docSTUDIUM GMINY KĘSOWO-ZAŁĄCZNIK NR 1-CZ. 3
download 
Reklamacja Transkrypt
STUDIUM GMINY KĘSOWO-ZAŁĄCZNIK NR 1-CZ. 3
WÓJT GMINY KĘSOWO STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO TEKST STUDIUM CZĘŚĆ TRZECIA: UZASADNIENIE METROPOLIA – SATINI s.c.”, ul. Waryńskiego 32-36, 86-300 Grudziądz tel./ fax 56 46 130 44, www.metropolia.info.pl, e-mail: [email protected] STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. SPIS TREŚCI CZĘŚĆ III. UZASADNIENIE ZAWIERAJĄCE OBJAŚNIENIA PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ ORAZ SYNTEZĘ USTALEŃ STUDIUM............................................................................................................................................................................ 3 1. UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY – SYNTEZA ........................................... 4 2. WPŁYW UWARUNKOWAŃ NA USTALANIE KIERUNKÓW I ZASAD ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO5 3. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY – SYNTEZA ............................................................ 7 4. UZASADNIENIE PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ ............................................................................................................... 10 2 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE CZĘŚĆ III. UZASADNIENIE ZAWIERAJĄCE OBJAŚNIENIA ROZWIĄZAŃ ORAZ SYNTEZĘ USTALEŃ STUDIUM 2011r. PRZYJĘTYCH Głównym celem opracowania studium jest aktualizacja i zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kęsowo, przyjętego uchwałą Nr XV/92/2008 Rady Gminy w Kęsowie z dnia 31 stycznia 2008 r., która polega na ustaleniu nowych lokalnych zasad organizacji struktury przestrzennej gminy przy równoczesnym uwzględnieniu wymagań dotyczących ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego, rozmieszczeniu infrastruktury technicznej i społecznej. Studium ma służyć prowadzeniu właściwej polityki przestrzennej, promocji gminy poprzez ukazanie i wyeksponowanie jego walorów oraz możliwości lokalizowania inwestycji, a także pełnić funkcję informacyjną. Zakres przestrzenny obejmuje cały obszar gminy Kęsowo. Dla celów komparatywnych, jak i potrzeby szerszego ujęcia rozważanej problematyki, w rozdziałach odnoszących się do uwarunkowań, wskaźniki są porównywane do powiatu golubsko - dobrzyńskiego. Studium składa się z tekstu, który stanowi załącznik nr 1 do uchwały w sprawie zmiany studium oraz rysunku studium (załącznik nr 2). Tekst podzielony został na trzy części, które dotyczą: uwarunkowań, kierunków rozwoju przestrzennego gminy, jak również uzasadnienia, zawierającego objaśnienia przyjętych rozwiązań oraz syntezę ustaleń studium. Studium uwzględnia zarówno własne uwarunkowania wewnętrzne jak i zewnętrzne, które wynikają głównie z ustaleń Strategii Rozwoju i Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Kujawsko-Pomorskiego oraz Koncepcji Zagospodarowania Przestrzennego Kraju. W ustalaniu kierunków zagospodarowania przestrzennego uwzględniono także różnego rodzaju postulaty organizacji, środowisk zawodowych, kulturalnych itp. oraz wnioski mieszkańców gminy. Sporządzając część dotyczącą uwarunkowań, zawierającą charakterystykę stanu istniejącego oraz ocenę dotychczasowego zagospodarowania, najczęściej posługiwano się danymi statystycznymi, a następnie podlegały one analizie, przetwarzaniu i systematyzowaniu. Stosowano również metody indukcji bądź dedukcji, przy czym ta pierwsza odnosiła się do wyciągania wniosków z przesłanek, ta druga opierała się na z góry przyjętych, tzw. pewnikach i rozwijaniu ich logicznych następstw. Częstą metodą podczas badania ilościowego omawianego zjawiska było sporządzanie różnego rodzaju opracowań kartograficznych oraz wykresów dla lepszego ukazania dynamiki zmian, różnic ilościowych, a także w celu ukazania przejrzystości np. położenia czy zasięgu analizowanego zjawiska. W części poświęconej kierunkom zagospodarowania przestrzennego skupiono się na możliwościach rozwoju gminy, w oparciu o ustalenia koncepcyjne oraz ustalenia wiążące, wskazujące kierunki polityki przestrzennej Kęsowa. Uzasadnienie natomiast zawiera syntezę uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i ich wzajemny wpływ na kreowanie strategii rozwoju gminy oraz objaśnienia przyjętych rozwiązań. 