najczesciej stwierdzane bledy w produkcji

PIC Polska – rekomendacje weterynaryjne
Najczęściej stwierdzane błędy na poszczególnych etapach produkcji,
popełniane nie tylko przez polskich hodowców świń
1. Sektor loch luźnych
-
Zbyt duŜe zagęszczenie samic cięŜarnych w kojcach grupowych (<2,3m2/lochę).
-
Nie uwzględnia się w momencie tworzenia grupy kondycji samic oraz ich wielkości.
-
Przy wspólnym korycie – nie wystarczająca jego długość, uniemoŜliwiająca swobodne pobranie paszy wszystkim
zwierzętom w jednym czasie.
-
Śliskość powierzchni podłogi jak równieŜ jej nierówność doprowadzają do urazów kończyn, kulawizn a niekiedy do
poronień włącznie.
-
Często obserwuje się brak stałego dostępu do wody, szczególnie przy braku poideł automatycznych; niskie ciśnienie wody
w poidłach lub ich umiejscowienie na wysokości np. 20 cm od podłoŜa.
-
Utrzymywanie samic cięŜarnych w stosunkowo słabej kondycji i to niekiedy aŜ do porodów.
-
Zbyt niskie natęŜenie światła, szczególnie w okresie pierwszych 6 tyg. po kryciu (powinno świecić 10-14 godz. dziennie
-
Brak naleŜytej opieki nad nowo wprowadzanymi do stada loszkami (brak pełnej aklimatyzacji/adaptacji do nowych
przy intensywności pozwalającej na czytanie gazety).
warunków). Często spotykanym błędem jest zakup loszek i ewentualnie knurków ze stad o niejednoznacznie określonym
statusie zdrowotnym.
-
Krycie loszek zbyt młodych <210 dni i niskiej wadze <110-120kg.
2. Sektor porodów
-
Wprowadzanie loch prośnych do porodówki niemal w ostatniej chwili przed porodem (brak moŜliwości adaptacji do
-
Brak moŜliwości przestrzegania zasady „całe pomieszczenie pełne – całe pomieszczenie puste” (brak dokładnego mycia i
nowego środowiska).
dezynfekcji poszczególnych pomieszczeń porodowych z czasem doprowadza do pogorszenia się ich warunków sanitarnohigienicznych).
-
Utrzymywanie czystości w kojcach porodowych przy uŜyciu zimnej wody (pogarsza znacznie mikroklimat pomieszczenia).
-
Często brak odpowiedniej opieki nad nowo narodzonymi prosiętami o niskiej <1 kg wadze urodzeniowej.
-
Nie stosowanie Ŝadnych mat dla prosiąt, szczególnie na podłogach rusztowych (przeciągi).
-
Obecność duŜej ilości much (draŜnienie, uszkadzanie naskórka – w konsekwencji róŜnego typu zmiany zapalne na skórze
ze smoleniem – włącznie.
-
Częste zmiany paszy dla macior, co w konsekwencji doprowadza do biegunek u prosiąt, szczególnie w 2-3 tyg. Ŝycia.
-
Nie prowadzi się szczepień, głównie u loszek przeciwko kolibakteriozie prosiąt – noworodków.
-
Nie szuka się przyczyny pierwotnej ewentualnych problemów z biegunką u prosiąt – noworodków, związanej często z
-
Kiełki prosiąt noworodków powinny być obcinane przy uŜyciu jałowego sprzętu, a nie „wykręcane” z jednoczesnym
-
Prosięta po urodzeniu powinny mieć natychmiastowy dostęp do ssania (nie powinno się czekać aŜ do zakończenia
-
Brak kontroli porodów, szczególnie w porze wieczorowo-nocnej, kiedy nasilenie oprosień jest największe.
-
Za niska temperatura w miejscach legowiska dla prosiąt starszych >1 tyg. Ŝycia (promienniki są wyłączane za wcześnie –
jakością środowiska, pomieszczeń porodowych i paszy; w porodówce powinno być czysto, sucho i ciepło.
uszkadzaniem dziąseł.
porodu).
obniŜanie kosztów?). Optymalna temperatura legowiska dla prosiąt w pierwszym tyg. Ŝycia – 30-34C; w kolejnych
tygodniach 27-29C. Optymalna temperatura otoczenia w porodówce powinna wynosić 18-20C.
