Wystąpienie Pana Karola Kowalskiego
Transkrypt
Wystąpienie Pana Karola Kowalskiego
Wystąpienie Pana Karola Kowalskiego przedstawiciela Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzieo i Obozów Koncentracyjnych Okręg Kraków z okazji Dnia Pamięci Ofiar Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych Kraków, Plac Axentowicza, 14 czerwca 2013 r. Szanowni Zebrani, 14 czerwca jest dniem pamięci, w którym oddajemy hołd więźniom zamordowanym i zamęczonym w jednym z najstraszniejszych obozów koncentracyjnych Auschwitz oraz w innych obozach zagłady, więzieniach i katowniach hitlerowskich Niemiec. Ich tragedia zaczęła się 14 czerwca 1940 roku. To był pierwszy transport polskich więźniów do Auschwitz. Było ich 728. Od tego dnia przestali byd ludźmi, którzy mieli imiona i nazwiska, stali się przedmiotami, własnością SS zarejestrowaną w obozowej kartotece od 31 do 758 i tak z ludzi stali się numerami. Ilu z nich doczekało wolności? Ilu ich jeszcze żyje? 14 czerwca to był początek. Władcy III Rzeszy nie ukrywali swych zbrodniczych zamiarów. Jasno i bez niedomówieo oświadczyli, że celem wojny jest zdobycie przestrzeni życiowej dla wielkich Niemiec przez likwidację paostwa i narodu polskiego. Powstawały dalsze obozy koncentracyjne, podobozy, więzienia i katownie. Auschwitz II, Birkenau, Majdanek, Płaszów, Buchenwald, Stutthof, Mauthausen, Sachsenhausen, Chełmno, Ravensbruck, Treblinka Zamośd, Fort VII Poznao, Potulice, obóz dla dzieci i młodzieży w Łodzi i wiele, wiele innych. W wyniku działao wojennych i okupacji niemieckiej naród polski poniósł ogromne straty w ludziach. Ogółem śmierd poniosło ponad 6 milionów obywateli polskich z tej liczby około 5 milionów zginęło w obozach więzieniach, egzekucjach i innych aktach terroru. W planach wyniszczenia narodu polskiego wiele miejsca poświęcono eksterminacji dzieci i młodzieży, przewidując w tym względzie dwie opcje: zniemczyd i zniszczyd. Opracowano szczegółowy plan rabunku i germanizacji dzieci polskich. Ofiarą tej bezprzykładnej zbrodni padło 200 tysięcy dzieci polskich, z tej liczby udało się odszukad po wojnie zaledwie 20 %. W bilansie strat poniesionych przez naród polski 2 miliony 300 tysięcy przypada na dzieci i młodzież. Dzieci ginęły we wszystkich obozach razem z dorosłymi. Ale były tez obozy tylko dla dzieci i młodzieży. Na cmentarzu obozowym w Potulicach w czteroosobowych grobach spoczywa ponad 2 tysiące dzieci w wieku od 4 do 12 lat. Do szczególnie perfidnych należy utworzenie w grudniu 1942 roku obozu dla polskich dzieci w środku Łódzkiego Getta, aby ukryd przed światem jego istnienie. Ja, jako groźny wróg III Rzeszy trafiłem tam w kwietniu 1943 roku mając 5 lat. Przez obóz łódzki przeszło około 11 tysięcy dzieci w wieku od 2 do 16 lat. Wyzwolenia w styczniu 1945 roku doczekało 900 osób. Co roku w Dniu Dziecka spotykamy się pod pomnikiem „Pękniętego serca” na terenie byłego obozu. W tym roku było nas tylko 9 osób. Dziś w dniu pamięci o polskich ofiarach hitlerowskich więzieo i obozów koncentracyjnych oddajemy hołd tym których już nie ma. Droga młodzieży celowo wspominam o naszym dzieciostwie. My już odchodzimy. Teraz od Was zależy los was i waszych dzieci. Aby to co nas spotkało nie powtórzyło się więcej. Aby wasze dzieci miały radosne i szczęśliwe dzieciostwo.