3 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. 1. UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY – SYNTEZA Gmina Kęsowo położona jest w północno-zachodniej części województwa kujawskopomorskiego, w zachodniej części powiatu tucholskiego (siedziba gminy leży w odległości ok. 12 km od centrum Tucholi). Powierzchnia geodezyjna gminy wynosi 109,22 km2, natomiast powierzchnia ewidencyjna 109,12 km2, co lokuje ją wśród gmin średniej wielkości w województwie kujawsko-pomorskim. Pod względem fizyczno-geograficznym, gmina leży w podprowincji Pojezierzy Południowobałtyckich, makroregionie Pojezierzy Południowopomorskich, mezoregionie - Pojezierza Krajeńskiego. Gmina ma charakter rolniczy, jednak cechuje się zaledwie przeciętnymi warunkami rozwoju rolnictwa. Należy się spodziewać, że istotny wpływ na dalszy rozwój może mieć włączenie znacznej części gminy w system obszarów chronionych (w granice Krajeńskiego Parku Krajobrazowego), co może mieć wpływ na aktywizację turystyczną oraz rozwój ekologicznych form rolnictwa. W strukturze użytkowania gruntów zaznacza się mały udział lasów (tylko 13%) i bardzo duży udział użytków rolnych (78%). Jest to sytuacja bardzo nietypowa na tle silnie zalesionego powiatu tucholskiego, gdzie lasy i grunty leśne stanowią prawie połowę ogólnej powierzchni. Na ogólną powierzchnię gruntów w gminie (10 922 ha) składają się użytki rolne zajmujące ok. 8,5 tys. ha (czyli 78% całości), lasy i grunty leśne - 1373 ha (13% co jest wskaźnikiem bardzo niskim w tej części województwa i znacznie niższym od średniej wojewódzkiej), pozostałe grunty i nieużytki - zajmujące razem 1055 ha (9%). Gmina ma więc typowo rolniczy charakter, jednak z bardzo dużym udziałem użytków zielonych. Gmina charakteryzuje się korzystną strukturą agrarną, stwarzającą warunki dla dalszego rozwoju wysokotowarowego rolnictwa, typu farmerskiego. Przeciętna wielkość gospodarstwa wynosiła w roku 2002 (wg danych Powszechnego Spisu Rolnego) prawie 18 ha (16,4 ha użytków rolnych) i należała do dosyć dużych na tle województwa, a uwzględniając tylko gospodarstwa liczące ponad 1 ha - 23,3 ha (21,5 ha użytków rolnych). Ważnym elementem rozwoju przestrzennego gminy jest jej sytuacja społeczno-ekonomiczna. Liczba mieszkańców w roku 2009 wynosiła 4 557 osób, natomiast pod koniec 2010 r. – 4 573 osób, co wskazuje na tendencję wzrostową, a tym samym stawia gminę w korzystnej sytuacji demograficznej. Niekorzystna sytuacja widnieje natomiast w ostatnich latach na rynku pracy, ukazując od roku 2009 wzrost liczby bezrobotnych, co jest negatywnym zjawiskiem, które świadczy o znacznym osłabieniu gospodarczym Kęsowa. Gmina posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę społeczną, adekwatną do zapotrzebowań mieszkańców, przejawiająca się w dostatecznej ilości placówek oświatowych oraz opieki zdrowotnej. Jedynym minusem jest duże rozproszenie osadnictwa utrudniające dotarcie jego mieszkańców do lokalnych ośrodków, instytucji, urzędów itp. placówek. Główną funkcją gospodarczą gminy Kęsowo jest funkcja usługowa i rolnicza, a przede wszystkim - handlowa. Działalność firm w tym zakresie znacznie przewyższa liczbę zarejestrowanych podmiotów w pozostałych sekcjach PKD. Istniejący układ drogowy na terenie gminy Kęsowo obejmuje 3 kategorie dróg publicznych: drogi wojewódzkie, powiatowe, gminne oraz drogi wewnętrzne, nie należące do żadnej kategorii dróg 4 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO 2011r. CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE