają historycznej bazy poáowowej armatorów. Podyktowane jest to faktem, iĪ uznane organizacje producentów planując poáowy bĊdą braáy pod uwagĊ moĪliwoĞci techniczne statków rybackich poszczególnych armatorów oraz sprzĊt poáowowy, jakim dysponują, tak aby statki mogáy prowadziü poáowy takich gatunków ryb, do poáawiania których są odpowiednio przystosowane (odpowiednio poáowy ryb dennych i pelagicznych). Kolejna zmiana proponowana w projekcie ustawy w stosunku do obecnie obowiązującej ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie dotyczy sposobu dokonywania podziaáu niewykorzystanych kwot poáowowych. W odniesieniu do art. 21 obecnie obowiązującej ustawy o ryboáówstwie, stanowiącego, Īe kwoty poáowowe niewykorzystane po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 i art. 20 tej ustawy (to jest zawieszenie lub cofniĊcie licencji poáowowej oraz czasowy zakaz poáowów), minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa moĪe rozdzieliü po zasiĊgniĊciu opinii organizacji spoáeczno-zawodowych rybaków, stwierdziü naleĪy, iĪ regulacja taka okazaáa siĊ niewystarczająca poniewaĪ odnosi siĊ ona tylko do kwot, jakie pozostaáy z powodu zawieszenia specjalnego zezwolenia poáowowego. Proponowana w projekcie zmiana obejmuje równieĪ kwoty poáowowe, niewykorzystane z powodu wycofania statku rybackiego z wykonywania ryboáówstwa morskiego. W projekcie ustawy przewiduje siĊ objĊcie tą regulacją równieĪ kwot uzyskanych w wyniku wymiany dokonanej z innym paĔstwem czáonkowskim Unii Europejskiej, zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia nr 2371/2002. Ponadto okreĞlono tryb przyznawania tych kwot, obejmujący podawanie przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa do publicznej wiadomoĞci informacji o ich wielkoĞci oraz o terminie skáadania wniosków o kwot zmianĊ specjalnego zezwolenia poáowowego. Zakáada siĊ, Īe podziaá bĊdzie dotyczyá wszystkich armatorów, którzy záoĪą wnioski w terminie, a kwota poáowowa bĊdzie podzielona w równych czĊĞciach pomiĊdzy wnioskodawców. Projekt ustawy przewiduje zmiany stosunku do obecnie obowiązującej ustawy w procedurze wydawania zezwoleĔ na poáowy w celach sportowo-rekreacyjnych, choü organem wáaĞciwym do ich wydawania pozostają okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa 11 morskiego. W obecnym stanie prawnym sportowe zezwolenie poáowowe jest decyzją administracyjną, wydawaną przez okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego. Takie rozwiązanie w praktyce nastrĊcza jednak istotne trudnoĞci tak po stronie administracji, jak i osób ubiegających siĊ o wydanie zezwolenia. Dlatego teĪ projekt ustawy przewiduje utrzymanie sportowych zezwoleĔ poáowowych jedynie w przypadku, gdy są one wydawane armatorom i organizatorom zawodów sportowych, a w przypadku osób fizycznych, dla których ta dziaáalnoĞü nie wiąĪe siĊ z ich dziaáalnoĞcią zarobkową wnoszenie odpowiedniej opáaty uprawniającej te osoby do prowadzenia poáowów w celach sportowo-rekreacyjnych przez okreĞlony okres. Projektowane rozwiązanie nakáada na te osoby obowiązek posiadania podczas dokonywania poáowów dowodu potwierdzającego wniesienie tej opáaty. Takie uproszczenie procedury odpowiada oczekiwaniom osób fizycznych prowadzących poáowy sportowo – rekreacyjne, dla których - ze wzglĊdu na specyfikĊ i godziny pracy inspektorów - uzyskanie zezwolenia stanowiáo trudnoĞü, a takĪe, w pewnym stopniu, powinno wpáywaü korzystnie na poprawĊ efektywnoĞci czasu pracy inspektorów w odniesieniu do nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa. Projekt ustawy wprowadza równieĪ zmianĊ organu wáaĞciwego w sprawach wydawania pozwoleĔ na poáowy organizmów morskich w polskich obszarach morskich przez instytuty naukowo-badawcze, szkoáy wyĪsze i wyĪsze szkoáy zawodowe ksztaácące w zakresie ryboáówstwa morskiego oraz szkoáy ponadgimnazjalne w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych. Obowiązujące dotychczas przepisy wskazują, jako organ wáaĞciwy, OkrĊgowych Inspektorów Ryboáówstwa Morskiego wáaĞciwych ze wzglĊdu na port macierzysty statku. W celu usystematyzowania i ujednolicenia przepisów zaproponowano, analogicznie do art. 32a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, zgodnie z którym wáaĞciwy do wydawania zezwoleĔ na prowadzenie badaĔ obejmujących Īywe zasoby morza, jest minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa, aby na poáowy naukowo-badawcze prowadzone przez polskie podmioty pozwolenie równieĪ byáo wydawane przez ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. 