Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych

Transkrypt

Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
Bogusław Węgrzyn*
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
Wstęp
Część wiedzy technicznej i organizacyjnej o metodach wytwarzania
jest zapisana w książkach i dokumentacji technicznej. W dużej części jednak
wiedza techniczna jest zawarta jednak w praktycznych umiejętnościach
i kwalifikacjach (know-how), będących efektem żmudnego zdobywania
doświadczenia zawodowego. Postęp techniczny, jako podstawowy czynnik wzrostu gospodarczego (produkcji), dokonuje się przez wynalazki, czyli odkrywanie nowej wiedzy oraz innowacje, tj. zastosowanie nowej wiedzy
w procesie produkcji [Begg, 2000, s. 341].
Celem artykułu jest określenie uwarunkowań efektywności procesów
innowacyjnych i roli systemu zarządzania jakością w osiąganiu postępu
techniczno-organizacyjnego w przedsiębiorstwie.
Zakres merytoryczny artykułu obejmuje problematykę zapewnienia
jakości i innowacyjności produktów przedsiębiorstwa i doskonalenia procesów wytwórczych. Zastosowane metody badawcze obejmujące analizy
danych ze źródeł wtórnych (literatury przedmiotu) oraz metody indukcji
i dedukcji umożliwiają sformułowanie prawidłowości (modeli) i wniosków.
1. Wymiar technologiczno-organizacyjny innowacyjności
W dobie globalizacji, zdolność do kreowania innowacji stanowi coraz
ważniejszy czynnik warunkujący długookresowe powodzenie ekonomiczne [Brudzewski, 2001, s.12]. Przedsiębiorczość technologiczna, innowacyjność i konkurencyjność są kategoriami, które stają się niezwykle istotne
w osiąganiu sukcesu przez przedsiębiorstwo na rynku. Dla gospodarki
danego kraju lub regionu, innowacyjność oznacza zdolność i motywację
podmiotów gospodarczych do ustawicznego poszukiwania i wykorzystywania w praktyce rezultatów nowych badań i wynalazków. Innowacja jest
szczególnym narzędziem przedsiębiorczości, za pomocą którego ze zmiany
w konkurencyjnym otoczeniu rynkowym przedsiębiorstwa czyni się okazję
* Dr inż., Katedra Elektrotechnologii i Diagnostyki, Wydział Elektryczny, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, [email protected]
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
507
(wykorzystuje szansę) do podjęcia procesu wytwarzania nowego produktu
(wyrobu lub usługi). Zmiany tworzą innowację, a innowacja tworzy pewien zasób korzyści. Innowacje wymagają gotowości poszukiwania zmian,
jako sposobności działania [Karkowski, 1999, s. 17-18]. Warunkiem trwania
na rynku i rozwoju każdej organizacji jest innowacyjna umiejętność dopasowania własnej zmienności do zmienności otoczenia.
W tradycyjnym podejściu innowacja jest nową koncepcją produkcyjną,
której rezultatem może być ulepszenie techniki i technologii produkcji oraz
nowe produkty lub istotne odmiany produktów już wytwarzanych. Inni
autorzy rozszerzają to pojęcie, jako zmiany w procesie produkcji związane
z nową jakością nakładów i wyników produkcji. Jeszcze inni twierdzą, że
innowacją jest każda myśl, zachowanie lub rzecz, która jest nowa, czyli jakościowo różna od form istniejących.
Procesy innowacyjne – ze względu na zakres oddziaływania i uzyskane efekty innowacji dzielą się na [Grudzewski, 2006, s. 73]:
‒ innowacje procesowe to nowy sposób wytwarzania danego produktu
lub nowe prowadzenie usług czy dystrybucji produktu (organizacyjne,
jakościowe),
‒ innowacje produktowe to zmiany fizycznej charakterystyki lub osiągów
istniejących wyrobów i usług lub tworzenie całkowicie nowych wyrobów i usług (projektowe, technologiczne, towaroznawcze).
W tym podejściu innowacyjność ma głównie wymiar technologiczno-organizacyjny związany z realizowanymi procesami produkcyjnymi
przedsiębiorstwa. Ze względu na wieloznaczność określenia innowacyjności zasadne jest stosowanie dodatkowych rodzajów innowacji: organizacyjne, technologiczne, marketingowe lub logistyczne.
