KRYTERIA OCEN Z PRZEDMIOTU FIZYKA I ASTRONOMIA Ocena

Transkrypt

KRYTERIA OCEN Z PRZEDMIOTU FIZYKA I ASTRONOMIA Ocena
KRYTERIA OCEN Z PRZEDMIOTU FIZYKA I ASTRONOMIA
Ocena celująca
 posiada wiadomości i umiejętności wykraczające poza program nauczania,
 potrafi stosować wiadomości i umiejętności w sytuacjach nietypowych
(problemowych),
 umie formować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk,
 umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy,
 osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych,
 sprostał wymaganiom K P R D W.
Ocena bardzo dobra
 w pełnym zakresie opanował wiadomości i umiejętności programowe,
 zdobytą wiedzę potrafi zastosować w nowych sytuacjach,
 jest samodzielny-korzysta z różnych źródeł wiedzy,
 potrafi zaplanować i przeprowadzić doświadczenie fizyczne,
 rozwiązuje samodzielnie zadania rachunkowe i problemowe,
 sprostał wymaganiom K P R D.
Ocena dobra
 opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem
nauczania,
 poprawnie stosuje wiadomości do rozwiązywania typowych zadań i problemów,
 potrafi rozwiązać proste zadanie lub problem,
 sprostał wymaganiom K P R.
Ocena dostateczna
 opanował w podstawowym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem,
 potrafi zastosować wiadomości do rozwiązania zadania z pomocą nauczyciela,
 zna podstawowe wzory i jednostki wielkości fizycznych,
 sprostał wymaganiom K P.
Ocena dopuszczająca
 ma braki w wiadomościach i umiejętnościach określonych programem, a braki te nie
 przekreślają możliwości dalszego kształcenia,
 zna podstawowe prawa i wielkości fizyczne,
 sprostał wymaganiom K.
Ocena niedostateczna
 nie opanował tych wiadomości i umiejętności, które są konieczne do dalszego
kształcenia,
 nie potrafi rozwiązać zadań teoretycznych o elementarnym stopniu trudności, nawet
z pomocą nauczyciela,
 nie zna podstawowych praw, pojęć i wielkości fizycznych.
Wymagania konieczne (K) dotyczą zapamiętania wiadomości, czyli gotowości ucznia
do przypomnienia sobie treści podstawowych praw fizyki, podstawowych wielkości
fizycznych, najważniejszych zjawisk fizycznych. Uczeń potrafi rozwiązać przy pomocy
nauczyciela zadania teoretyczne o niewielkim stopniu trudności. Zdobyte wiadomości
i umiejętności są niezbędne do dalszego kontynuowania nauki fizyki i przydatne w życiu
codziennym.
Wymagania podstawowe (P) dotyczą zrozumienia wiadomości. Oznacza to, że uczeń
potrafi przy niewielkiej pomocy nauczyciela: wyjaśnić, od czego zależą podstawowe
wielkości fizyczne (np. gęstość, praca, rezystancja itp.), zna jednostki tych wielkości, zna
i potrafi wyjaśnić poznane prawa fizyki, umie je potwierdzić odpowiednimi, prostymi
eksperymentami (np. prawo grawitacji, prawo Archimedesa, prawo Ohma itp.).
Wymagania rozszerzające (R) dotyczą stosowania wiadomości i umiejętności
w sytuacjach typowych. Oznacza to opanowanie przez ucznia umiejętności praktycznego
posługiwania się wiadomościami, które są pogłębione i rozszerzone w stosunku do wymagań
podstawowych (np. obliczanie wartości wielkości fizycznej według wzoru: gęstości, siły,
natężenia prądu, mocy itp.), uczeń potrafi samodzielnie rozwiązać typowe zadania
teoretyczne, korzystając przy tym z tablic i innych pomocy naukowych.
Wymagania dopełniające (D) dotyczą stosowania wiadomości i umiejętności
w sytuacjach problemowych (np. szczegółowa analiza procesów fizycznych),
w projektowaniu i wykonaniu doświadczeń potwierdzających prawa fizyczne, rozwiązywaniu
złożonych zadań rachunkowych.
