ŚWIętO WOJSK RAKIEtOWYCH I ARtYLERII

G³os Weterana i Rezerwisty
Na uroczystą zbiórkę kadry zawodowej, żołnierzy zasadniczej służby
wojskowej i pracowników wojska przybyli płk Jakub Dawidowski z
DSOW, przedstawiciel dowódcy jednostek stacjonujących w garnizonie, przedstawiciele władz administracyjnych i samorządowych oraz
instytucji mających swoje siedziby na terenie Krosna Odrzańskiego.
Uroczystość uświetniła grupa byłych żołnierzy i pracowników
warsztatów oraz jednostek wojskowych, których tradycje kultywują
9 RWT.
Z okazji święta kierownik warsztatów ppłk Dariusz Chodukiewicz
podziękował żołnierzom i pracownikom za sumienne wykonywanie
obowiązków i zadań służbowych. Przypomniał tradycje i dokonania
www.gwir.pl
jednostek wojskowych będących poprzednikami warsztatów. Wyróżnił także liczną grupę kadry zawodowej, żołnierzy zasadniczej
służby wojskowej i pracowników, m.in.: kpt. Wiesława Lorka, kpt.
Artura Korytowskiego, chor. Szymona Banaszyńskiego, chor.
Marek Koseckiego, sierż. Janusza Hanca, sierż. Krzysztofa Gutowskiego, Emilię Bisagę, Krystynę Hanc, Marlenę Napieralską,
Armanda Kondratowicza, Mieczysława Kruglińskiego.
Obchody święta jednostki zakończył tradycyjny piknik remontowców, w trakcie którego kadra zawodowa i pracownicy wojska mieli
okazję do chwili relaksu i wspólnej zabawy.
Sławomir ŻMIJEWSKI
Święto Wojsk Rakietowych i Artylerii
Centralne uroczystości Święta Wojsk
Rakietowych i Artylerii obchodzono 5 (a nie
4) grudnia w garnizonie Toruń. Uczestniczyli
w nich dowódcy związków taktycznych i oddziałów (brygad i pułków) artylerii, szefowie
artylerii dywizji, kadra Szefostwa Wojsk Rakietowych i Artylerii DWLąd oraz Centrum
Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia a także
zaproszeni goście, a wśród nich zasłużeni
dowódcy oraz weterani walk i pokojowej
służby u „boga wojny”, członkowie kół
ZBŻZiOR WP działających przy Szefostwie
WRiA DWLąd oraz CSAiU. Licznie przybyli
również przedstawiciele władz terenowych
i uczelni toruńskich.
Uroczystości rozpoczęła msza odprawiona
w kościele garnizonowym przez Biskupa Polowego WP księdza gen. dyw. prof.Tadeusza
Płoskiego. W homilii scharakteryzował on
sylwetkę patronki artylerzystów – św. Barbary oraz omówił rolę i znaczenie WRiA
w walce, w pokojowej służbie i w wychowaniu młodzieży.
Po skromnym poczęstunku rozpoczęły się
uroczystości pod pomnikiem Artylerzystów
Polskich z udziałem pocztów sztandarowych z jednostek WRiA.
Odczytano rozkaz dowódcy Wojsk
Lądowych, który dziękował artylerzystom
i rakietowcom za dotychczasową służbę
oraz życzył pomyślności i nowych osiągnięć.
Po wystąpieniach szefa WRiA WLąd
oraz przedstawicieli władz terenowych
pozdrowienia na ręce gen. Franciszeka
Kochanowskiego od Koła Artylerzystów
Warszawskich przekazał płk Sławomir
Oleszczak. Życzył także kadrze i żołnierzom
WRiA – od generała do kanoniera w służbie,
rezerwie i stanie spoczynku – dobrego
zdrowia i wszelkiej pomyślności, a szefostwom, dowództwom, sztabom, związkom
taktycznym oraz oddziałom i pododdziałom
sprawności szkoleniowo-wychowawczej
i gotowości do wykonania zadań zgodnie
z ich przeznaczeniem w czasie pokoju,
zagrożenia i wojny oraz w zagranicznych
misjach pokojowych i stabilizacyjnych.
Zasłużonym żołnierzom i pracownikom
wojska wręczono odznaczenia i wyróżnienia. Uroczystości pod pomnikiem zakończyła defilada pododdziałów.
Następnie wystąpił Reprezentacyjny Zespół Artystyczny WP z koncertem.