Obszary innowacyjności w przedsiębiorstwie – podejścia [Regionalna, 2005]:
‒ tradycyjne (technologia, wytwarzanie),
‒ podejście nowoczesne (zarządzanie produkcją i technologiami, dystrybucja, organizacja pracy, systemy informacyjne, logistyka, marketing).
Potwierdzeniem dla przyjętej szerszej interpretacji pojęcia innowacyjności są wyniki badań, dotyczące głównych motywów podejmowania
działań innowacyjnych w przedsiębiorstwie. Za podstawowe cele działalności innowacyjnej polskie przedsiębiorstwa uznają [Wiszniewski, 1999]:
‒ zastąpienie wycofywanych wyrobów,
‒ zwiększenie asortymentu wyrobów,
‒ zwiększanie i/lub utrzymanie udziału w rynku,
508
‒
‒
‒
–
Bogusław Węgrzyn
tworzenie nowych rynków,
obniżenie kosztów produkcji,
zmniejszenie szkodliwości produkcji dla środowiska naturalnego,
poprawa jakości wyrobów oraz warunków bhp.
Innowacyjność, będąca podstawowym warunkiem systemu rynkowego w obecnych europejskich warunkach gospodarczych, jest jednym z czterech filarów Strategii Lizbońskiej – obok liberalizacji, przedsiębiorczości
i spójności. W Polsce ok. 55 % Produktu Krajowego Brutto (PKB) jest wytwarzane w przedsiębiorstwach usługowych, w większości w firmach mikro, zatrudniających nie więcej niż 9 pracowników. Innowacyjność, głównie organizacyjna i marketingowa, powinna być kształtowana zwłaszcza
w kierunku nowego podejścia do tworzenia ich specyfikacji technicznych
i do relacji z klientem.
Strategiczne Wytyczne Unii Europejskiej oraz Narodowa Strategia
Spójności wskazują, że optymalną jednostką obszarową do wdrażania innowacji jest region, gdyż występuje w nim określony potencjał gospodarczy, badawczy, intelektualny i organizacyjny. Ponadto regiony są na tyle
zwarte i jednorodne, że możliwa jest sprawna komunikacja pomiędzy regionalnymi podmiotami gospodarczymi oraz identyfikacja problemów
i barier. Zagadnienia związane z innowacyjnością są elementami strategii
rozwoju województw, a zwłaszcza Regionalnych Strategii Innowacyjności
(RSI). Współdziałanie regionalnych autorów procesów innowacyjnych
umożliwia efektywne wdrażanie innowacyjnych rozwiązań w regionie
w ramach projektów współfinansowanych z unijnych programów pomocowych, jako narzędzi realizacji celów strategicznych i operacyjnych oraz
działań RSI.
Procesy innowacyjne opierają się na trzech komplementarnych ogniwach [Regionalna, 2005, s. 36]:
1) jednostkach sfery badawczo-rozwojowej generujących rozwiązania
technologiczne (uczelnie wyższe, inkubatory przedsiębiorczości),
2) małych i średnich przedsiębiorstwach, czyli docelowych odbiorcach
rozwiązań technologicznych,
3) instytucjach wsparcia (finansowych i niefinansowych) wspomagających rozwój procesów innowacyjnych szczególnie w początkowej fazie
(banki, organizacje pozarządowe, organizacje otoczenia biznesu
i centra informacji europejskiej).
