Bajka o Poznaniu

Transkrypt

Bajka o Poznaniu
Bajka o Poznaniu
Dawno dawno temu, za górami , za lasami w pięknym mieście o
nazwie Poznań żył sobie pewien mądry starzec o imieniu Dionizy.
Był to człowiek o wielkim sercu i dużej miłości do ludzi jak i
zegarów. Uważał bowiem, że każdy zegar posiada duszę i odmierza
tylko te szczęśliwe godziny. Właśnie jeden z nich postanowił umieści
na samym szczycie pięknego Ratusza.
Po jakimś czasie do Poznania przybyła książęca para.
Księżniczka Klara i je mąż książe Filip. Od samego początku była
bardzo oczarowana nowym miastem – katedrą, którą chętnie
odwiedzała, pięknym zoo, w którym podziwiała różne ciekawe
gatunki zwierząt, palmiarnią, gdzie chętnie odpoczywała wśród
pięknej roślinności a przede wszystkim lubiała stać i słuchać starego
zegara, który znajduje się na Starym Rynku. Powiem Wam w
sekrecie, że księżniczka Klara była wielkim łasuchem na słodycze,
więc jej ulubioną uliczką w Poznaniu była uliczka św, Mariana przy
której można było zjeść przepyszne rogaliki. Po krótkim namyśle bez
chwili wahania postanowiła się tutaj osiedlić na stałe. Jednak wciąż jej
czegoś brakowało.
Ponieważ księżniczka pochodziła z miasteczka gdzie było dużo
zwierząt, a szczególnie kozy były bliskie jej sercu postanowiła więc
założyć hodowle kóz. Było ich kilkanaście sztuk jednak dwie z nich
kózka marinetka i karbinetka były trochę inne niż pozostałe kózki.
Księżniczka często opowiadała o uroczym mieście, a zwłaszcza o
zegarze w Ratuszu. Kózki zachwycone opowieściami swojej
księżniczki postanowiły, że bardzo pragną zamieszkać tam wysoko
koło zegara na Ratuszu. Jak postanowiły tak zrobiły.
Od tej pory gdy zegar wybija godzinę południową kózki chętnie
i z wielkim wdziękiem wysuwają się ze swoich drzwiczek i nisko się
kłaniają wszystkim mieszkańcom.
Książęca para była dumna, że to właśnie ich kózki tak pięknie
się prezentują na Starym Rynku w Poznaniu. Dlatego też, gdy
będziecie kiedyś w okolicy wstąpcie na stary Rynek tam czeka na Was
piękny zegar co wybija tylko szczęśliwe godziny jak również kózki
księżniczki Klary co pragną s tobie się pokłonić.

Podobne dokumenty