publicznych. Infrastruktura komunikacyjna Kęsowa wymaga modernizacji i usprawnienia. Zakłada się utrzymanie i modernizację istniejących dróg z dostosowaniem ich do parametrów dróg w poszczególnych klasach. Gospodarka wodno-ściekowa w Kęsowie wymaga przeprowadzenia prac inwestycyjnych. Przedsięwzięcia należy podjąć przede wszystkim w zakresie rozwoju sieci i systemów kanalizacyjnych, powiązanych z oczyszczalnią. Na terenie gminy nie ma bezpośrednich źródeł wytwarzania energii elektrycznej. Cała energia dostarczana jest z zewnątrz liniami średnich napięć. W gminie występuje jedna linia wysokiego napięcia - linia 110 kV, przebiegająca transgranicznie wzdłuż północnych granic gminy oraz zlokalizowanych jest 56 stacji transformatorowych przetwarzających średnie napięcie na niskie. Gmina posiada dobre warunki do wykorzystania odnawialnych źródeł energii, stwarzając szanse dla społeczności lokalnej na uzyskanie pewnej niezależności energetycznej, rozwoju lokalnego oraz proekologiczną modernizację i decentralizację sektora energetycznego. Kęsowo nie posiada sieci gazowej. Mieszkańcy korzystają z gazu propan - butan, dostarczanego w butlach. Na obszarze objętym opracowaniem, brak jest scentralizowanych systemów zaopatrzenia gminy w energię cieplną. Budynki wielorodzinne, jednorodzinne, zabudowa zagrodowa oraz obiekty użyteczności publicznej ogrzewane są z indywidualnych, względnie lokalnych źródeł ciepła, opalanych głównie węglem kamiennym, miałem węglowym, względnie koksem. Tylko niewielki procent obiektów stosuje jako media paliwa ekologiczne takie jak olej opałowy, energię elektryczną lub gaz płynny. Głównym operatorem telefonii kablowej w gminie jest Telekomunikacja Polska S. A. Obszar gminy obsługiwany jest przez dwie centrale wiejskie, zlokalizowane w Kęsowie i Żalnie. Dla pokrycia zapotrzebowania, wynikającego z rozwoju terenów zabudowy mieszkaniowej i aktywności gospodarczej, niezbędna będzie modernizacja i rozbudowa istniejących sieci systemu stacjonarnej sieci telefonicznej oraz lokalizacja urządzeń cyfrowej telefonii komórkowej, w tym szerokopasmowego dostępu do internetu. Usuwanie odpadów w gminie odbywa się przez ich gromadzenie w szczelnych pojemnikach i wywóz przez wyspecjalizowaną firmę na wysypisko śmieci, które jest zlokalizowane poza obszarem gminy. Wytwarzane odpady są segregowane. 2. WPŁYW UWARUNKOWAŃ NA USTALANIE ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO KIERUNKÓW I ZASAD Ważnym czynnikiem decydującym o kierunkach zmian w strukturze przestrzennej gminy są uwarunkowania przyrodnicze, dziedzictwa kulturowego, dotychczasowe zasady i sposoby zagospodarowania i użytkowania terenów oraz połączenia komunikacyjne i stopień wyposażenia w infrastrukturę techniczną. Są to elementy warunkujące rozwój przestrzenny gminy, który w znacznej mierze opiera się także na uwarunkowaniach społecznych i ekonomicznych przedmiotowego obszaru. Warunki przyrodnicze w znacznym stopniu determinują rozwój przestrzenny gminy. Podstawowym czynnikiem kształtującym strukturę gminy jest zróżnicowanie fizjograficzne - część wschodnia, północna i centralna położona jest w strefie wysoczyzny morenowej o zróżnicowanej 5 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. rzeźbie (miejscami lekko falistej, miejscami o znaczących zróżnicowaniach), natomiast pozostała część gminy należy do strefy krajobrazu dolinnego - część zachodnia leży w obszarze rozległego wytopiska, a część południowa w strefie doliny rzeki Kamionki. Obydwie strefy, ze względu na szczególne uwarunkowania i wewnętrzne zróżnicowania, można podzielić na mniejsze jednostki. Tereny leżące na wysoczyźnie mają charakter rolniczo-osadniczy, przy czym warunki glebowe i przydatność dla rolnictwa są różne i dominują wśród nich uprawy zbożowe. Tereny leżące w dolinie mają charakter rolniczo-osadniczo-leśny, przy czym uwagę zwraca bardzo duży udział