D - Sąd Okręgowy w Lublinie

Sygn. akt XI Ka 1172/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 listopada 2014 r.
Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SA w SO Tamara Pawlak
Protokolant: st. prot. Dominika Karasek-Raczyńska
przy udziale oskarżyciela publicznego
po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 roku
sprawy Z. G.
obwinionego o wykroczenie z art. 124 kw
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Puławach
z dnia 25 sierpnia 2014 r. sygn. akt II W 587/14
I. uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5 § 1 pkt. 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw postępowanie w sprawie o
wykroczenie z art. 124 kw wobec Z. G. umarza;
II. wydatkami poniesionymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt XI Ka 1172/14
UZASADNIENIE
Z. G. został obwiniony, o to, że:
1. w dniu 13 listopada 2012 r. około godziny 10:00 w miejscowości G., pow. (...) przy ul. (...) dokonał umyślnego
uszkodzenia stalowego przęsła ogrodzenia przez odcięcie szlifierką czyniąc straty w wysokości 50 zł na szkodę B. A.,
tj. o wykroczenie z art. 124 k.w.,
2. w czasie i miejscu jak w pkt. 1 dokonał umyślnego uszkodzenia obuwia B. A. przecinając lewy but szlifierką czym
dokonał strat w wysokości 89 zł na szkodę ww, tj. o czyn z art. 124 k.w.
Sąd Rejonowy w Puławach po rozpoznaniu sprawy sygn. akt II W 587/14, w dniu 25 sierpnia 2014 roku wydał wyrok,
na mocy którego:
I. uniewinnił Z. G. od zarzutu dokonania czynu opisanego w pkt. 1 wyroku;
II. uznał Z. G. za winnego tego, że w dniu 13 listopada 20132 r. w miejscowości G., pow. (...), woj. (...) na ul. (...)
umyślnie uszkodził lewy but B. A. przecinając go szlifierką, wyrządzając w ten sposób szkodę pokrzywdzonej w kwocie
15 (piętnastu) złotych, tj. wykroczenia z art. 124 §1 kw i za to na podstawie wymienionego przepisu wymierzył mu karę
grzywny w kwocie 100 zł;
III. zwolnił obwinionego od kosztów sądowych, a wydatkami poniesionymi w sprawie obciążył Skarb Państwa.
Wyrok ten zaskarżony został przez obwinionego w części dotyczącej pkt II. Apelujący podniósł następujące zarzuty:
- brak konsekwencji w analizie dokumentów prawnych własności (...)
- zakwestionował zeznania B. A. i A. P.
- podniósł, iż but nie był zabezpieczony jako dowód w sprawie.
Z treści uzasadnienia apelacji obwinionego wywieść należy, iż domagał się on uchylenia wyroku w zaskarżonej części.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Apelacja jest zasadna w zakresie wniosku końcowego o uchylenie jednakże z uwagi na zaistnienie negatywnej
przesłanki procesowej w postaci przedawnienia karalności (art. 5 § 1 pkt 4 kpw) nie zaś z powodów wskazanych przez
skarżącego.
Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że w razie zaistnienia negatywnej przesłanki procesowej – przedawnienia
karalności, a nie ma od razu podstaw do uniewinnienia obwinionego z powodu braku czynu lub braku znamion czynu
jako wykroczenia albo braku winy, bądź zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania dowodowego w kwestiach
powyżej wskazanych, postępowanie należy umorzyć (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 2002 r., IV
KKN 264/99, LEX nr 54407).
Karalność wykroczenia ustaje z upływem roku od daty jego popełnienia, a jeśli w tym czasie wszczęto postępowanie,
termin ten ulega wydłużeniu do lat dwóch (art. 45 § 1 kw). Ustanie karalności następuje z mocy prawa w rezultacie
upływu okresu odpowiadającego terminowi przedawnienia.
Przypisane obwinionemu wykroczenie miało miejsce w dniu 13 listopada 2012 r. Upływ okresu dwóch lat zakończył
się zatem w dniu 13 listopada 2014 r., po wydaniu wyroku przez Sąd I instancji.
Tym samym jedynym rozstrzygnięciem, jakie w postępowaniu odwoławczym mogło być wydane jest uchylenie
zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw.
Konsekwencją powyższego rozstrzygnięcia jest ustalenie, że koszty postępowania w sprawie ponosi Skarb Państwa
(art. 118 § 2 kpw).
Mając zatem powyższe na uwadze należało orzec, jak na wstępie.