Wymagania wykraczające (W) obejmują treści wyspecjalizowane ponad potrzeby
głównego kierunku nauki szkolnej, twórcze naukowo, pozwalające rozwiązywać zadania
problemowe w sposób niekonwencjonalny.
Na ocenę dopuszczającą uczeń:
o omawia zakres stosowalności praw fizyki,
o omawia determinizm i indeterminizm praw fizycznych,
o omawia metodę dedukcyjną i indukcyjną,
o omawia najważniejsze odkrycia w fizyce xx wieku,
o podaje ogólną charakterystykę narzędzi pracy współczesnego fizyka,
o definiuje podstawowe pojęcia charakteryzujące ruch,
o definiuje względność ruchu,
o podaje treść i zasady dynamiki,
o podaje treść zasady zachowania pędu,
o podaje treść i zasady dynamiki newtona,
o podaje definicję nieinercjalnego układu odniesienia,
o podaje definicję pracy i mocy,
o podaje definicję energii kinetycznej,
o podaje definicję energii potencjalnej,
o podaje prawa Keplera,
o podaje prawo powszechnego ciążenia,
o omawia warunki występowania stanu nieważkości,
o formułuje prawo Coulomba,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
zapisuje wzory na wartość indukcji pola magnetycznego wewnątrz cewki i wokół
przewodnika prostoliniowego,
zapisuje wzór na wartość siły Lorentza,
formułuje prawo indukcji Faradaya,
podaje definicję energii mechanicznej,
podaje definicję drugiej prędkości kosmicznej,
omawia fizyczne podstawy funkcjonowania działa elektronowego,
podaje definicję energii wewnętrznej,
podaje definicję ciepła,
podaje definicję temperatury,
podaje definicję ciała doskonale czarnego,
formułuje treść prawa Wiena,
omawia zastosowanie zjawisk dotyczących przewodnictwa cieplnego,
określa warunki przepływu prądu elektrycznego w obwodzie,
formułuje treść prawa Ohma,
formułuje treść pierwszego prawa Kirchhoffa,
podaje drugie prawo Kirchhoffa dla oczka obwodu,
podaje definicję natężenia dźwięku,
definiuje poziom natężenia dźwięku,
omawia zasady bezpiecznego korzystania z urządzeń elektrycznych,
podaje wzór na okres drgań ciężarka na sprężynie,
podaje wzór na energię całkowitą w ruchu harmonicznym,
podaje definicje ciepła parowania i topnienia,
zapisuje wzory na wartość indukcji pola magnetycznego wewnątrz cewki i wokół
przewodnika prostoliniowego,
podaje treść I zasady termodynamiki,
formułuje podstawowe założenia modelu gazu doskonałego,
przedstawia zależność między energią kinetyczną cząsteczek gazu a jego temperaturą,
zapisuje równanie Clepeyrona,
omawia jakościowo przemiany gazu doskonałego,
omawia jakościowo prace wykonaną przez gaz w przemianach gazowych,
omawia zasadę zachowania energii w przemianach izotermicznej i adiabatycznej,
omawia procesy odwracalne i nieodwracalne,
podaje treść II zasady termodynamiki,
podaje źródła światła i jego cechy,
definiuje pojęcie cienia i półcienia,
zna mechanizm zjawiska zaćmienia,
formułuje prawo odbicia światła,
podaje równanie zwierciadła sferycznego,
formułuje prawo załamania światła,
omawia zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia światła,
podaje równanie soczewki cienkiej,
posługuje się pojęciami: powiększenie, zdolność skupiająca,
omawia budowę oka i wady wzroku,
omawia jakościowo zjawisko dyfrakcji i interferencji światła,
omawia jakościowo zachowanie się światła monochromatycznego i białego po
przejściu przez siatkę dyfrakcyjną,
omawia jakościowo doświadczenie ilustrujące zjawisko fotoelektryczne,
podaje prawa zjawiska fotoelektrycznego,
omawia hipotezę de Broglie’a,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
formułuje zasadę nieoznaczoności Heisenberga,
przedstawia podstawowe założenia modelu Bohra budowy atomu wodoru,
omawia podstawowe własności światła laserowego,
omawia budowę jądra atomowego,
omawia doświadczenie Rutherforda,
definiuje pojęcie izotopu,
określa zjawisko promieniotwórczości naturalnej, podaje prawo rozpadu
promieniotwórczego,
wskazuje naturalne źródła promieniowania jonizującego,
definiuje energię wiązania,
posługuje się pojęciami niedobór masy i energia wiązania,
definiuje pojęcie reakcji jądrowej,
wymienia prawa zachowania spełnione w reakcjach jądrowych,
przedstawia fizyczne podstawy działania reaktora jądrowego,
omawia podstawowe własności cząstek elementarnych,
omawia budowę Słońca,
podaje definicje następujących pojęć: czarna dziura, pulsar, supernowa, czerwony
olbrzym, biały karzeł.