Przeprowadzone badania, uzupełnione opiniami ekspertów wskazują,
że świadomość innowacyjna małych i średnich przedsiębiorstw jest bardzo
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
509
niska. Uzasadnione jest, aby jednym z celów strategicznych Regionalnych
Strategii Innowacyjności był wzrost świadomości innowacyjnej małych
i średnich przedsiębiorstw oraz stworzenie warunków do rozwoju rynku
technologii i innowacji w regionach. Rozumienie innowacyjności w polskich przedsiębiorstwach (na przykładzie przedsiębiorstw regionu zachodniopomorskiego) [Regionalna, 2005] ogranicza się głównie do procesów inwestycyjnych, a zwłaszcza ich technicznych aspektów. Do sfinalizowania projektów inwestycyjnych wymagane jest współdziałanie wielu komórek organizacyjnych przedsiębiorstwa, a wynikiem ich zintegrowanych
działań są plany przedsięwzięć (business plany), w których parametry
technologiczne procesu wytwarzania są bazą dla oszacowania kosztów
przedsięwzięcia inwestycyjnego. Większość małych i średnich przedsiębiorstw zachodniopomorskich, zamiast dążyć do innowacyjności, konkuruje przede wszystkim niskimi cenami. Firmy lokują swoją działalność w sektorach nietworzących wysokiej wartości dodanej, zajmując często pozycję
niewykwalifikowanych podwykonawców atrakcyjnych jedynie cenowo.
Wielu przedsiębiorców może nawet nie zdawać sobie sprawy, że korzystniejszą drogą rozwoju firmy jest konkurowanie poprzez wzrost innowacyjności jego przedsiębiorstwa.
Innowacje powinny powstawać tam, gdzie jest możliwe ich natychmiastowe wdrożenie, czyli w przedsiębiorstwach. Obecnie jednak największy udział w tworzeniu innowacji mają uczelnie wyższe – zachodzi więc
konieczność wypracowania określonych struktur organizacyjnych i rozwiązań prawnych, które umożliwią pracę naukowców w zespołach (klastrach) zadaniowych tworzonych przez przedsiębiorstwo (grupę przedsiębiorstw) z możliwością uzyskania dofinansowania z funduszy europejskich. Barierą tu może być inne podejście przedsiębiorców i naukowców –
naukowcy są zainteresowani opublikowaniem wyników badań i przedstawieniem aspektów wdrożenia innowacyjnych wytworów ich pracy,
przedsiębiorcy najczęściej chcą chronić swoją własność intelektualną (technologiczną i organizacyjną) zakumulowaną w przedsiębiorstwie. Ma to
istotne znaczenie zwłaszcza obecnie w warunkach spowolnienia gospodarczego i pogorszenia sytuacji ekonomicznej wielu firm.
Zagrożenie ze strony atrakcyjnych dóbr substytucyjnych (często kosztem obniżenia ich jakości), duża konkurencja oraz słabe bariery wejścia do
sektora stanowią istotny bodziec do przyjmowania przez decydentów postaw innowacyjnych [Świadek, 2002, s.163]. Uwarunkowania postępu technicznego i wdrażania innowacji w przedsiębiorstwie należą do kluczowych
510
Bogusław Węgrzyn
zagadnień wymagających uwzględnienia na wstępnym etapie procesu
produkcyjnego, a zwłaszcza w obszarach marketingu i technicznego przygotowania produkcji.
2. Systemowe uwarunkowania osobowo-jakościowe pracowników wdrażających innowacje
Los przedsiębiorstwa rozstrzyga się dzisiaj na rynku, ale zależy on zasadniczo od jego pracowników, ich wiedzy, zdolności i kwalifikacji, umiejętności współdziałania i motywacji, którą kierują się w swoim dążeniu do
lepszej pracy, zmian i postępu [Kaczmarek, 2008, s. 43]. W nadchodzącym
świecie innowacji „rzeczą najtrudniejszą i zarazem najważniejszym dobrem
organizacyjnym będzie umiejętność współdziałania (integrowania działań)
ludzi, natomiast formy organizacji będą się stale zmieniały, ale sam problem organizowania nie straci na znaczeniu [Crozier, 2003, s. 36].
Można wskazać na trzy główne cechy umiejętności pożądane we
współczesnych organizacjach (przedsiębiorstwach) w warunkach globalizacji i sieciowych strukturach organizacyjnych. Są to [Sikorski, 1999, s. 34]:
samodzielność, innowacyjność i adaptacyjność. Są wygłaszane opinie, iż
obligatoryjny znormalizowany system normalizacyjny, w tym System Zarządzania Jakością wg normy ISO 9001, jest hamulcem postępu technicznego i konkurencyjności. Teza ta znajduje potwierdzenie w pewnych określonych uwarunkowaniach, gdy zbytnio sformalizuje się działania operacyjne
i czynności produkcyjne – jest to zaprzeczeniem jednej z podstawowych
zasad zarządzania jakością o delegowaniu uprawnień na możliwie najniższy szczebel wykonawczy z zachowaniem odpowiedzialności i kompetencji pracownika oraz pracy zespołowej.