12 Mając na uwadze rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystĊpujących miejscowo (Dz. Urz. UE L. 168 z 28.06.2007, str. 1), naleĪaáo wprowadziü w projekcie ustawy przepis okreĞlający organ wáaĞciwy do wydania zezwolenia na wprowadzanie w polskich obszarach morskich gatunków obcych lub przemieszczanie gatunków niewystĊpujących miejscowo. W art. 51 ust. 1 projektu ustawy przewidziano, Īe organem tym bĊdzie minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa. W art. 52 ust. 1 projektowana ustawa wprowadza obowiązek zgáaszania w przypadku, gdy przepisy Unii Europejskiej dotyczące Wspólnej Polityki Rybackiej lub przepisy umów lub porozumieĔ miĊdzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, wprowadzają obowiązki w zakresie monitorowania lub kontroli poáowu okreĞlonych gatunków organizmów morskich, dokonania poáowu takiego gatunku do okrĊgowego inspektora ryboáówstwa morskiego wáaĞciwego ze wzglĊdu na port macierzysty statku rybackiego, najpóĨniej w czasie dokonywania wyáadunku organizmów morskich záowionych przy uĪyciu tego statku rybackiego. Chodzi tutaj przede wszystkim o dokonanie poáowów morĞwinów (Phocoena phocoena). Projektowana ustawa okreĞla równieĪ zadania Centrum Monitorowania Ryboáówstwa (CMR), które dziaáa na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2847/93 z 12 paĨdziernika 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. WE L 261 z 20.10.1993, str. 1: Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 70), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Rady (WE) nr 686/97 z dnia 14 kwietnia 1997 r. (Dz. Urz. WE L 102 z 19.04.1997, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 3, str. 150). Gáównymi celami funkcjonowania CMR jest obsáuga satelitarnego systemu monitorowania pozycji statków rybackich (VMS), oraz wprowadzanie do systemu informatycznego (System Informacji Ryboáówstwa Morskiego - SIRM) danych o poáowach, wyáadunkach i sprzedaĪy produktów rybnych. W oparciu o wprowadzone przez pracowników CMR dane do SIRM, rozliczany jest stopieĔ wykorzystania kwot poáowowych, opracowywane są obligatoryjne okresowe raporty o poáowach dla instytucji 13 polskich, wspólnotowych i organizacji miĊdzynarodowych. W projekcie ustawy przewiduje siĊ rozszerzenie zakresu obowiązków CMR o przyjmowanie, rejestrowanie i archiwizowanie danych zawartych w dzienniku poáowowym oraz w deklaracji wyáadunkowo-przeáadunkowej i dokumentach sprzedaĪy przekazywanych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1966/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie elektronicznej rejestracji i raportowania dziaáalnoĞci poáowowej oraz w sprawie Ğrodków teledetekcji (Dz. Urz. UE L 409 z 30.12.2006, str. 1), a takĪe o przyjmowanie i rejestrowanie elektronicznych raportów, o których mowa w art. 3 tego rozporządzenia. Projektowana ustawa (art. 70 projektu) przewiduje, Īe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej realizowane są nastĊpujące programy: - program zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbĊdnymi do realizacji Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej, - program monitorowania przypadkowych poáowów waleni, o którym mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. okreĞlającym Ğrodki dotyczące przypadkowego odáawiania waleni podczas poáowów ryb, oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz. Urz. UE L 150 z 