Biofizyczne podstawy Diagnostyki Systemowej Mora i jej

Biofizyczne podstawy Diagnostyki Systemowej Mora i jej wykorzystanie do oceny
zawartości makro- i mikroelementów w organizmie człowieka
dr n. med. Krzysztof Piotr Michalak, prof. dr hab. Feliks Jaroszyk
Katedra i Zakład Biofizyki, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
[email protected]
Idea pomiaru
Niedobory pierwiastków śladowych
w wybranych jednostkach chorobowych
oznaczone w Teście Systemowym Mora
Diagnostyka Systemowa Mora zwana też diagnostyką biorezonansową to opracowana w latach 70-tych przez Franza Morella i Ericha Rasche metoda
diagnostyki pacjenta.
Jej istotą jest stwierdzanie wzrostu impedancji przy przepuszczaniu przez ciało pacjenta prądów elektrycznych o bardzo małych natężeniach i określonych
częstotliwościach z zakresu 103-105 kHz. Twórcy metody zaobserwowali, że poszczególne substancje (w tym również pierwiastki śladowe) charakteryzują się
specyficznymi dla siebie wzorcami widm. Obserwując wzrost impedancji dla określonego wzorca przy różnych wzmocnieniach sygnału można wnioskować o
niedoborach lub nadmiarach określonych substancji w organizmie.
( 1-sza wizyta, przed włączeniem suplementacji )
Choroby autoagresyjne
niedobór manganu
w chorobach autoagrsyjnych
50, 2%
50, 1%
40, 9%
Mn
Mechanizm specyficzności widmowej poszczególnych substancji daje wytłumaczyć się przy pomocy Kwantowej Teorii Pola zastosowanej w odniesieniu do
struktury wody. Bardzo duża zbieżność wyliczonych teoretycznie częstotliwości rezonansowych elektronów swobodnych w domenach koherentnych wody na
kolejnych poziomach energetycznych z zakresami częstotliwości stosowanych w Diagnostyce Systemowej Mora pozwala przypuszczać, że strukturami
odpowiedzialnymi za rezonansowe pochłanianie energii są domeny koherentne wody zawierające jako domieszki określone związki chemiczne lub jony.
Wymuszają one przyjęcie przez otaczającą je wodę struktury, z którą związana jest określona częstotliwość rotacji elektronów swobodnych w domenach
koherentnych.
niedobór selenu
w chorobach autoagresyjnych
0, 23%
30, 29%
10, 16%
50
40
30
20
10
0
40, 7%
Se
0, 44%
20, 17%
20, 21%
Test biorezonansowy jest ściśle związany ze strukturą wody.
Pionierem badań wody był dr Wolfgang Ludwig. Swoje doświadczenia zebrał on w książce "Wasser und Homeopathie" (Woda i homeopatia), w której opisuje
m. in. zmiany w widmach emisyjnych wody w zakresie Hz-kHz poddanych różnym procesom, m.in. widma niektórych leków homeopatycznych w różnych
potencjach, wskazuje na liczne nietypowe właściwości fizyczne wody, m.in. lepkość, temp. topnienia i krzepnięcia, napięcie powierzchniowe, ciepło właściwe
oraz wskazuje na istnienie klastrowej struktury wody, związanej z wiązaniami wodorowymi między cząsteczkami wody. Wskazuje też na istnienie różnic w
widmie absorpcyjnym wody w zakresie ultrafioletu (UV). Podaje też informację, że w przypadku synchronizacji drgań rotacyjnych w klastrach wody - siła
wiązania wodorowego między cząsteczkami wody może ulec nawet 20-krotnemu wzmocnieniu. Takie wzmocnienie może owocować brakiem spontanicznego
rozpadu w temperaturze pokojowej.