Innowacyjność to, najprościej umiejętność radzenia sobie w sytuacjach
złożonych, trudnych, nietypowych, nowych i niepowtarzalnych. Procesy
innowacyjne polegają nie tylko na wykorzystaniu posiadanej wiedzy, ile na
tworzeniu nowej wiedzy. Innowacja polega na znalezieniu nowego algorytmu (procedury), dzięki któremu możliwe jest osiągnięcie pożądanego
efektu [Sikorski, 1999, s. 46]. Innowacyjność nie tylko łączy się z samodzielnością i ryzykiem, ale wymaga także specyficznych warunków organizacyjnych, polegających na niskim stopniu formalizacji działań. Wymóg innowacyjności sprawia, że ludzie muszą mieć całkowitą swobodę bezpośredniego komunikowania się bez względu na przynależność organizacyjną, dokonanego podziału obowiązków i uprawnień w zależności od rozwoju sytuacji. Zamiast dyscypliny kontroli formalnej, kierownictwo po-
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
511
winno więc wprowadzić zasadę zaufania do należycie wykształconych
i odpowiednio umotywowanych pracowników [Sikorski, 1999, s. 38]. Innowacyjność przejawia się głównie w „stanie ducha” przedsiębiorców
i pracowników wyrażającego się w postaci pozytywnego nastawienia
i skłonności do działań innowacyjnych mających efekt w postaci innowacyjnych produktów i procesów technologicznych. Dlatego warunkiem koniecznym do rozwoju innowacyjnych przedsiębiorstw jest zwiększenie
świadomości innowacyjnej właścicieli i kadry zarządzającej oraz umiejętność strategicznego zarządzania i myślenia. Przedsiębiorca o wysokiej
świadomości innowacyjnej to taki, który [Regionalna, 2005, s. 38]:
Rozumie mechanizmy procesów innowacyjnych i planuje rozwój firmy z ich uwzględnieniem.
Wie, jakich korzyści można się spodziewać w wyniku wprowadzenia
innowacji.
1. Wie, jakich korzyści można się spodziewać w wyniku wprowadzenia innowacji.
2. Potrafi korzystać z tego, że polityka państwa i regionu popiera działalność innowacyjną i że w związku z tym utworzone zostały odpowiednie instrumenty wspomagające.
3. Na bieżąco monitoruje pojawiające się rozwiązania technologiczne w
swojej branży oraz wie, w jaki sposób uzyskać do nich dostęp, a następnie wdrożyć.
4. Poszukuje możliwości współpracy sieciowej z innymi firmami i jednostkami B+R.
Wewnętrznymi barierami organizacyjnymi są mało skuteczne działania marketingowe prowadzone z reguły, wskutek braku odpowiedniej
wykwalifikowanej kadry, tylko przez właściciela firmy lub dyrektora oraz
brak wystarczającej wiedzy innowacyjnej i kwalifikacji z zakresu zarządzania wśród kadry kierowniczej. Szczególną rolę w procesie zwiększenia aktywności, przedsiębiorczości i innowacyjności spełnia system edukacji,
a zwłaszcza akademickiej i ustawicznej. Kierując się doświadczeniami z
pracy naukowo-dydaktycznej oraz jako członka komitetu sterującego projektu opracowania regionalnej strategii innowacyjności, określono metody
kształtujące postawy przedsiębiorcze studentów studiów stacjonarnych,
niestacjonarnych i podyplomowych sprzyjające kreowaniu innowacji. Poniższe metody powodują wzrost przedsiębiorczości absolwentów studiów
przez [Regionalna, 2005, s. 44]:
512
Bogusław Węgrzyn
wprowadzenie do programów nauczania zagadnień z przedsiębiorczości i biznesu, w tym przykładów „najlepszych praktyk” (benchmarking),
– wprowadzenie do programu studiów przedmiotów poświęconych
strategiom, planom i kierunkom rozwoju polskiej gospodarki w ramach Unii Europejskiej,
– wprowadzenie mechanizmów ułatwiających współpracę młodzieży
akademickiej z przedsiębiorcami, w tym organizowanie warsztatów,
praktyk i staży oraz innych trwałych form współpracy,
– prowadzenie przez koła naukowe badań związanych z rozwiązaniami innowacyjnymi oraz współpracy z przedsiębiorcami,
– bezpośrednia inkubacja przedsiębiorczości prowadzącej do powstawania firm typu start up.