terenów zielonych na gruntach organicznych. Gospodarka rolna ma tu charakter bardziej ekstensywny. Znaczna część tego obszaru prezentuje sporą wartość przyrodniczą (tworzą lokalne i ponadlokalne ciągi ekologiczne). Uwarunkowania przyrodnicze i kulturowe stwarzają możliwości rozwoju usług z zakresu obsługi ruchu turystycznego. Wśród najważniejszych walorów, które mogą stanowić podstawę dla rozwoju funkcji turystycznej, wymienić należy: jeziora, kompleksy leśne, atrakcyjny i zróżnicowany krajobraz, grodzisko w Obrowie z sąsiadującym jeziorem Zamkowym, bunkry pomiędzy Obrowem a Drożdżenicą, stanowiące linię obronną z 1939 roku oraz obecność kilku obiektów zabytkowych o dużej wartości kulturowej i krajoznawczej. Kęsowo posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę techniczną, w tym dobre powiązania komunikacyjne (drogi wojewódzkie, powiatowe) oraz uzbrojenie terenu, co umożliwia rozwój w wielu sferach gospodarczych i społecznych. Także infrastruktura społeczna stwarza możliwości realizacji polityki prospołecznej w celu polepszania warunków i jakości życia mieszkańców, których w ostatnich latach przybywa. Analiza uwarunkowań gminy w sferze ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego, rozmieszczenia infrastruktury technicznej i społecznej pozwala na dokonanie zestawienia czynników determinujących jak i ograniczających rozwój przestrzenny. Ukaże to obraz Kęsowa i pozwoli ustosunkować się do kierunków działań w polityce przestrzennej gminy. Korzystne uwarunkowania rozwoju przestrzennego gminy to przede wszystkim: 1. Warunki fizjograficzne umożliwiające stosunkowo łatwą realizację zadań własnych w zakresie infrastruktury społecznej i technicznej; 2. Położenie pomiędzy dwoma biegunami o znaczeniu podregionalnym - siedzibami powiatów: Tucholą oraz Chojnicami 3. Istniejąca oraz wciąż rozbudowywana infrastruktura techniczna – sieci: wodociągowa i kanalizacyjna, sieć telekomunikacyjna, potencjalne możliwości rozwoju sieci gazowej, rozwinięta sieć komunikacyjna; 4. Gmina charakteryzuje się dobrą dostępnością zewnętrzną w komunikacji drogowej. 5. Wzrost liczby mieszkańców; 6. Wysoka aktywność mieszkańców gminy w podejmowaniu działalności gospodarczej; 7. Uwarunkowania przyrodnicze i kulturowe warunkujące rozwój turystyki; 8. Właściwa gospodarka odpadami. Niekorzystne uwarunkowania rozwoju przestrzennego gminy to przede wszystkim: 6 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. 1. Mała liczba bezpośrednich połączeń z ośrodkami regionalnymi - siedzibami województwa kujawsko-pomorskiego (Bydgoszczą i Toruniem) oraz z innymi dużymi krajowymi ośrodkami miejskimi; 2. Wzrost liczby bezrobotnych; 3. Wzrost salda migracji; 4. Duże rozproszenie osadnictwa; 5. Brak sieci gazowej; 6. Słabo rozwinięta baza noclegowa dla obsługi ruchu turystycznego; 7. Niedostateczny system informacji turystycznej; 8. Rozdrobnienie gospodarstw rolnych; 9. Zły stan techniczny części dróg gminnych. 3. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY – SYNTEZA Na podstawie szczegółowej analizy uwarunkowań fizjograficznych, przyrodniczych, kulturowych i infrastrukturalnych wyznaczono granice jednostki funkcjonalno – przestrzenne w obrębie których określono obszary funkcjonalne. W analizie tej wzięto także pod uwagę dotychczasowy sposób użytkowania terenów, zachodzące w ostatnich latach procesy inwestycyjne oraz strukturę własnościową gruntów. Wyznaczone granice jednostek funkcjonalnych mają charakter orientacyjny i nie stanowią ustaleń planistyczno-proceduralnych. W każdym przypadku na etapie sporządzania planów miejscowych dopuszcza się korekty granic stref. Studium określa kierunki rozwoju przestrzennego i stanowi podstawę do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Na terenie gminy wyróżniono 4 typy jednostek funkcjonalno- przestrzennych: obszary dalszej koncentracji ludności oraz rozwoju usług (o charakterze gminnym i