List do nnuncjusa - Głos ma większość

Prezentujemy list do nuncjusza apostolskiego w Polsce, ks. abp. Celestino Migliore w sprawie
wycofania się biskupów polskich z Komitetu Honorowego Marszu w Obronie Demokracji
i Wolności Mediów (13 grudnia 2014 r.). Tekst otrzymaliśmy dzięki uprzejmości norweskiego
przedstawiciela Solidarności Walczącej, p. Jerzego Jankowskiego.
4 stycznia 2015 r.
Ekscelencjo,
Polish American Advocacy Group, będąca związkiem polsko-amerykańskich działaczy
społeczno-politycznych oraz stowarzyszeń intelektualistów, pisarzy i artystów, ze zdumieniem i niedowierzaniem przyjęła wiadomość o tym, że Nuncjusz Apostolski w Polsce wywarł
bezpośredni wpływ na skład Komitetu Honorowego Marszu w Obronie Demokracji i Wolności Mediów. W następstwie tej ingerencji z komitetu natychmiast wycofali się m.in. ks. bp
Wiesław Mering i ks. arcybiskup Wacław Depo. Obywatele Polski, jak donosiły media, zarówno w kraju jak i na emigracji uznali te działania za „włoską” lub wręcz sensu stricte
„watykańską robotę i polityczną, lewacką aferę”.
Stanowisko Ekscelencji wobec udziału biskupów polskich w Komitecie Marszu wywołało ogromne rozgoryczenie, smutek, a u wielu nawet i zgorszenie. Nie jest słuszne, aby
Nuncjusz Apostolski pozwalał sobie na bezpośrednią akcję polityczną, bardzo zresztą nieporadną i przynoszącą ogromne szkody Kościołowi polskiemu, i tak już atakowanemu
bezlitośnie przez lewicę i postkomunę.
Polacy uznali za fakt, iż nawet Nuncjusz Apostolski ulega presji rządzącej w Polsce
zdeterminowanej, antychrześcijańskiej lewicy, wrogiej przesłaniom wielkich współczesnym
papieży: Jana Pawła II i Benedykta XVI. Czarę goryczy przelało wrażenie wywołane późniejszym stanowiskiem Nuncjatury, że Nuncjusz Migliore nie miał z tym nic wspólnego.
Pytanie polskiego publicysty Jana Pospieszalskiego pod adresem Ekscelencji: „Chciałbym
zapytać, padre Celestino, gdzie ekscelencja był, gdy prezydent Komorowski 11 listopada
2010 r., tuż po Mszy św., publicznie, w obecności asysty liturgicznej i BOR (Biuro Ochrony
Rządu), napastliwie krytykował celebransa, ks. płk. Sławomira Żarskiego?” nie doczekało się
odpowiedzi”.
Nie wiemy do końca, czy te wszystkie niedociągnięcia i niewątpliwe uchybienia względem
Polskiego Narodu to tylko błędy Jego Ekscelencji, czy potknięcia mocodawców z Watykanu.
Proszę pamiętać o wypowiedzi arcybiskupa Wacława Depo, iż: „Biskupi są obywatelami
Rzeczypospolitej Polskiej. Mogą wyrażać własne stanowisko w każdej sprawie, zwłaszcza
jeżeli dotyczy ona spraw fundamentalnych dla kraju”. Poza cytowanym tutaj prawem do
reprezentowania swoich rodaków i braci w wierze biskupi nasi mają również obowiązek
bronienia naszej wiary. Zobowiązują ich do tego nie tylko Święte Sakramenty, ale i ślubowania złożone przez Naród Polski na przełomie wieków. Dla lepszego zobrazowania naszej
postawy w tej sprawie oraz naszych zobowiązań, pragniemy przypomnieć Ekscelencji
historyczne ślubowania Polaków, z których nigdy nie zostali zwolnieni:
– 1 kwietnia 1656 roku we Lwowie król Polski Jan II Kazimierz powierzył państwo i naród
polski opiece Matki Bożej.
– 7 grudnia 1669 roku na Jasnej Górze król Michał Korybut Wiśniowiecki złożył ślubowania
Maryi, w których oddał Jej w zupełności pod panowanie i opiekę swoje królestwo, Polskę.
– 22 sierpnia 1956 roku Episkopat Polski, pod duchowym przewodnictwem uwięzionego
Prymasa Stefana Wyszyńskiego, dokonał aktu odnowienia ślubów królewskich.
– W 1962 roku papież Jan XXIII ogłosił Maryję Królową Polski, główną Patronka kraju i Niebieską Opiekunką narodu polskiego.