30.04.2004, str. 12; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 7, str. 91). Regulacja dotycząca programu zbierania danych rybackich zawarta w projekcie ustawy powtarza co do zasady uregulowania obecnie obowiązującej ustawy o ryboáówstwie. Celem realizacji tego programu jest zebranie danych niezbĊdnych do prowadzenia Wspólnej Polityki Rybackiej, zgodnie z zasadami i celami okreĞlonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1543/2000 z dnia 29 czerwca 2000 ustanawiającym ramy wspólnotowe w zakresie zbierania i zarządzania danymi niezbĊdnymi do prowadzenia wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. WE L 176 z 15.07.2000, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 288) i rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1639/2001 z dnia 25 lipca 2001 ustanawiającym minimalne i rozszerzone programy wspólnotowe w zakresie zbierania danych w sektorze ryboáówstwa oraz ustanawiającym szczegóáowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1543/2000 (Dz. Urz. WE L 222 z 17.08.2001, str. 53, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 5, str. 161). Wáączenie natomiast do regulacji ustawowych programu monitorowania 14 przypadkowych poáowów waleni, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 2 projektu ustawy, ma na celu realizacjĊ zadaĔ i obowiązków paĔstwa czáonkowskiego Unii Europejskiej naáoĪonych rozporządzeniem nr 812/2004 . Rozdziaá trzeci projektowanej ustawy obejmuje przepisy dotyczące organów administracji ryboáówstwa morskiego i ich kompetencje. Regulacje w tym zakresie są podobne do obecnie obowiązującej ustawy. Zmiana zostaáa zaproponowana w art. 78 ust. 2 projektu ustawy, który przywraca (uchylony ustawą z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie dziaáalnoĞci gospodarczej) przepis zawierający upowaĪnienie dla Rady Ministrów do wydawania rozporządzenia w sprawie sposobu, zakresu i warunków wspóádziaáania inspektorów ryboáówstwa morskiego z organami, instytucjami i sáuĪbami wymienionymi w tym artykule, przy czym rozszerzonego go co do zakresu tej wspóápracy o uwzglĊdnienie realizacji celów wynikających z rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 wrzeĞnia 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym poáowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz. Urz. UE L 286 z 29.10.2008, str. 1). Wspóápraca róznych organów, sáuĪb i instytucji, które na róĪnych etapach prowadzą kontrole podmiotów zajmujących siĊ wykonywaniem ryboáówstwa morskiego lub obrotem produktami rybnymi stanowiü bowiem moĪe afektywną, tak pod wzglĊdem skutecznoĞci, jaki kosztów, formĊ przeciwdziaáania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym poáowom. WáaĞciwoĞü organów administracji ryboáówstwa morskiego obejmuje terytorium i wyáączną strefĊ ekonomiczną Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w sprawach wykonywania zadaĔ okreĞlonych umowami miĊdzynarodowymi, równieĪ obszary poza polskimi obszarami morskimi. Zgodnie z art. 75 projektu ustawy organami ryboáówstwa morskiego są minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa i okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego – jako organy administracji niezespolonej. Uprawnienia w zakresie powoáywania, odwoáywania 15 oraz okreĞlenia siedziby i terytorialnego zakresu dziaáania pozostaną w gestii ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. Sposób dziaáania terenowych organów administracji ryboáówstwa regulują art. 81 i nastĊpne projektu ustawy, w których zachowane zostaáy dotychczasowe rozwiązania w zakresie sprawowania kontroli i nadzoru nad wykonywaniem ryboáówstwa morskiego, prowadzeniem poáowów organizmów morskich w celach naukowo – badawczych, szkoleniowych albo sportowo rekreacyjnych, zarybianiem, prowadzeniem chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich, prowadzeniem skupu lub przetwórstwa na morzu, Przepisy te zostaáy takĪe uzupeánione o uregulowania dotyczące wprowadzania gatunków