Zarządzanie przez jakość stanie się źródłem nowej wiedzy dla „nowej
ekonomii” pod warunkiem, że w większym stopniu wykorzysta niektóre
narzędzia doskonalenia jakości (szerzej elementy twarde)” [Bugdol, 2007,
s. 6].
Systemowe działania projakościowe odbywają się w sferze wymogów
dotyczących:
‒ jakości typu, czyli stopnia, w jakim wyrób spełnia wymagania użytkownika w formie autorskiego nadzoru konstrukcyjnego, technologicznego
oraz weryfikację dokumentacji projektowej,
‒ jakości wykonania, czyli stopnia zgodności wyrobu z dokumentacją techniczną poprzez samokontrolę grupową połączoną z weryfikacją oraz
kontrolę inspekcyjną i końcową odbiorczą przez inspektorów służby
jakości i klienta oraz władz administracyjnych,
‒ jakości dostaw i magazynowania.
Wśród metod zarządzania jakością można wyróżnić, te które wpływają na średnioterminowe oddziaływanie na kształtowanie jakości projektu/specyfikacji produktu i jakość wykonania: QFD (Quality Function Deployment – dom jakości), analiza wartości, FMEA (Failure Mode and Effect
Analysis – analiza przyczyn i skutków wad) – wyrobu/konstrukcji/procesu,
DoE (Design of Experiments – projektowanie dla jakości) – metody Taguchiego i Shainina oraz SKO (statystyczna kontrola odbiorcza) i SPC (Statistic
Proces Control) [Hamrol, 1998]. Metody te są rozumiane jako ilościowe i są
użyteczne do zapewnienia stabilności procesu wytwarzania przez redukcję
jego zmienności. Szczególne znaczenie wśród metod projektowania parametrów wyrobu lub procesu mają: metoda QFD oraz grupa metod związa–
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
513
nych z projektowaniem eksperymentów (DoE). Celem stosowania DoE jest
uzyskanie jak największej ilości wartościowych i istotnych informacji o badanym obiekcie (wyrobie lub procesie) na podstawie jak najmniejszej liczby
doświadczeń (eksperymentów badawczych).
Do osiągania celów polityki jakości ujętych w „Księdze jakości” Systemu Zarządzania Jakością według normy 9001 i realizowania zadań związanych z zapewnieniem jakości produktu i procesów produkcyjnych, konieczne jest dysponowanie zasobem środków pozwalających kształtować
jakość wyrobu na wszystkich etapach cyklu rozwoju produktu i technologii. Tradycyjne narzędzia jakości są czynnikiem zapewniającym integrację
działań kierowników i wykonawców zadań produkcyjnych w oparciu
o kryteria jakościowe oraz wypracowanie wspólnej płaszczyzny odniesienia rozwiązywania problemów procesów produkcyjnych. Wśród narzędzi
instrumentarium zarządzania jakością można tu wyróżnić tradycyjne narzędzia zarządzania jakością: schemat blokowy, wykres przyczynowoskutkowy Ichikawy, diagram Pareto-Lorenza, arkusze kontrolne i wykresy
korelacji [Hamrol, 2005]. W praktyce operacyjnych działań jakościowych
uwzględnia się również wykresy przyczynowo-skutkowe [Besterfield,
2004] i nazywa się je jako „The Magnificent Seven – Tools of TQM”. Narzędzia te są używane w różnych obszarach działalności przedsiębiorstwa, nie
tylko w procesach produkcyjnych, ale również w planowaniu, projektowaniu, marketingu, zaopatrzeniu i technologii.