50
40
30
20
10
0
30, 16%
10, 15%
niedobór cynku
w chorobach autoagrsyjnych
Energie rotacyjne
W fizyce kwantowej wiadomym jest, że większość stanów wzbudzonych materii są skwantowana, czyli określone substancje mają ściśle określone widma
emisyjne i absorpcyjne. Dotyczy to zarówno stanów wzbudzonych dotyczących elektronów, energii oscylacyjnych i rotacyjnych cząsteczek. W szczególności
energia rotacyjna opisana jest wzorem
2
niedobór magnezu
w chorobach autoagrsyjnych
40, 1%
50, 2%
30, 17%
Zn
40
40, 7%
Mg
Er =
50
40
30
30, 16%
30
20, 15%
0, 51%
20
10
20
10
0
0, 50%
0
20, 16%
10, 9%
10, 16%
Kwantowa Teoria Pola
Istotny snop światła na biofizyczne podstawy działania testu biorezonansowego rzucił prof. Emilio del Giudice, który zastosował uznaną w fizyce Kwantową
Teorię Pola do analizy struktury wody. (referat na konferencji: Biophotonics and applications of biophotons, Neuss 2007)
Kwantowa Teoria Pola jest powszechnie akceptowanym narzędziem opisu dużych zbiorów wzajemnie oddziałujących cząsteczek. W myśl tej nauki, domena
koherentna to obszar, w którym atomy oscylują zgodnie w fazie wraz z niezanikającym polem elektromagnetycznym uwięzionym w przestrzeni o rozmiarze
'lamdba' - ten obszar to DOMENA KOHERENTNA (COHERENT DOAMIN, CD) .
Według wyliczeń prof. E. del Giudice, średnica domeny koherentnej dla wody wynosi ok. 100 nm. Daje to ok. 10 mln cząsteczek.
W temperaturze pokojowej w stanie koherentnym jest ok. 40% cząsteczek wody. W wodzie jest ~1023 domen / m3.
W domenach koherentncyh istnieją „quasi-wolne” elektrony (13% czyli ok. 1 300 000 szt. na 1 domenę). mogą one zostać wprawione w bezoporową rotację
wokół domeny koherentnej.
niedobór chromu
w chorobach autoagrsyjnych
niedobór żelaza
w chorobach autoagresyjnych
50, 1% 40, 1%
30, 4%
30, 6%
Fe
20, 12%
10, 9%
0, 71%
50
40
30
20
10
0
Cr
20, 11%
30
20
10
10, 16%
0
0, 69%
h
J ⋅ ( J + 1)
8π 2 I
(Biofizyka - podręcznik dla studentów pod red. F. Jaroszyka, rok wyd.2001, 2008).
J - jest kwantową liczbą rotacji (liczbą naturalną), h to stała Plancka a I to moment bezwładności cząsteczki.
Powyższy wzór pozwala zauważyć, że im większa cząsteczka, tym niższe są skwantowane energie rotacyjne takich molekuł. Podstawienie do wzoru pozwala
wyliczyć, że dla bardzo dużych biomolekuł powiązanych z dużymi klastrami wody powyższe energie mogą leżeć w interesującym nas zakresie Hz-kHz.
Stąd jest już prosta droga do postawienia hipotezy, że każda substancja chemiczna a więc m.in. witaminy, hormony, neuromediatory, toksyny środowiskowe,
makro- i mikroelementy, metale ciężkie, alergeny - mogą mieć swoje własne niepowtarzalne widma elektromagnetyczne - również w zakresie bardzo niskich
częstotliwości z zakresu energii rotacyjnych.
Spektrum stanów wzbudzonych tych elektronów to ok. : n=1, 3, 5, 7, 9... * 7kHz = 7kHz, 21kHz, 35kHz, 49kHz, 63kHz,...
Siła rezonansu:
0 – brak rezonansu
10 – słaby
20 – średni
Stany wzbudzone elektronów w domenach koherentnych odpowiadają dość dokładnie zakresom częstotliwości
opisywanych przez Morrela i Rasche i wykorzystywanych w aparaturze MORA.
30 – znaczny
40 – silny
50 – bardzo silny
Opisywane zakresy to:
Substancje syntetyczne, np. formaldehyd, konserwanty, amalgamat: 7.6 - 13.5 kHz
organizmy proste: grzyby, bakterie, wirusy, pasożyty:
22 - 34 kHz,
produkty spożywcze:
49.5 - 53.5 kHz
Spektrum wszystkich substancji ma się mieścić się w zakresie do 69,9 kHz.