obcych lub niewystĊpujących miejscowo oraz realizacji zadaĔ okreĞlonych w przepisach o organizacji rynku rybnego. Ponadto, zostaną zachowane szczegóáowe regulacje dotyczące procedury obowiązującej podczas wykonywania czynnoĞci kontrolnych, które są okreĞlone nie tylko jako uprawnienia i obowiązki prowadzących czynnoĞci inspektorów ryboáówstwa morskiego, ale równieĪ uprawnienia i obowiązki podmiotów podlegających kontroli. Natomiast art. 88 projektu ustawy w przypadkach nieuregulowanych w projekcie ustawy, a odnoszących siĊ do kontroli przeprowadzanych przez inspektorów, odsyáa wprost do stosowania przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dziaáalnoĞci gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z póĨn. zm.). Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem nr 2847/1993 oraz rozporządzeniem nr 2371/2002, w czynnoĞciach kontrolnych i inspekcyjnych prowadzonych przez krajowe sáuĪby kontrolne mogą równieĪ uczestniczyü inspektorzy Komisji Europejskiej. W powyĪszego tym celu Komisja Europejska kontaktuje siĊ z danym paĔstwem czáonkowskim i jest opracowywany program inspekcji. Inspektorzy Komisji Europejskiej mają prawo oceniaü i kontrolowaü stosowanie zasad Wspólnej Polityki Rybackiej przez paĔstwo czáonkowskie. Komisja moĪe przeprowadzaü inspekcje statków rybackich, jak równieĪ pomieszczeĔ przedsiĊbiorstw i innych instytucji prowadzących dziaáalnoĞü związaną ze Wspólną Polityką Rybacką oraz ma dostĊp do wszelkich informacji i dokumentów potrzebnych do wypeániania jej zobowiązaĔ. 16 W związku z powyĪszym w projekcie ustawy naleĪaáo doprecyzowaü ująü regulacje dotyczące przeprowadzania dziaáaĔ kontrolnych przez inspektorów Komisji Europejskiej i związane z tym obowiązki kapitanów statków rybackich Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem nr 2847/1993 oraz rozporządzeniem nr 2371/2002, w czynnoĞciach kontrolnych i inspekcyjnych prowadzonych przez krajowe sáuĪby kontrolne mogą równieĪ uczestniczyü inspektorzy Komisji Europejskiej. W tym celu Komisja Europejska kontaktuje siĊ z danym paĔstwem czáonkowskim i jest opracowywany program inspekcji. Inspektorzy Komisji Europejskiej mają prawo oceniaü i kontrolowaü stosowanie zasad Wspólnej Polityki Rybackiej przez paĔstwo czáonkowskie. Inspektorzy Komisji mogą uczestniczyü w inspekcjach statków rybackich, jak równieĪ pomieszczeĔ przedsiĊbiorstw i innych instytucji prowadzących dziaáalnoĞü związaną ze Wspólną Polityką Rybacką oraz mają dostĊp do wszelkich informacji i dokumentów potrzebnych do wypeániania ich obowiązków. Zgodnie z zaáoĪeniem reformy systemu kontroli WPRyb Komisja Europejska bĊdzie sporządzaáa wykaz inspektorów wspólnotowych, którzy bĊdą inspektorami (urzĊdnikami) paĔstwa czáonkowskiego, Komisji lub Wspólnotowej Agencji Kontroli Ryboáówstwa. W związku z powyĪszym w projekcie ustawy naleĪaáo doprecyzowaü regulacje dotyczące przeprowadzania dziaáaĔ kontrolnych przez inspektorów Komisji Europejskiej i związane z tym obowiązki kapitanów statków rybackich, podmiotów zajmujących siĊ przetwarzaniem, wprowadzaniem do obrotu, transportem itp. produktów ryboáówstwa. lub inspektorów upowaĪnionych przez nią (WAKR) w celu dostosowania do zasad Wspólnej Polityki rybackiej z zakresu kontroli a w szczególnoĞci mając na uwadze reformĊ Wspólnej Polityki Rybackiej. W rozdziale czwartym projektu ustawy okreĞlono kary pieniĊĪne za naruszenia przepisów ustawy o ryboáówstwie, przepisów wydanych na jej podstawie oraz przepisów Wspólnej Polityki Rybackiej (WPR) Unii Europejskiej. Wykaz naruszeĔ przepisów WPR Unii Europejskiej, które mogą skutkowaü sankcjami okreĞla rozporządzenie Rady (WE) 17 nr 1447/1999 z dnia 24 czerwca 1999 r. z dnia 24 czerwca 1999 r. ustanawiające wykaz rodzajów zachowaĔ, które powaĪnie naruszają zasady wspólnej polityki ryboáówstwa (Dz. Urz. UE L 167 z 02.07.1999, str. 5; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 4, t. 4, str. 134). Proponowane rozwiązania nie wprowadzają