Do zestawu tradycyjnych narzędzi dołącza się również grupę tzw.
nowych narzędzi zarządzania jakością (NZJ), do których zalicza się: diagram relacji (ang. Interrelationship diagram) – wykres współzależności przyczyn, diagram pokrewieństwa (ang. Affinity diagram) – porządkowanie danych i informacji, diagram systematyki (ang. System flowtree diagram) –
drzewa decyzyjnego, diagram macierzowy (ang. Matrix diagram) – diagram
tablicowy, macierzowa analiza danych (ang. Matrix data analysis) – analiza
danych zawartych w diagramach macierzowych, wykres programowy
procesu decyzji (ang. Process decision programme chart) – wybór optymalnej
drogi osiągnięcia celu i diagram strzałkowy (ang. Arrow diagram) – wykres
sieciowy zastosowany jako analiza ścieżek krytycznych (ang. Critical path
analysis – CPA) lub wspomagana komputerowo metoda PERT [Hamrol,
2005].
Narzędzia jakościowe mogą być grupowane według różnych kryteriów pomocnych w wyborze właściwego narzędzia do rozwiązania okre-
514
Bogusław Węgrzyn
ślonego problemu jakościowego. Według A. Hamrola w tabeli przyjęto
dwa główne kryteria podziału narzędzi [Hamrol, 2005, s. 230]:
1. Cel stosowania.
2. Charakter narzędzia ze względu na:
‒ rodzaj danych wyjściowych: jakościowe – werbalne i ilościowe – liczbowe;
‒ sposób przetwarzania danych wejściowych: opisowe – opisujące stan
obiektu (procesu, zjawiska, populacji), kreatywne – poszukujące i opisujące skojarzenia oraz związki między właściwościami obiektu i statystyczne – opisujące związki ilościowe z uwzględnieniem czynnika niepewności (prawdopodobieństwa i poziomu istotności).
Narzędzia te, mimo iż w zasadzie dotyczą zagadnień związanych z jakością oraz że są dorobkiem systemów projakościowych zarządzania, mają
szerokie zastosowanie we wszystkich sferach działalności wytwórczej, nawet w małych firmach, w których nie wdrożono znormalizowanych systemów jakości. Siedem tradycyjnych narzędzi jakości (7NT) jest stosowanych
w informatycznych programach finansowo-księgowych, planistycznych
lub projektowaniu produktu (CAD) i procesów wytwarzania (CAM). Porównanie cech procesów innowacyjnych i zarządzania jakością oraz narzędzi optymalizujących według wybranych kryteriów zawiera tablica1.
Tablica 1. Porównanie cech procesów innowacyjnych i zarządzania jakością
oraz narzędzi optymalizujących według wybranych kryteriów
Zarządzanie
Narzędzie
Kryterium
Innowacyjność
jakością
optymalizacji
Ryzyko
Przedsięwzięcia
W ramach systeStosowanie w probiznesowe
inwestycyjne
mu działania kocesach innowacyjo dużym stopniu rygujące i zaponych narzędzi
ryzyka praktycz- biegawcze, duża
jakościowych
nego wdrożenia
powtarzalność,
przynajmniej
stąd niskie ryzyko 7 tradycyjnych
Konkurencyjność Produkt i proces
Produkt ciągle
Metoda Quality
produktu
zapewniają nowa- doskonalony
Function Deploytorskie rozwiąza- i dopasowywany ment lub FMEA
nia użytkowe
do zasobów
i kosztowe
przedsiębiorstwa
i wymagań klienta
Koszty
Duże koszty prac Ewolucyjne doPlany finansowe
b+r oraz uruchoskonalenie cech
i plany jakości
mienia nowej pro- jakościowych pro-
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
dukcji
Organizacja
prac
Zakres
Typowe
działania
Zarządzanie
pracami
Podstawowy
cel działania
duktu i elastyczność w przezbrajaniu stanowisk
pracy
Wykonawstwo
Zgodnie z wymazgodnie z techno- ganiami dokulogią i dokumen- mentacji, zasadatacją techniczną
mi i procedurami
systemu jakości
Ograniczony do
Skala całego
wyspecjalizowaprzedsiębiorstwa
nych komórek
na wszystkich
organizacyjnych
etapach procesów
i projektantów
wytwarzania
Prace badawczoPlanowanie i wyrozwojowe – inkonawstwo procedywidualizacja
sowe i zespołowe
twórczych działań wg przyjętych
projektowych,
procedur i cyklu
ocena efektów
doskonalenia PDpoprzez monitoCA, samoocena
rowanie przez
i samokontrola
przełożonego
Zgodnie z proWg ściśle określogramem prac pro- nej odpowiedzialjektowych i harności za wykomonogramem
nawstwo poszczeramowym – mało gólnych zadań
sformalizowany
bieżący nadzór
operacyjny
Opracowanie no- Produkt o wymawej technologii
ganych cechach
lub nowa- torskie- jakościowych w
go produktu (wy- planowanym ternalazku, patentu
minie i koszcie
projektu)
515
Instrukcje technologiczne, SZJ
i instrukcje bhp
eksploatacji
Biznes plany
Plany np. rzeczowo-finansowe,
kosztów, produkcji i harmonogramy
Harmonogramy
lub instrukcje
stanowiskowe
Weryfikacja projektu (produktu)
zgodnie z programem prób
zdawczoodbiorczych
Źródło: Opracowanie własne.
