19 marca 2015 r.

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 13 -19 marca 2015 r.
Bez podatku do końca 2026 r.
Rzeczpospolita, 2015-03-13 | Tomasz Kośmider
Podatnik może korzystać ze zwolnienia z podatku od dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy
ekonomicznej do końca okresu, na jaki została ustanowiona strefa (w odpowiednich limitach). Zgodnie z najnowszym orzecznictwem
Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisy ustawy o SSE nie upoważniają organów administracyjnych do wydania zezwolenia
strefowego na czas oznaczony (zezwolenie to zawsze rozciąga się na cały okres funkcjonowania strefy). Takie stanowisko potwierdził
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lutego 2015 r. (sygn. IBPBI/2/423-1362/14/MO). Spółka
uzyskała zezwolenie na działalność w SSE do 6 października 2015 r. , podczas gdy obecnie strefy działają do końca 2026 r. Spółka
wystąpiła do ministra gospodarki o stwierdzenie nieważności zezwolenia w części dotyczącej okresu na jaki zostało udzielone.
Ponadto Spółka zwróciła się z pytaniem do organów podatkowych, czy w przypadku stwierdzenia nieważności zezwolenia w ww.
części, będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego przez cały okres funkcjonowania strefy. Organ podatkowy
potwierdził, że przez cały ten okres podatnik może korzystać ze zwolnienia podatkowego.
Zmiana przeznaczenia pozwala na obniżenie stawki VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-17 | Lidia Jarmołowicz
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 20 lutego 2015 r. (sygn. akt I SA/Wr 2329/14) wskazał, że jeżeli
jeszcze w trakcie budowy zapadnie decyzja o zmianie charakteru budynku (mieszkalny vs użytkowy), to należy dokonać korekty
wystawionych wcześniej faktur. W rozpatrywanej sprawie podatnik stał na stanowisku, że w związku ze zmianą przeznaczenia
budowanego budynku jest uprawniony do wystawienia faktur korygujących do faktur wystawionych przed wydaniem decyzji
zatwierdzającej nowy projekt. Konieczność korekt wynika z faktu, że dla budynków użytkowych właściwa jest stawka podstawowa,
natomiast do budynków objętych społecznych programem mieszkaniowym zastosowanie ma stawka preferencyjna. Dyrektor Izby
Skarbowej w Poznaniu nie zgodził się z argumentacją spółki wskazując, że w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu
robót budowlanych wykonanych przed zmianą, właściwa była podstawowa stawka VAT. Sprawa trafiła do WSA we Wrocławiu, który
zgodził się ze spółką, że zmiana przeznaczenia budynku wiąże się z koniecznością wystawienia korekt do faktur wystawionych przed
zmianą.
Spółka w likwidacji płaci daninę jak każdy przedsiębiorca
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-17 | Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 3116/14) orzekł, że odłączenie mediów i
nieużytkowanie budynku, nie stanowią wystarczających przesłanek dla obniżenia wysokości należnego podatku od nieruchomości. Dla
zmniejszenia wartości należnego podatku istotne są względy techniczne, niezależne od woli przedsiębiorcy. W przedmiotowej sprawie
spółka będąca w trakcie likwidacji posiadała budynek, który nie był przez nią użytkowany (o czym świadczyło m.in. odłączenie energii
elektrycznej, wody i ogrzewania). W związku z tym spółka stała na stanowisku, że nie ma obowiązku płacenia podatku od
nieruchomości według stawki obowiązującej przedsiębiorców, ponieważ nie jest już przedsiębiorcą, a budynek nie może być
wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych. Z powyższą argumentacją nie zgodziły się
organy podatkowe, które stwierdziły, że skoro spółka nadal figuruje w Krajowym Rejestrze Sądowym to prowadzi działalność
gospodarczą, a w odniesieniu do budynku nie można mówić o niemożności jego użytkowania ze względów technicznych. NSA,
podtrzymując stanowisko organów podatkowych oraz sądu I instancji, wskazał, że niespełnienie warunków przewidzianych w
rozporządzeniu Ministra Infrastruktury nie oznacza zaistnienia względów technicznych, ponieważ muszą być one trwałe i nieusuwalne.