Mianowanie na stopnie wojskowe
żołnierzy rezerwy oraz osób
nie podlegających służbie wojskowej
(w stanie spoczynku) (1)
Płk mgr Wojciech Wnuk ze Sztabu
Generalnego WP wyraził zgodę na publikowanie w „GWiR” tego artykułu, który
ukazał się w „Przeglądzie Wojsk Lądowych”,
a dotyczącego niezmiernie istotnej dla
byłych żołnierzy sprawy nie zawsze przez
wszystkich znanej.
***
Mianowanie na stopnie wojskowe żołnierzy zawodowych i rezerwy, a zwłaszcza
kombatantów, zawsze budziło emocje.
Problematyka mianowania na stopnie wojskowe żołnierzy rezerwy, byłych
żołnierzy zawodowych oraz osób niepodlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej, w tym uczestników walk
o wolność i niepodległość Polski podczas
II wojny światowej i w okresie powojennym,
a także osób z tytułu uznania ich zasług za
udział w walkach o niepodległość państwa
i misjach pokojowych oraz w działalności
10 ~ Luty 2009 ~
na rzecz obronności państwa, zostały uregulowane w art. 76 ustawy z 21 listopada
1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej i w ustawie z 24
lipca 1999 r. oraz rozporządzeniach ministra
obrony narodowej – z 17 czerwca 2004 r.
w sprawie mianowania na stopnie wojskowe
i z 12 maja 2006 r. w sprawie mianowania na
wyższy stopień wojskowy osób niepodlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej oraz byłych żołnierzy zawodowych.
O ścieraniu się różnych poglądów na
problematykę mianowania na wyższe
stopnie wojskowe świadczy fakt, że minister obrony narodowej wydał – na mocy
dwóch delegacji ustawowych (art.76 ust 14
i 15) – dwa rozporządzenia ministra obrony
narodowej: z 17 czerwca 2004 r. oraz 12
maja 2006 r., sam artykuł 76 ustawy zaś
był w ciągu ostatnich kilku lat wielokrotnie
modyfikowany.
Uroczystości zakończyło okolicznościowe
artyleryjskie przyjęcie w kasynie. Tam snuto
wspomnienia ze wspólnej służby.
Następnego dnia wieczorem odbył
się tradycyjny bal artyleryjski, który trwał
do białego rana w świątecznej atmosferze.
Zgodnie z corocznym zwyczajem grudniowe spotkanie Koła ZBŻZiORWP, działającego przy Szefostwie WRiA DWLąd,
poświęcono Świętu Wojsk Rakietowych
i Artylerii. W spotkaniu uczestniczył szef
WRiA WLąd gen. bryg. Franciszek Kochanowski, który na ręce prezesa Koła wręczył okolicznościowy adres z życzeniami
i pozdrowieniami dla weteranów służby
i pracy. W krótkich słowach scharakteryzował także obecny stan podległych sobie
wojsk i nakreślił ogólne perspektywy ich
rozwoju.
Przy kawie snuto wspomnienia z czasów
walki i pokojowej służby. Na zakończenie
prezes Zarządu Koła przekazał kolegom
i ich rodzinom serdeczne życzenia z okazji
nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia
i Nowego Roku.
Krzysztof ALEKSANDRUK
Dotychczas obowiązujący w Siłach Zbrojnych RP system mianowania na stopnie
wojskowe żołnierzy rezerwy nie spełnia
wymogów rzeczywistości, głównie pod
względem procedury przygotowywania i
obiegu wniosków o mianowanie. Problem
ten należy szybko rozwiązać, uwzględniając
dążenie polskiej armii do profesjonalizacji.
Zawodowa armia będzie wymagała bowiem
wsparcia żołnierzami rezerwy. Zbyt liczne są
organy opiniujące wnioski o mianowanie w
ramach drogi służbowej – siedem ogniw oraz
Rada Ministrów i prezydent RP w przypadku
mianowania na pierwszy stopień oficerski.
Wydłuża to czas ostatecznego przygotowania stosownego postanowienia i przesłania
go do podpisu prezydentowi RP.
Fakt wręczania aktu mianowania żołnierzom rezerwy nie miał wystarczająco
podniosłego charakteru, godnego stopnia
oficerskiego. W uroczystości mianowania
często uczestniczyli jedynie komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień (WKU) lub szef
wojewódzkiego sztabu wojskowego (WSzW)
oraz mianowany żołnierz. Uroczystość miała
charakter niemal konspiracyjny – bez oprawy
wynikającej z ceremoniału wojskowego, bez
udziału mediów i przedstawicieli prasy, a także szerszego uczestnictwa władz cywilnych,
rodzin mianowanych żołnierzy rezerwy oraz