Choroby nowotworowe
niedobór selenu
w chorobach nowotworowych
niedobór magnezu
w chorobach nowotworowych
40, 6%
50, 1%
Se
30, 21%
0, 32%
40
30
20
Tym, co potwierdza w praktyce teorię istnienia elektronów w stanie quasi-wzbudzonym jest fakt, że wg wyliczeń prof. E. del Giudice elektrony te mają bardzo
zbliżony poziom energetyczny do poziomu w jonie O2- (minus). Czyli mogą w skutek efektu tunelowego przeskakiwać z izolowanej domeny koherentnej na
cząsteczkę tlenu O2 w atmosferze.
Izolowane domeny koherentne mogą pojawiać się w chmurze w trakcie intensywnego skraplania się pary wodnej. Wyskakujące z takich nanokropelek wody
elektrony przechodząc na cząsteczki tlenu generują olbrzymi ilościowo ładunek elektryczny wystarczający do pojawienia się wyładowania elektrycznego
(błyskawicy).
40, 5%
Mg
50
40
30
20
10
0
30, 14%
0, 43%
10
0
20, 22%
Prof. Shui Yin Lo i woda IE (ice formed under electric field)
Na fakt istnienia elektronów swobodnych w ograniczonych obszarach wody wskazują też eksperymenty opisywane przez
prof. Shui Yin Lo dotyczące własności fluorescencyjnych oraz wzrostu absorpcji promieniowania UV <200nm w wodzie
poddanej wstrząsaniu. Materiały naukowe na ten temat można znaleźć na stronie:
http://www.qluni.org/images/book_wcluster/index.htm
W materiałach tych przedstawione są m. in. zdjęcia z mikroskopu
elektronowego przedstawiające olbrzymie klastry wody w wodzie poddawanej wielokrotnemu wstrząsaniu (poniżej). Ich
rozmiar i kształt stoi w dość dużej zgodności z przewidywaniami prof. del Giudice dotyczącymi istnienia domen
koherentnych w wodzie tworzących się na bazie cząsteczek rozpuszczonych w wodzie. Woda poddana wstrząsaniu może
posiadać tego typu struktury w stężeniu do ok 3%. Struktury te odpowiedzialne są prawdopodobnie za bardzo znaczny
wzrost pochłaniania promieniowania UV 190-200nm, który został zaobserwowany przez prof. Shui Yin Lo, jak również przez
mnie osobiście. (Wyniki prezentowane na Konferencji Biophotonics and application of Biophotons, Neuss 2009). Może to
być związane z istnieniem wolnych elektronów w ww. strukturach zdolnych do pochłaniania fali 190nm (długość tych struktur
zbliżona jest do ww. długości fali).
Woda zawierająca tego typu struktury ma cechować się różnymi odmiennymi właściwościami (m.in. elektrycznymi,
fluorescencyjnymi)
20, 20%
10, 21%
10, 15%
niedobór manganu
w chorobach nowotworowych
niedobór jodu
w chorobach nowotworowych
30, 7%
50, 3%
40, 13%
Mn
0, 26%
30, 19%
50
40
30
20
10
0
J
20, 27%
0, 39%
30
20
10
0
10, 22%
20, 17%
Pomiar impedancji dla prądu zmiennego o wybranym widmie częstotliwości
przy pomocy aparatu MORA:
Ponieważ prąd o częstotliwości kHz nie przechodzi przez błony komórkowe, a jedynie przez przestrzeń
międzykomórkową, konieczne jest znalezienie punktu na skórze, w którym opór dla mierzonych
częstotliwości jest najmniejszy. Takimi punktami są punkty okołopaznokciowe.
Pomiaru dokonuje się w ten sposób, że pacjent trzyma w jednej ręce elektrodę w kształcie walca, natomiast
osoba dokonująca pomiaru przykłada drugą elektrodę na punkt na palcu.