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
Fiskus źle ocenił odsetki od kredytu inwestycyjnego
Rzeczpospolita, 2015-03-18 | Konrad Filip Turzyński
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 24 lutego 2015 r. (sygn. I SA/Gd 1348/14) uznał, że odsetki od kredytu
zaciągniętego na inwestycje, naliczone po oddaniu środka trwałego do używania mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów
uzyskania przychodu (nie zwiększają kosztów wytworzenia środka trwałego do rozliczenia poprzez amortyzację), przy czym dla
określenia momentu zakończenia inwestycji nie ma znaczenia moment wprowadzenia środków trwałych do ewidencji – decydujące
znaczenie ma tu moment faktycznego oddania ich do używania. W przedmiotowej sprawie, zainicjowanej wnioskiem o wydanie
interpretacji indywidualnej podatnik wybudował budynek biurowy przeznaczony na wynajem. Przekazanie budynku najemcy do
używania nastąpiło w kwietniu 2011 r., natomiast wprowadzenie do ewidencji środków trwałych w grudniu 2013 r. Spółka uznała
późniejszy termin wprowadzenia do ewidencji za ujawnienie środka trwałego i amortyzuje go od stycznia 2014 r. Spółka zapytała , czy
wartość początkową budynku zwiększają odsetki od kredytu naliczone lub zapłacone do dnia oddania budynku do używania, czy też
do momentu wprowadzenia do ewidencji, gdy wprowadzenie do ewidencji miało miejsce później. Organ podatkowy uznał, że
wprowadzenie składnika majątkowego do ewidencji wyznacza moment przekazania go do używania. Równocześnie jest to moment, do
którego naliczane odsetki od kredytu wpływają na jego wartość początkową. Spółka zaskarżyła wydaną interpretację. W ocenie WSA w
Gdańsku dla określenia momentu zakończenia inwestycji nie ma znaczenia moment wprowadzenia do ewidencji, a decydujące
znaczenie ma moment faktycznego oddania ich do używania. Tym samym odsetki naliczone po tym terminie stanowią koszt
podatkowy w momencie zapłaty.
Nieterminowe rozliczenie nie może szkodzić przedsiębiorcy
Rzeczpospolita, 2015-03-18 | Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 11 lutego 2015 r. (sygn. akt VIII SA/Wa 734/14), podatnik ma prawo do odzyskania VAT
od należności płaconych rolnikowi ryczałtowemu za produkty rolne obejmujących zryczałtowany zwrot podatku, nawet w przypadku
gdy dokonuje płatności z opóźnieniem. W powyższej sprawie, Spółka zwróciła się z pytaniem do organów podatkowych, czy będzie jej
przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku należnego o kwoty zryczałtowanego podatku w sytuacji gdy przekroczy ona ustawowy
termin zapłaty za te produkty, tj. termin 14 dni od daty zakupu (lub inny termin ustalony w umowie z rolnikiem ryczałtowym). Organ
podatkowy udzielił odpowiedzi negatywnej. Kierując się wykładnią gramatyczną przepisów ustawy o VAT wskazał, że gdy zapłata
zostanie uiszczona po upływie ustawowego terminu, spółce nie przysługuje prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego, ze
względu na niespełnienie warunków z art. 116 ust. 6 ustawy o VAT. WSA w Warszawie uchylił wydaną interpretację. Uznał, że tak
rygorystyczna wykładnia wskazanego przepisu prowadzi do naruszenia zasady neutralności podatku VAT i zasady proporcjonalności.
Sąd wskazał, że omawiany przepis należy rozumieć w ten sposób, że nie pozbawia on podatnika płacącego z opóźnieniem prawa do
odzyskania kwoty tego zwrotu podatku; wystarczającą sankcją jest przesunięcie w czasie możliwości odliczenia kwoty tego zwrotu.
Fiskus chce wyższego podatku od konsumpcji
Rzeczpospolita, 2015-03-18 | Przemysław Wojtasik
Minister Finansów w interpretacji z dnia 9 stycznia 2015 (nr PT8/033/98/608/PBD/14/) stwierdził, że restauracja sprzedająca klientowi
obiad razem z napojem musi odprowadzić od całości 23% VAT. W konsekwencji, po wielu latach akceptowania przez organy
podatkowe preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8% dla usług związanych z wyżywieniem, z wyłączeniem części usługi dotyczącej
napoju, który powinien być opodatkowany podstawową stawką VAT, widoczna jest zmiana podejścia na negatywne dla podatników.