ponadgminnym) i działalności gospodarczych - oznaczone jako A; obszary rolniczo-osadnicze o zróżnicowanych warunkach rozwoju rolnictwa oraz predyspozycjach do rozwoju działalności pozarolniczych, położone w strefie wysoczyzny, zasadniczo słabo zalesione - oznaczone jako B; obszary rolniczo-osadniczo-leśne o zróżnicowanych warunkach rozwoju rolnictwa oraz predyspozycjach do rozwoju działalności pozarolniczych, położone w strefie doliny - oznaczone jako C; obszar "ekologiczny" - rolniczo-leśny, pozbawiony osadnictwa, nieprzydatny dla rozwoju intensywnego rolnictwa, prezentujący szczególne predyspozycje dla rozwoju funkcji ekologicznych - oznaczony jako D. W obrębie w/w jednostek wyznaczono obszary funkcjonalne, do których należą: tereny zabudowy mieszkaniowo – usługowej, tereny zabudowy usługowo – produkcyjnej, tereny zabudowy wypoczynkowej, rekreacyjnej i agroturystyki, tereny rolnicze, tereny leśne, tereny wód, 7 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. tereny parków dworskich i pałacowych. Dla terenów zabudowy mieszkaniowo – usługowej proponuje się następujące wytyczne do planów miejscowych: dopuszcza się realizację zabudowy mieszkaniowej i usługowej, jako funkcję uzupełniającą dopuszcza się realizację produkcji nieuciążliwej oraz obiekty małej architektury, maksymalna powierzchnia zabudowy w stosunku do powierzchni działki nie może przekraczać 60 %, minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej w stosunku do powierzchni działki nie może być mniejszy niż 30 %, dopuszcza się realizację infrastruktury technicznej związanej z podstawową funkcją terenu, dopuszcza się budowę wolnostojących garaży oraz budynków gospodarczych o architekturze nawiązującej do budynku mieszkalnego, dopuszcza się adaptacje, przebudowę i rozbudowę istniejących budynków na warunkach dotyczących nowej zabudowy, z uwzględnieniem z ograniczeniami wynikającymi z ochrony środowiska kulturowego. Dla terenów zabudowy usługowo – produkcyjnej, proponuje się następujące wytyczne do planów miejscowych: rozwój funkcji gospodarczych w postaci lokalizacji zabudowy produkcyjnej, usługowej, składowej i magazynowej, z ograniczeniami wynikającymi z ochrony środowiska kulturowego, możliwość lokalizacji zabudowy mieszkaniowej w ograniczonym zakresie tj. dla potrzeb inwestora przy uwzględnieniu szkodliwego oddziaływania w zakresie emisji hałasu, wibracji, spalin itp. funkcji produkcyjnej, usługowej, składowej i magazynowej, lokalizację nowych zakładów produkcyjnych z zachowaniem istniejących uwarunkowań fizjograficznych, pod warunkiem stosowania rozwiązań technicznych minimalizujących ujemne skutki prowadzonej działalności na środowisko oraz tworzenia naturalnych izolacji poszczególnych form gospodarowania przestrzenią od terenów przyległych, wprowadzenie na granicach terenów o różnym przeznaczeniu zieleni niskiej i wysokiej, która będzie ograniczała hałas i potencjalne szkodliwe oddziaływanie projektowanych inwestycji, maksymalna powierzchnia zabudowy w stosunku do powierzchni działki nie może przekraczać 70 %, minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej w stosunku do powierzchni działki nie może być mniejszy niż 20 %, adaptuje się istniejące zainwestowanie zrealizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, dopuszcza się ich przebudowę i rozbudowę na warunkach dotyczących nowej zabudowy. 