GA ETKA S KOLNA

GA
S
Z
ETKA
KOLNA
Specjalny Ośrodek Szkolno- Wychowawczy Nr 2 w Lublinie
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rok 8
Grudzień 2011
Wszystkim
Pracownikom Ośrodka,
Uczniom i Rodzicom z
okazji nadchodzących
Świąt Bożego Narodzenia
życzenia wszelkiej
pomyślności oraz
szczęśliwego
Nowego Roku 2012
składa
Zespół
Redakcyjny
Numer 21
2
patriotyczne w wykonaniu chóru.
Widać było bardzo żywą reakcję i
entuzjazm publiczności.
„Tradycje kulinarne i degustacja
”
to temat
spotkani
a
"Wędró
wki po
Europi
e",
które
odbyło
potraw niektórych krajów UE
Aktualności
Stanisława Kasperkiewicz
Na początku listopada, w
ramach realizacji zadań wynikających
ze szkolnego programu profilaktyki,
odbyła się na terenie naszego
Ośrodka impreza „Niezłe Ziółko –
czyli
zioła
i
przyprawy
wykorzystywane
w
naszej
kuchni”. Uczniowie pod kierunkiem
lub
z
pomocą
nauczycieli
przygotowywali w klasach potrawy z
wykorzystaniem
ziół
i
różnych
przypraw. Podczas spotkania w sali
gimnastycznej
mieli
okazję
prezentować wykonane przez siebie
dania.
Poza
tym
rozpoznawali,
wąchali i nazywali różne zioła w
doniczkach, suszone itp.
Zorganizowany był też konkurs
dla pań, które rozpoznawały zioła po
zapachu (mogły też próbować).
Wszystkie panie biorące udział w
konkursie (Marta Lipińska, Ewa
Podstawka,
Beata
Sokołowska)
rozpoznały podane im zioła i zostały
nagrodzone liściem laurowym i
gromkimi brawami od uczniów.
Z
okazji
Święta
Niepodległości
z
uroczystą
akademią
wystąpili
w
naszym
Ośrodku
uczniowie
ze
Szkoły
Podstawowej nr 40 w Lublinie.
Przygotowana inscenizacja słownomuzyczna miała charakter bardzo
patriotyczny.
Nauczyciele,
którzy
przyjechali z uczniami zadbali o
dekoracje,
stroje
uczestników
i
oprawę muzyczną. Naszym uczniom
najbardziej
podobały
się
pieśni
w
programu
ramach
realizacji
się
23listop
ada
2011r.
Poszcze
gólne
zespoły
wcześni
ej
wylosow
ały kraj,
którego
potrawę
przygot
ują.
Podczas
spotkani
a w sali
gimnast
ycznej
prezent
owane
były
dania z
takich
poznaw
krajów
ali
jak
Włochy,
Grecja,
Francja,
Węgry,
Hiszpani
a
i
Polska.
Uczniow
ie
podstawowe artykuły i
potrawy kuchni wymienionych krajów
UE. Podczas prezentacji mówili, z
jakich produktów dana potrawa
została wykonana.
Pod koniec listopada odbyła się
tradycyjna zabawa andrzejkowa.
Czarownice i cyganki w atmosferze
czarów i zaklęć pomagały uczniom
poznać swoją przyszłość. Chętni
uczniowie mieli okazję lać wosk,
wróżyć z użyciem kolorowych balonów,
butów, kołowej loterii. Dzieci chętnie
uczestniczyły w zabawach. Impreza
zakończyła się tańcami przy muzyce.
W
dniach
01.10.2011
–
30.11.2011 roku w naszym Ośrodku
trwała ósma już edycja konkursu
„Dobry
kolega”.
Konkurs
zorganizowały,
przeprowadziły
i
podsumowały
nauczycielki
Stanisława Kasperkiewicz i Dorota
Palczarska.
W konkursie wzięli udział uczniowie
wszystkich zespołów edukacyjnoterapeutycznych na terenie Ośrodka.
Konkurs ten, jak co roku, miał na celu
propagowanie
wśród
uczniów
poprawnych zachowań. Nagradzane
więc były następujące zachowania:
uczynność,
pomoc
słabszym
kolegom, grzeczność, nie używanie
brzydkich słów. Nagradzane też było
używanie
przez
uczniów
słów:
„proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”.