Specyfika działań innowacyjnych polega na ich nakierowaniu na
układ produktowy związany z charakterystykami technicznymi i konstrukcyjnymi. Jest to również zawarte w ogólnej tradycyjnej definicji jako-
516
Bogusław Węgrzyn
ści. Praca jej zindywidualizowana i w trakcie realizacji projektów innowacyjnych trudno jest kontrolować efekty poszczególnych etapów, bo są
istotne problemy z precyzyjnym zaplanowaniem pracochłonności poszczególnych niestandardowych operacji projektowych i ich terminów realizacji.
Finalnym efektem jest osiągnięcie ustalonego celu lub stwierdzenie, że należy zmienić cel i przewidywane efekty. W trakcie procesu innowacyjnego
może nastąpić istotna zmiana zarówno jego zakresu jak i przewidywanych
efektów działania.
W zarządzaniu jakością podstawową sprawą jest zapewnienie właściwych i ustalonych systemowych warunków prowadzenia procesów wytwarzania. Podstawowym kryterium efektywności jest osiągniecie celu
zgodnie z ustalonymi planami, procedurami i z wykorzystaniem posiadanych zasobów i kwalifikacji pracowników. Odbywa się to w sposób zespołowy i zintegrowany z innymi dziadzinami i funkcjami przedsiębiorstwa.
Występują tu w większości sformalizowane działania z niewielkim marginesem możliwości odchyleń od planu – akcentuje się tu wyraźnie potrzebę
doskonalenia.
Zakończenie
Różnice w podejściu do problematyki innowacyjności i jakości wynikają z ich istoty oraz formalizacji działań. Optymalnym układem jest zastosowanie w pracach innowacyjnych pewnych sformalizowanych procedur
działania i narzędzi jakościowych, aby zminimalizować ryzyko nieosiągania zakładanych efektów użytkowych, kosztów, a zwłaszcza terminów
wykonania projektu. Poniższy rysunek 1 przedstawia model na bazie QFD
integracji zarządzania jakością, technologii i innowacyjności na szczeblu
operacyjnym przedsiębiorstwa.
Innowacyjność i jakość są dwiema stronami medalu, a ich wzajemna
komplementarność na szczeblu operacyjnym wyrażająca się w stosowaniu
jednolitego instrumentarium oraz stanowiskowych dokumentów pracy
(instrukcji i procedur), da wymierny efekt w postaci nowatorskich rozwiązań technicznych i organizacyjnych. W przedstawionych działaniach niezbędne jest stosowanie cyklu PDCA, zasad samooceny oraz 8 zasad zarządzania jakością również na szczeblu strategicznym.
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
517
Rysunek 1. Model integracji rozwiązań technologicznych, innowacyjnych i
jakościowych przedsiębiorstwa
Innowacyjny
produkt
Dokumentacja
projektowa
i technologiczna
System
zarządzania
jakością
Procedury jakości
Instrumentarium
zarządzania
jakością,
stanowiskowe
instrukcje pracy
Techniczne
przygotowanie
produkcji
Innowacyjność
Źródło: Opracowanie własne.