8 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. Dla terenów zabudowy wypoczynkowej, rekreacyjnej i agroturystyki proponuje się następujące wytyczne do planów miejscowych: dopuszcza się realizację zabudowy wypoczynkowej, rekreacyjnej i agroturystyki oraz obiektów sportowych i rekreacyjnych, obszar przeznaczony pod zabudowę, dojścia, dojazdy, parkingi, utwardzone nawierzchnie nie powinien przekraczać 60%, udział powierzchni biologicznie czynnej min. 40% (odpowiednio urządzone tereny zielone z zastosowaniem rodzimych gatunków roślin, drzew, krzewów harmonizujące z otoczeniem), projektowana zabudowa powinna charakteryzować się wysokimi walorami estetycznymi i harmonizować z otoczeniem poprzez odpowiednie zagospodarowanie terenów biologicznie czynnych, wykorzystywanie naturalnych materiałów budowlanych m.in. kamień, drewno, a także wkomponowywanie obiektów kubaturowych w istniejącą zieleń leśną i zadrzewienia, dopuszcza się realizację obiektów małej architektury włącznie z urządzeniami, obiektami i infrastrukturą sportową, dopuszcza się realizację infrastruktury technicznej związanej z podstawową funkcją terenu, uciążliwość prowadzonej działalności nie może wykraczać poza granice działki i nie może negatywnie wpływać na środowisko, w tym na grunt, wody podziemne i powierzchniowe, adaptuje się istniejące zainwestowanie zrealizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, dopuszcza się ich przebudowę i rozbudowę na warunkach dotyczących nowej zabudowy. Dla terenów rolniczych proponuje się następujące wytyczne do planów miejscowych: obszar przeznaczony pod zabudowę, dojścia, dojazdy, parkingi, utwardzone nawierzchnie nie powinien przekraczać 30%, udział powierzchni biologicznie czynnej min. 70%. Dla terenów leśnych proponuje się następujące wytyczne do planów miejscowych: obowiązuje zakaz zabudowy poza budynkami i obiektami służącymi gospodarce leśnej, dopuszcza się realizację infrastruktury technicznej, w tym dróg oraz zabudowy dopuszczonej na podstawie przepisów odrębnych, w przypadku lokalizacji strategicznych inwestycji gminnych przemawiających za zmianą przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne dopuszcza się zmianę takiego przeznaczenia po uzyskaniu stosownej zgody kompetentnych organów, obowiązuje pozostawienie w dotychczasowym użytkowaniu z jednoczesnym dopuszczeniem wprowadzenia zagospodarowania rekreacyjnego tj. leśne ścieżki przyrodnicze, trasy rowerowe, urządzenia turystyczne, itp., dla obiektów zabytkowych lub o wartościach kulturowych wyznacza się obowiązek rewaloryzacji według wymogów wynikających z ochrony wartości zabytkowych i kulturowych przede wszystkim utrzymanie lub uczytelnienie kompozycji założeń, w tym 9 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. poprzez ochronę i pielęgnację drzewostanu oraz zachowanie lub renowację cennych historycznie obiektów, dopuszcza się wprowadzanie zagospodarowania rekreacyjno-wypoczynkowego, w szczególności ścieżki, oświetlenie, architekturę ogrodową itp., gospodarowanie terenami musi być podporządkowane priorytetowi ochrony siedlisk i gatunków oraz zgodne z przepisami odrębnymi. Dla terenów wód proponuje się następujące wytyczne do planów miejscowych: na terenach wód powierzchniowych stojących dopuszcza się wprowadzanie zagospodarowania turystycznego i rekreacyjnego, w szczególności budowę: przystani wodnych, pomostów, organizacje kąpielisk, zakaz lokalizacji zabudowy niezwiązanej z funkcją podstawową, zagospodarowanie strefy brzegowej z określeniem warunków umacniania nabrzeży, lokalizacji pomostów, przystani i innych urządzeń wodnych a przede wszystkim skali i formy naturalnego utrzymania zagospodarowania strefy nadbrzeżnej powinno być adekwatne do przeznaczenia terenów położonych nad wodami, obowiązuje zakaz grodzenia nieruchomości przyległych do wód publicznych zgodnie z przepisami odrębnymi. Dla terenów parków dworskich i pałacowych proponuje się następujące wytyczne do planów miejscowych: dopuszcza się przekształcenia funkcjonalne oraz lokalizację usług towarzyszących, placów wypoczynkowych i widokowych wraz z urządzeniami rekreacyjnymi, z ograniczeniami wynikającymi z ochrony środowiska kulturowego, zakaz zmniejszania powierzchni parków zabytkowych, dla obiektów zabytkowych lub o wartościach kulturowych wyznacza się obowiązek rewaloryzacji według wymogów wynikających z ochrony wartości zabytkowych i kulturowych przede wszystkim utrzymanie lub uczytelnienie kompozycji