Podsumowanie
konkursu
„Dobry
Kolega” nastąpiło 6 grudnia 2011
roku podczas wizyty w naszym
Ośrodku św. Mikołaja.
Dużo przyjemności i radości
dostarczyła naszym uczniom wizyta
św. Mikołaja. Wszystkie dzieci
zostały
szczodrze
obdarowane
prezentami. Czekamy
Mikołaju za rok!
na
Ciebie
"Czy można rozmawiać w
szkole specjalnej o Unii
Europejskiej"
Iwona Lal, Anna Czachor
Edukacja europejska znalazła swoje
znaczące miejsce w procesie
oddziaływania pedagogicznego.
Przystąpienie Polski do Unii
Europejskiej sprawiło, że w większym
stopniu powinniśmy upowszechniać
wiedzę z zakresu integracji
europejskiej. Priorytetem edukacji
europejskiej jest uświadomienie oraz
wpajanie szacunku zarówno dla
wspólnego dziedzictwa kultury jak i
dla odmienności i różnorodności ludzi
i narodów. Polska szkoła uczy i
wychowuje przyszłych obywateli
zjednoczonej Europy. Treści
europejskie były i są obecne na wielu
zajęciach szkolnych. Nasz Ośrodek
starając się o nadanie imienia "Dzieci
Zjednoczonej Europy" zobligowany
został do przybliżenia uczniom treści
z zakresu edukacji europejskiej.
Podjętych zostało wiele różnorodnych
działań. Jednym z nich było
opracowanie programu nauczania
"Wędrówki po Europie". Program
został opracowany w oparciu o
obowiązujące przepisy z
uwzględnieniem możliwości
poznawczych uczniów z
niepełnosprawnością intelektualną.
Duża odpowiedzialność za wdrażanie
treści zawartych w programie
spoczywa na nauczycielach. To oni
sami muszą poszukiwać
odpowiednich materiałów i
dostosowywać je do możliwości
rozwojowych swoich wychowanków.
Realizacja programu wymaga
stosowania wielu środków przekazu
oraz wszelkiego rodzaju metod
aktywnych ze szczególnym
uwzględnieniem aktywności
nauczyciela jako osoby modelującej
zachowanie i konstruującej relacje
emocjonalne w uczącej się grupie
uczniów. Efektywna edukacja
oznacza kompleksowość,
całościowość działań dydaktycznowychowawczych Szeroki wachlarz
zadań edukacyjnych umożliwia
realizację treści na każdym etapie
edukacyjnym. Program proponuje
stosowanie różnorodnych metod,
form i zasad pracy, aby zdobywanie
przez uczniów wiadomości i
umiejętności było ciekawe i
atrakcyjne. Program składa się z kilku
zasadniczych elementów: ogólnych i
szczegółowych celów programu,
warunków do realizacji programu,
procedur osiągania celów oraz
materiału dydaktycznowychowawczego zawartego w ośmiu
blokach tematycznych: 1.
Porozmawiajmy o Unii Europejskiej.
2. Tradycje kulinarne. 3. Literatura
dziecięca.4. Muzyka klasyczna. 5.
Europejskie podróże. 6. Tradycje
świąteczne w Polsce i wybranych
krajach Unii Europejskiej. 7. Dzień
Europy. 8. Dzień Dziecka. W celu
pełnej realizacji prezentowanych
treści edukacji europejskiej
konieczne jest stosowanie
różnorodnych metod oceniania
postępów uczniów. Każdy z
nauczycieli tworzy swój system
oceniania uczniów dostosowany do
ich możliwości oraz specyfiki
poznawanych treści. Trzeba jednak
zaznaczyć, że sprawdzanie i
ocenianie postępów ucznia w
przyswajaniu sobie treści
europejskich jest zadaniem trudnym,
gdyż nie obejmuje jedynie oceniania
wiedzy i umiejętności, ale i jego
emocji i postaw (przede wszystkim
zaangażowania w realizację
stawianych na zajęciach problemów,
wysuwania własnych inicjatyw na
tym polu). Stąd tak ważne są inne niż
tylko tradycyjne (oceny) sposoby
nagradzania naszych uczniów.
Formułując ocenę, nauczyciel
powinien brać pod uwagę nie tylko
stopień opanowania materiału, ale i
aktywność na lekcjach,
samodzielność, pomysłowość oraz
oryginalne podejście ucznia do
postawionego przed nim problemu.