10, 27%
niedobór żelaza
w chorobach nowotworowych
niedobór cynku
w chorobach nowotworowych
40, 2%
80, 1%
30, 8%
40, 4%
30, 4%
Zn
20, 14%
0, 63%
10, 13%
40
30
20
Fe
10
0
Siła rezonansu:
0 – brak rezonansu
10 – słaby
20 – średni
20, 13%
10, 11%
0, 67%
80
40
30
20
10
0
Test biorezonansowy polega na oddziaływaniu na organizm zbiorem częstotliwości (widmem)
charakterystycznym dla danego związku chemicznego lub tkanki. Jeśli częstotliwości te mogą być
pochłaniane przez wodę zawartą w organizmie, między organizmem a podawanym sygnałem pojawia
rezonans. Jego skutkiem jest tłumienie sygnału. Sygnał w elektrodzie odbiorczej jest słabszy niż wtedy,
gdy tego rezonansu nie ma. Objawia się to jako mniejsze niż normalnie natężenie prądu w elektrodzie
odbiorczej.
W przypadku gdy stwierdza się rezonans, możliwe jest następnie określenie siły rezonansu, czyli ilości
energii o danej częstotliwości(-ach), którą organizm jest w stanie pochłonąć. Bada się to w ten sposób,
że wzmacnia się stopniowo sygnał wejściowy a następnie obserwuje się, przy jakim wzmocnieniu
osłabiony sygnał wyjściowy wraca do normy. (Jeśli podamy zbyt dużo energii, tylko część będzie mogła
zostać pochłonięta a reszta przejdzie do elektrody odbiorczej bez osłabienia. Spadek natężenie prądu
staje się niezauważalny.)
30 – znaczny
40 – silny
50 – bardzo silny
Analiza statystyczna
Ocenie statystycznej poddano wyniki Testów Systemowych Mora wykonanych w ramach Indywidualnej Praktyki Lekarskiej w latach 2007-2010. Zdecydowaną
większość stanowili pacjenci przewlekle chorzy, u których terapia uznanymi metodami terapeutycznymi nie przyniosła oczekiwanego efektu. W bieżącej pracy
podsumowane są jedynie pierwsze z przeprowadzanych dla każdego pacjenta badań przed przystąpieniem do suplementacji niedoborów i innych form terapii.
Analizę statystyczną niedoborów pierwiastków śladowych wykonano w wybranych podgrupach takich jak:
(a) choroby autoagresyjne ( n=108 ),
(b) nowotwory
( n=101 ),
(c) tendencje degeneracyjne ( n=297 ).
Tendencje degeneracyjne
niedobór manganu
w tendencjach degeneracyjnych
60, 1%
40, 13%
Mn
0, 32%
30, 21%
10, 13%
Se
30, 10%
Mg
20, 19%
50
40
30
20
30, 11%
45%
10, 15%
niedobór cynku
w tendencjach degeneracyjnych
niedobór potasu
w tendencjach degeneracyjnych
60, 1% 40, 2%
50
40
30
20
10
0
30, 4%
20, 9%
K
10, 10%
5, 2%
72%
Uzupełnianie pierwiastków śladowych u pacjentów chorych na choroby przewlekłe i degeneracyjne powinno być istotnym elementem ich terapii. W szczególności
konieczne jest uzupełnianie manganu, selenu i cynku. Konieczne jest przeprowadzenie kompleksowych badań nad wpływem celowanej suplementacji
pierwiastkami śladowymi na stan zdrowia osób chorych na określone choroby przewlekłe oraz weryfikacja wyników Testu Systemowego Mora innymi metodami
analitycznymi.
10
5
0
20, 20%
5, 2%
20, 16%
niedobór magnezu
w tendencjach degeneracyjnych
50, 2% 40, 4%
0, 54%
60
50
40
30
20
10
5
0
Wnioski
niedobór selenu
w tendencjach degeneracyjnych
50, 1%
40, 6%
50, 1%
50, 2%
60
40
30
20
10
5
Zn
30, 9%
50
40
20, 15%
0, 54%
0
Fe
20, 10%
30
20
10
0
10, 17%
10, 11%
niedobór żelaza
w tendencjach degeneracyjnych
50, 1% 40, 2%
30, 4%
40, 3%
10, 10%
72%
5, 1%
50
40
30
20
10
5
0
Pozycja w teście systemowym:
Tendencje degeneracyjne
oznaczają poziom stresu
oksydacyjnego związanego z
niedostatecznym usuwaniem wolnych
rodników powstających w
mitochondriach w trakcie produkcji
energii.