istotnych zmian w porównaniu do dotychczasowego stanu prawnego. Przewiduje siĊ pozostawienie istniejących zasad wymiaru kar pieniĊĪnych poprzez wskazanie ich maksymalnej wysokoĞci, uzaleĪnionej od dáugoĞci caákowitej statku rybackiego, przy uĪyciu którego dokonano naruszenia. Szczegóáowa wysokoĞü oraz zróĪnicowanie kar pieniĊĪnych w zaleĪnoĞci od rodzaju naruszeĔ i ich wpáywu na stan Īywych zasobów morza oraz moĪliwej do osiągniĊcia korzyĞci finansowej wynikającej z danego naruszenia, zostanie okreĞlona w rozporządzeniu ministra wáaĞciwego do spraw ryboáówstwa. Proponowany art. 88 ust. 1 projektu ustawy wprowadza natomiast zmianĊ w stosunku do dotychczasowego stanu prawnego przez ustanowienie odpowiedzialnoĞci za naruszenie przepisów projektowanej ustawy o ryboáówstwie oraz przepisów Wspólnej Polityki Rybackie Unii Europejskiej kaĪdego, kto naruszyá przepisy ww. ustawy oraz inne obowiązki lub warunki wykonywania ryboáówstwa okreĞlone w przepisach Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej. UstĊpy 2 - 5 projektowanego brzmienia art. 88 są odzwierciedleniem dotychczasowych uregulowaĔ zawartych w przepisie art. 63 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 oraz ust. 3, przy czym rozbudowano i rozszerzono katalog ewentualnych naruszeĔ zagroĪonych karą pieniĊĪną. Organem administracji rybackiej wáaĞciwym do ich wymierzenia, w drodze decyzji, pozostają okrĊgowi inspektorzy ryboáówstwa morskiego. Organem wyĪszego stopnia w rozumieniu Kodeksu postĊpowania administracyjnego jest minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa. Rozdziaá piąty projektu ustawy – Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejĞciowe i koĔcowe. Zgodnie z projektowaną ustawą do postĊpowaĔ wszczĊtych na podstawie dotychczasowych przepisów i niezakoĔczonych do dnia wejĞcia w Īycie projektowanej ustawy stosowaü siĊ bĊdzie przepisy dotychczasowe. JednakĪe do zdolnoĞci poáowowej pozostaáej z wykreĞlenia, na podstawie przepisów dotychczasowych, bez pomocy publicznej, statku rybackiego z rejestru statków 18 rybackich na wniosek wáaĞciciela, stosuje siĊ przepis art. 15 ust. 1 projektu ustawy. PrzyjĊto, iĪ okres 5 lat, w którym wáaĞciciel wycofanego statku albo jego nastĊpca prawny moĪe záoĪyü wniosek o wpisanie statku do rejestru lub dokonanie stosownej zmiany w rejestrze proponuje siĊ liczyü od dnia wejĞcia w Īycie projektowanej ustawy. PowyĪszych rozwiązaĔ nie stosuje siĊ w przypadku, gdy statek rybacki na mocy dotychczasowych przepisów wykreĞlono z rejestru statków rybackich z urzĊdu. W zakresie decyzji wydanych po dniu 1 maja 2004 r i dotyczących przyznania zdolnoĞci poáowowej, w przypadku gdy do dnia wejĞcia w Īycie projektu ustawy nie dokonano modernizacji lub wymiany objĊtych ww. decyzji, decyzje te zachowują waĪnoĞü przez okres w nich okreĞlony. W projektowanej ustawie przyjĊto, Īe rejestr statków rybackich prowadzony na podstawie przepisów dotychczasowych staje siĊ rejestrem, o którym mowa w projektowanej ustawie. Natomiast licencje poáowowe wydane na podstawie dotychczasowych przepisów armatorom statków, w myĞl projektu ustawy, od dnia wejĞcia w Īycie tej ustawy, uwaĪane byáyby za licencje w jej rozumieniu. Na podstawie proponowanego przepisu art. 92 ust. 2 projektu ustawy minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa bĊdzie zobowiązany do wydania, w terminie 6 miesiĊcy od dnia wejĞcia w Īycie tej ustawy, licencji wáaĞcicielom statków rybackich. Projektowana ustawa przewiduje czasowe utrzymanie w mocy przepisów wykonawczych wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o ryboáówstwie, to znaczy do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie projektowanej ustawy, jednak nie dáuĪej niĪ przez okres 18 miesiĊcy od dnia jej wejĞcia w Īycie. Projektowana ustawa nie wprowadza zmian w zakresie opáaty skarbowej za licencjĊ poáowową oraz dokonanie wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich bądĨ zmiany wpisu w tym rejestrze, wprowadza