Dwa szkice koncepcyjne budynku Mangghi Araty Isozakiego

Dwa szkice koncepcyjne budynku Mangghi Araty Isozakiego
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Autor Arata Isozaki Czas powstania 1990 Wymiary wysokość: 45,9 cm, 45,5 cm, szerokość: 101,5 cm, 69,5 cm Numer inwentarzowy MSITJM1318/1 (Widok na budynek CSiTJ Manggha — elewacja południowa), MSITJM1318/2 (Widok z mostu Grunwaldzkiego — relacja między zamkiem na Wawelu a budynkiem CSiTJ Manggha) Muzeum Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha Tematy miasto, namalowane Technika rysunek Materiał kalka techniczna, cienkopis Prawa do obiektu Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha Prawa do wizerunków cyfrowych wszystkie prawa zastrzeżone, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski Plus • Tagi Japonia, Andrzej Wajda, rysunek, architektura, 2D, WMM Plus Legenda mówi, że gdy Andrzej Wajda odbierał nagrodę Fundacji Inamori, oznajmił, iż przeznacza ją na budowę „domu” dla kolekcji sztuki Dalekiego Wschodu, architekt Arata Isozaki zadeklarował zaś przygotowanie i przekazanie w formie podarunku projektu przyszłego centrum. Tak się też stało.
Kiedy architekt przygotowuje się do zaprojektowania budynku, dokładnie ogląda miejsce, w którym ma on stanąć, a potem rysuje wiele szkiców koncepcyjnych. Na portalu WMM można zobaczyć dwa z takich rysunków, stworzonych na żółtej kalce przez Aratę Isozakiego.
Pierwszy z nich przedstawia elewację wschodnią budynku z charakterystycznym, falistym dachem, którego kształt powstał w wyniku wspólnych ustaleń Isozakiego i Wajdy. Zapytany o inspirację do pracy w Krakowie, architekt odpowiedział: „Na pewno był to Hokusai, jego fala, forma góry Fuji, i nie tylko krzywa jako taka, ale i geometryczna zasada lokalizacji uległy transformacji w tę formę”[1].
Drugi to spojrzenie z mostu Grunwaldzkiego na „patrzące na siebie” Mangghę i Wawel. Analizując ten rysunek, Andrzej Wajda pisał do Isozakiego w roku 1991: „Zarówno bryła całego budynku, przytulona do brzegu rzeki, jak i jej kontrast kształtu w stosunku do Zamku Królewskiego po drugiej stronie Wisły, każą się domyślać rzeczy pięknej i ogromnie naturalnej. Konstrukcja dachu — bardzo wyrafinowana, będzie dobrze widoczna z tarasu Wawelu. A znów sam Wawel — z tarasu i z wnętrza sal wystawowych. Rozwiązanie naprawdę mistrzowskie!”[2].
Po zakończeniu prac przy projekcie szkice koncepcyjne najczęściej giną w mrokach dziejów. Tym bardziej niezwykłe są te zachowane w Muzeum Manggha. Pozwalają spojrzeć architektowi przez ramię podczas wyjątkowego momentu tworzenia.
Opracowanie: Aleksandra Görlich (Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha), Redakcja WMM, © wszystkie prawa zastrzeżone
[1] M. A. Urbańska, Rozmowa z Aratą Isozakim, [w:] Manggha. Historia projektu, red. M. A. Urbańska, Kraków 2009, s. 33.
[2] List Andrzeja Wajdy do Araty Isozakiego, [w:] Manggha.Historia projektu, red. M. A. Urbańska, Kraków 2009, s. 15.