Konspekt na spotkania Grup Sąsiedzkich nr 90

spełni wiernie swojego zadania, jeśli nie będzie wspólnotą misyjną. Albo
będzie wspólnotą misyjną, albo przestanie być nawet wspólnotą chrześcijańską,
ponieważ chodzi tu o dwa aspekty tej samej rzeczywistości, wyrastającej
z sakramentu chrztu i z innych sakramentów. Biorąc pod uwagę fakt, że
w naszych czasach potrzeba misji rozumianych również jako przepowiadanie
ewangelii niechrześcijanom, pojawia się w środowiskach dotąd tradycyjnie
chrześcijańskich, tak że coraz częściej są one „misjami pośród nas”; tego typu
działalność staje się pilnym zadaniem każdej wspólnoty. Orędzia Jana Pawła
II.
Pan Jezus pochwaliłby młodzież, która zachowuje się kulturalnie
w każdej sytuacji, pielęgnuje tradycje wyniesione ze swoich rodzin i buduje
całe swoje życie na Bogu jako Wartości Najwyższej. DWS s. 21.
Dawać młodzieży dobry wzór życia chrześcijańskiego osobiście
i w rodzinach, zgodnego z przykazaniami Bożymi i Ewangelią, opartego na
prawdzie i miłości do Boga i bliźniego. DWS s. 22.
Możemy rozwijać swoją wiarę, pogłębiając wiedzę religijną poprzez
odpowiednią lekturę: czytanie Pisma Świętego, prasy katolickiej oraz książek
o treściach chrześcijańskich. DWS s. 27.
W konspekcie odkrywaliśmy, jak mamy pielęgnować tradycje, by
umacniały naszą wiarę.
 Zastanówmy się wspólnie, jak możemy to podjąć w naszej Grupie
Sąsiedzkiej.
 Po rozmowie grupa sąsiedzka podejmuje zobowiązania wspólnotowe
i indywidualne.
Określamy zobowiązania: (Spróbujmy sami określić postanowienia
i zobowiązania.)
 Indywidualne:
(Zobowiązania indywidualne podejmuje każdy
osobiście).
 Wspólnotowe: (Zobowiązania wspólnotowe podejmują wszyscy razem).
Zaproszenie na następne spotkanie.
Modlitwa na zakończenie:
Dziękujemy Ci, Panie za czas naszego spotkania z Tobą w Twoim Słowie
i we wspólnocie braci. Dziękujemy za to, że nieustannie umacniasz naszą wiarę
w Kościele, w sakramentach i wydarzeniach naszego życia. Prosimy Cię,
abyśmy nieustannie odkrywali wartość pielęgnowanych przez nas tradycji, by
budowały naszą wiarę i pogłębiały więź z Tobą i drugim człowiekiem.
Maryjo, Matko Kościoła i nasza Matko, wspomagaj nas na drodze naszego
wzrastania w wierze i świętości ku pełni królestwa Bożego. Amen.
Marzec 2012
Konspekt na spotkania
Grup Sąsiedzkich nr 90
Spotkanie 90 – marzec 2012
Temat: Tradycje pozwalające wzmacniać naszą wiarę.
Wprowadzenie (cel):
Szczęść Boże! Witam Was wszystkich na naszym spotkaniu. Dzisiaj zastanowimy
się nad tematem: Tradycje pozwalające wzmacniać naszą wiarę.
Modlitwa wstępna:
Zapalenie świecy i modlitwa do Ducha Świętego: (czyta prowadzący
spotkanie)
¾¾ Duchu Święty, Duchu światła i miłości, Tobie poświęcamy siebie samych
i czas, który nam dajesz na spotkanie z braćmi. Spraw, abyśmy zawsze
byli posłuszni Twoim natchnieniom i z wiarą odkrywali Twoją obecność
w naszej wspólnocie sąsiedzkiej i parafialnej. Napełnij nasze serca Twoim
światłem i umacniaj naszą wiarę, aby całe nasze życie mogło stać się wiernym
naśladowaniem życia naszego Pana Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie
cześć i chwała wraz z Ojcem i Tobą na wieki. Amen.
¾¾ Dziesiątek różańca i wezwanie do świętego Patrona Rejonu: Święty...
módl się za nami.
¾¾ Podzielenie się z wypełnienia podjętych na ostatnim spotkaniu
zobowiązań.
I. Część pierwsza: Obserwacja życia codziennego
Wychodzimy od życiowej sytuacji:
Na początku odwołajmy się do życiowych doświadczeń:
Michał przyjechał z Anglii na święta do domu. Rodzice cieszyli się obecnością
syna. W niedzielę wszyscy wybierali się do kościoła na Mszę św. Michał
nie miał jakoś ochoty, ten czas w Anglii, ustawiczna praca spowodowały, że
zatracił wrażliwość na Mszę św. Co prawda modlił się, ale na Mszy św. już
dawno nie był i nie widział w tym jakiegoś problemu. Jednak ustąpił naleganiu
rodziców i poszedł. Była to niedziela palmowa i kiedy nadszedł czas Komunii
św. zobaczył, że wszyscy idą do komunii św., a on sam został w ławce. Kiedy
wrócili do domu od razu pojawił się temat, że nie był u spowiedzi i Komunii św.