Przedstawione uwarunkowania efektywności procesów innowacyjnych i roli systemu zarządzania nie wyczerpują całości zagadnienia, jednak
podkreślają, że wskutek przyjęcia projakościowego podejścia procesowego
i narzędzi zarządzania jakością skuteczność i sprawność przebiegu procesów innowacyjnych będzie ciągle doskonalona i optymalna kosztowo.
Literatura
1. Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2000), Ekonomia, PWE, Warszawa.
2. Besterfield D.H. (2004), Quality Control, Pearson-Prentice Hall.
3. Bugdol M. (2007), Kierunki rozwoju koncepcji zarządzania przez jakość,
„Współczesne Zarządzanie”, nr 4.
4. Crozier M. (2003), Przedsiębiorstwo na podsłuchu. Jak uczyć się zarządzania postindustrialnego, PWE, Warszawa.
5. Grudzewski W.M., Hejduk I.K. (2006), Innowacje produktowe, technologiczne i organizacyjne jako podstawa rozwoju przedsiębiorstw high-tech.,
[w:] Współczesne problemy zarządzania, Grudzewski W., Hejduk I.
(red.), WSZMiJO, Katowice.
518
Bogusław Węgrzyn
6. Grudzewski W.M., Hejduk I.K. (2001), Projektowanie systemów zarządzania, Difin, Warszawa.
7. Hamrol A., Mantura W. (1998), Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa–Poznań.
8. Hamrol A. (2005), Zarządzanie jakością z przykładami, Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa.
9. Kaczmarek B. (2008), Kierunki zmian w kształtowaniu umiejętności
pracowników we współczesnych organizacjach (przedsiębiorstwach), [w:]
Problemy pracy kierowniczej we współczesnym przedsiębiorstwie, Kozakiewicz K. (red.), Tonik, Poznań.
10. Karkowski T. (1999), Innowacje i przedsiębiorczość w firmie, „Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa”, nr 1.
11. Regionalna Strategia Innowacyjności w Województwie Zachodniopomorskim (2005), Szczecin.
12. Sikorski Cz. (1999), Zachowania ludzi w organizacji, PWN, Warszawa,
13. Świadek A.(2002), Mikroekonomiczne podstawy kształtowania innowacyjności przedsiębiorstw i ich zmienność w czasie, [w:] Determinanty innowacyjności przedsiębiorstw, Janasz W. (red.),, WN US, Szczecin.
14. Wiszniewski W. (1999), Innowacyjność polskich przedsiębiorstw przemysłowych, ORGMASZ, Warszawa.
Streszczenie
W artykule przedstawiono uwarunkowania efektywności procesów innowacyjnych w przedsiębiorstwie w aspekcie wymiaru technologiczno-organizacyjnego i personalno-jakościowego związanych z funkcjonowaniem systemu
zarządzania jakością. Dokonano przeglądu instrumentarium zarządzania jakością pod kątem ich wyboru do stosowania na szczeblu operacyjnym celem integracji treści technologicznych, innowacyjnych i jakościowych w postaci zadań
produkcyjnych i instrukcji wykonawczych. Dokonano ich wyboru jako narzędzi optymalizujących systemowo procesy innowacyjne wg przyjętych 8 kryteriów. W podsumowaniu zawarto model organizacyjny integrujący działania
technologiczne, innowacyjne i jakościowe przedsiębiorstwa.
Słowa kluczowe
innowacje procesowe i produktowe, narzędzia jakości
Systemic aspects of innovational processes’ quality (Summary)
Paper presents innovational processes effectiveness’ conditionings in view
of technological-organizational and personal-quality aspects connected with
Quality Management System. Review of quality tools by criteria of implementa-
Systemowe aspekty jakości procesów innowacyjnych
519
tion on operational level of enterprises’ management in purpose of technological, innovational and quality subjects has been performed in form of production
tasks and working instructions. Systemic selection of optimization tools for innovational processes quality has taken place according to selected 8 criteria. In
summary organizational model of integration technological, innovational and
quality activities of enterprise has been presented.
Keywords
process and product innovation, quality tools