Strona 1 z 2
PIC Polska Sp. z o.o.; ul. Wazów 8A, 01-986 Warszawa; tel 022 569 5740; fax 022 569 5750;
[email protected] ; www.pic.com/poland
PIC Polska – rekomendacje weterynaryjne
-
Ubogie Ŝywienie loch karmiących (pod względem jakościowym i takŜe ilościowym). Lochy w okresie od 3 dnia po porodzie
aŜ do końca laktacji powinny być karmione do woli.
-
DuŜy ubytek masy ciała >15 kg w okresie laktacji - dotyczy to szczególnie loch charakteryzujących się wysoką
produkcyjnością mleka oraz odchowujących liczne >11 prosiąt mioty.
-
Utrzymywanie loch w porodówce pomimo duŜego juŜ wychudzenia, a co za tym idzie odsadzanie ich w bardzo złej
kondycji fizycznej – negatywne konsekwencje w kolejnym cyklu rozrodczym.
3. Sektor odchowu warchlaków
-
Zbyt niska waga odsadzeniowa wielu prosiąt <4 kg, szczególnie w fermach, gdzie praktykuje się 3 tyg. okres ssania.
-
Za niska temperatura pomieszczeń odchowalni zwłaszcza w ciągu pierwszych kilku dni po odsadzeniu. Często jest na
poziomie 22-24C. W pierwszym tygodniu po odsadzeniu powinna wynosić, w zaleŜności od rodzaju podłogi, od 27-30C, a
następnie moŜe być obniŜana o 1C/tydzień. Sygnałem wskazującym na dyskomfort cieplny jest charakterystyczne
układanie się prosiąt „na kupie”. Zbyt wysoka temperatura przy jednocześnie niewydolnej wentylacji moŜe uaktywnić
kanibalizm uszu, ogona a niekiedy takŜe i boków ciała.
-
Nie zawsze przestrzegana jest zasada „wszystko pełne – wszystko puste”. Pomieszczenia warchlakarni przed przyjęciem
prosiąt powinny być dokładnie umyte, wydezynfekowane, a co najwaŜniejsze wysuszone. Tylko wtedy dezynfekcja jest
skuteczna.
-
Brak segregacji wiekowej prosiąt po odsadzeniu. Często prosięta odsadza się do pomieszczenia, gdzie znajdują się
świnie o kilka tygodni starsze, a więc o innym statusie immunologicznym. Istnieje moŜliwość zakaŜania prosiąt młodszych
np. wirusem PRRS. W takich warunkach trudno jest teŜ zapewnić komfort cieplny dla wszystkich zwierząt jednocześnie.
Maksymalna róŜnica wieku prosiąt w jednym pomieszczeniu warchlakarni nie powinna być większa niŜ 2 tygodnie.
-
Prosięta w momencie odsadzania powinny być segregowane na podstawie ich masy ciała i kondycji.
Prosięta słabsze, lŜejsze powinny być na bieŜąco przenoszone do tzw. kojców szpitalnych, oddzielonych litymi ściankami
od reszty pomieszczenia.
-
Często obserwuje się nadmierne zagęszczenie w sektorze warchlaków, szczególnie w końcowej jego fazie. Optymalna
powierzchnia na jedno zwierzę – to ok. 0.3 m2.
4. Sektor tuczu
-
Znacznie gorsze warunki środowiskowe niŜ w odchowalni, co niekorzystnie wpływa na zdrowotność i kondycję świń,
zwłaszcza gdy są one przerzucane w wadze 25 kg i niŜszej.
-
Często brak moŜliwości prowadzenia tego sektora produkcji wg zasady „wszystko pełne – wszystko puste”. Nawet przy
systemie „wszystko pełne – wszystko puste” pomieszczenia po myciu i dezynfekcji nie są naleŜycie wysuszone i ogrzane,
szczególnie w zimnych porach roku, przed zasiedleniem nowymi zwierzętami.
-
Nadmierne zagęszczenie tego sektora, będące najczęściej skutkiem zwolnionych przyrostów świń. Optymalne
-
Dość trudne warunki mikroklimatyczne pomieszczeń, zwłaszcza w zimie, związane z duŜą wilgotnością oraz zbyt niską
-
W gospodarstwach prowadzących tucz warchlaki zakupuje się niejednokrotnie z kilku źródeł nie bacząc na status
zagęszczenie to 0.7 m2/zwierzę.
temperaturą otoczenia.
zdrowotny stad pochodzenia.
Doc. dr hab. Kazimierz Tarasiuk
Główny Lekarz Weterynarii PIC Polska i Europa Centralna
Strona 2 z 2
PIC Polska Sp. z o.o.; ul. Wazów 8A, 01-986 Warszawa; tel 022 569 5740; fax 022 569 5750;
[email protected] ; www.pic.com/poland