Inną formą docenienia ucznia może
być też udział w szkolnych
konkursach i zdobycie nagród i
wyróżnień. Takie sposoby doceniania
wysiłków uczniów sprawiają, że
edukacja europejska będzie
postrzegana przez uczniów jako
ciekawa i atrakcyjna, a dla
nauczycieli i wychowawców pojawia
się tu cenna możliwość pobudzania
społecznej aktywności uczniów,
kreatywności i kształcenia
umiejętności współpracy w grupie.
Podsumowując, podkreślić należy, że
realizacja zadań edukacji europejskiej
ma przede wszystkim charakter
wychowawczy i służy
zainteresowaniu dzieci i młodzieży
Unią Europejską.
Twoja pomoc i wsparcie udzielane
młodym nauczycielom umożliwi im
szybszą adaptację do warunków
pracy w szkole, bardziej efektywne
nabywanie wiedzy i umiejętności oraz
ułatwi integrację z gronem
pedagogicznym. Dzieląc się swoją
wiedzą i doświadczeniem możesz
sprawić, że praca Twojego młodszego
kolegi będzie bardziej
satysfakcjonująca i w mniejszym
stopniu narażona na niepowodzenia.
Realizując funkcje opiekuna, trudno
jest odwoływać się do istniejących
wzorców, gdyż jest ich niewiele.
Możesz jednak sięgać do swoich
własnych zasobów (doświadczeń,
wiedzy, umiejętności), pomocy
innych nauczycieli oraz korzystać z
oferty szkoleniowej dotyczącej
podnoszenia kompetencji w zakresie
pełnienia tej ważnej w szkole funkcji.
Podstawy prawne w zakresie
obowiązków opiekuna stażu
regulują: Ustawa Karta
Nauczyciela, rozporządzenie
MENiS z dnia 1 grudnia 2004 r. w
sprawie uzyskiwania stopni
awansu zawodowego przez
nauczycieli (Dz. U. Nr 260, poz.
2593) oraz rozporządzenie MEN z
dnia 14 listopada 2007 r.
zmieniające rozporządzenie w
sprawie uzyskiwania stopni
awansu zawodowego przez
nauczycieli (Dz. U. z dnia 16
listopada 2007 r. Nr 214, poz.
1580).
Wspomaganie pracy
opiekuna stażu
Zadania opiekuna stażu
wynikające z Karty Nauczyciela:
Barbara Boguta
Rozdział 3a - Awans zawodowy
nauczycieli
Art. 9c.
Szanowny Nauczycielu,
zostałeś wybrany przez dyrektora
szkoły do pełnienia trudnej i
odpowiedzialnej funkcji opiekuna
stażu.
4. Nauczycielowi stażyście i
nauczycielowi kontraktowemu
odbywającemu staż dyrektor
szkoły przydziela spośród
nauczycieli mianowanych lub
dyplomowanych opiekuna, z
zastrzeżeniem że:
1. W przedszkolach, szkołach
i placówkach, o których
mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2,
opiekunem nauczyciela
stażysty i nauczyciela
kontraktowego może być
również nauczyciel
zajmujący stanowisko
kierownicze;
2. W rodzinnej placówce
opiekuńczo-wychowawczej
opiekunem nauczyciela
stażysty i nauczyciela
kontraktowego może być
również nauczyciel
mianowany lub
dyplomowany zatrudniony
w publicznym ośrodku
adopcyjno-opiekuńczym,
wskazany przez organ
nadzoru w porozumieniu z
organem prowadzącym.
5. Zadaniem opiekuna stażu, o
którym mowa w ust. 4, jest
udzielanie nauczycielowi
pomocy, w szczególności w
przygotowaniu i realizacji w
okresie stażu planu rozwoju
zawodowego nauczyciela oraz
opracowanie projektu oceny
dorobku zawodowego
nauczyciela za okres stażu.
DEKALOG OPIEKUNA STAŻU
1. Staraj się być wzorem
osobowym dla mojego
stażysty.
2. Wspieraj stażystę we wszelkich
działaniach, które są zgodne z
interesem szkoły.
3. Krytycznie i obiektywnie
oceniaj pracę stażysty.
4. Systematycznie prowadź
dokumentację stażu.
