Słowo Księdza Profesora Jana Dziedzica na zakończenie Mszy

Słowo Księdza Profesora Jana Dziedzica na zakończenie Mszy

Słowo Księdza Profesora Jana Dziedzica na zakończenie
Mszy Świętej Dziękczynnej, odprawionej w dniu 11.06.2012 r.
Na początku swojego przemówienia Ksiądz Profesor zacytował łacińskie zdanie, które w
tłumaczeniu na język polski brzmi: "Czas przemija, wieczność trwa".
Drodzy Siostry i Bracia, Księże Prorektorze!!
W tym przebytym tempus fugit, znalazło się dziewięć miesięcy wspólnych spotkań, w tym 28
wykładów, w sumie 56 godzin w grupie pierwszej i utworzonej nieco później grupie drugiej.
Istotą minionych spotkań, w roku akademickim który już jest za nami, obok wykładów był
program kulturalny. Zwiedzanie muzeów Krakowa, Sanktuariów, jak również wycieczki. Ten
wspólnie mile przebyty czas tworzyliśmy razem: Wykładowcy i Słuchacze. Uczyliśmy się od
siebie nawzajem przebywania we wspólnocie, która buduje więź według ewangelicznego
oświadczenia: "Gdzie dwóch, albo trzech zgromadzi się w imię Moje, tam Ja jestem pośród
nich".
Pośród nas z pewnością był Jezus. Dało się to dostrzec w środowisku Krakowa, w parafiach,
gdzie jesteśmy rozpoznawani jako Uniwersytet Trzeciego Wieku przy UPJP2.
W lepszym poznaniu naszej wspólnoty pomaga także strona internetowa. W tym przypadku
realizujemy słowa dzisiejszej Ewangelii: "Idźcie i nauczajcie wszystkie narody". W wirtualnej
przestrzeni dokonuje się, dzięki naszym stronom, nowa ewangelizacja, polegająca na używaniu
nowoczesnych metod w głoszeniu prawdy Bożej. Tempus fugit - "Czas przemija", wiemy o tym
dobrze, ale to nie wszystko. Filozofowie podkreślali że "czas jest w nas", a Karol Wojtyła
dodawał, że "W czasie człowiek działa i coś się dzieje w człowieku".
W tym roku akademickim działaliśmy i w nas się działo dobro. To dobro chcemy pomnażać w
sobie, w naszej duszy i wśród bliskich. Jesteśmy do tego powołani, wszak w dzisiejszej
Ewangelii słyszeliśmy "Idźcie i głoście". Ponieważ "czas przemija, wieczność trwa", wieczność
nosimy już w sobie. Wiemy o tym dobrze. Ta wieczność jest także dla innych. Uniwersytet
Trzeciego Wieku powstał dla nich, żeby im o tym powiedzieć.
Kończąc dziękuję wszystkim za obecność, zaangażowanie, cierpliwość, życzliwość, Księdzu
Prorektorowi Maciejowi Ostrowskiemu wyrażam wdzięczność za wsparcie i pomoc, za dzisiejszą
Mszę Świętą, za wygłoszone w niej słowo Boże Bóg zapłać! Niech nas Pan strzeże i błogosławi.
Amen.
Słowa, podziękowanie wygłoszone przez Panią Lucynę Michalik, studentkę Uniwersytetu
Trzeciego Wieku przy Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie.
Szanowny Księże Prorektorze, Księże Profesorze i Wszyscy Zebrani!!