natomiast opáatĊ skarbową za wydawanie specjalnych zezwoleĔ poáowowych, które dotychczas nie byáy ujĊte w ustawie o opáacie skarbowej. Proponuje siĊ wprowadziü opáatĊ skarbową w wysokoĞci 82 záotych za wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego. OdnoĞnie nowowprowadzonego w projekcie ustawy zezwolenia na wprowadzanie gatunku obcego 19 lub przenoszenie gatunku niewystĊpującego miejscowo, ustalono wysokoĞü opáaty analogicznie do wysokoĞci opáaty obowiązującej dla wydania zezwolenia na prowadzenie chowu lub hodowli, ze wzglĊdu na podobieĔstwo czego ? ……. trybu wydawania / zakresu tych zezwoleĔ???..... Dlaczego takie wysokoĞci proponowanych opáat. Projektowana ustawa nie wprowadza zmian w zakresie opáaty skarbowej za licencjĊ poáowową oraz dokonanie wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich bądĨ zmiany wpisu w tym rejestrze. W celu ujednolicenia zapisów o wysokoĞü i sposobie wnoszenia opáat za sportoworekreacyjny poáów ryb w wodach morskich przez osoby fizyczne (obecnie regulowane przez ustawĊ o opáacie skarbowej) okreĞli w drodze rozporządzenia Minister wáaĞciwy do spraw ryboáówstwa. Opáata bĊdzie stosowana analogicznie do opáaty pobieranej za amatorski poáów ryb na wodach Ğródlądowych przez organizacje zrzeszające wĊdkarzy, gáównie zarządy okrĊgowe PZW lub innych gospodarzy wód (dzierĪawców lub wáaĞcicieli). W odniesieniu natomiast do armatorów statków oraz organizatorów zawodów sportowych projektowana ustawa nie wprowadza zmian w zakresie nabywania zezwoleĔ na poáowy sportowo – rekreacyjne. Zostaáy zmienione jedynie wysokoĞci stawek: dla armatorów statków prowadzących dziaáalnoĞü z zakresu wĊdkarstwa morskiego ustalono opáatĊ caáoroczną w wysokoĞci 82 zá, analogicznie jak za wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego; dla organizatorów zawodów wĊdkarskich ustalono opáatĊ w wysokoĞci 50 zá, bez limitowania czasu trwania zawodów i liczby uczestników. Z uwagi na fakt, dotychczasowe niejednolite regulacje w zakresie pobierania opáaty skarbowej za wydawanie specjalnych zezwoleĔ poáowowych, projekt ustawy w celu poprawy czytelnoĞci i spójnoĞci aktów prawnych wprowadza do ustawy o opáacie skarbowej. jednolity zapis o pobieraniu opáaty w wysokoĞci 82 záotych za wydanie specjalnego zezwolenia poáowowego. OdnoĞnie wprowadzonego w projekcie ustawy zezwolenia na wprowadzanie gatunku obcego lub przenoszenie gatunku niewystĊpującego miejscowo, wysokoĞü opáaty ze wzglĊdu na podobieĔstwo trybu wydawania oraz zakresu tych zezwoleĔ 20 ustalono analogicznie do wysokoĞci opáat za wydawane inne zezwolenia na prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów. Projektuje siĊ, aby projektowana ustawa weszáa w Īycie po upáywie 30 dni od dnia jej ogáoszenia. Mimo obszernoĞci projektowanej regulacji, okres ten jest wystarczającym vacatio legis z uwagi na to, iĪ ustawa ta jest aktem co do zasady uzupeániającym obowiązujące wprost przepisy Unii Europejskiej, jak równieĪ kontynuacją zasadniczych rozwiązaĔ obowiązującej obecnie ustawy o ryboáówstwie. Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej. Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), w związku, z czym nie podlega notyfikacji, stosownie do trybu przewidzianego w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych. Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o dziaáalnoĞci lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414) projekt ustawy zostanie zamieszczony na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Projekt ustawy zostaá ujĊty w Planie Prac Rządu na okres styczeĔ – czerwiec 2009 r. 21 Ocena skutków regulacji 1. Podmioty, na które oddziaáuje projekt ustawy Podmioty, na które oddziaáuje regulacja to: 1) wáaĞciciele statków rybackich o polskiej przynaleĪnoĞci oraz armatorzy wykonujący ryboáówstwo morskie tymi statkami na polskich obszarach morskich oraz poza granicami tych obszarów; 2) armatorzy wykonujący ryboáówstwo morskie statkami rybackimi o obcej przynaleĪnoĞci w polskich obszarach morskich; 3) podmioty prowadzące skup i przetwórstwo organizmów morskich w polskich obszarach morskich; 4) podmioty prowadzące poáowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, dokonujące zarybiania, prowadzące 22 chów lub hodowlĊ ryb i innych organizmów morskich; 5) organy administracji ryboáówstwa morskiego. 