5. Rzetelnie pełnij rolę
krytycznego przyjaciela.
6. Szczerze i obiektywnie
formułuj informację zwrotną
dla stażysty i przekazuj ją w
sposób dyskretny.
7. Wspomagaj stażystę w jego
działalności – nie narzucaj
swojego zdania.
8. Występuj jako rzecznik
zmiany, zachęcaj do innowacji,
nowatorstwa.
9. Traktuj stażystę jako partnera,
od którego sam możesz się
wiele nauczyć.
10.Współpracę ze stażystą
opieraj na wzajemnym
zrozumieniu, negocjowaniu
stanowisk oraz życzliwym
doradztwie.
Kontrakt
To jest umowa między dwoma
stronami.
Nie jest zestawem warunków, które
opiekun stażu stawia
podopiecznemu.
Może mieć formę ustną lub pisemną.
Nie jest wymogiem formalnym, ale
znacznie ułatwia współpracę.
Powinien zawierać ustalenia
dotyczące :
 Celów i zadań
 Metod pracy opiekuna stażu
 Formalnej strony współpracy
( czas, miejsce)
 Zasad i norm obowiązujących
w tej współpracy
Pomoc powinna polegać na:
 Ułatwianiu nauczycielowi
odnalezienia się w nowym
miejscu pracy, adaptacji do
nowego środowiska i
aktywnego uczestnictwa w
życiu szkoły.
 Wspomaganiu w budowaniu i
doskonaleniu własnego
warsztatu pracy.
 Budowaniu współpracy z
innymi nauczycielami w

zakresie realizacji szkolnego
zestawu programów
nauczania, programu
wychowawczego i innych.
Wspieraniu kształtowania
tożsamości zawodowej
nauczyciela i jego postawy
pedagogicznej.
Metody pracy opiekuna ze
stażystą
A. Spotkania informacyjne
- np. na temat
procedury awansu,
statutu, prowadzenia
dokumentacji.
B. Spotkania
diagnostyczneokreślanie potrzeb i
trudności nauczyciela
C. Spotkania problemowerozwiązywanie
konkretnego problemu
nauczyciela
D. Spotkania warsztatowetrening wybranych
umiejętności np. pisanie
konspektów,
prowadzenie rozmowy
indywidualnej z
rodzicem dziecka
E. Spotkania wsparciowe poświęcone
emocjonalnemu
wsparciu nauczyciela,
dające mu okazję do
podzielenia się swoimi
sukcesami i porażkami,
wygadania się i
odreagowania emocji
F. Modelowanie - n-ciel
uczy się przez
obserwację pracy
bardziej
doświadczonych
nauczycieli
G. Współprowadzenie
zajęć- wspólne
prowadzenie zajęć przez
młodego n-ciela z
nauczycielem bardziej
doświadczonym.
H. Superwizja
uczestniczącaobserwowanie zajęć
prowadzonych przez
nauczyciela i udzielanie
na ten temat informacji
zwrotnej przez opiekuna
lub innych
doświadczonych
nauczycieli.
I. Omawianie literatury
fachowej-metodycznej,
pedagogicznej,
psychologicznej.
(O roli obserwacji zajęć w pracy
opiekuna stażu napisałam w
Gazetce Szkolnej, która ukazała
się w czerwcu 2011 r.)
Powinności opiekuna w końcowym
okresie stażu
W końcowym okresie stażu zadaniem
opiekuna jest przygotowanie
projektu oceny stażu.
Co należy uwzględnić pisząc Projekt
oceny pracy nauczyciela:
 Krótka charakterystyka
zawodowa nauczycielastażysty.
 W jaki sposób przygotował
sprawozdanie (czy jest
rzeczowe, rzetelne,
przejrzyste, forma graficzna).
 Czy i w jakim stopniu
przestrzegał Kontraktu.
 W jaki sposób dokumentował
swoje dokonania.
 W jakim stopniu zrealizował
zadania zawarte w planieodniesienie do poszczególnych
punktów rozporządzenia
 Czy terminowo wywiązywał się
z zadań.
 Jak współpracuje z rodzicami.
 Jak współpracuje z innymi
nauczycielami.
 Czy wykorzystuje techniki
informacyjne.
 W jaki sposób wzbogacił swój
warsztat pracy.