Na ocenę dostateczną uczeń potrafi to co na ocenę dopuszczającą oraz:
o omawia fizyczne podstawy działania detektorów cząstek elementarnych,
o omawia rozwój poglądów na istotę ruchu od czasów starożytnych do współczesnych,
o przeprowadza doświadczalnie badanie ruchu jednostajnego po linii prostej, wyznacza
wartość prędkości,
o przedstawia na wykresach zależności s(t), v(t),
o wyznacza prędkość względem różnych układów odniesienia,
o wyznacza prędkość wypadkową ciała biorącego udział w dwóch ruchach wzdłuż
jednej prostej,
o opisuje ruch jednostajnie przyspieszony,
o przeprowadza doświadczenia potwierdzające zasady dynamiki newtona,
o opisuje ruch jednostajny po okręgu,
o opisuje jakościowo przyczyny powstawania oporów ruchu,
o określa związek między pracą a energią,
o omawia mechanizm rozchodzenia się fali mechanicznej,
o definiuje falę jako sposób przesyłania informacji,
o definiuje prędkość światła jako maksymalną szybkość przesyłu informacji,
o formułuje cechy czasu i przestrzeni w szczególnej teorii względności,
o omawia jakościowo dylatację czasu,
o omawia jakościowo relatywistyczne skrócenie odcinka,
o opisuje ruch obiektów krążących wokół gwiazd i planet,
o charakteryzuje pole elektryczne centralne i jednorodne,
o omawia doświadczalną demonstrację linii pola elektrycznego,
o omawia działanie pola elektrostatycznego na poruszający się ładunek elektryczny,
o charakteryzuje pole magnetyczne prądów (doświadczenie Öersteda),
o omawia działanie pola magnetycznego na poruszający się ładunek elektryczny (na
podstawie doświadczenia),
o omawia zastosowanie w technice działania pola magnetycznego na ładunek (na
prostych przykładach),
o przeprowadza doświadczenie wzbudzania prądów indukcyjnych,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
podaje jakościowo prawa Maxwella,
omawia mechanizm emisji fal elektromagnetycznych,
omawia widmo fal elektromagnetycznych,
omawia podstawowe własności oddziaływania słabego,
określa cząstki, na które działa oddziaływanie słabe,
omawia podstawowe własności oddziaływania słabego,
określa cząstki, na które działa oddziaływanie silne,
omawia podstawowe własności cząstek elementarnych,
przedstawia najważniejsze rodzaje i własności cząstek elementarnych.