Wyżej wymienione ślubowania złożone Najświętszej Maryi Pannie, prócz aktów ofiarowania i wierności Ewangelii, zawierają również przyrzeczenie podjęcia starań, mających na
celu wyzwolenie ludu Królestwa od niesprawiedliwych ciężarów i ucisków. Ślubowano:
„Przyrzekamy uczynić wszystko, co leży w naszej mocy, aby Polska była rzeczywistym
1/3
Królestwem Twoim i Twojego Syna, poddanym całkowicie pod Twoje panowanie w życiu
naszym osobistym, rodzinnym, narodowym i społecznym” oraz: „Oddani Tobie w niewolę
pragniemy czynić w naszym życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i narodowym nie wolę
własną, ale wolę Twoją i Twojego Syna”
Śluby zobowiązują Polaków również do:
1. Przekazania nienaruszonego skarbu wiary nadchodzącym pokoleniom,
2. Wychowania młodego pokolenia w wierności Chrystusowej,
3. Obrony młodego pokolenia przed bezbożnictwem i zepsuciem.
Jak więc w obliczu wywołanej przez Ekscelencję sytuacji ocenić ostatnie zachowanie
zarówno Jego Ekscelencji, jak i naszego Episkopatu w stosunku do wizji Polski jako Królestwa
Maryi?
Dla Polaków katolików stało się oczywiste i znamienne, że odbierając naszym biskupom
prawo głosu w obronie naszej wiary, Ekscelencja jawnie i z premedytacją poparł dążenia do
zmienienia naszej ojczyzny w państwo niemoralne i ateistyczne. Zdecydowana większość
polskojęzycznych mediów jest antykatolicka i pogańska. Często obraża się w nich nie tylko
katolików, ale i Najświętszą Marię Pannę i Jezusa Chrystusa. Oczekiwaliśmy więc od naszych
biskupów uczestnictwa w Marszu Niepodległości, aby upomnieli się tam o nasze prawa do
wiary w Przenajświętszy Kościół Chrystusowy, aby domagali się, by prawo państwowe opierało się na prawie Bożym, a nie na bezbożnym prawodawstwie Zjednoczonej Europy.
Oczekiwaliśmy manifestacji publicznej, katolickiej aktywności – zabrania głosu, reakcji na
publiczne bluźnierstwa, profanacje, dechrystianizację i poganizację Polski. Na skutek akcji
Jego Ekscelencji okazja o upomnienie się o Polskę katolicką została zmarnowana. Nakaz, jaki
wydał Ekscelencja polskiemu Episkopatowi nie jest dla nas niczym innym, jak doprowadzęniem naszych przywódców duchowych do sprzeniewierzenia się obowiązującym nas ślubom,
złożonym Marii Pannie w przeszłości przez nasz Naród. Co więcej, akcja Ekscelencji sama
w sobie jest również sprzeniewierzeniem się Bogu, gdyż wymierzona została przeciwko
Maryi, Jej Synowi i Kościołowi Świętemu.
Na zakończenie pragniemy przypomnieć Jego Ekscelencji, jako miłośnikowi polskiej historii, że duchowieństwo polskie wielu wyznań uczestniczyło w polityczno-społecznym życiu
polskiego narodu przez wieki i podejmowało wraz z nim historyczne decyzje. Opiewają te
fakty polska literatura i sztuka, na rysunkach Grottgera i płótnach Matejki, Brandta, Styków,
Kossaków, Malczewskiego i innych, jak i utwory literackie największych polskich pisarzy.
Księży, popów, rabinów spotykamy jakże często w historii politycznej Polski, zwłaszcza ostatnich czasów. Wystarczy przypomnieć kardynałów Augusta Hlonda, Adama Stefana Sapiehę,
Stefana Wyszyńskiego, wielkiego Papieża Jana Pawła II czy kapłanów-męczenników:
o. Maksymiliana Kolbego i księdza Jerzego Popiełuszkę. Oni to zostawili nam i naszemu polskiemu duchowieństwu ideowy testament, który Jego Ekscelencja, przebywając w naszej
ojczyźnie, musi szanować i przestrzegać. W Polsce w chwili obecnej toczy się zacięty bój o
polską duszę, trwa walka z katolicyzmem. Ekscelencja jako przedstawiciel Kościoła Świętego
nie może przyczyniać się do deprawacji naszych praw.
Łączymy wyrazy szacunku
Edward Dusza
Polish American Advocacy Group
Nowy Jork-Waszyngton
Adam Gajkowski
Prezes Stowarzyszenia „Nasza Polonia”
Australia
Stanislaw Pieszko
2/3
Prezes Fundacji „Samostanowienie”
Litwa
Marek Kurek
Wiceprezes Federacji Polonii Francuskiej
Francja
Przemysław Zagierski
Norwegia
Anna Kańczuła
Kurier Polski of Minnesota
USA
Jason Franzen
Członek Zarządu Polish Educational Solutions of Minnesota
USA
Zbigniew Wysocki
Przewodniczący Kolegium PSM-G im. E. Kwiatkowskiego
Jerzy Jankowski
Prezes Związku Polaków w Norwegii
Norwegia
Wiktor Węgrzyn
Prezes Stowarzyszenia Międzynarodowego Motocyklowego Rajdu Katyńskiego
USA
Ava Polansky-Bak
The Adam M. Bak Fundation
USA
Ryszard Bąk
Związek Inżynierów Polskich w USA
Marian Brokos
Klub Myśli Politycznej, USA
3/3