Niedzielne Słówko - St.Margaret Mary

111 S. HUBBARD ST.
ALGONQUIN, IL 60102
Niedzielne Słówko
Parafia Św. Małgorzaty Marii
www.saintmargaretmary.org
PO POLSKU
MSZE ŚW. PO POLSKU
Sobota:
Niedziela:
Poniedziałek:
Dni świąteczne:
I Piątek Miesiąca:
6:30
1:00
7:00
7:30
7:30
PM
PM
PM
PM
PM
MSZE ŚW. PO ANGIELSKU
Sobota:
Niedziela:
Dni powszednie:
4:30
7:00
9:00
11:00
7:00
8:30
PM
AM
AM
AM
AM
AM
SPOWIEDŹ
Sobota:
Niedziela:
I Piątek:
9:00-10:30 AM
6:00-6:30 PM
12:30-1:00 PM
6:00-7:30 PM
W innym terminie prosimy
o kontakt telefoniczny
BIURO PARAFIALNE
Poniedziałek:
Wtorek:
Środa:
Czwartek:
Piątek:
Sobota:
Niedziela:
9:00-5:00
9:00-5:00
9:00-5:00
9:00-5:00
9:00-5:00
11:00-1:00
1:00-3:00
KONTAKTY
Biuro
Fax
Szkoły:
-Katolicka
-Polska
847-658 7625
847-658 7882
847-658 5313
224-436 0320
Wniebowstąpienie Pańskie
20 MAJA 2012
Niedzielne Słówko
Od Proboszcza
“ Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo?”
Kochani
Stara legenda opowiada o dwóch mnichach, którzy wyczytali
w mądrych księgach, że na końcu świata jest takie miejsce,
w którym ziemia styka się z niebem. Opuścili więc swój klasztor
i powiedzieli sobie, że nie wrócą dopóki nie znajdą tego miejsca.
Przewędrowali wiele kilometrów, musieli po drodze doznać wiele
niedostatków i cierpień, ale nie zawracali z drogi, bo wiedzieli,
że na końcu wędrówki czeka ich Bóg. W końcu po wielu latach,
o zmroku znaleźli- wydawało się - to, czego szukali: drzwi do
nieba, furtkę do Boga. Nacisnęli delikatnie klamkę i z bijącym
sercem weszli do środka. Oniemieli, bo to co zobaczyli, to był
ich klasztor, który przed laty opuścili. Wówczas zrozumieli, że
miejsce, gdzie ziemia styka się z niebem, znajduje się tu na
ziemi, na tym skrawku, który nam Bóg przydzielił.
Podobnie jak ci dwaj mnisi, my również tęsknimy za niebem
i szukamy go już tu na ziemi. O tym, że tak jest, świadczą nasze niespokojne serca, które nieustannie tęsknią za osiągnięciem prawdziwego szczęścia. Bardzo pięknie tą prawdę wyraził
Św. Augustyn, który w swoich “ Wyznaniach” napisał: “ Stworzyłeś nas Boże i niespokojne jest nasze serce dopóki nie spocznie w Tobie.” Naszą prawdziwą ojczyzną i domem jest niebo,
dlatego tęsknota za nim jest czymś naturalnym i dobrym. Karty
Pisma Świętego mówią o niebie jako miejscu wiecznej szczęśliwości, bez smutku i boleści. Natomiast Św. Paweł napisał:” Ani
oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie
zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy
Go miłują”.
Ewangelia
wg. Św. Marka 16,15-20
Jezus ukazawszy się Jedenastu powiedział do
nich:
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest,
będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą
wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże
brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie
będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą
i ci odzyskają zdrowie”.
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do
nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli
i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał
z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej
towarzyszyły.
Pragnienie nieba w naszym sercu powinno nam pomóc tak żyć,
abyśmy sobie na to niebo zasłużyli. Dzisiaj, kiedy Kościół czyni
refleksję nad Wniebowstąpieniem Pana Jezusa, powinniśmy odnowić i umocnić naszą ufność w Pana Boga. Musimy sobie
uświadomić, że to Jezus kieruje historią świata. Żaden problem, trudność, niesprawiedliwość, które
spotykamy w życiu, nie są poza Jego świadomością albo mocą. Chrystus działa we wszystkich rzeczach i wydarzeniach, chociaż czasami jest nam to ciężko zauważyć. Prawdę tą wyrażają słowa dzisiejszej prefacji: “ Chrystus jest Pośrednikiem między Bogiem a ludźmi, Sędzią świata i Władcą stworzenia. Wstępując do nieba nie porzucił nas w ludzkiej niedoli, ale umocnił naszą nadzieję.”