omawia związek miedzy pracą a energią mechaniczną,
określa energię potencjalną ciała w polu grawitacyjnym,
określa energię potencjalną ładunku w polu elektrostatycznym,
omawia mechanizm przenoszenia energii przez falę,
omawia jakościowo mechanizm przenoszenia ciepła przez konwekcję,
omawia jakościowo promieniowanie cieplne,
charakteryzuje źródło napięcia w obwodach elektrycznych,
definiuje siłę elektromotoryczną i opór wewnętrzny źródła energii elektrycznej,
wyznacza doświadczalnie wartość siły elektromotorycznej źródła,
omawia przemiany energii w obwodach prądu stałego,
formułuje prawo Ohma dla całego obwodu,
charakteryzuje jakościowo ruch drgający,
opisuje jakościowo siły działające w ruchu harmonicznym na przykładzie ruchu
ciężarka zawieszonego na sprężynie,
omawia zasadę zachowania energii w układzie oscylatora harmonicznego,
jakościowo omawia przemiany energii w drganiach tłumionych i wymuszonych,
omawia wewnętrzną strukturę ciał krystalicznych i bezpostaciowych,
na podstawie jakościowej analizy sił spójności i przylegania określa zachowanie się
cieczy w zetknięciu z ciałem stałym,
omawia zmianę parametrów makroskopowych podczas przejść fazowych,
sporządza bilans energetyczny przejścia fazowego,
wykorzystuje i zasadę termodynamiki do rozwiązywania prostych zadań,
doświadczalnie bada jedną z przemian gazu,
przedstawia graficznie przemiany gazowe w układzie współrzędnych p-v,
omawia jakościowo przemiany gazowe stanowiące zamknięty cykl termodynamiczny
np.: cykl Carnota,
przedstawia schemat przepływu energii w silniku cieplnym,
podaje przykłady procesów odwracalnych i nieodwracalnych,
opisuje widmo światła białego uwzględniając zależność barwy światła od
częstotliwości i długości fali świetlnej,
wykreśla bieg promieni odbitych w zwierciadłach płaskich i sferycznych,
doświadczalnie sprawdza prawo odbicia i załamania światła,
przedstawia bieg promieni przez płytkę równoległościenną i pryzmat,
konstruuje obrazy w soczewce skupiającej i rozpraszającej,
oblicza ogniskową soczewki,
przedstawia zastosowanie układu soczewek w budowie podstawowych układów
optycznych (lupa, luneta, mikroskop),
omawia doświadczenie Younga i podaje warunek Younga,
omawia jedną z metod polaryzacji światła oraz podaje przykład jej zastosowania,
podaje wyjaśnienie zjawiska fotoelektrycznego na gruncie teorii kwantowej światła,
opisuje sposób otrzymywania widm atomowych,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
omawia zastosowanie analizy widmowej,
jakościowo charakteryzuje kwantowy model budowy atomu,
omawia znaczenie lasera dla ratowania zdrowia człowieka,
zapisuje reakcje rozpadu i charakteryzuje promieniowanie , , ,
omawia zasadę działania detektorów promieniowania,
charakteryzuje jakościowo promieniotwórcze metody wyznaczania wieku w geologii
i archeologii,
wymienia skutki nieodpowiedzialnego użycia promieniotwórczości, wykazuje chęć
ochrony środowiska przed promieniotwórczością,
zapisuje podstawowe reakcje jądrowe (otrzymywanie protonu, neutronu, pozytonu),
omawia na typowych przykładach reakcję syntezy jąder,
omawia sposoby wykorzystania energii jądrowej,
określa warunki w jakich mogą zachodzić reakcje syntezy oraz podaje przykłady
reakcji,
omawia podstawowe narzędzia badawcze astronomii: teleskopy, radioteleskopy,
omawia promieniowanie tła,
omawia rozwój poglądów na budowę wszechświata,
omawia główne etapy ewolucji wszechświata,
omawia diagram h-r,
omawia mechanizmy wytwarzania energii przez gwiazdy,
omawia ewolucję gwiazdy o masie porównywalnej z masa słońca,
charakteryzuje galaktykę: droga mleczna,
estetycznie wykonuje rysunki,
stosuje poznane wzory do rozwiązywania typowych zadań obliczeniowych,
rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o średnim stopniu trudności.
