Efektywność flushingu w reprodukcji loch Krzysztof Pietrzak Opiekun

Transkrypt

Efektywność flushingu w reprodukcji loch Krzysztof Pietrzak Opiekun
Efektywność flushingu w reprodukcji loch
Krzysztof Pietrzak
Sekcja Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa Studenckiego Koła Naukowego Biologów i Hodowców
Zwierząt, Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opiekun naukowy: prof. dr hab. Eugeniusz R. Grela
Liczba zdrowych, odsadzonych prosiąt jest wciąż najważniejszym parametrem
decydującym o opłacalności produkcji trzody chlewnej. Nawet w okresie kryzysu i niskich
cen, hodowcy oraz producenci zmniejszają stado podstawowe, ale nie obniżają wydajności
loch. W celu poprawy efektywności produkcji świń, należy wykorzystać potencjał, jaki tkwi
w rozrodzie. Najlepszym sposobem na polepszenie wyników wydaje się być odpowiednie
żywienie. Jego wpływ na reprodukcję uważany jest za bezsporny.
Produkcja prosiąt zaczyna się już od momentu zapłodnienia lochy, ponieważ żywienie
przed wystąpieniem rui, a następnie podczas ciąży w decydujący sposób wpływa na
późniejszą śmiertelność zarodków i płodów. Ogromne znaczenie dla loch ma stosowanie po
odsadzeniu żywienia bodźcowego, tak zwanego flushingu. Lochy po tym okresie mają słabą
kondycje, a ich organizm posiada ujemny bilans energetyczny. Aby w krótkim czasie, od
odsadzenia do inseminacji, został on podniesiony stosuje się tą metodę żywienia. Wybór
odpowiedniej metody poprawiającej efekty w reprodukcji powinien być podyktowany
dobrostanem zwierząt i względami ekonomicznymi gospodarstwa.
Celem pracy była ocena wpływu paszy typu flushing stosowanej w okresie od
odsadzenia prosiąt do pokrycia na efekty reprodukcyjne loch.
Praca
została
wykonana
w
oparciu
o
doświadczenie
żywieniowe,
które
przeprowadzono w gospodarstwie indywidualnym w Radawcu Dużym. Gospodarstwo to
specjalizuje się w produkcji prosiąt mieszańców. W doświadczeniu wykorzystano lochy rasy
wbp z własnego stada, będącego pod stałą kontrolą weterynaryjną. W okresie od
potwierdzenia do 100 dnia ciąży samice utrzymywane były grupowo. Na dwa tygodnie przed
oproszeniem, wprowadzane były na sektor porodowy. W tym sektorze zwierzęta
utrzymywane były indywidualnie w kojcach porodowych. Długość laktacji wynosiła 5
tygodni, a prosięta od 14 dnia życia dokarmiane były paszą typu prestarter. Do badań
wytypowano 20 loch wieloródek, które następnie zostały podzielone na 2 równe grupy:
doświadczalną oraz kontrolną. Obie grupy żywieniowe utrzymywane były w tych samych
pomieszczeniach, zapewniających identyczne warunki zoohigieniczne oraz zachowanie zasad
dobrostanu.
Zwierzęta obu grup żywione były jednakowo przez cały cykl reprodukcyjny, a
czynnikiem różnicującym był dodatek paszy flushing dla samic z grupy doświadczalnej w
okresie od odsadzenia prosiąt, do pokrycia lochy.
W każdej grupie wykonywano następujące czynności badawcze:
- ważenie loch przy pokryciu,
- ważenie loch przed oproszeniem,
- ważenie loch po odsadzeniu,
- ważenie miotu po urodzeniu,
- ważenie miotu w dniu odsadzenia.
Na podstawie uzyskanych wartości obliczono następujące parametry:
- procentowy ubytek masy ciała loch,
- odsetek prosiąt martwo urodzonych,
- dobowe przyrosty masy ciała prosiąt,
- procentowe upadki prosiąt do dnia odsadzenia.
Uzyskane wyniki pokazały, że wprowadzenie do żywienia loch mieszanki paszowej typu
flushing przyczynia się do zwiększonej przeżywalności zarodków oraz płodów, dzięki czemu
mioty są liczniejsze, a produkcja bardziej opłacalna.