W jaki sposób możemy wyrazić tą nadzieję i ufność w Boga? Św. Ignacy wypowiedział kiedyś słowa,
które mogą być naszym przewodnikiem w tej kwestii:” Módl się tak, jakby wszystko zależało od Boga
i pracuj tak, jakby wszystko zależało od ciebie.” Każdy z nas ma swoje plany, marzenia, problemy
i wyzwania w życiu. Umocnieni Uroczystością Wniebowstąpienia starajmy się w tym tygodniu, modlić
każdego rana o Boże błogosławieństwo i potrzebne łaski do realizowania tych planów. Ufając, że Bóg
zawsze wykona swoją część pracy, zawińmy rękawy i róbmy naszą część pracy solidnie i z zaangażowaniem.
Jezus wstępując do nieba nie zabrał apostołów ze sobą, ale zwierzył im dalsze wykonywanie Jego misji. To jest również nasze zadanie, naśladować Chrystusa i pomóc innym robić to samo.
Pokój i Dobro
O. Piotr Sarnicki
Niedzielne Słówko
Ogłoszenia
Bóg Zapłać
Bardzo serdecznie dziękuję Pani
Katechetce Irenie Kandefer za
przygotowanie dzieci do
Pierwszej Komunii Świętej
i czuwanie nad przygotowaniem
samej uroczystości.
Bóg zapłać również
Pani Katechetce Annie
Przybylskiej za pomoc.
Dziękuję Rodzicom dzieci za dekoracje , zakupienie ornatu dla
kościoła i namalowanie obrazu
Matki Bożej Częstochowskiej .
Bóg zapłać
również za przygotowanie programu i przedstawienie go
w kościele z okazji Dnia Matki.
Niech Bóg wynagrodzi wszystkim
swoim obfitym błogosławieństwem.

W poniedziałek 21-go maja zapraszamy na Mszę Świętą o 7
wieczorem i Nabożeństwo Majowe.

W przyszłą Niedzielę 27-go maja Uroczystość Zesłania Ducha
Świętego. Z tej okazji w sobotę 26-go maja odbędzie się czuwanie modlitewne. Rozpocznie się ono o 9 wieczorem a zakończy Mszą Św. o północy. Serdecznie zapraszamy.


W tym roku Uroczystość Bożego Ciała będziemy celebrować
w niedzielę 10 –go czerwca. O godzinie 12 w południe odbędzie się uroczysta Msza Święta w j. angielskim i polskim, a po
niej procesja do czterech ołtarzy na zewnątrz kościoła. Mszy
Świętej o 1 Pm nie będzie. Bardzo proszę, aby na tą uroczystość przyszły dziewczynki ubrane na biało do sypania kwiatków. Proszę rodziców, aby się postarali o kwiatki do sypania
dla swoich dzieci.
W przyszły weekend
dukcję długu parafii.
zostanie zebrana druga kolekta na re-
Uroczystość
Bożego Ciał a
Niedziela 10 czerwca 2012
Msza św. z procesją do
czterech ołtarzy
o godz. 12:00 w południe
Niedzielne Słówko
Święta Rita z Cascia, zakonnica
Święta Rita jest jedną z najbardziej popularnych świętych na świecie. Urodziła się
około 1380 r. w rodzinie ubogich górali w Rocca Porena, niedaleko Cascii (Umbria)
jako jedyne dziecko. Według podania miała być dzieckiem wymodlonym przez pobożnych rodziców. Na Chrzcie otrzymała imię Małgorzata. Na życzenie rodziców wyszła za
mąż. Związek ten był jednak bardzo nieudany. Porywczy, brutalny mąż był powodem
wielu jej dramatów. Rita znosiła swój los z anielską cierpliwością. Mąż Rity zginął zabity w porachunkach wendety.