Minister Finansów zmienił interpretację warszawskiej Izby Skarbowej twierdząc, że usługa restauracyjna jako świadczenie
kompleksowe powinna być opodatkowana jednolicie, czyli nie można stosować do niej różnych stawek VAT. Minister podkreślił, że
usługa restauracyjna (związana z wyżywieniem) co do zasady w całości podlega opodatkowaniu jednolitą stawką VAT 8%, jednakże
jeżeli usługa obejmuje jeden z napojów, co do których ustawodawca wprost wskazał, że stawka preferencyjna nie ma do nich
zastosowania, należy do takiej usługi zastosować stawkę podstawową. Powyższą argumentację potwierdza również interpretacja
Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2014 r.nr PT8/033/60/401/WCH/14/RD118732.
Aport do zagranicznej spółki bez polskiego VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-03-18 | Mariusz Szulc
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 3 marca 2015 r. (nr IBPP4/4512-4/15/LG) uznał, że podatek VAT od
wniesienia znaku towarowego do firmy w Niemczech powinien być rozliczany w kraju siedziby podmiotu otrzymującego aport, czyli w
Niemczech. W sprawie będącej przedmiotem interpretacji wskazano, że udziałowcy spółki należącej do niemieckiej grupy kapitałowej
zamierzają powołać w Niemczech nowy podmiot, w którym jednym z komandytariuszy będzie polska firma. Spółka ta wniesie do
nowopowstałej jednostki gospodarczej wytworzone przez siebie znaki towarowe. W uzasadnieniu własnego stanowiska spółka
wskazała, że zgodnie z zasada ogólną, usługę świadczoną na rzecz podatnika VAT rozlicza się tam, gdzie ma on swoją siedzibę, a
tym samym planowany aport nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT w Polsce. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zgodził się ze
stanowiskiem spółki wskazując, że miejscem opodatkowania przedmiotowego aportu praw do znaków towarowych będzie terytorium
Niemiec.
Obiad po wykładach nie zawsze można rozliczyć
Rzeczpospolita, 2015-03-19 | Tomasz Krywan
Generalnie, organy podatkowe nie kwestionują prawa do odliczenia VAT w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa
organizacji szkolenia / konferencji, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne czy noclegowe.
Niemniej, w przypadku ujęcia wskazanych usług towarzyszących wykonaniu usługi głównej w osobnych pozycjach na fakturze, spotkać
można się już z poglądem odmiennym – w szczególności organy uważają, iż w takiej sytuacji nabywcy nie przysługuje prawo do
odliczenia VAT w części wynikającej ze świadczenia na rzecz nabywcy usług noclegowych i gastronomicznych (por. interpretacja
indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 marca 2014 r., sygn. ILPP2/443-1161-13-4/Akr czy
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lipca 2013 r., sygn. IPPP2/443-345/13-4/KOM). Zatem, w interesie nabywców usług
szkoleniowych leży ujęcie w cenie usługi kosztów wyżywienia czy noclegów i niewykazywanie tych elementów w osobnych pozycjach
na fakturach sprzedaży. Jednocześnie, nie można wykluczyć, że w sytuacji ujęcia ww. kosztów w osobnych pozycjach na fakturze,
sprzedawcy takich usług mogliby narazić się na zarzut nieprawidłowego wystawienia faktur oraz zaniżenia VAT, w przypadku gdy do
kosztów wyżywienia oraz noclegów naliczają VAT według stawki preferencyjnej.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2844/12)
Czynność podziału między wspólników masy likwidacyjnej spółki, o której mowa w art. 286 § 1 ustawy z dnia 5 września 2000 r.
Kodeks spółek handlowych w wyniku której następuje przeniesienie na wspólników prawa własności składników majątku likwidowanej
zgodnie z art. 272 k.s.h. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest odpłatnym zbyciem tego majątku i w konsekwencji nie
powoduje powstania przychodu z tego tytułu, przewidzianego w art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 3198/12)
Wypłata dywidendy (udziału w zysku) w formie niepieniężnej (rzeczowej) nie jest odpłatnym zbyciem składników majątku spółki i nie
powoduje powstania po stronie spółki przychodu na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od
osób prawnych, względnie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy
traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności.
NASI EKSPERCI
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
[email protected]
www.tpa-horwath.pl
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002