W naszej rodzinie zawsze siadaliśmy do świątecznego stołu pojednani z Bogiem
i ze sobą – powiedziała mama. Michał odburknął coś, że najwyższy czas zmieniać
zwyczaje i wyszedł z domu. Poszedł do kolegi i chciał go wyciągnąć na piwo, ale
ten powiedział że jest jeszcze Wielki Post, był u spowiedzi i poczeka na święta.
Tradycja, zwyczaje, w Anglii żyje się inaczej i nikt z tego nie robi wielkiego
halo – myślał Michał, idąc do domu. Kiedy wrócił zobaczył zatroskaną minę
mamy, spojrzała na niego i nic nie powiedziała. Poszedł do pokoju, siadł do
komputera, ale czuł się nieswojo. Wieczorem wyszedł jeszcze raz, nie mówiąc
nikomu dokąd idzie…
Kiedy zasiadł wraz z rodziną do śniadania wielkanocnego odczuł radość,
że pojednał się wcześniej z Bogiem i składając życzenia powiedział, że był
u spowiedzi, a tym samym pojednał się z bliskimi.
Rozmowa: Każdy uczestnik jest zaproszony do włączenia się w dyskusję,
w której pomocą mają być postawione pytania. Pamiętajmy, aby nie
komentować opinii innych osób i uszanować ich zdanie.
Co możemy powiedzieć na temat opisanej sytuacji?
Czy dostrzegamy w rodzinach trudność w przekazania wiary dzieciom?
Na ile tradycje obecne w naszym środowisku wzmacniają naszą wiarę?
Podobne problemy spotykali ludzie w czasach biblijnych.
¾¾ Św. Paweł w swoich listach zachęca do zachowywania tradycji
i przekazywania nauczania apostolskiego „zasługującym na wiarę ludziom”.
Wiara przekazywana jest przez kolejne pokolenia, „za pośrednictwem wielu
świadków”. [por. 2 Tm 2,2]. Apostoł zachęca adresatów do trwania w wierze
i tradycji, dzięki której jest ona przekazywana następnym pokoleniom.
[por. 2 Tm 3,10].
II.Część druga: Światło Pisma Świętego
Wprowadzenie do czytania biblijnego:
Czytamy komentarz:
¾¾ Dialog Jezusa z młodzieńcem jest odwiecznym dialogiem Boga i człowieka.
Jezus wskazując na przykazania wskazuje na pewne znane wartości, na tradycję
która występuje w narodzie wybranym. Tradycję, która ma nieprzemijającą
wartość i jest najprostszym sposobem na zbawienie.
Czytanie
z
Ewangelii
ś w. m a r k a
10, 17 - 22
Chwila rozważania w milczeniu:
W chwili milczenia rozważmy, do czego wzywa nas słowo Boże
w podtrzymywaniu tradycji, które umacniają naszą wiarę.
Wspólna modlitwa powszechna:
Zanim porozmawiamy na ten temat, pomódlmy się za siebie nawzajem i za cały
Kościół i prośmy, abyśmy potrafili odnaleźć źródło naszej radości w Chrystusie
i we wspólnocie wiary.
Po każdym wezwaniu powtarzamy: Wysłuchaj, nas Panie.
1. Módlmy się za cały Kościół święty, aby nieustannie troszczył się
o przekazywanie tradycji, które budują i wzmacniają wiarę Ludu Bożego.
2. Módlmy się za rodziny naszej parafii, by dostrzegały wartość
pielęgnowania tradycji i dokładały starań, aby przekazać je młodemu
pokoleniu dla umacniania wiary.
3. Módlmy się za ludzi młodych, aby potrafili odkrywać piękno
przekazywanych im tradycji i w nich dostrzegać ukryte przesłanie wiary
i nadziei na lepsze jutro.
4. Módlmy się za wszystkie wspólnoty chrześcijańskie, by niewzruszenie
trwały w wierze naszych ojców i potrafiły dzielić się nią z nowym
pokoleniem.
Można dodać spontaniczne wezwania i modlitwy, o które prosili nas sąsiedzi i
inne osoby. Po ostatnim wezwaniu odmawiamy wspólnie modlitwę: Ojcze nasz…
III. Część trzecia: Porównanie życia ze słowem Bożym
Wprowadzenie:
Słowo Boże wzywa nas do nawrócenia, abyśmy potrafili zachowywać tradycję
w naszych rodzinach i środowisku, które podtrzymują i wzmacniają naszą wiarę.
¾¾ Rozmowa (Każdy uczestnik w najprostszy sposób odpowiada na pytania)
Jak nam się wydaje - dlaczego Jezus dał taką odpowiedź młodzieńcowi?
Dlaczego nam czasami tak trudno przyjąć wskazania Boże?
Czy możemy podzielić się doświadczeniem kiedy zaufaliśmy Bogu?
Co możemy uczynić, aby nasze zwyczaje i tradycje były okazją do
budowania naszej wiary?
IV.Część czwarta: Zobowiązania
Nauczanie Kościoła:
Wspólnota parafialna lub kościelna wspólnota podstawowa dzięki
posłudze swoich duszpasterzy i animatorów powinna umacniać wiarę swoich
członków, a także wychodzić naprzeciw ludziom stojącym z dala lub obojętnym,
wypełniając w ten sposób swoją misję. Żadna wspólnota chrześcijańska nie