 Czy nauczyciel wzbogacił
swoje kompetencje. Jak?.
 Co zrobił dla szkoły.
 Jakie korzyści odnieśli
uczniowie.
 Projekt musi zawierać treść
oceny.
Ważna jest również pomoc
nauczycielowi w
przygotowaniach do
rozmowy kwalifikacyjnej
Przygotowanie do prowadzenia
prezentacji obejmuje takie
zagadnienia jak:
• Selekcja materiału z
dokumentacji własnego
rozwoju zawodowego do
prezentacji
• Planowanie struktury
prezentacji
• Urozmaicanie wystąpienia
• Sztuka sporządzania i
wykorzystywania notatek
• Sztuka odpowiadania na
pytania ( zasady
konstruowania wypowiedzi na
gorąco)
Autoprezentacja obejmuje takie
zagadnienia jak:
• Zrozumienie własnych obaw
i budowania wiary w siebie
• Wygląd i zachowanie przed
komisją
• Praca nad głosem
Pełniąc funkcję opiekuna stażu
zyskujesz:
• Okazję do refleksji, dyskusji i
analizy zachowań nauczycieli (
również zachowań własnych).
• Motywację, aby starannie
przygotowywać się do zajęć.
• Możliwość uczenia się z
doświadczeń swoich i
stażysty.
• Formalne spełnienie jednego z
kryteriów awansu.
• Zadowolenie z rosnących
umiejętności młodego
nauczyciela.
Życzę nauczycielom wielu
sukcesów zawodowych oraz
satysfakcji z pełnienia tej ważnej i
odpowiedzialnej funkcji.
,, Uczymy się żyć razem –
trening umiejętności
społecznych dla osób z
autyzmem i z
niepełnosprawnością
intelektualną” – refleksje
z pracy
Jolanta Grabczak
Nadrzędnym celem w pracy z
osobami
z
niepełnosprawnością
intelektualną i osobami z autyzmem
jest budowanie ich tożsamości,
rozwijanie autonomii, wdrażanie do
funkcjonowania społecznego, a w
szczególności wyposażenie tych osób
w takie umiejętności i wiadomości,
które pozwolą na podnoszenie jakości
ich życia. Aby proces ten mógł
przebiegać prawidłowo niezbędne
jest organizowanie zajęć, podczas
których nasi uczniowie będą mieli
możliwość budować obraz własnej
osoby,
kształcić
umiejętności
poznawania i radzenia sobie z
własnymi uczuciami oraz uczyć się
akceptować zachowania innych osób.
Bardzo
ważny
jest
również
praktyczny
trening
umiejętności
społecznych, który ma na celu
wdrażanie
do
funkcjonowania
społecznego, rozwijanie motywacji do
komunikowania się, przestrzegania
określonych norm i reguł życia
społecznego,
włączenie
osób
z
niepełnosprawnością
jako
równoprawnych
członków
społeczeństwa,
tak,
aby
mogli
korzystać z dostępnych dóbr i
cywilizacji danego społeczeństwa.
W naszym ośrodku, w pracy z
naszymi uczniami pragniemy, w jak
najpełniejszy sposób odpowiadać na
potrzeby
naszych
uczniów,
pragniemy, aby edukacja naszych
uczniów, otworzyła Im drzwi do
samodzielności, a przez to do
integracji z innymi ludźmi oraz
otaczającym Ich światem, dlatego w
czerwcu 2011r. został opracowany
projekt pt.,, Uczymy się żyć razem –
trening umiejętności społecznych dla
osób
z
autyzmem
i
z
niepełnosprawnością intelektualną”.
W zadaniu uczestniczyło 20 uczniów
z niepełnosprawnością intelektualną
w stopniu umiarkowanym i znacznym
oraz z autyzmem, byli to uczniowie
klas: IIa, IIb, IIc, IId, IIIa, IVc szkoły
podstawowej. Trening składał się z
części teoretycznej i praktycznej,
zajęcia rozpoczęły się 2 września
2011r. i trwały do końca listopada
2011r., były organizowane w formie
grupowej.
Podczas zajęć teoretycznych
uczniowie mieli możliwość budować
obraz własnej osoby (m.in. dzieci
malowały swój portret, mierzyły się,
porównywały swój wzrost z kolegami,
opowiadały
o
swojej
rodzinie,
ulubionych
czynnościach,
smakołykach
itp.
często
z
wykorzystaniem symboli PCS). Na
zajęciach poznawaliśmy reguły i
normy
obowiązujące
w
grupie
rówieśniczej i szerszej społeczności były to zajęcia z elementami dramy.