Na ocenę dobrą uczeń potrafi to co na ocenę dostateczną oraz:
o omawia metodę statyczną,
o omawia wpływ odkryć naukowych na rozwój techniki, medycyny i ekologii,
o omawia fizyczne podstawy działania wybranych narzędzi pracy współczesnego
fizyka,
o określa niepewność pomiarową wyznaczenia wartości prędkości,
o analizuje wykresy s(t), v(t),
o dodaje wektorowo prędkości ciała biorącego udział w różnych ruchach,
o analizuje wykresy s(t), v(t) w ruchu jednostajnie zmiennym,
o analizuje ruch względem nieinercjalnego układu odniesienia,
o opisuje związek między prędkością dźwięku a prędkością fali uderzeniowej,
o omawia jakościowo paradoks bliźniąt,
o omawia jakościowo związek między masą a energią w szczególnej teorii względności,
o omawia jakościowo relatywistyczne prawo dodawania prędkości,
o określa siłę grawitacji jako siłę rządzącą ruchem całego wszechświata,
o omawia warunki występowania stanu przeciążenia,
o opisuje ruch (inny niż po okręgu) obiektów w centralnym polu grawitacyjnym,
o omawia pole elektryczne dipola elektrycznego,
o stosuje zasadę superpozycji pół elektrostatycznych,
o charakteryzuje ilościowo pola magnetyczne prądów na podstawie prawa ampera,
o stosuje zasadę superpozycji pół do znalezienia pola magnetycznego pochodzącego
z wielu źródeł,
o demonstruje działania pola magnetycznego na poruszający się ładunek elektryczny,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
omawia zasadę działania cyklotronu,
zapisuje wyrażenie na prędkość fali elektromagnetycznej,
podaje przykład rozpadu spowodowanego oddziaływaniem słabym,
zapisuje procesy wymiany cząstek podczas oddziaływań nukleonów,
porównuje poszczególne grupy cząstek elementarnych,
przedstawia podstawowe założenia modelu standardowego.
analizuje model centralnego pola grawitacyjnego,
omawia fizyczne podstawy działania lampy oscyloskopowej,
omawia mechanizm odbioru dźwięku przez człowieka,
oblicza w zadaniach wartość poziomu natężenia dźwięku,
omawia zjawisko Dooplera dla fal dźwiękowych,
omawia mikroskopowy model przewodnictwa cieplnego,
omawia mikroskopowy model przewodnictwa elektrycznego,
oblicza parametry obwodu prądu stałego, stosując poznane prawa,
omawia własności podstawowych typów wiązań struktur krystalicznych,
definiuje napięcie powierzchniowe,
określa wpływ domieszkowania na zjawiska powierzchniowe (np. wpływ detergentów
na wodę),
formułuje prawo Kirchhoffa dotyczące promieniowania ciała doskonale czarnego,
wykorzystuje i zasadę termodynamiki do rozwiązywania zadań i problemów
jakościowo przedstawia analizę podstawowego wzoru teorii kinetyczno-molekularnej
gazu,
stosuje równanie Clapeyrona i równanie stanu gazu do wyznaczania parametrów gazu
doskonałego,
przedstawia wykresy przemian gazowych w układach współrzędnych (p, V), (V, T),
(p, T),
opracowuje wyniki doświadczalnego badania przemiany gazowej,
oblicza niepewność pomiarową mierzonej wielkości fizycznej w doświadczalnym
badaniu przemiany gazowej,
oblicza zmianę energii wewnętrznej gazu na skutek ogrzania i wykonanej pracy,
podaje interpretację energetyczną przemian gazowych,
omawia ilościowo przemiany gazowe stanowiące zamknięty cykl termodynamiczny,
wykreśla cykl przemian w układzie p-V,
oblicza zmianę energii wewnętrznej w cyklu przemian termodynamicznych,
omawia zasadę działania silnika czterosuwowego,
analizuje wpływ odkrycia silników cieplnych na rozwój cywilizacji,
omawia drugą zasadę termodynamiki jako jakościowe prawo wzrostu stopnia
nieuporządkowania układu,
definiuje pojęcie entropii,
wskazuje na statystyczny charakter praw termodynamicznych,
wyjaśnia zjawisko rozszczepienia światła,
zastosuje do obliczeń związek miedzy długością, prędkością rozchodzenia się w
danym ośrodku i częstotliwością fali świetlnej,
omawia budowę teleskopu zwierciadlanego,
omawia warunki całkowitego wewnętrznego odbicia światła,
omawia zastosowanie zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia (peryskopy,
światłowody),
określa względny i bezwzględny współczynnik załamania światła,