założeń, w tym poprzez ochronę i pielęgnację drzewostanu oraz zachowanie lub renowację cennych historycznie obiektów, dopuszcza się wprowadzanie zagospodarowania rekreacyjno-wypoczynkowego, w szczególności: ścieżki pieszo - rowerowe, oświetlenie, architekturę ogrodową itp. 4. UZASADNIENIE PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ Obowiązujące dotychczas Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kęsowo przyjęto uchwałą Nr XV/92/2008 Rady Gminy w Kęsowie z dnia 31 stycznia 2008 r. W zmieniającej się sytuacji gospodarczej i społecznej gminy Kęsowo uznano, iż dokument wymaga aktualizacji i dostosowania zapisów studium do obowiązujących przepisów prawa. W dniu 25 czerwca 2009 roku Rada Gminy w Kęsowie podjęła uchwałę Nr XXIX/160/2009 w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy Kęsowo”. 10 STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KĘSOWO CZĘŚĆ III - UZASADNIENIE 2011r. Przedmiotem Studium jest właściwe usytuowanie przyszłych funkcji ze względu na wzajemne ich relacje oraz możliwości stwarzane przez otoczenie fizjograficzne. Studium jest dokumentem określającym kształt polityki przestrzennej gminy. Pełni funkcję koordynacyjną w realizacji przedsięwzięć określonych w Strategii Rozwoju Gminy Kęsowo, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, wieloletnich planach inwestycyjnych i innych opracowaniach specjalistycznych realizowanych dla potrzeb gminy. Nadrzędną rolą Studium jest kreowanie właściwej polityki w zakresie realizacji zadań publicznych. Dokument ten stanowi także często podstawę do ubiegania się o środki finansowe na realizację inwestycji z funduszy europejskich. Studium określa szereg inwestycji realizujących zadania publiczne. Należy szczególnie podkreślić, iż zdecydowana większość tych inwestycji powinna być realizowana przy wykorzystywaniu funduszy unijnych. W wyniku akcesji do Unii Europejskiej rozszerzyły się możliwości wykorzystania funduszy zagranicznych, które do roku 2015 będą pełniły ważną rolę w finansowaniu zadań publicznych, zwłaszcza w kierunku mobilizowania środków krajowych i funduszy własnych podmiotów realizujących inwestycje w celu uzupełniania montażu finansowego. Poza publicznymi środkami finansowania inwestycji oraz funduszami unijnymi należy, tam gdzie pozwalają na to przepisy, angażować środki niepubliczne, a także korzystać z partnerstwa publiczno-prywatnego, które w znacznym stopniu mogą przyspieszyć wielokierunkowy rozwój gminy. Zgodnie z polityką Unii Europejskiej szczególny nacisk należy kłaść na wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, rozwój infrastruktury technicznej, w tym przede wszystkim rozwój odnawialnych źródeł energii i innowacyjnej gospodarki, a także ogólny wzrost poziomu życia mieszkańców. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest aktem prawa miejscowego, a zatem nie stanowi podstawy do podejmowania decyzji administracyjnych związanych z lokalizacją nowych inwestycji. Przyjęte rozwiązania dotyczące kierunków zagospodarowania przestrzennego Kęsowa wynikają przede wszystkim ze szczegółowej analizy uwarunkowań przyrodniczych, kulturowych, społeczno-gospodarczych i infrastrukturalnych. Kierunki określające politykę przestrzenną gminy, w tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego uwzględniają zasady i ustalenia określone w strategii rozwoju gminy, strategii rozwoju i planu zagospodarowania przestrzennego województwa kujawsko-pomorskiego oraz koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju. Realizacja polityki przestrzennej Kęsowa jest przede wszystkim uzależniona od decyzji lokalnych władz. Racjonalne i przemyślane decyzje dotyczące planowania przestrzennego w oparciu o niniejszy dokument będą skutkowały przede wszystkim wzrostem poziomu życia mieszkańców gminy, ograniczeniu kosztów związanych z realizacją zadań publicznych oraz możliwością wielokierunkowego rozwoju gminy. 11
