Katarzyna Hall, wieloletnia Minister Edukacji Narodowej Kilka

Katarzyna Hall, wieloletnia Minister Edukacji Narodowej
Kilka refleksji po lekturze raportu „Dziecko z autyzmem. Dostęp do diagnozy,
terapii i edukacji w Polsce”
Raport „Dziecko z autyzmem. Dostęp do diagnozy, terapii i edukacji w Polsce”
przygotowany w 2016 roku przez Fundację JiM jest zebraniem szeregu danych
dotyczących dzieci i młodzieży z autyzmem i z Zespołem Aspergera,
pochodzących zarówno z dostępnych źródeł publicznych, jak i z własnych badań ankietowych.
Bardzo ciekawe byłoby porównanie tych danych z analogicznymi danymi na przykład sprzed 10 czy 5
lat. Niestety, to dopiero pierwszy tego rodzaju raport. Na pewno warto za parę lat zbieranie takich
danych powtórzyć i porównać.
Z tego, co udało się zebrać, wydaje się, że jesteśmy cały czas w drodze, że poziom świadomości
lekarzy pierwszego kontaktu, nauczycieli w szkołach oraz dostęp do specjalistów znających
zagadnienie, zarówno medycznych, jak i edukacyjnych, jest bardzo zróżnicowany w poszczególnych
regionach naszego kraju.
Mamy już miejsca, gdzie rodzic zaniepokojony nietypowymi zachowaniami swojego małego dziecka,
zyska bezpłatny dostęp do wczesnej diagnozy i wczesnego specjalistycznego wspomagania w
rozwoju, ograniczającego problemy dziecka w przyszłości. Specjaliści wiedzą, że czym wcześniej
niepokojące objawy uda się wychwycić i zaplanuje odpowiednio pracę z dzieckiem, tym lepiej dla
rozwoju dziecka, tym większe jego szanse na samodzielność w przyszłości.
Z powodu różnych obaw czy braku dostatecznej wiedzy lub determinacji, braku dostępu w pobliżu
domu do odpowiednich specjalistów, rodzice niestety stosunkowo często nie decydują się na
specjalistyczną pomoc, pozostają ze swoimi dziećmi i problemami sami, w domach, rezygnują z pracy
i aktywności.
Największym wyzwaniem i potrzebą w świetle raportu wydaje potrzeba szerokiej edukacji społecznej,
pogłębiającej świadomość rodziców, lekarzy i nauczycieli, aby ich wrażliwość na potrzeby dzieci z
zaburzeniami ze spektrum autyzmu zwiększyć, zwiększyć też dostęp do wczesnej diagnozy i
odpowiedniej do potrzeb pomocy medycznej, do dobrze zorganizowanych i fachowych oddziaływań
edukacyjnych, również zwiększyć akceptację otoczenia na „inność” dzieci z autyzmem.
Szczególnie ważne jest objęcie takimi działaniami „białych plam” na mapie naszego kraju, gdzie po
prostu nie diagnozuje się autyzmu, z pewnością nie dlatego, że tam on nie występuje…