2. Wpáyw projektu ustawy na sektor finansów publicznych, w tym budĪet paĔstwa i budĪety jednostek samorządu terytorialnego Nie przewiduje siĊ zwiĊkszenia wpáywów budĪetowych spowodowanych wejĞciem w Īycie projektowanej ustawy. Wpáywy do budĪetu paĔstwa bĊdą wynikaü z opáat uprawniających osoby fizyczne do prowadzenia poáowów w celach sportowo – rekreacyjnych, a takĪe opáat pobieranych za wydawanie dzienników poáowowych i formularzy dokumentów transportowych – przy czym w tych dwóch przypadkach pobierana opáata ma stanowiü równowartoĞü kosztów wykonania tych formularzy. Ponadto wpáywy budĪetowe wynikaü bĊdą równieĪ z opáat skarbowych, których katalog okreĞlono w art. 90 projektu ustawy. Ewentualne wpáywy do budĪetu paĔstwa bĊdą wynikaü równieĪ z nakáadanych kar finansowych za nieprzestrzeganie przepisów projektowanej ustawy, aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie oraz przepisów Wspólnej Polityki Ryboáówstwa. OdnoĞnie skutków finansowych dla budĪetu paĔstwa naleĪy stwierdziü, Īe w związku z programem zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbĊdnymi do realizacji Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej oraz programem monitoringu przypadkowych poáowów morĞwinów, a takĪe wykonaniem zarybiania polskich obszarów morskich, realizacja których w myĞl projektu ustawy bĊdzie finansowana ze Ğrodków budĪetu paĔstwa w formie dotacji celowej, przewiduje siĊ, Īe wejĞcie w Īycie projektowanej ustawy pociągnie za sobą koszty dla budĪetu paĔstwa. PoniewaĪ jednak równieĪ na podstawie przepisów dotychczasowych wskazane zadania byáy realizowane, dlatego teĪ przedmiotowa regulacja nie wprowadza zmian w zakresie poziomu zobowiązaĔ budĪetu paĔstwa. Przewidziane na rok 2009 wydatki budĪetu paĔstwa ksztaátują siĊ w nastĊpujący sposób: program zbierania danych rybackich - 3 500 000 zá (czĊĞü 62-Ryboáówstwo, dziaá 050-Ryboáówstwo i rybactwo, rozdziaá 05095 - Pozostaáa dziaáalnoĞü), zarybianie polskich obszarów morskich (czĊĞü 62, dziaá 050, rozdziaá 23 05006 - Zarybianie polskich obszarów morskich) – 4 750 000 zá; program monitoringu przyáowu waleni (czĊĞü 62, dziaá 050, rozdziaá 05095) - 198 000 zá (kwota z roku 2008). WejĞcie w Īycie projektowanej ustawy nie bĊdzie miaáo wpáywu na dochody i wydatki budĪetów jednostek samorządu terytorialnego. 3. Wpáyw projektu ustawy na rynek pracy WejĞcie w Īycie przepisów projektowanej ustawy nie bĊdzie miaáo wpáywu na rynek pracy. 4. Wpáyw projektu ustawy na konkurencyjnoĞü gospodarki i przedsiĊbiorczoĞü, w tym na funkcjonowanie przedsiĊbiorstw Przedmiotowy projekt ustawy nie ma wpáywu na konkurencyjnoĞü gospodarki i przedsiĊbiorczoĞü, w tym na funkcjonowanie przedsiĊbiorstw z uwagi na fakt, Īe zastosowane w projekcie ustawy rozwiązania odzwierciedlają uregulowania, jakie ujĊte zostaáy w obowiązującej ustawie. o ryboáówstwie. Proponowane w projektowanej ustawie regulacje mają charakter porządkujący, dostosowujący do rozwiązaĔ unijnych; nie wprowadzają nowych obciąĪeĔ i obowiązków dla przedsiĊbiorców. – trochĊ zbyt ogólnie Czy są dodatkowe obciąĪenia administracyjne/ nowe obowiązki dla prowadzących dziaáalnoĞü? Zmiany trybu wpisu statku do rejestru (i dokonywania zmiany wpisów w rejestrze) są praktycznie tylko jego uszczegóáowieniem w zakresie udziaáu OIRM, co nie wydáuĪa lub komplikuje procedury skáadania i rozpatrywania wniosków rybaków, a w przypadkach, gdy wnioski wymagają uzupeánienia, powinno wpáynąü na szybsze ich rozpatrzenie. Tym samym zmiany te nie wprowadzają dodatkowych ograniczeĔ lub obowiązków dla rybaków.Czy proponowane gruntowne zmiany trybu wpisu do rejestru nie powodują ograniczeĔ ? 