7.3.8 Sposoby zachowania zasobów fauny

Transkrypt

7.3.8 Sposoby zachowania zasobów fauny
7.3.8 Sposoby zachowania zasobów fauny
Jednym z najważniejszych sposobów ochrony środowisk życia dla
różnych zwierząt, jest zachowanie mozaiki siedlisk w
możliwie dużych płatach oraz przeciwdziałanie dalszej
fragmentacji środowiska i odtwarzanie korytarzy ekologicznych. Pilną
potrzebą jest opracowanie wojewódzkiej strategii zalesień w
porozumieniu z ekologami zamiast obecnych programów gminnych.
Jedną z funkcji nowych zalesień powinno być odtwarzanie korytarzy
ekologicznych pomiędzy oddalonymi od siebie kompleksami leśnymi w
formie pasów leśnych o szerokości minimum 400 m, lub
przynajmniej wysp leśnych o średnicy minimum 800 m, które
ułatwiałyby przemieszczanie się zwierząt leśnych. Istotne jest,
by zalesienia i plantacje wierzby energetycznej nie były prowadzone
na cennych przyrodniczo łąkach i pastwiskach. Szczególnie
ważne jest też utrzymanie i odbudowa korytarzy ekologicznych w
dolinach rzecznych, które jako wielokilometrowe struktury
liniowe, z odgałęzieniami do ich dopływów, są najlepszymi
naturalnymi korytarzami ekologicznymi. Idealnym korytarzem w dolinie
rzecznej jest mozaika dużych płatów siedlisk typowych dla
doliny rzecznej. Ważnym zdaniem jest kontynuacja programu
udrożnienia rzek dla ryb przez budowę przepławek lub kanałów
obiegowych, lub likwidacja wybranych przeszkód na dopływach
Odry. Najważniejsze korytarze ekologiczne należy objąć ochroną
prawną. W przypadku autostrady i dróg o dużym natężeniu
ruchu pojazdów, należy wykonać pod- i nadziemne przejścia
dla zwierząt oraz płoty nakierowujące na te przejścia. Niezwykle
ważne jest rzetelne wykonywanie opracowań ekofizjograficznych i
prognoz skutków wpływu ustaleń planu zagospodarowania
przestrzennego na środowisko przyrodnicze oraz stosowania na tej
podstawie podziału obszaru na strefy o określonym typie użytkowania
ziemi (zasada strefowania).
Do ważnych sposobów ochrony zasobów fauny należy
zaliczyć różnorodne działania mające na celu poprawę
jakości i zachowanie środowiska przyrodniczego:
- wspieranie dalszej ekologizacji produkcji leśnej i rolnej, a w szczególności
ograniczanie stosowania chemicznych środków ochrony roślin
na rzecz środków biologicznych,
- wykorzystanie dopłat rolno-środowiskowych do zachowania najcenniejszych
dla fauny łąk i pastwisk, a szczególnie do tych zagrożonych
przez intensyfikację produkcji, zamiany na pola orne lub działki
rekreacyjne, zagrożonych zarastaniem krzewami i drzewami w wyniku
zaprzestania użytkowania i naturalnej sukcesji, do tworzenia pasów
łąk i zadrzewień o szerokości minimum 10 m oddzielających grunty
orne od rzek i strumieni, co poprawi znacznie jakość ich wód,
- szczególna ochrona mało zmienionych dolin rzecznych, zwłaszcza przed zabudową,
regulacją rzek (poza miastami i wioskami), wycinaniem istniejących
tam lasów, zasypywaniem starorzeczy, itp.; odtwarzanie
brakujących elementów jak starorzeczy, mikrorzeźby terenu,
fragmentów lasu, podmokłych łąk i pastwisk,
- odbudowa systemu zastawek na rowach melioracyjnych, szczególnie na
przesuszonych łąkach i pastwiskach, okresowe przetrzymywanie w nich
wody w celu podwyższenia poziomu wód gruntowych,
- ochrona i odtwarzanie szpalerów drzew i krzewów wzdłuż
http://eko.wbu.wroc.pl/eko - WBU Ekofizjografia
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 21:09
cieków, lokalnych dróg, ochrona i odtwarzanie
zadrzewień śródpolnych i pasów krzewów na
granicy las – teren otwarty,
- przeciwdziałanie ewentualnym próbom prywatyzacji najcenniejszych kompleksów
stawów rybnych, szczególnie stawów na terenie
Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy, ograniczanie intensyfikacji
produkcji ryb, jeśli prowadzi to do niekorzystnych zmian
siedliskowych (likwidacja wysp, płycizn, nadmierne usuwanie
roślinności wodnej), opracowanie bilansu wodnego dla zlewni Baryczy
i maksymalne ograniczenie wydawania zezwoleń na budowę nowych
stawów oraz zgody na inne inwestycje wodochłonne,
- uwzględnianie walorów przyrodniczych terenu przy wydawaniu koncesji na
wydobycie surowców skalnych na terenach górskich i
podgórskich,
- przy tworzeniu zbiorników małej retencji, unikanie umiejscawiania
ich na terenach cennych przyrodniczo, jak torfowiska, podmokłe łąki
itp,
- ograniczanie wstępu do jaskiń i sztolni w okresie zimowania tam nietoperzy
poprzez zakładanie krat,
- przeciwdziałanie wprowadzaniu obcych gatunków zwierząt, zwłaszcza ryb,
- kontrolowanie liczebności nadmiernie rozmnożonych lisów, jenotów,
norek amerykańskich oraz zdziczałych psów i kotów.
Do działań o charakterze administracyjnym, mogących przyczynić się
do ochrony fauny, należy: sprawne wprowadzenie sieci Natura 2000,
uzupełnienie jej brakujących elementów, profesjonalne
wykonanie planów ochrony dla parków krajobrazowych,
uzupełnienie sieci rezerwatów przyrody i parków
krajobrazowych (szczególnie w Dolinie Odry), utworzenie
użytków ekologicznych na terenach wiejskich i leśnych, a
także dokończenie inwentaryzacji przyrodniczej województwa w
celu uzyskania pełniejszej wiedzy o zasobach fauny.
http://eko.wbu.wroc.pl/eko - WBU Ekofizjografia
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 21:09