Rita była matką dwóch synów, z którymi miała kłopoty wychowawcze. Bojąc się, by
nie kontynuowali wendety, prosiła Boga, aby raczej zabrał ich ze świata niż mieliby
stać się zabójcami. Bóg wysłuchał tej prośby. Obaj młodzieńcy zmarli podczas epidemii. Rita jako trzydziestokilkuletnia wdowa wstąpiła do zakonu augustianek, które
miały swój klasztor w Cascia. Ponieważ była analfabetką, została przyjęta do sióstr
"konwersek", które były przeznaczone do codziennej posługi w klasztorze. Z całą radością z miłości dla Oblubieńca spełniała najniższe posługi w klasztorze. Często w ciągu
dnia i nocy całowała z miłością obrączkę zakonną, która symbolizowała jej mistyczne
zaślubiny z Jezusem.
Miała szczególne nabożeństwo do Bożej męki. Widziano ją nieraz, jak leżała krzyżem, zalana łzami. Kiedy pewnego
dnia kaznodzieja miał kazanie o męce Pańskiej, prosiła gorąco Jezusa, by dał jej zakosztować męki chociaż jednego
ciernia, który ranił Jego przenajświętszą głowę. Została wysłuchana. W czasie modlitwy poczuła nagle w głowie silne
ukłucie. Na tym miejscu wytworzyła się bolesna rana, która zadawała jej nieznośne cierpienia przez 15 lat, aż do
śmierci. Aby jednak uniknąć sensacji, Rita prosiła Chrystusa, by rana była ukryta, ale by pozostały cierpienia. Tak się
też stało. Rita odznaczała się posłuszeństwem, duchem modlitwy i cierpliwości. Będąc prostą i niewykształconą osobą,
osiągnęła szczyty kontemplacji.
Zmarła na gruźlicę 22 maja 1457 r. w Cascii. Tam spoczywa jej ciało nienaruszone do dziś. Sanktuarium Świętej,
obejmujące jej rodzinny dom w Rocca Porena oraz klasztor i kościół w Cascii, w którym została pochowana, jest miejscem tłumnych pielgrzymek. Sława świętości zaczęła ściągać do grobu Rity wielu pielgrzymów. Przy jej grobie działy
się nadzwyczajne rzeczy, które sławą napełniły tamtejszy klasztor. Kiedy ciało Rity umieszczono w cyprysowej trumnie, po kilku latach wybuchł w kościele gwałtowny pożar. Mimo że spalił się cały kościół, trumna pozostała nietknięta.
Zaczęły mnożyć się wizerunki i modlitwy do służebnicy Bożej. Papież Urban VIII w roku 1628 zatwierdził jej kult. Jednak jej uroczysta kanonizacja odbyła się dopiero w roku 1900. Dokonał jej papież Leon XIII, nazywając św. Ritę
"drogocenną perłą Umbrii". Św. Rita jest patronką w sprawach trudnych i beznadziejnych. Jest opiekunką wielu dzieł
charytatywnych i bractw.
W ikonografii Święta przedstawiana jest w stroju zakonnym - w czarnym habicie i w białym welonie, z cierniem na
czole. Jej atrybutami są: dwoje dzieci, krucyfiks, cierń, figa, pszczoły, róża.
Święta Rito, posłuszna córko swoim rodzicom, kochająca małżonko gwałtownego męża,
cierpliwa matko dwojga trudnych dzieci, dobrotliwie wyrozumiała współsiostro w klasztornej wspólnocie,
cudowna współtowarzyszko cierpień ukochanego Pana. Ty znasz ludzi oraz ich nędzę. Ty wiesz także o palących
troskach mego niespokojnego serca. Bezgraniczna ufność w moc Twego orędownictwa prowadzi mnie do Ciebie.
Pomogłaś niezliczonym ludziom. W rozpaczliwych i prawie beznadziejnych wypadkach byłaś ostatnią ucieczką dla
proszących Cię z wiarą. Nie opuszczaj mnie także w mojej wielkiej potrzebie ..... .
Ty doświadczyłaś wielu cierpień i stałaś się godną nosić na swym czole ranę cierniowej korony.
Dopomóż mi także iść moją drogą, i nieść mój krzyż razem z Chrystusem, aby zaprowadził mnie do nieba.
Amen.