24 5. Wpáyw projektu ustawy sytuacjĊ i rozwój regionalny Przedmiotowy projekt ustawy nie ma wpáywu na sytuacjĊ i rozwój regionów. 6. Konsultacje spoáeczne Projekt zostanie skonsultowany z nastĊpującymi organizacjami producentów, organizacjami spoáeczno-zawodowymi rybaków, producentów akwakultury, przetwórców ryb.: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. Koáobrzeska Grupa Producentów Ryb Sp. z o.o., e-mail: [email protected] , Krajowa Izba Producentów Ryb w Ustce, e-mail: [email protected] , Morski Instytut Rybacki w Gdyni, e-mail: [email protected] , Organizacja Producentów Rybnych Wáadysáawowo Sp. z o.o., e-mail: [email protected] , PPiUR „Szkuner” we Wáadysáawowie, e-mail: [email protected] , Stowarzyszenie Armatorów Rybackich w Koáobrzegu, e-mail: [email protected] , [email protected] , Zrzeszenie Rybaków Morskich-Organizacja Producentów w Gdyni, e-mail: [email protected]; Związek Rybaków Polskich w Ustce, e-mail: [email protected] , Stowarzyszenie Armatorów àodziowych, e-mail: GoĞ[email protected] , Stowarzyszenie Rybaków Zalewu WiĞlanego e-mail [email protected] ,[email protected] Polskie Stowarzyszenie Przetwórców Ryb, e-mail: [email protected] , Zrzeszenie Rybaków Zalewów SzczeciĔskiego, KamieĔskiego i Jeziora Dąbie e-mail [email protected] , Stowarzyszenie Rybak w Tolkmicku, e-mail: [email protected] , Aukcja Rybna Ustka sp. z.o.o, e-mail: [email protected] , Póánocnoatlantycka Organizacja Producentów, e-mail: [email protected] , [email protected] , Ogólnopolski Związek Pracodawców Rybackich w Toruniu, e-mail: [email protected] , Ogólnopolskie Stowarzyszenie DzierĪawców i Administratorów NieruchomoĞci Rybackich Skarbu PaĔstwa w Toruniu, e-mail: [email protected] , Zrzeszenie Producentów Ryb w Katowicach, e-mail: [email protected] , Związek Producentów Ryb w Poznaniu, e-mail: [email protected] , Polskie Towarzystwo Rybackie w Poznaniu, e-mail: [email protected] , Stowarzyszenie Rybactwa Dolnej i ĝrodkowej Wisáy w Toruniu, e-mail: [email protected] DALMOR S.A. w Gdyni, e-mail: [email protected], Dalekomorska Kompania Poáowowa Dalmor Sp. z o.o., e-mail: [email protected] Stowarzyszenie Producentów Ryb àososiowatych, e-mail: [email protected] Krajowa Sekcja Morska Marynarzy i Rybaków NSZZ „SolidarnoĞü”, e-mail: [email protected] , Federacja Związków Zawodowych Marynarzy i Rybaków, e-mail: [email protected]; Krajowa Federacja Towarzystw WĊdkarskich Kwidzyn, e-mail: [email protected] , Zarząd Gáówny Polskiego Związku WĊdkarskiego w Warszawie, e-mail: [email protected] 25 29. 30. 31. 32. 33. 34. 35. Akademia Morska w Szczecinie, e-mail: [email protected], Akademia Morska w Gdyni, e-mail: [email protected], Akademia Rolnicza w Szczecinie, e-mail: [email protected]; Uniwersytet WarmiĔsko-Mazurski, e-mail: [email protected]; Organizacja Pracodawców – Producentów Ryb ĝródlądowych, e-mail: [email protected]; Polski Związek WĊdkarski Zarząd Gáówny, e-mail: [email protected]; Instytut Rybactwa ĝródlądowego, e-mail: [email protected]; 36. Szkoáa Gáówna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, e-mail: [email protected]; 37. Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocáawiu, e-mail: [email protected]; 38. OkrĊgowy Inspektorat Ryboáówstwa Morskiego w Gdyni, e-mail: [email protected]; 39. OkrĊgowy Inspektorat Ryboáówstwa Morskiego w Szczecinie, e-mail: [email protected]; 40. OkrĊgowy Inspektorat Ryboáówstwa Morskiego w Sáupsku, e-mail: [email protected]; 41. Urząd Morski w Gdyni, e-mail: [email protected]; 42. Urząd Morski w Szczecinie, e-mail: [email protected]; 43. Urząd Morski w Sáupsku, e-mail: [email protected]. 44. Zarząd Portu Morskiego MrzeĪyno, Wojciech Grzymkowski, [email protected]. 45. Stowarzyszenie Armatorów Jachtów Komercyjno – Sportowych, e-mail: [email protected], [email protected], fax: (94) 3517854 Opracowano w Departamencie Ryboáówstwa Akceptowaá: Za zgodnoĞü pod wzglĊdem redakcyjnym i prawnym 26