Uczyliśmy się również stosowania
form grzecznościowych, często z
wykorzystaniem gestów Makaton.
Ważny aspekt naszej pracy to
ćwiczenia z zakresu kształcenia
umiejętności poznawania i radzenia
sobie z uczuciami oraz akceptowanie
emocji innych osób. Podsumowując
zajęcia teoretyczne, które odbywały
sie na terenie ośrodka, można
stwierdzić, że dzieci aktywie w nich
uczestniczyły, miały możliwość lepiej
poznawać siebie i swoich kolegów,
uczyć się nazywania, rozpoznawania i
wyrażania własnych emocji oraz
doskonalić umiejętność akceptacji
swoich kolegów, ich mocnych i
słabych stron.
Praktyczny
trening
umiejętności społecznych rozpoczął
się
od
spacerów,
na
których
doskonaliliśmy
umiejętność
bezpiecznego poruszania się po
drogach, uczyliśmy się uważnego
przechodzenia przez jezdnię. 27
października odbyła się wyprawa
trolejbusem do Teatru Lalki i Aktora
w Lublinie, na spektakl „Wyprawa po
skarb”, dzieci bardzo żywo reagowały
na przygody pary przyjaciół, która
odkryła, że największym skarbem
jest przyjaźń. W następnym tygodniu
wybraliśmy się do centrum Plaza, do
kina na film pt. „Smerfy”.
Te
wyprawy, do teatru i kina to były
naturalne sytuacje, podczas, których
nasi
uczniowie
uczyli
się
bezpiecznego poruszania po drogach,
właściwego zachowania w miejscach
użyteczności publicznej, kasowania
biletów w trolejbusie oraz wspólnego
uczestniczenia
w
ciekawych
aktywnościach, przeżywania wielu
radosnych emocji.
Aby
doskonalić
umiejętność
właściwego
zachowania
się
w
miejscach publicznych i uczyć się
samoobsługi wybraliśmy się do
restauracji „Santiago de cafe” na
obiad, wszystkim bardzo smakowały
dania, które mogliśmy wybierać,
zamawiać
i
degustować
w
restauracji.
Chyba najwięcej radości naszym
uczniom
sprawiły
zakupy
w
supermarkecie,
gdzie
każdy
z
własnym koszykiem lub wózkiem
wybierał ulubione artykuły, czekał w
kolejce do kasy i płacił za swoje
zakupy.
W ramach treningu odbyło się
jeszcze wyjście na pocztę gdzie
dzieci
wysłały,
wcześniej
przygotowane listy do św. Mikołaja.
Na zakończenie naszych zajęć
zorganizowaliśmy
spotkanie
z
wszystkimi uczestnikami treningu.
Prezentowaliśmy
zdjęcia,
które
zostały wykonane podczas zajęć,
uczestnicy treningu, poprzez wybór
symbolu
z
emocjami,
mogli
wypowiedzieć się czy zajęcia się im
podobały; zdecydowana większość
dzieci wybrała symbol z zadowoloną
miną jako ocenę zajęć. Na koniec
uczniowie uczestniczący w treningu
dostali nagrody za aktywny udział w
zajęciach,
była
również
słodka
niespodzianka.
Udział w zajęciach wpłynął
pozytywnie na budzenie wiary we
własne
możliwości
naszych
wychowanków, akceptację siebie i
innych osób, kontrolę własnych
przeżyć i zachowań. Uczestnictwo w
zajęciach pozwoliło dzieciom na:
kształtowanie
postaw
prospołecznych,
rozumienie,
uznawanie i praktyczne stosowanie
norm
społecznych,
rozwijanie
umiejętności
poprawnego
zachowania
się
w
miejscach
użyteczności publicznej.
Obserwując
reakcje
dzieci,
ich
emocje,
napięcie,
radosne
oczekiwanie,
podczas
wyjść
i
wycieczek myślę, że dostarczyły im
wielu
niezapomnianych
wrażeń,
przeżyć i w sposób praktyczny uczyły
wielu nowych umiejętności. Myślę, że
warto kontynuować takie zadania.