Kliknij tutaj

Zagrywka – przyjęcie
1. Podrzut piłki do zagrywki szybującej - obserwacja zagrywającego
CZĘŚĆ WSTĘPNA
Rozgrzewka ukierunkowana na odbicie sposobem oburącz dolnym oraz pracę ramienia uderzającego piłkę.
CZĘŚĆ GŁÓWNA
Ćwiczenia analityczne
1.
Ćwiczący ustawiony przed ścianą - podrzuca piłkę jednorącz, na stronę ramienia
uderzającego, z przodu tułowia, nie wyżej niż jego maksymalny zasięg i uderza ją
przenosząc ciężar ciała na nogę wykroczną z przyspieszającym prowadzeniem ramienia
w jej kierunku. Kontakt z piłką maksymalnie krótki, wykonany usztywnioną dłonią
w jej środek. Dłoń w momencie uderzenia stanowi przedłużenie przedramienia. Ręka po
uderzeniu nie podąża za piłką, zatrzymuje się, a nawet cofa.
2.
Jeden z ćwiczących ustawiony na niestabilnym podłożu (poduszki rehabilitacyjne) podrzuca
trzymaną piłkę do góry i chwyta w średniej postawie siatkarskiej bez utraty równowagi.
Odmianą ćwiczenie może być dorzucanie piłki przez partnera, chwyt na wyprostowanie
ramiona i odrzucenie jej poprzez aktywną pracę nóg z zachowaniem równowagi. Ćwiczenie
to pozwala na kontrolę ruchu markującego odbicie piłki, zachowując zbalansowaną postawę
niezbędną podczas przyjęcia zagrywki.
•
•
Prawidłowy podrzut piłki - po stronie ramienia uderzającego na wysokość maksymalnego zasięgu.
Podrzut i chwyt w ustabilizowanej postawie; wzrok „prowadzi” piłkę; wyjście z nóg - równowaga.
Ćwiczenia syntetyczne
3.
Drużyna B ustawiona za linią końcową każdy z piłką. Ćwiczący stoją w postawie rozkroczno
- wykrocznej (lewa noga z przodu), piłka trzymana w lewej ręce (zawodnicy praworęczni).
Podrzut i wykonanie zagrywki szybującej w kierunku strefy V. Po wykonaniu zagrywki
zawodnik łapie odrzuconą piłkę i przy ścianie ponownie zagrywa tak by odbita piłka wróciła
do jego dłoni. Drużyna A ustawiona jak na rys. obok. Ćwiczący z ringo ustawiony przodem
do nadlatującej piłki, obserwuje tor jej lotu i dostosowuje się nogami do spodziewanego
miejsca odbicia. Odbicie następuje poprzez wyprost nóg w kierunku siatki. Piłka powinna być
odbita po wyższej trajektorii w odległości 0,5 - 1 m od siatki. Partner stojący pod siatką na
materacu trzyma w dłoniach piłkę siatkową i odbija nad sobą przyjętą piłkę. Ćwiczący stojący
za plecami przyjmującego odwzorowuje dokładnie jego ruchy („cień”).
Ćwiczenia globalne
4.
Ustawienie 4 na 4. Z jednej strony siatki zagrywający, z drugiej zespół ustawiony do przyjęcia
zagrywki. Jeżeli po przyjęciu piłki wystawiający lub inny zawodnik zespołu przyjmującego
przebije piłkę w drugim odbiciu w określony sektor, to zespół zdobywa punkt. Za niedokładne
przebicie lub jego brak punkt otrzymuje zespół zagrywający. Gra 4 na 1. Z jednej strony
zagrywający, którzy po zagrywce wbiegają na boisko i grają w sytuacji 4 na 1. Zespół
przyjmujący ustawiony jak do przyjęcia zagrywki (trzech przyjmujących + wystawiający)
przyjmuje zagrywkę i organizuje atak według taktycznych założeń prowadzącego. Wbiegający
po zagrywce broni na całym boisku posiadając dwa odbicia. Zespół przyjmujący za wygranie
akcji zdobywa 1 punkt, a zagrywający 3 punkty.
CZĘŚĆ KOŃCOWA
Zagrywka o ścianę z różnych odległości, po zagrywce ćwiczenie rozciągające; zadanie
wykonywane bez obuwia.
PRZYBORY
Radar - obręcz treningowa, paletki (deseczki) do odbijania, piłki tenisowe, materace, guma do
rozciągnięcia zamiast siatki.
słowa klucze
•
•
•
•
•
•
Odwiedź ramie do tyłu
przed podrzutem piłki.
Uderzaj piłkę na
maksymalnym zasięgu.
Wykonaj maksymalnie
krótki kontakt z piłką.
Uderz usztywnioną
dłonią w środek piłki.
Obserwuj
zagrywającego i
rusz najpierw nogi.
Kieruj piłkę do celu.