Unieruchomienie kolana i stawu skowego i ich wpływ na czas

Unieruchomienie kolana i stawu skowego i ich wpływ na czas hamowania
kierowców
BADANIE NA SYMULATORZE JAZDY
A. Waton, R. Kakwani, N. J. Cooke, D. Litchfield, D. Kok, H. Middleton, L. Irwin
From Sunderland Royal Hospital and the University of Sunderland, Sunderland,
United Kingdom
J Bone Joint Surg [Br] 2011;93-B:928-931.
Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu ograniczenia ruchomości
prawej nogi w kolanie, stawi skokowym lub obu stawach, na czas hamowania
kierowców. Dotychczasowe badania nie badały efektu ograniczenia ruchomości
kolana na skuteczność hamowania. W sumie w grupie 23 zdrowych kierowców
przeprowadzono serię testów hamowania awaryjnego w symulatorze jazdy w
opatrunku gipsowym otaczającym kolano, poniżej kolana lub w ortezie ze
wzrastającym ograniczeniem. Badania wykazały, że całkowity czas reakcji był
znacznie dłuższy, w przypadku opatrunku powyżej kolana, opatrunku gipsowego
poniżej kolana i ortezie w ustawieniu 0 ° w porównaniu z normalnym
hamowaniem (p <0,001). Zwiększenie czasu potrzebnego na przeniesienie stopy z
pedału gazu na hamulec było elmentem wpływającym na całkowity czas reakcji.
Nieoczekiwanie czas przekazywania bodźca również wzrastał proporcjonalnie do
poziomu ograniczenia (p < 0.001). Wzrost czasu hamowania w opatrunku
gipsowym otaczającym staw kolanowy w tym badaniu powodował zwiększenie
drogi hamowania przy prędkości 30 mil na godzine o prawie 3 metry.
Wyniki te sugerują, że u wszystkich chorych noszących jakikolwiek
opatrunek gipsowy czy też ortezę na kończynie dolnej znacznie ogranicza
możliwość wykonania manewru nagłego hamowania. Proponujemy zmiany w
przepisach prawnych ograniczające możliwość prowadzenia pojazdu pacjentom z
unieruchomioną kończyną dolną