wyznacza doświadczalnie ogniskową soczewki, określa niepewność pomiaru,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
omawia mechanizm powstawania obrazu w aparacie fotograficznym, mikroskopie,
teleskopie astronomicznym,
stosuje poznane prawa do wyjaśniania zjawisk optycznych,
omawia sposoby korekcji wad wzroku,
omawia budowę i funkcje oczu kręgowców,
na podstawie zjawiska dyfrakcji wyjaśnia ograniczenia w obserwacji bardzo małych
obiektów,
opisuje jakościowo zjawisko interferencji światła odbitego od cienkich warstw,
korzystając z siatki dyfrakcyjnej, wyznacza doświadczalnie długość fali świetlnej,
określa niepewność pomiarową wyznaczenia długości fali światła,
współuczestniczy w odkrywaniu podstawowych praw przyrody,
opisuje ilościowo polaryzację światła przy odbiciu,
opisuje jakościowo polaryzację światła w wyniku przejścia światła przez kryształ
dwójłomny,
wyjaśnia przykłady zjawisk optycznych w przyrodzie i technice,
omawia zasadę działania fotokomórki,
porównuje falowe i korpuskularne własności światła i cząstek mających niezerową
masę spoczynkową,
omawia dyfrakcję elektronów,
omawia zasadę działania mikroskopu elektronowego,
zapisuje równanie wiążące parametry mechaniczne cząstki z jej parametrami
falowymi,
opisuje konsekwencje zasady nieoznaczoności do opisu cząstek w mikroświecie,
omawia zasadę korespondencji i jej konsekwencje,
opisuje podstawowe efekty kwantowe,
wyjaśnia mechanizm powstania widma emisyjnego i absorpcyjnego,
oblicza częstotliwość i długość fali emitowanej przez atom wodoru przy przeskokach
elektronu miedzy orbitami,
jakościowo omawia budowę atomów wieloelektronowych,
analizuje znaczenie odkryć w dziedzinie budowy atomu na rozwój techniki,
omawia jakościowo zjawisko emisji wymuszonej,
omawia fizyczne podstawy uzyskiwania promieniowania w laserze gazowym (np. HeNe),
omówić wykorzystanie laserów gazowych (He-Ne),
omawia doświadczenie Rutherforda,
korzysta z prawa rozpadu do obliczeń masy próbek promieniotwórczych i liczby jąder
po pewnym czasie i do analizy przemian jądrowych,
stosuje regułę przesunięć dla przemian naturalnych,
posługuje się pojęciami: dawki pochłoniętej, współczynnika jakości, równoważnika
dawki dla określenia skutków biologicznych promieniowania,
rozumie, ze promieniotwórczość stanowi szansę i zagrożenie dla człowieka,
analizuje promieniotwórcze metody wyznaczania wieku w geologii i archeologii,
wyjaśnia stabilność jąder w zależności od składników,
określa i oblicza średnią energię wiązania jądra atomowego i określa jej wpływ na
stabilność jąder,
wyjaśnia mechanizm wybuchu jądrowego,
wyjaśnia mechanizm działania reaktorów jądrowych: grafitowego i wodnego,
wyjaśnia rozszczepienie jądra atomowego,
przedstawia bilans energetyczny reakcji rozszczepiania,
omawia pozaziemskie narzędzia obserwacyjne,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
omawia skład chemiczny Wszechświata,
charakteryzuje obiekty z których składa się Wszechświat,
przedstawia własny pogląd na ewolucję Wszechświata na podstawie znanych danych
obserwacyjnych,
omawia inne modele kosmologiczne,
omawia skład chemiczny gwiazd na podstawie widma,
omawia ewolucje gwiazd w zależności od masy,
opisuje główne metody wyznaczania odległości od gwiazd,
dokonuje prostych obserwacji astronomicznych,
opisuje różne typy galaktyk,
wykazuje dociekliwość poznawczą,
stosuje poznane prawa do rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych.
Na ocenę bardzo dobrą uczeń potrafi to co na ocenę dobrą oraz:
o sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami,
o samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne,
o uwzględnia niepewności pomiarowe w interpretacji wyników pomiaru,
o sprawnie dokonuje analizy sytuacji fizycznej,
o stosuje zdobytą wiedzę w sytuacjach nowych.
Podstawą uzyskania oceny celującej z fizyki może być:
o uzyskanie w większości ocen celujących z prac klasowych,
o uzyskanie znacznych wyników w olimpiadzie lub konkursach fizycznych,
o aktywna postawa na lekcji wyrażająca się niekonwencjonalnymi i niestandardowymi
rozwiązaniami problemów i nietypowych zadań.