Zakończyliśmy pierwszy rok studiów. Rozpoczynaliśmy go Eucharystią w październiku, dzisiaj
również nią kończymy. Bogu niech będą dzięki. Było nas bardzo dużo na początku i kończy nas
równie wielu. Z tego płynie wniosek - decyzja Uczelni o założeniu Uniwersytetu Trzeciego
Wieku była bardzo trafiona. Skorzystaliśmy bardzo dużo. W czasie naszej pracy zawodowej, w
latach wcześniejszych, nie mieliśmy czasu i nie każdy miał dostęp do informacji. Teraz na
Uniwersytecie pogłębiliśmy wiedzę nie tylko religijną, ale i z dziedzin filozofii, historii sztuki,
etyki. Przede wszystkim dzięki wspaniałym wykładom wygłaszanym przez Wykładowców
UPJPII. Dlatego chciałam w imieniu wszystkich studentów UTW serdecznie podziękować
Księdzu Rektorowi oraz całej Uczelni za trud zorganizowania tych studiów. Składam serdeczne
podziękowania wszystkim Wykładowcom, którzy przygotowywali wykłady w sposób tak
profesjonalny żebyśmy mogli je zrozumieć i skorzystać z wiedzy w nich zawartej.
Szczególne podziękowania należą się naszemu Opiekunowi Księdzu Profesorowi Janowi
Dziedzicowi, który starał się przygotować ciekawą tematykę. Zapraszał wspaniałych
Wykładowców i jak ojciec dbał o nas. Bo co tu mówić, w każdy poniedziałek, przez te dziewięć
miesięcy, był z nami, troszczył się o to, żeby każdy wykład nam się podobał, żebyśmy zadbali o
nasze kulturalne wyjścia: imprezy kulturalne oraz zwiedzanie ciekawych obiektów na terenie
Krakowa. Bardzo Mu serdecznie dziękujemy i mamy nadzieję, że ta współpraca nie zakończy się
szybko i Ksiądz Profesor poprowadzi nas przez kolejne lata studiów.
Cieszymy się bardzo, że jesteśmy obecni na tej Uczelni, wspaniałej Uczelni i życzymy jej żeby
jak najwięcej studentów wstąpiło w jej progi, aby wzrastała na chwałę Bożą i przynosiła chlubę
naszemu miastu!! Serdeczne Bóg zapłać!
Odpowiadając Ksiądz Prorektor Maciej Ostrowski powiedział:
Dziękuję za te kwiaty i podziękowania. Sam chciałbym również podziękować Pani Małgorzacie
Szewczyk, naszej Sekretarce, która jest z nami i która włożyła dużo pracy, serca i trudu aby nam
pomóc przy UTW.
Na samym początku byliśmy trochę niespokojni czy Uniwersytet się rozwinie, bo Kraków jest
przesycony propozycjami naukowymi i kulturalnymi. Na szczęście nasze obawy okazały się
bezpodstawne dzięki Wam. Ciągle rozwijamy i rozwijamy. Chcemy to kontynuować i
zapraszamy serdecznie. Zaproście też i młodsze pokolenie do studiowania w naszej Uczelni,
ponieważ mamy dużo ciekawych propozycji, które przygotowują do życia społecznego i
publicznego. I niech to będzie też takie nasze wspólne dzieło. Problem demograficzny istnieje i
liczymy, że i Wy nam pomożecie przetrwać ten niż demograficzny, aby Uczelnia trwała jako
dziedzictwo papieża Jana Pawła II.
Kiedy zaczynałem studia, to właśnie Jan Paweł II wskrzesił Wydział Teologiczny. W tych
trudnych czasach dbał by jego zaplecze naukowe i materialne rosło, co przełożyło się na
powstanie Papieskiej Akademii Teologicznej a dzisiaj na Uniwersytet Jego imienia.
Serdecznie dziękuję za ten czas. Niech nam Pan Bóg wszystkim błogosławi i daje wiele radości,
bo trzeba też trochę wakacji mieć i wypoczynku. Tak, że życzę wypoczynku, bo jak każdym
porządnym studentom mówimy: tak skończyliśmy i teraz musimy trochę odpocząć. Popatrzeć na
piękno świata i skorzystać z wakacji.
Ksiądz Profesor Jan Dziedzic dodał, że życzenia Księdza Prorektora są tym bardziej ważne, że
jest On specjalistą od wolnego czasu. Zalecił również aby czas wolny zagospodarować jak to
polecił Ksiądz Prorektor w swoim wykładzie.
Oprac. mgr Teresa Partyka - studentka UTW przy UPJPII w Krakowie